«پایتخت» نمونه یک سریال ملی در رسانه‌های ایران است

ریما رامین‌فر بازیگر نقش هما در «پایتخت» در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، گفت: وقتی که سری اول این مجموعه به من پیشنهاد شد ویژگی‌هایی برای شخصیت هما متصور بودند که فردی باگذشت، صبور، مهربان و آرام است که اولویت زندگی خود را خانواده قرار داده و این امر تا حدی در من نهادینه شد که دیگر در سری سوم خودم متن و دیالوگ‌ها را با این ویژگی‌ها می‌سنجیدم.

وی افزود: کاراکتر هما از سوی محسن تنابنده به‌عنوان نویسنده کار این‌گونه ترسیم شده بود که او همان همای سعادتی است که روی شانه‌های نقی نشسته است و بنابراین هیچ خودخواهی در آن نیست و هیچ‌گاه مسئله ایجاد نمی‌کند، بلکه حل مسئله می‌کند.

رامین‌فر با بیان اینکه نقشهای مثبت تا حدودی دافعه ایجاد می‌کند، اضافه کرد: دلیل این امر این است که باورناپذیرند و تلاش من این بود که این باورپذیری در شخصیت هما ایجاد شود.

به‌گفته بازیگر نقش «هما» در پایتخت، این سریال در عین اینکه داستانی واقعی و روزمره را نمایش می‌داد اما هرگز دچار روزمرگی نشد و راز این امر در هوشمندی سیروس مقدم در مقام کارگردان و محسن تنابنده نویسنده کار است.

وی یادآور شد: اگر برای جذاب شدن «پایتخت3» با این تفکر که فقط جذابیت کاراکترها را ببینیم و قصه‌ای وسط نباشد پیش می‌رفتیم یقیناً «پایتخت» شکست می‌خورد. اما برای همه افراد، بستر و میزان زیادی قصه ایجاد شد تا تنها به جذابیت بابا پنجعلی، ارسطو و بهبود در پیشبرد داستان بسنده نشود.

رامین‌فر در پاسخ به این سؤال "کدام‌یک از «پایتخت»های‌ سیروس مقدم را دوست دارد؟" گفت: من هر سه سری «پایتخت» را دوست دارم چون برای هرکدام از آنها زحمات زیادی کشیدیم. در «پایتخت1» بسیار داستان‌محور بودیم و درباره مهاجرت و عدم حل شدن این خانواده در پایتخت قصه ساختیم. «پایتخت2» درباره حمل گنبد گلدسته تا جنوب کشور بود و این سیر و سلوک برای من جذاب بود و در «پایتخت3» هم که ما دارای قهرمان شدیم و تنیدن قصه با ورزش اتفاق افتاد. واقعیت این است که هیچ‌کدام را نمی‌توانم به‌عنوان انتخاب اصلی‌ام معرفی کنم.

وی افزود: «پایتخت» را می‌توان با این استدلال که همه افراد با هر نوع گرایش «پایتخت» را دیدند و دوست دارند، یک نمونه هنر ملی دانست، همه سریال را دوست داشتند و باور کردند.

انتهای پیام/*