نگاهی به کارنامه کاری محمدرضا لطفی در موسیقی ایران

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اواخر سال گذشته بود که خبر بستری شدن محمدرضا لطفی در بیمارستان موجب نگرانی بسیاری از اهالی هنر شد. برای مقطع کوتاهی از بیمارستان مرخص شد اما بیماری او را رها نکرد، باز هم بستری شد. سرانجام محمدرضا لطفی امروز جمعه 12 اردیبهشت 1393 در بیمارستان پارس چشم از جهان فروبست. لطفی رفت و موسیقی ایران را تنها گذاشت.

محمدرضا لطفی در سال 1325 در شهر گرگان به دنیا آمد. وی به‌مدت پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی را نزد استادانی چون علی‌اکبر شهنازی و حبیب‌الله صالحی فرا گرفت. پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموخته‌هایش پرداخت. در این زمان از استادانی مانند نورعلی برومند، عبدالله دوامی، سعید هرمزی نیز بهره جست. محمدرضا لطفی در سال 1343 جایزه نخست موسیقی‌دانان جوان را نیز کسب کرد. در جشنواره موسیقی جشن هنر 1354 در شیراز به‌همراه محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگ‌فر به اجرای راست پنج‌گاه پرداخت که بسیار مورد توجه قرار گرفت.

در اجرای ردیف آوازی توسط عبدالله دوامی با ساز تار وی را همراهی کرد. در سال 1353 به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد. به‌مدت یک سال و نیم به‌عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران به کار مشغول شد و پس از آن از این سمت استعفا کرد.

در سال 1354 گروه شیدا را راه‌اندازی کرد و به‌همراه گروه عارف به‌سرپرستی حسین علیزاده به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت. کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندانی مثل حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و علی‌اکبر شکارچی راه‌اندازی کرد و طی یک فعالیت چشمگیر آثاری از این گروه به جای ماند که به‌گفتهٔ بسیاری از اساتید از بهترین کارهای موسیقی ایران به شمار می‌روند. پس از انحلال چاووش بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان کرد، در سال 1365 به آمریکا رفت. علاوه بر کنسرت‌های متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن بنیان گذاشت.

از خوانندگانی که در این سال‌ها با او همکاری کرده‌اند می‌توان به محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، هنگامه اخوان و محمد معتمدی اشاره کرد.

برخی از آثار منتشر شده از محمدرضا لطفی به این شرح است:

چاووش 1-10
راست پنج‌گاه
به‌یاد عارف (بیات ترک)
چهره به چهره (نوا)
سپیده (ماهور)
چشمه نوش (راست پنج‌گاه)
جان جان (سه‌گاه)
معمای هستی (شور)
عشق داند (ابوعطا)
رمز عشق (ماهور)
گریه بید (سه‌گاه ــ اصفهان)
قافله‌سالار (نوا ــ راست پنج‌گاه)
پرواز عشق (سه‌گاه ــ اصفهان)
خموشانه (ابوعطا‌ ــ بیات ترک ــ این قسمت با کمانچه اجرا شده است)
چهارگاه
به‌یاد درویش‌خان (تکنوازی سه‌تار، تنبک از ناصر فرهنگ‌فر، اجرای تصنیف از نصرالله ناصح‌پور)
یادواره استاد نورعلی برومند (گروه همنوازان شیدا، دستگاه شور)
همیشه در میان (بداهه‌نوازی تار و سه‌تار در شور و دشتی)
بال در بال (شعر و موسیقی با ه. ا. سایه)
تنها یک خاطره (بداهه‌نوازی تار و سنتور همراه با فرامرز پایور)
وطنم ایران (اجرای گروه همنوازان شیدا، 1387)
‌ای عاشقان (اجرای گروه همنوازان شیدا در بیات اصفهان، 1388)

انتهای پیام /*