ارزیابى سفر مداخله ‏جویانه و رفتار غیر دیپلماتیک اشتون به تهران‏

خبرگزاری تسنیم: سفر اشتون در ادامه سفر مقام‏هاى اروپایى از جمله هیاتهاى پارلمان اروپا و وزراى خارجه ایتالیا، بلژیک و لهستان به ایران است که در همه آن‏ها برجسته ‏ترین نکته، حمایت از اپوزیسیون ایرانى و تلاش براى مشروط کردن بهبود روابط روابط ایران است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، کاترین اشتون مسؤول سیاست خارجى اتحادیه اروپا در سفر خود به ایران به ‏غیر از دیدار با مقامات رسمى کشور، چند ملاقات غیررسمى و خارج از عرف سفرهاى دیپلماتیک نیز انجام داده است.

اشتون در یکى از این دیدارها به ملاقات نرگس محمدى از محکومین امنیتى کشور رفته است. محمدى از اعضاى کانون مدافعان حقوق بشر است که وظیفه و هدف اصلى خود را دفاع از متهمان سیاسى- عقیدتى قرار داده است. کانون مدافعان حقوق بشر در سال در سال 1382 به عضویت رسمى فدراسیون بین‏المللى جوامع حقوق بشر مستقر در پاریس درآمد و همه ‏ساله جشنى به مناسبت بزرگداشت سالروز تصویب اعلامیه جهانى حقوق بشر (دهم دسامبر) برگزار مى‏نماید.
این کانون در سال 1380 با همکارى شیرین عبادى، محمدعلى دادخواه، محمد سیف‏زاده، محمد شریف و عبدالفتاح سلطانى تشکیل شد که پس از استعفاى محمد شریف در سال 86، نرگس محمدى به ‏عنوان عضو اصلى شوراى نظارت انتخاب مى‏شود. نرگس محمدى در حال حاضر نایب رئیس و سخنگوى کانون مدافعان حقوق بشر است.
عمده اقدامات کانون مدافعان حقوق بشر، مخالفت با برخى قوانین و احکام اسلامى و حمایت از محکومین امنیتى و مخالفان نظام است که به تبعیت از اعلامیه جهانى حقوق بشر و با هدف اعمال فشار به نظام جمهورى اسلامى صورت مى‏پذیرد.
محمدى از سال 1375 وارد حرفه روزنامه نگارى شد و مقالاتى در زمینه حقوق زنان و حقوق بشر در نشریه پیام هاجر منتشر کرد. بعد از این در سال 78 با تقى رحمانى از روزنامه ‏نگاران و محکومین امنیتى ازدواج کرد. رحمانى که در سال 1360 فعالیت‏هاى سیاسى خود را آغاز کرده بود، از همان ابتدا به اتهام همکارى با نشریات و روزنامه ‏هاى زیرزمینى مانند گروه پیشتازان، بارها به زندان افتاد و محکوم شد. وى در نهایت در سال 90 موفق به فرار از مرزهاى غربى کشور شد و در حال حاضر یکى از فعالین رسانه ‏اى ضدانقلاب در خارج از کشور محسوب مى ‏شود. محمدى هم‏چنین در سال‏هاى 2009 و 2011 از دو مؤسسه خارجى به نام‏هاى «بنیاد الکساندر» و «بنیاد تاریخ زنده سوئد» جایزه دریافت کرد که این جوایز قبل از این به افرادى مانند شیرین عبادى، نسیرن ستوده و پروین اردلان اعطا شده بود.
وى در سال 90 به اتهام اجتماع و تبانى علیه امنیت کشور و فعالیت تبلیغى علیه نظام به 11 سال حبس تعزیرى محکوم شد و در دادگاه تجدید نظر، این حکم به شش سال کاهش یافت که به ‏دلیل بیمارى جدى با قرار وثیقه اجازه مرخصى و درمان خارج از زندان دریافت کرد. قبل از این نیز هیأت پارلمانى اتحادیه اروپا در سفر خود به ایران با نسرین ستوده و جعفر پناهى، دو تن از محکومین امنیتى کشور ملاقات داشتند که در این دیدار جایزه ساخاروف را به این دو اعطا کردند.


