اهدای ویلن لشگری به موزه موسیقی
خبرگزاری تسنیم: بزرگ لشگری در مراسم زادروز نود سالگی‌اش، ویلنی را به موزه موسیقی اهدا کرد که همه آثارش را با آن نواخته است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم گرامیداشت بزرگ لشگری آهنگساز و نوازنده ویلن، همزمان با زادروز نودسالگی این هنرمند پیشکسوت موسیقی، عصر روز پنجشنبه 28 فروردین 1392 در موزه موسیقی برگزار شد
در این مراسم برخی از چهره‌های موسیقی ایران حضور داشتند که از این میان می‌توان به: علی مرادخانی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیر موزه موسیقی، فرهاد فخرالدینی، فاضل جمشیدی، هوشنگ ظریف، فضل اله توکل، امین اله رشیدی، محمد سریر، فخری ملک‌پور، مزدا انصاری، رامید صدیف، سامان احتشامی، میلاد کیایی و محمد موسوی اشاره کرد. سفیر ژاپن به همراه خانواده‌اش مهمان ویژه این مراسم بود.
سالن مملو از جمعیت است!
نخستین سخنران این مراسم علی مرادخانی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیر موزه موسیقی بود. مرادخانی با اشاره به برگزاری مراسم بزرگداشت برای بزرگان موسیقی ایرانی در موزه موسیقی گفت: گرامیداشت‌ها و نگاه به برگزاری چنین مراسم‌هایی باید در تمام دستگاه‌های فرهنگی کشور رواج داده شود.
وی ادامه داد: ما هم در سال جدید با مراسم گرامیداشت بزرگ لشگری به استقبال این گردهمایی‌ها رفته‌ایم تا بتوانیم در ادامه برنامه‌های بیشتری را برگزار کنیم. برگزاری چنین برنامه‌هایی شناخت‌های معرفتی را در عرصه هنر بالا می‌برد.
مراسم گرامیداشت بزرگ لشگری در حالی آغاز شد که تمام صندلی‌های سالن کوچک موزه موسیقی پر شده بود و بسیاری از علاقه مندان، ایستاده برنامه را تماشا کردند. مرادخانی در این باره و به حالتی طنز گفت: برگزاری این مراسم در سالنی کوچک موجب می‌شود همه جا بنویسند: سالن مملو از جمعیت بود. البته برای مراسم‌های بعدی تلاش می‌کنیم که برنامه را در فضای باز موزه برگزار کنیم.
مدیر موزه موسیقی درباره بزرگ لشگری گفت: استاد لشگری از مفاخر موسیقی ما هستند و سال‌های بسیار ی در این زمینه زحمت کشیده‌اند. ایشان در سال‌های اخیر هم به حوزه موسیقی خدمات بسیاری کرده‌اند. امیدوارم همواره پایدار و سلامت باشند.
پس از صحبت‌های مرادخانی کلیپی در سالن پخش شد که به مناسبت نودمین سالگرد تولد بزرگ لشگری تهیه شده بود.
قدیمی‌ترین عضو رادیو هستم
سخنران بعدی این مراسم شاهرخ نادری هنرپیشه قدیمی رادیو بود. نادری در ابتدای صحبت‌هایش گفت: من قدیمی‌ترین عضو رادیو هستم. آنچه امروز از موسیقی به جا مانده و مردم آن را زمزمه می‌کنند از قدیمی هاست. از آهنگسازان امروزی آهنگی نداریم که مردم زمزمه کنند.
موسیقی تکنیک نیست، خلاقیت است
محمد سریر آهنگساز و نوازنده پیانو هنرمند دیگری بود که برای دقایقی برای حاضران صحبت کرد. سریر در ابتدای صحبت‌هایش با اشاره به برگزاری چنین مراسم‌هایی گفت: اهالی موسیقی در سال‌های گذشته با بی‌لطفی‌های بسیاری روبه رو شدند که بخشی از کدورت‌های این بی‌لطفی‌ها، هنوز در دل اهالی موسیقی هست.
وی ادامه داد: خوشبختانه امروز با همت و عنایت علی مرادخانی چنین مراسم‌هایی برگزار می‌شود و به طور حتم نتیجه این بزرگداشت‌ها در همه جا دیده خواهد شد.
سریر با اشاره به همت و عشقی که در میان اهالی قدیمی موسیقی بود، گفت: کسانی که در حوزه موسیقی پیشرفت کردند با تکیه بر همت و عشقی که در درونشان بود پیش آمدند.
