انتخابات سرنوشت‌ساز عراق و پیام‌های سیاسی آن


خبرگزاری تسنیم: سومین دور انتخابات پارلمانی عراق در حالی برگزار می‌شود که از هر جهت تفاوت‌های فاحشی میان این دوره با دو دوره قبل دیده می‌شود و در آرایش و فهرست ائتلاف‌ها تغییراتی به وجود آمده است.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم،  انتخابات پارلمانی عراق که از آن به انتخابات سرنوشت‌ساز این کشور یاد می‌شود، قرار است 10 اردیبهشت ماه در سراسر این کشور برگزار شود.

این سومین انتخابات پارلمانی عراق پس از سرنگونی رژیم صدام است که با حضور 36 ائتلاف سیاسی در این کشور برگزار می‌شود.
در این انتخابات ائتلاف‌های سیاسی رقابت تنگاتنگ و فشرده‌ای را برای کسب 328 کرسی با هم خواهند داشت. سومین دور انتخابات پارلمانی عراق در حالی برگزار می‌شود که از هر جهت تفاوت‌های فاحشی میان این دوره با دو دوره قبلی رخ داده و در آرایش و فهرست ائتلاف‌ها تغییراتی به وجود آمده است.

 ائتلاف هم‌پیمانی شیعیان اکنون به چندین فراکسیون مستقل تقسیم شده است؛ به‌طوری که  ائتلاف دولت قانون به‌ریاست نوری المالکی، ائتلاف شهروند  به‌ریاست عمار حکیم، "ائتلاف اصلاح ملی" به‌رهبری ابراهیم جعفری و ائتلاف الاحرار وابسته به جریان صدر بارزترین ائتلاف شیعیان عراق در این انتخابات هستند.
از سوی دیگر اهل‌تسنن نیز در قالب چندین فراکسیون در این انتخابات شرکت کرده‌اند که مهمترین آنها ائتلاف متحدون به‌ریاست اسامه النجیفی و «ائتلاف الوطنیه» به‌ریاست ایاد علاوی است.
کُردها نیز به سه جریان اتحادیه میهنی به‌ریاست جلال طالبانی، اتحاد دموکرات به‌ریاست مسعود بارزانی و جنبش تغییر به‌ریاست نوشیروان مصطفی تقسیم شده‌اند.

علاوه بر تغییر در آرایش‌های سیاسی این انتخابات در حالی برگزار می‌شود که دولت عراق در حال مبارزه با گروه‌های تروریستی در استان الانبار است و خود را برای برگزاری انتخاباتی سالم و شفاف  آماده می‌کند. پدیده تکفیری‌ها منطقه را به‌سمت بی‌ثباتی و ناامنی سوق داده و به هیچ‌چیزی حتی به رأی مردم ایمان ندارند و تمام تلاش خود  را به کار می‌گیرند که این کشورها را ناامن و مانع از برگزاری انتخابات شوند، بنابراین برگزاری انتخابات بهترین پادزهر علیه این گروه‌های تروریستی است که وحشیانه‌ترین جنایت‌ها را در حق ملت‌های عراق و سوریه مرتکب شده‌اند.

این انتخابات از این حیث سرنوشت‌ساز است که فراکسیونی که اکثریت آرا را کسب کند مأمور معرفی نخست وزیر و تشکیل کابینه می‌شود و پست اجرایی کشور را به‌مدت چهار سال دیگر عهده‌دار خواهد بود. بنابراین جریان‌های سیاسی عراق ضمن بیان برنامه‌های خود باید از به حاشیه راندن دیگر جریان‌های سیاسی در این کشور خودداری کنند و همگرایی بین جریان‌های سیاسی ضامن حفظ ثبات و امنیت و حفظ وحدت اراضی این کشور خواهد بود.

رسیدن گروه‌های سیاسی در عراق به منافع مشترک از بی‌ثباتی و ناامنی در این کشور جلوگیری خواهد کرد و مانع از دخالت دیگر کشورها در امور داخلی این کشور می‌شود که تمام همت خود را برای بی‌ثبات کردن این کشور و به حاشیه راندن نقش منطقه‌ای آن به کار گرفته‌اند.

این انتخابات که خبرنگارانی از سراسر دنیا آن را پوشش می‌دهند فارغ از نتیجه آن، نقش عراق را در منطقه و جهان عرب بالا خواهد برد و نقش منطقه‌ای عراق را بیش از پیش پررنگ‌تر خواهد کرد و نوعی از مردم‌سالاری را در چشم جهانیان به نمایش خواهد گذاشت. در این بین نباید نقش مرجعیت دینی در عراق را برای حضور گسترده مردم پای صندوق‌های رأی نادیده گرفت. درست است که مرجعیت همچون دوره‌های گذشته در این دور از انتخابات نیز اعلام کرده که از هیچ فهرست و هیچ ائتلافی حمایت نمی‌کند ولی در این بین توصیه‌هایی را هم به نمایندگان و هم به رأی‌دهندگان داشته‌اند و از آنها خواسته شده است که فرد اصلح را به پارلمان بفرستند که باری از دوش مردم این کشور بردارند و گره از مشکلات مردم بگشایند که توصیه مرجعیت نیز می‌تواند راهگشای حل مشکلات آینده این کشور باشد.

از سوی دیگر برگزاری این انتخابات را باید یک پیروزی دیگری برای دولت آقای مالکی دانست که در شرایط کنونی و در حالی که سوریه کشور همسایه عراق درگیر یک جنگ تمام‌عیار با تروریست‌های تکفیری است توانسته این انتخابات را برگزار کند، فردی که مخالفان او طی دو سه سال اخیر تلاش کردند که او را در عرصه داخلی و بین المللی ناکام جلوه دهند، برگزاری انتخابات موفق در جای خود صدای مخالفانش را ساکت خواهد کرد و جایی برای عرض‌اندام مخالفان به جای نخواهد ماند.

برگزاری این انتخابات همچنین این پیام را به کشورهای عربی منطقه خواهد داشت که عراق به بلوغ سیاسی رشد یافته‌ای دست یافته که توانسته با برگزاری یک انتخاباتی رقابتی و سالم، مردم سالاری در این کشور را به رخ این کشورها بکشد، رژیم‌های دیکتاتوری که حتی از برگزاری یک انتخابات بی‌بهره‌اند و نشانی از انتخابات در این کشورها دیده نمی‌شود.

نویسنده: حسن رستمی

انتهای پیام/ر*