کمتر از سه ماه پیش، هیئت پارلمانى اتحادیه اروپا در سفر به تهران، مخفیانه با دو تن از فتنه ‏گران و محکومان فتنه 88 در سفارت یکى از کشورهاى اروپایى دیدار کرد. این دیدار اگرچه با موجى از انتقادات داخلى مواجه شد اما بالاخره مسائل و هماهنگى ‏هاى پشت پرده این دیدار روشن نشد و مجلس و وزارت امور خارجه توپ را به زمین دیگرى انداخته و هر کدام به ‏نحوى از پاسخگویى درباره ماجرا شانه خالى کردند.
نکته درخور تأمل آن‏که هیئت پارلمانى اروپا در بازگشت از تهران، على‏رغم دیدار با برخى از بلندپایه ‏ترین مقامات کشورمان، دیدار با فتنه‏ گران را مهم‏ترین بخش سفر خود عنوان کردند.
اکنون در حالى ‏که تصور مى ‏شد دستگاه‏هاى مربوطه به ‏خصوص وزارت امور خارجه و وزارت اطلاعات از ماجراى آن سفر و دیدارهاى کذایى درس‏هاى لازم را گرفته و از یک سوراخ دوبار گزیده نشوند، اما سفر مسؤول سیاست خارجى اتحادیه اروپا به تهران، نشان مى‏دهد این اتحادیه پروژه فشار به ایران در قالب به ‏اصطلاح «حقوق بشر» را دنبال مى‏کند و متأسفانه برخى جریانات و نگرش‏هاى داخلى نه تنها در این زمینه هوشیار نیستند بلکه شواهد نشان مى‏دهد عده ‏اى در برخى موارد در حال همراهى و تسهیل پروژه جدید غرب براى جمهورى اسلامى نیز هستند.
کاترین اشتون که شامگاه شنبه هفته جارى وارد تهران شده بود، همان‏شب راهى یکى از سفارتخانه ‏هاى اروپایى شد و با هفت زن دیدار کرد.
این‏بار مسؤول سیاست خارجى اتحادیه اروپا لازم ندید حرف‏هاى خود را در این مورد، مانند هیئت قبلى، پس از خروج از ایران رسانه ‏اى کند بلکه وى در مصاحبه ‏اى اعلام کرد؛ اصلى‏ترین هدف از این سفر این بود که به ‏عنوان نماینده اتحادیه اروپا بتوانم در مورد روابط بالقوه بیشترى که مى‏توانیم در آینده داشته باشیم، گفت ‏وگو کنم.
وى افزود: بسیارى از کشورهاى عضو اتحادیه اروپا وزرایشان را به اینجا فرستاده ‏اند، بسیارى از آن‏ها روابط تاریخى با ایران دارند. به ‏دنبال آن بودیم تا همه نظراتى را که مى‏خواهیم در مورد آن بحث کنیم، کنار هم بگذاریم.
اشتون ادامه داد: تعجب ‏آور نیست که تمرکز ویژه ‏اى را روى حقوق بشر داشتم، من در روز بین ‏المللى زن با فعالان زن دیدار کرده و با آن‏ها در مورد شرایطى که زنان در آن قرار دارند گفت‏وگو کردم. با زنانى که در زمینه ‏هاى مختلف فعال هستند، از خبرنگاران گرفته تا آن‏هایى که در زمینه پناهندگان افغان درگیر هستند و هم‏چنین افرادى که در طیف جامعه مدنى و اهمیت آن فعالیت مى‏کنند.
در ادامه این مصاحبه آمده است؛ سپس ما درباره برخى مسائل منطقه مانند چالش واقعى قاچاق مواد مخدر از افغانستان صحبت کردیم. ایران در این زمینه با مشکلات زیادى مواجه است. راههایى است که ما مى‏توانیم در اینجا همکارى کنیم و سپس به آینده نگاه کنیم و امکان گفت‏وگو و مذاکره درباره موضوعات مختلف را بررسى کنیم. موضوعات مهمى هستند که ما قادریم درباره آن صحبت کنیم و براى اتحادیه اروپا در حال حاضر اهمیت زیادى دارند اما این مهم به آنچه که در مذاکرات هسته‏اى اتفاق مى‏افتد و به ‏صورت غیرقابل اجتناب به پس ‏زمینه آنچه که من تاکنون صحبت کرده ‏ام بستگى دارد.
