حق با مشتری است، اتفاقی که در تلویزیون نمی‌افتد

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، عباس رنجبر با اعتقاد بر اینکه گاهی اوقات به سلیقه مخاطب در تلویزیون احترام گذاشته نمی‌شود، گفت: قدیم ها تابلویی بر دیوار اکثر مغازه‌ها نصب و روی آن نوشته بودند، «حق با مشتری است». من از کودکی به این جمله فکر می‌کردم. اگر فرض بگیریم مخاطب سیما حکم مشتری را دارد، باید به خواست و سلیقه آنان در تلویزیون احترام بگذاریم که متاسفانه گاهی این اتفاق نمی‌افتد.

نویسنده و کارگردان سریال تلویزیونی «خط» که این روزها از شبکه سه سیما به روی آنتن می‌رود، درباره نحوه شکل گیری ایده و طرح اولیه این سریال و پیام های داستانی آن نیز سخن گفت.

این کارگردان در بخشی از این گفت‌و‌گو به شرایط مشکل سریال‌سازی در تلویزیون اشاره کرد و گفت: من بیش از سه دهه است که در «رسانه محترم صداوسیما» کار می‌کنم. «محترم» از این جهت که این روزها به عنوان یک خانواده نقش و جایگاه مهمی در بین مردم دارد. درباره‌ی روند سریال‌سازی باید بگویم که در گذشته این فرآیند سخت بود اما حالا سخت‌تر هم شده است و امیدوارم دشواری‌های آن از این به بعد بیشتر نشود.

او ادامه داد: سواد بصری مردم بالا رفته است، هر اثری را نمی‌پسندند. کارهایی قصه‌دار می‌خواهند. دیگر کست و آب و رنگ تصویر و دکور صِرف، آن‌ها را جذب نمی‌کند؛ ضمن این که در فضایی که این همه شبکه‌های داخلی و خارجی رقیب در کنار هم فعالیت می‌کنند، ارائه داستانی نو که از رسانه ملی هم قابل پخش باشد، سخت شده است.

رنجبر با اعتقاد بر اینکه مخاطبان تلویزیون تا حدی ریزش کرده‌اند، در خصوص دلایل اصلی آن گفت: اول از همه به نظارت بیش از حدی برمی‌گردد که روح هنرمند را خسته می‌کند. دوم رخوت یا به اصطلاح تنبلی نویسندگان که به خاطر عدم تحقیق و کنکاش در پیدا کردن سوژه‌های نو به کپی‌برداری می‌پردازند. این دو موضوع به علاوه دستمزد، آنها را اصلی‌ترین دلایل کیفیت کمتر کارها می‌دانم. دستمزد نویسنده‌ها به نسبت بازیگران و دیگر عوامل بسیار کمتر است. این در حالی است که یک بازیگر همزمان می‌تواند در دو - سه کار بازی کند. یا تصویربردار و هر کدام از عوامل دیگر به محض این که یک کار تمام شود به سرعت سر پروژه دیگری حاضر می‌شوند. یعنی در طول یک سال دو یا سه کار را تجربه می‌کنند اما موقعیت نویسندگان کمی فرق دارد. نویسندگان گاهی برای پیدا کردن یک سوژه شش ماه زمان می‌گذارند. شش ماه طول می‌کشد آن را به تصویب برسانند. شش ماه آن را می‌نویسند، شش ماه بازنویسی می‌کنند و چند ماه هم صرف تولید کار می‌شود و باز هم باید اصلاحاتی را در آن لحاظ کنند. در حالی که این زحمت و تلاش آن ها معمولا نادیده گرفته می‌شود و کمتر می‌بینیم که از این گروه هم مانند بازیگران و دیگر عوامل تقدیر خوبی به عمل بیاید.

این کارگردان افزود: نویسندگان در شرایط عادی دو سال را درگیر یک کار هستند و طبیعی است که بلافاصله بعد از آن نمی‌توانند مشغول نوشتن اثری جدید شوند. بلکه باید استراحتی داشته باشند. مطالعات جدید را شروع کنند و سوژه‌های جدیدی پیدا کنند. این غفلت از نویسندگان فقط به تقدیر از آن‌ها برنمی‌گردد. حتی اهالی رسانه و مطبوعات هم کمتر به این گروه توجه دارند و نمونه بارز آن این که جلد مجله‌ها پر است از عکس‌های بازیگران اما از نویسنده‌ها خبری نیست.

رنجبر البته به این نکته اشاره کرد که از خودش در این زمینه دفاع نمی‌کند و گفت: حتی دست نوشته‌های خودم را هم قبول ندارم. هیچ وقت هم خودم را نویسنده معرفی نکرده‌ام. اما اگر دستمزد تهیه‌کنندگی و کارگردانی نباشد، مگر می‌توان با حقوق نویسندگی زندگی کرد؟ به خاطر همین است که بسیاری از نویسندگان همزمان هم کارگردانی کاری را بر عهده دارند یا این که خودشان در سریال و فیلم بازی می‌کنند. به نظر من این مشکل اصلی و حال حاضر تلویزیون است. ریشه‌یابی‌اش ساده است اما کمی همت می‌خواهد.

او با اشاره به اینکه گاهی اوقات به مخاطب احترام گذاشته نمی‌شود، گفت: برای مثال همین ساعت پخش برنامه‌ها که با عدم اطلاع‌رسانی درست روبه‌رو می‌شویم، یعنی بی‌احترامی به مخاطبان؛ کسی که از بین این همه شبکه‌های داخلی و خارجی تصمیم گرفته است شما را تماشا کند، این بسیار ارزشمند است. یادم است چند سال پیش سریالی از یکی از شبکه‌های سراسری ساعت 10 شب پخش می شد اما هر قسمت 15 دقیقه تأخیر در پخش داشت یا 15 دقیقه زودتر پخش می‌شد. حال تصور کنید یک دانشجو بخواهد وقت خود را برای تماشای سریال تنظیم کند و به کارهای دیگرش هم برسد.

رنجبر ادامه داد: البته اکنون اوضاع بهتر است و زمان پخش برنامه‌ها مرتبا زیرنویس می‌شود. همچنین اگر یک شب بنا به دلایلی سریال پخش نشود حتما از قبل اطلاع رسانی صورت می گیرد.

این کارگردان در بخش دیگری از گفت‌و‌گوی خود به مجموعه «خط» نیز اشاره کرد و گفت:این مجموعه در نگاه اول نکوداشت صفات نیک انسانی است که در ذات هر کس نهفته است و تلنگری برای شکوفا شدن می‌خواهد و یک عشق می‌تواند نوازشگر سر انگشتان آن باشد. این روند درخصوص چند کاراکتر اصلی این قصه مصداق دارد. همچنین توجه به مقررات شهری، رعایت حقوق شهروندی، حفظ کیان خانواده و ... مسائل دیگری است که در این کار بر آنها تاکید می‌شود.

منبع:ایسنا
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.