آداب و رسوم فراموش شده عید نوروز
خبرگزاری تسنیم: عید نوروز را که به خوبی بررسی کنیم به خوبی درمییابیم که از آن صفا و صمیمیت و شور و هیجان گذشته خبری نیست، زیرا بخشی از آداب و رسوم جای خود را به تجملات داده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، فقط چند روز دیگر تا آغاز سال 93 باقی است و مانند گذشته تکاپو برای برگزاری جشنهای نوروز آغاز شده است.
از روزگاران کهن ایرانیان آغاز سال نو را در جای جای این سرزمین با آداب و رسوم خاص خود گرامی داشته‌اند که بعضی از این مراسم به صورت مشترک و فقط با تفاوتهای جزیی و بخشی دیگر از آن نیز به طور خاص در مناطق مختلف این دیار اجرا میشد.
در این ایام که خود را برای استقبال از سال نو و عید نوروز مهیا میکنیم اگر مراسمی را که اجداد و گذشتگان ما در این روزها انجام میدادند، بررسی کنیم به خوبی درمییابیم که از آن صفا و صمیمیت و شور و هیجان گذشته خبری نیست، زیرا بخشی از آداب و رسوم جای خود را به تجملات داده است و از طرف دیگر نسل حاضر با بسیاری از آداب و رسوم خاص عید نوروز به دلیل انجام نشدن آن در سال های گذشته، آشنایی چندانی ندارد.
به همین بهانه مصاحبهای با یکی از افراد بزرگان شهر ترتیب دادیم تا در این مجمل مروری بر سنتهای گذشته این عید باستانی داشته باشیم.
محمد قربانی پدربزرگی که 80سال از عمر وی میگذرد در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در شهرکرد اظهار کرد: درگذشته تشریفات وجود نداشت و تهیه سفره عید با سادگی و صمیمیت خاصی همراه بود، برای مثال میوه عید شامل یک دانه نارنج میشد که دروسط سبزه قرار میگرفت.
وی افزود: بزرگان فامیل برای کوچکترها غذا میفرستادند و معتقدبودند باید در هنگام تحویل سال غذایی در آشپزخانه آماده طبخ باشد به ویژه گوشت حیوان های بزرگ مانند شتر و دلیل آن هم این بود که بزرگ خانواده تا سال آینده زنده باشد.
قربانی تصریح کرد: دیدار ازبزرگان و ریشسفیدان فامیل برای کوچکترها خوش یمن بود درحالی که الان تنها به یک پیام تلفنی بسنده میکنند و این سنت حسنه که در دین اسلام با عنوان صله رحم از آن یاد می‌شود بسیار کمرنگ شده است.
این پیرمرد 80 ساله با اشاره به تفریحات نوروز در سالهای گذشته، خاطرنشان کرد: تعطیلات نوروز در روزهای پنجم و سیزدهم فروردین با شادی بسیار زیاد و بازیهاو موسیقی های محلی و سنتی در باغها ونقاط خوش آب وهوا و در جنوب شهرمیگذشت.
قربانی افزود: آیاتی از قران کریم توسط سادات با زعفران روی کاغذ نوشته میشد وآن را در گلاب قرار داده و به مهمانها هدیه میدادند تا در زمان تحویل سال افراد خانواده از آن نوشیدنی میل کنند.
وی اظهار کرد: در هنگام تحویل سال خانوادهها با آویزان کردن بستهای از پشت بام فرا رسیدن نوروز را به خانوادههای دیگر تبریک میگفتند و هدیه دریافت میکردند.
قربانی، بهترین عیدی آن سالها را انواع آجیلهای محلی و تخممرغ های رنگ شده دانست و گفت: مردم در گذشته اعتقاد داشتند که بعد از تحویل سال باید به دیدن امام جمعه و یا بزرگترین فرد مذهبی محل بروند و مبلغی هرچند ناچیز به عنوان دشت و برای برکت از آن فرد دریافت کنند.
این پدربزرگ 80 ساله خاطرنشان کرد: قبل از فرا رسیدن تحویل سال چراغ روشنایی منزل را با شبهای قبل متفاوتتر روشن کنند بدین معنا که از چراغهای پرنورتری استفاده کنند و چراغی راکه از امامزاده آورده روشن کنند وآنرا خاموش نکنند تا خودش خاموش شود.
گزارش از سوده سلیمانی
انتهای پیام/