یکى از مسائلى که کاملا مورد حمایت همه طیف‏هاى سیاسى است، تلاش براى پیشبرد مذاکرات وین براى دستیابى به توافق جامع است. این به آن معنى نیست که ما حتما به توافق مى‏رسیم و به این معنى نیست که ما به هر نتیجه ‏اى در این مذاکرات متعهد باشیم، بلکه احساس واقعى من این است که همه مى‏خواهند ببینند که در مذاکرات چه اتفاقى رخ خواهد داد و این به ‏نوبه خود ترغیب‏ کننده است.
اشتون در پایان گفت: براى من جالب بود که در طول این سفر افراد حاضر بودند درباره طیفى از مسائل مختلف با من گفت ‏وگو و مایل بودند که با من دیدار کنند و من فکر مى‏کنم این مسأله مهمى بود. جاى تعجب نیست که بعضى از مسائل در منطقه کانون توجهات است اما من حداقل تأکید کردم که ما قادریم درباره بعضى از این مسائل گفت ‏وگو کنیم و امیدوارم که اگر مذاکرات موفقیت ‏آمیز باشد، که اتفاق بسیار بزرگى است، ما بتوانیم گفت ‏وگو درباره طیفى از مسائل دیگر را آغاز کنیم.
بى.بى.سى نیز به نقل از اشتون گفت: براى من به ‏طور خاص خیلى مهم بود که هم‏زمان با روز جهانى زن از این زنان بشنوم چطور مى ‏شود شرایط را تغییر داد!
در همین حال، سخنگوى اشتون ابعاد بیشترى از اهداف این سفر را فاش و اعلام کرد این سفر براى سنجش فضا در خصوص موضوع حقوق بشر و ارزیابى پتانسیل‏ها در این زمینه است!
«مایکل مان»، در مصاحبه با «رادیو فردا» درباره بحث حقوق بشرى که یکى از محورهاى اصلى سفر اشتون به ایران بوده است، تصریح کرد: ترجیح مى‏دهم به ‏جزئیات آنچه که درباره آن مذاکره شده، اشاره نکنم اما این مشخص است که اتحادیه اروپا در این زمینه نگرانى‏هایى دارد. برخى از تحریم‏هاى ما در مورد اشخاص، به ‏دلیل موضوعات حقوق بشرى اعمال شده‏اند و ما به ‏صورت مداوم در این باره با مقامات ایرانى صحبت مى‏کنیم. البته شایان ذکر است که وزیر امور خارجه تازه ایران، هنگامى‏که برگزیده شد، از تمایلش به از سرگیرى گفت ‏وگوها در زمینه حقوق بشر خبر داد. ما در اتحادیه اروپا به ‏طور مثال یک نماینده ویژه در زمینه حقوق بشر داریم، که مى‏تواند در این زمینه نقش بازى کند. در نتیجه در این زمینه هم ما مى‏خواستیم فضا را بسنجیم و ببینیم که در صورت نیاز چه پتانسیل‏هایى وجود دارد.
مان در خصوص دیدار اشتون با به ‏اصطلاح فعالان حقوق زنان در ایران گفت: او با فعالان حقوق زنان که نمایندگان جامعه مدنى بودند دیدار کرد. با آن‏ها گفت ‏وگو کرد و تحت تأثیر برخى از داستان‏هایى که از آن‏ها شنید قرار گرفت و به نظرم این خیلى مناسب بود که این دیدار در روز جهانى زن انجام شد.
اظهارات مایکل مان، به ‏روشنى حاکى است سفر اشتون به تهران را برخلاف ادعاى برخى رسانه‏ ها مبنى بر نقطه عطفى در روابط ایران و اروپا، باید سرآغاز پروژه ‏اى درازمدت براى مداخله در امور داخلى جمهورى اسلامى دانست.