وی ادامه داد: در گذشته موسیقی خانوادگی بود، چرا که خانواده‌های دیگر پزیرای موسیقی نبودند و برای این کار قُبحی در میان جامعه وجود داشت. به همین دلیل بخش زیادی از جامعه، موسیقی را به عنوان هنر و شغل قبول نداشتند.
این آهنگساز تاکید کرد: البته امروز اوضاع فرق کرده و بسیاری از خانواده‌ها به فرزندانشان موسیقی را می‌آموزند.
سریر با اشاره به پیشرفت‌هایی که امروز در تکنیک نوازندگی شکل گرفته، گفت: امروزه در میان نوازنده‌های موسیقی تکنیک نوازندگی با پیشرفت‌های بسیاری همراه بوده است، اما موسیقی تکنیک نیست! خلاقیت است. کسانی چون بزرگ لشگری که بر خلاقیتش تکیه کرد، اکنون آثارش در ذهن مردم باقی مانده است.
خلاقیت در موسیقی ما حرف اصلی را می‌زند
فرهاد فخرالدینی رهبر ارکستر ملی ایران سخنران بعدی این مراسم بود. فخرالدینی در ابتدای صحبت‌هایش رو به لشگری گفت: آقای لشگری تولدتان مبارک.
فخرالدینی ادامه داد: از علی مرادخانی تشکر می‌کنم که این چنین جمعی را در کنار هم گردآورده است. من 10 ساله بودم که با نام بزرگ و جواد لشگری آشنا شدم. صدای آهنگ‌هایشان هنوز در ذهنم هست. ملودی‌هایشان آنقدر روان و سلیس بود که در ذهن ما می‌نشست.
رهبر ارکستر ملی با اشاره به لزوم داشتن خلاقیت در آهنگسازی گفت: خلاقیت در موسیقی ایرانی بسیار مهم است. در موسیقی ما حرف اصلی را خلاقیت می‌زند. ممکن است شخصی با آموختن اصول آهنگسازی دست به این کار هم بزند، اما آیا آثارش ماندگار می‌شوند و به دل مخاطبان می‌نشیند؟
فخرالدینی درباره لزوم داشتن موسیقی در هر مملکتی گفت: اگر در جامعه‌ای موسیقی نباشد، آنجامعه زنده نیست و شادی ندارد. اگر در جامعه‌ای موسیقی جریان داشته باشد، کسی با کسی درگیر نمی‌شود. کسانی که این نغمه‌ها را برای مردم خلق می‌کنند، به گردن ما حق دارند.
پس از صحبت‌های فخرالدینی، سامان احتشامی نوازنده پیانو برای نوازندگان به اجرای برنامه پرداخت. قطعه‌های «طوفان» اثر بزرگ لشگری، «دو سه شبه که چشمام به درِ» و «کاروان دشتی» اثر ابوالحسن صبا، قطعه‌هایی بودند که احتشامی در این مراسم نواخت.
فریبرز فرهنگ مهر از شاگردان بزرگ لشگری و مرحوم همایون خرم نیز برای دقایقی به تکنوازی ویلن بر اساس ساخته‌ها بزرگ لشگری پرداخت. پس از آن، میترا لشگری هم روی صحنه آمد و با نوازندگی پیانو فرهنگ مهر را همراهی کرد. میترا لشگری دختر بزرگ لشگری است.
پس از اجرای موسیقی بزرگ لشگری پشت تریبون آمد و چند کلامی هم برای حاضران صحبت کرد. لشگری گفت: دو نفر را می‌شناسم که به موسیقی این کشور خدمت کردند؛ یکی معینیان بود و دیگر علی مرادخانی.
وی ادامه داد: در موسیقی ایرانی ملودی‌های بسیاری داریم که می‌توان آن‌ها را به دنیا عرضه کرد. این ملودی‌ها از هزاران سال پیش تا کنون از سینه پدران و مادران ما به جا مانده است. آوازهایی که در موسیقی ایرانی هست در هیچ جای دنیا نظیر ندارد.
لشگری در پایان صحبت‌هایش گفت: بیاید این موسیقی را ارج بنهیم و قدر این موسیقی را بدانیم تا موسیقی در این مملکت باقی بماند.
در بخش پایانی این مراسم بزرگ لشگری ویلنی قدیمی را به علی مرادخانی هدیه کرد تا این ویلن در موزه موسیقی نگهداری شود.
لشگری درباره این ویلن گفت: این ساز ساخته دست روس‌هاست. پری گولدیان معلمی بود که از روسیه به ایران آمده بود و به ما ویلن درس می‌داد. این ساز را از او گرفتم و تمام آثارم را نیز با همین ساز نواخته‌ام.
انتهای پیام /