در حالى‏که اشتون و سخنگوى وى در تهران از برنامه‏ ها و اهداف سفر خود مى‏گویند، وزیر امور خارجه کشورمان مهمان خود را «بارونس» خوانده و از میزبانى وى براى «اولین‏بار» اظهار خرسندى کرده و سخنگوى وزارت خارجه نیز به واکنشى منفعلانه بسنده کرده است.
مرضیه افخم سخنگوى وزارت امور خارجه درخصوص برخى برنامه ‏هاى غیررسمى و هماهنگ ‏نشده در جریان سفر خانم کاترین اشتون به کشورمان، موارد پیش ‏آمده را مبتنى بر نگاه متأثر از برخوردهاى گزینشى سیاسى و دوگانه از مقوله مهم حقوق بشر دانست و گفت: این‏گونه اقدامات به افزایش سوءظن مردم کشورمان در قبال غرب منجر خواهد شد و به روابط ایران و اتحادیه اروپایى کمکى نمى‏کند.
وى افزود: تماس با جامعه مدنى تا زمانى‏که مداخله در امور داخلى تلقى نگردد و احترام به آداب و ارزشهاى کشورها مد نظر قرار گرفته باشد، در برنامه سیاست خارجى امرى شناخته‏شده بوده کما این‏که وزیر امور خارجه کشورمان نیز در سفر به سایر کشورها در این چارچوب با فعالان جامعه مدنى از جمله محققین، اساتید و نویسندگان دیدار و تبادل نظر مى‏نماید.
افخم اضافه کرد: در همین زمینه به سفارت اتریش در تهران تذکر رسمى داده شده است.
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه نیز بدون اشاره به اقدامات و مواضع اشتون در پیامى کوتاه نوشت؛ «این اولین ‏بار است که در سال‏هاى متمادى گذشته ایران میزبان یک مسؤول سیاست خارجى اتحادیه اروپا بود. گفت ‏وگوهاى سازنده‏اى با بارونس اشتون در خصوص روابط ایران و اتحادیه اروپا و مذاکرات ایران و 3+3 انجام پذیرفت.»

  شبیه ‏سازى کودتاى مخملى اوکراین با ایران‏
لازم به ذکر است که این رویه ‏ى اتحادیه اروپا در تشویق و حمایت از مخالفان دولت در ماجراى تحولات اوکراین و برکنارى یاناکویچ رئیس جمهور قانونى این کشور نیز اتفاق افتاده است.
کاترین اشتون در یکى از سفرهاى خود به اوکراین بعد از ملاقات با رهبران مخالفان دولت، به گفت‏وگو با آن‏ها پرداخت و به همراه آنان در میدان استقلال پایتخت که محل اعتراضات حامیان همگرایى اروپایى اوکراین است، حضور یافت.
این زن انگلیسى در سفارت اتریش با یکى از مجرمان امنیتى ایران دیدار کرد. این مجرم امنیتى کسى نبود جز نرگس محمدى؛ همان زنى که اشتون چند سال قبل هنگام بازداشت او با انتشار بیانیه ‏اى تمام ‏قد از او حمایت کرد تا نشان بدهد این مجرم امنیتى تا چه اندازه براى اتحادیه اروپا مهم است. نرگس محمدى در واقع جایگزین شیرین عبادى در ایران بوده است. شیرین عبادى که با دریافت جایزه نوبل وظیفه برجسته ‏سازى بهانه ‏هاى حقوق بشرى در ایران را برعهده داشت، پس از خروج از ایران همه وظایف خود را به نرگس محمدى محول کرد.
محمدى در همان کانون شیرین عبادى که به نام کانون مدافعان حقوق بشر ثبت شد، فعالیت‏هاى خود را بر برجسته ‏سازى بهانه ‏هاى حقوق بشرى براى خارج از کشور متمرکز کرد. به ‏عبارتى همزمان با تمرکز مخالفان جمهورى اسلامى بر موضوع حقوق بشر، آن‏ها با دادن جوایزى نظیر نوبل به افرادى مانند عبادى و ایجاد مصونیت حقوقى براى او و تا حدودى اطرافیانش، به ‏دنبال ایجاد شرایط لازم براى اعمال فشار خود به این به انها بودند.
نرگس محمدى البته در دیدار کاترین اشتون، مادر ستار بهشتى، فردى که در جریان یک بازجویى در بازداشتگاه پلیس فتا به ‏طرز مشکوکى جان خود را از دست داد را نیز با خود برد تا این‏بار بهانه یک فشار حقوق بشرى دیگر به ایران را فراهم آورده باشد. این دیدار شنبه شب در سفارت اتریش صورت گرفت یعنى قبل از آن‏که دیدار رسمى اشتون با ظریف و روحانى برگزار شود.

  پیام دیدار اشتون‏
دیدار اشتون با نرگس محمدى، مجرم امنیتى که البته مورد علاقه اتحادیه اروپا است، با موجى از اعتراضات داخلى در ایران مواجه شد. خانواده شهدا، نمایندگان مردم در مجلس شوراى اسلامى، چهره ‏هاى سیاسى و رسانه‏ ها از این دخالت صریح در امور ایران انتقاد کردند. انتقاد آنان به نقض حاکمیت ملى است. این موضوع البته در دولت جدید براى چندمین‏بار تکرار مى ‏شود. پیش از اشتون نیز تاریا کرونبرگ، رئیس هیأت پارلمانى اروپا به ایران آمد و در سفارت یونان با جعفر پناهى و نسرین ستوده دیگر محکومان امنیتى دیدار کرد اما حضور اشتون که در سطحى بسیار بالاتر در ایران حاضر شده بود و صدور مجوز براى دیدار او با جانشین شیرین عبادى، یک پیام بسیار مهم در بر داشت. پیام دیدار اشتون با نرگس محمدى همان ‏چیزى است که برخى رسانه‏ ها طى هفته‏ ها و ماه‏هاى اخیر درباره آن هشدار داده بودند.
«حقوق بشر» بهانه جدید غرب براى اعمال فشار بر ایران است. اشتون قبل از سفر به ایران گفت که درباره مسائل حقوق بشر با مقامات دولتى ایران گفت ‏وگو خواهد کرد. او در کنفرانس خبرى خود با محمدجواد ظریف نیز گفت که با ظریف درباره مسائل حقوق بشرى سخن گفته است. دیدار اشتون با نرگس محمدى نیز در واقع در همین راستا قابل ارزیابى است. غرب از سال‏هاى قبل تاکنون زمینه ‏هاى لازم براى برجسته ‏کردن بهانه ‏هاى حقوق بشرى علیه ایران را دنبال کرده است. دادن جایزه نوبل به شیرین عبادى و ایجاد یک نوع مصونیت قضایى براى او این امکان را فراهم مى‏کرد تا بتواند زمینه لازم براى برجسته ‏کردن بهانه حقوق بشر و مستمسک ‏شدن آن توسط نهادهاى بین ‏المللى را فراهم کند. پس از عبادى مسؤولیت این اقدام به ‏عهده نرگس محمدى بود.
حساسیت غرب و اتحادیه اروپا و به ‏ویژه رئیس انگلیسى سیاست خارجى آن نسبت به نرگس محمدى نیز به ‏همین ‏دلیل است. نرگس محمدى پازل غرب براى فشار حقوق بشرى به ایران را تکمیل مى‏کرد. به ‏همین ‏دلیل آنچه اکنون موضوع اعتراض است؛ این است که چه کسى و از چه جایگاهى اجازه داده است کاترین اشتون با مهره حقوق بشرى خود در ایران ملاقات کند؟ این نقض آشکار حاکمیت ملى و دخالت آشکار در مسائل داخلى است. این مجوز در واقع چوب حراج زدن بر استقلال کشور است. فردى که مجوز این دیدار را صادر کرده، آیا اهمیت بهانه حقوق بشرى براى غرب در جهت فشار بر ایران را درک کرده است؟

  اشتون دعوتنامه رسمى داده بود
با این حال نرگس محمدى در گفت‏وگویى با رادیو فردا، ارگان رسمى سازمان سیا با بیان این‏که من در این دیدار یک دعوتنامه رسمى از اشتون دریافت کردم، تصریح کرد: دیدار ما و اشتون کاملا رسمى و از پیش هماهنگ شده بود. وى‏افزود: در دیدار با اشتون در رابطه با حقوق بشر در ایران بحث شد و ما مطالبات خود را از شرایط موجود مطرح کردیم. این محکوم فتنه ملاقات خود با اشتون را چند ساعته خواند.
در کنار این ادعاى نرگس محمدى قبل از سفر اشتون به ایران موضوع دیدار او با فعالان زن در رسانه ‏هاى داخلى و خارجى منتشر شده بود. آیا وزارت امور خارجه از این موضوع بى ‏اطلاع بود؟ آیا سفیر اتریش بدون هماهنگى با وزارت امور خارجه ایران مى‏توانست یک مجرم امنیتى را به سفارت خود ببرد. آیا اشتون بدون اعتنا به وزارت امور خارجه ایران با یک مجرم امنیتى دیدار کرده است؟ اگر وزارت امور خارجه از این اقدامات و این دیدارها مطلع بوده که قاعدتا عدم ممانعت آن‏ها از این اقدام ضد امنیت ملى یک خیانت به ‏حساب مى‏آید و اگر آن‏ها بى ‏اطلاع بوده ‏اند که این دومى حقیقتا نگران‏ کننده است. اگر وزارت امور خارجه حقیقتا از این برنامه ‏هاى حاشیه‏ساز اشتون بى ‏اطلاع بود، این موضوع عدم صداقت و فریبکارى طرف مقابل را نشان مى ‏دهد. قاعدتا همین قاعده فریبکارى در مذاکرات هسته ‏اى نیز صادق است. لذا چگونه مى ‏توان به طرف فریبکار در مذاکرات اعتماد کرد؟
به هر حال دیدار کاترین اشتون با یک مجرم امنیتى در سفارت اتریش نقض آشکار حاکمیت ملى بوده و استقلال کشور را مخدوش کرده است. این موضوع یعنى دخالت آشکار در مسائل داخلى. وقتى در کنار موضع ضعیف ایران در توافق ژنو، سکوت مطلق در مقابل اهانت‏هاى مقامات آمریکا و نیز مواضع نادرست و از موضع پایین در منطقه قرار مى‏گیرد؛ یک پاسخ فراگیر براى مخاطب ایجاد خواهد کرد. پاسخى که دولت باید هزینه‏ ها و تبعات آن را در نظر داشته باشد.

  سفر اشتون همسو با سفرهاى قبلى اروپائیان‏

با مرور یافته ‏هاى سفرهاى قبلى اروپائیان در دولت یازدهم به تهران، مى‏توان گفت سفر اشتون نیز قطعه دیگرى از جدول اروپایى براى گرفتار کردن ایران در زمین بازى خود است:
1- سفر آبان‏ماه هیأت پارلمانى اتحادیه اروپا به ایران که در ابتدا هدف اصلى آن تقویت و توسعه روابط پارلمانى با ایران عنوان شده بود، با حاشیه ‏هاى چندى همراه بود. مهم‏ترین این حواشى دیدار مخفیانه هیأت پنج نفره اتحادیه با دو نفر از محکومان امنیتى در سفارت یونان و اهداى جایزه «ساخاروف» به آن‏ها در روز اول سفرشان به ایران بود، دیدار جنجالى با نمایندگان به ‏اصطلاح جامعه مدنى، تلاش براى دیدار با زندانیان سیاسى و هم‏چنین سران فتنه از نشانه ‏هاى مقاصد پنهان غربى‏هاست که بر اهداف اعلامى غلبه داشت.
2- هیأت پارلمانى اروپا در سفر آذرماه به تهران در مورخه 25 آذر92 ضمن دیدار با تعدادى از عناصر مسأله ‏دار از جمله پیروان آیین یارسان (اهل حق) و... ، -که براى مخفى ‏ماندن هویت خود از پوشش «فعالان سیاسى و مدنى قومى خاص» استفاده مى‏کنند- در یکى از مناطق شهر تهران، تبلیغات منفى علیه جمهورى اسلامى به ‏راه انداختنند و طى این دیدار عناصر دیدارکننده مدعى «عدم تقید آقاى روحانى به تعهدات خود در قبال اقوام» شدند. این هیأت اروپائى در ادامه مدعى شد که وضعیت حقوق بشر در مناطق قومى به ‏ویژه کردستان وخیم است.
3- سفر جک استراو به ایران در دو ماه گذشته نیز داراى نکات مهمى بود که برخى رسانه ‏هاى از کنار آن به ‏سادگى عبور کردند، ازجمله در مصاحبه استراو در تهران وى مشخصا درباره نقش انگلیسى‏ها در فتنه 88 و نیز تحریم شبکه پرس.تى.وى از سوى آفکام (سازمان نظارت بر رسانه ‏هاى بریتانیا) دروغ گفت و در مسائل دیگر نیز فرافکنى کرد.
از همین ‏رو ماهیت و اهداف پنهان سفر استراو بعد از بازگشت به لندن مشخص شد. وى با انتشار گزارش سفرش به ایران، اقدام به تخریب وجهه جمهورى اسلامى ایران کرد و نظام اسلامى را به نقض حقوق بشر متهم کرد.
4- بر این اساس از کنار سفر اشتون به تهران نمى‏توان به ‏سادگى گذشت. به ‏رغم اعلام اهدافى همچون احیاى مناسبات جمهورى اسلامى ایران و اتحادیه اروپا و اهداف اقتصادى و هسته‏اى، حاشیه ‏هاى مشابه معنادارى در مقوله ادعاهاى حقوق بشرى غرب، در سفر اشتون به تهران وجود دارد که هوشیارى و هوشمندى مسؤولان سیاست خارجى در تنظیم و مدیریت سفرهاى پرتراکم غربى‏ها را مى‏طلبد.
دوباره این جریان به مدد خارجى مى ‏خواهد فتنه سال 88 را باز تولید کند. این‏بار رسواتر و بى ‏پرده ‏تر از گذشته وابستگى و همبستگى خود را با قدرت‏هاى زورگوى جهانى به نمایش بگذارد. اگر در گذشته ملاقات‏ها و ارتباط سرى و محرمانه بود، امروز در پوشش حقوق بشر و مقررات دیپلماتیک و احیانا توافقات اعلام ‏شده و اعلام ‏نشده خود را نشان مى ‏دهد.
مدل جدید مداخله، یک نسخه نخ‏نما از براندازى «سخت» و «نرم» است که در اوکراین تست شده است. برخ ى‏مى خواهند به‏ طور ناشیانه در ایران آن‏را تجربه کنند. رئیس ‏جمهور باید با هوشمندى این رویکرد را رصد کند و در عمل به سوگند خود در صیانت از استقلال کشور این حرکت ننگین را متوقف کند.
مجلس به ‏عنوان پایگاه اصلى مردم و نمایندگان به ‏عنوان عصاره ملت ایران باید در این خصوص موضع شفاف و روشنى نشان دهند. مجلس باید از وزارى خارجه، کشور و اطلاعات در این مورد توضیح بخواهد.
قوه قضائیه باید در مراقبت از تبهکاران سیاسى و نوکران اجانب در داخل که مى‏خواهند استقلال کشور را به ثمن بخس بفروشند، واکنش حقوقى نشان دهند.
به موازات این برخوردهاى هوشمندانه و قانونى، دستگاه دیپلماسى کشور در مواجهه با غرب از موضع طلبکارى وارد شود و نقض حقوق بشر در اروپا و آمریکا را به ‏طور جدى مطرح و پیگیرى موضوع را از مجامع جهانى مطالبه کنند. غرب باید تاوان دفاع از منافقین که 17 هزار نفر از مردم مظلوم ایران را شهید کردند، بپردازد.
اروپا باید تاوان دادن سلاح شیمیایى به صدام، که ده‏ها هزار نفر از مردم ایران را به کام مرگ کشید و بیمارى‏هاى سخت لاعلاج را بر روى دست آسیب‏دیدگان آن گذاشت، بپردازد و در برابر پیامدهاى آن پاسخگو باشد. آمریکا باید خود را متعهد به اجراى قوانین و مقررات جهانى و عدم مداخله در امور کشورها بداند و اگر بخواهد به مشى تجاوزکارانه خود ادامه دهد، باید با واکنش جدى دولت و به ‏ویژه رئیس‏جمهور مواجه شود. مواضع رئیس‏ جمهور باید نماد عزت و شرافت ملى باشد و به درشت‏گویى ‏هاى اجانب پایان دهد.

  اهداف اصلى اشتون از سفر به تهران‏
با توجه به آنچه گذشت به نظر مى‏رسد، هیأت پارلمانى اتحادیه اروپا که بعد از ناکامى احمد شهید در سفر به ایران- که غرب وى را گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در جمهورى اسلامى ایران مى‏داند-، خود را متولى ماموریت وى مى‏دانند، در پى پرونده ‏سازى حقوق بشرى علیه کشورمان برآمده و شاید در این میان به برخى جریان‏هاى ضدانقلاب قول داده که نسبت به انعکاس مطالبات آن‏ها در اتحادیه اروپا اقدام خواهد کرد. به عقیده کارشناسان، ایران و تیم اشتون، درون مذاکرات 1+5 به ‏اندازه کافى وقت براى بحث درباره موضوع هسته ‏اى و اقتصادى دارند. بنابراین بعید است در این سفر اشتون، انرژى زیادى بر سر این موضوع گذاشته شود. بنابراین در مجموع دو نکته درباره اهداف اصلى اشتون از سفر به تهران وجود دارد:
1- یکى از اهداف اصلى، شرطى ‏کردن و مدیریت افکار عمومى در ایران است که با طرح و ارائه وعده ‏هاى اقتصادى به ایران، مشروط به این‏که توافق نهایى حاصل و امضا شود، دنبال مى ‏گردد. این هدف در ادامه خط کارى غرب در ماه هاى‏گذشته براى «ایجاد انتظار بهبود» در مردم ایران و مشروط کردن آن به امتیازدهى در موضوع هسته ‏اى است.
هدف از این‏کار بیشتر تحریک افکار عمومى ایران است تا دولت ایران. اظهارات توام با تردیدآفرینى و توام با تهدید ضمنى اشتون مؤید این مطلب است، آنجا که وى مى‏گوید: «فرصتى بود که با یکدیگر در مورد موضوعات مورد نگرانى دو طرف گفت‏وگو کنیم، من 4 سال است دارم در این‏باره با ایران مذاکرات مى‏کنم این توافقنامه بسیار مهم است اما نه به اهمیت راه‏ حل جامع. به هر حال این بحث‏ها موضوعات چالش برانگیزى است و ضمانتى ندارد اما با حمایت مردم ایران و کارهایى که دو طرف انجام مى‏دهند، قطعاً امیدواریم که به توافق برسیم. هدف ما رسیدن به توافق است.»
2- سفر اشتون در ادامه سفرهاى چند ماه گذشته مقام‏هاى اروپایى از جمله هیاتهاى پارلمان اروپا و وزراى خارجه ایتالیا، بلژیک و لهستان به ایران است که در همه آن‏ها برجسته ‏ترین نکته، حمایت از اپوزیسیون ایرانى و تلاش براى مشروط کردن بهبود روابط ایران با اروپا به ایجاد آزادى عمل براى این جریان تحت پوشش ادعاهاى «حقوق بشرى» است و در ادامه این روند برنامه کشاندن ایران پاى میز مذاکره حقوق بشرى مطرح است.
غربى‏ها با این سفرها قصد دارند فضاى مذاکره ایران و 1+5 را به فضاى امیدوارسازى و توانمندسازى‏سازى جریان فتنه با اهداف وانگیزه ‏هاى از پیش برنامه ‏ریزى ‏شده تبدیل کنند. این در حالى است که رویکرد ایران به غرب بر اساس صداقت ‏آزمایى است و نه اعتماد و سفر اشتون بخش کوچکى از این صداقت رفتارى مى ‏تواند باشد، هرچند غرب همچنان باید گام‏هاى عملى بیشترى براى رفع بدبینى‏ها و بى ‏اعتمادى ملت ایران بردارد.
  انتهای پیام/