وضعیت چاپ و نشر کتاب کودک نیازمند بازنگری است

قاسم رفیعا در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس اظهار کرد: در حال حاضر جلسات شعری که به طور رسمی در سطح مشهد مقدس برگزار می‌شود به جلسه شعر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، جلسه حوزه‌ هنری، جلسه دعبل خزائی و جلسه رضوی در حرم مطهر ختم می‌شود.

وی با اشاره به این که تعداد جلسات شعر خانگی رو به افزایش است تصریح کرد: اگر جلسات رسمی شعر جاذبه‌های کافی را داشته باشد افراد به سمت جلسات خانگی نمی‌روند و در کل نباید فراموش کنیم که شعر همیشه در خلوت اتفاق می‌افتد.

وی از حضور مستمر حدود 70 نفر در جلسات شعر یکشنبه‌ها با عنوان «پاتوق شعر» حوزه خبر داد و افزود: با توجه به انتقال ساختمان حوزه از میدان تقی‌آباد به بلوار هاشمیه شاهد یک سری تغییرات در جلسات شعر حوزه بودیم که پس از ان تعدادی از شاعران شرق کشور حضور کمتری در جلسات داشتند و به جای آنها شاعران جدید از قسمت‌های غربی مشهد به این جلسات راه یافتند.

رفیعا تصریح کرد: فضای جلسات شعری مشهد تا حدود زیادی به تکرار کشیده شده است و این تکرار نیز سبب عدم انگیزه کافی برای شرکت در این جلسات است.

مدیر مسئول ماهنامه "چشمه عسل" عنوان کرد: یکی از مشکلات اصلی شعر مشهد مهاجرت شاعران مشهدی به تهران است که به دلیل امکانات رفاهی و هنری بیشتر اتفاق می‌افتد و متأسفانه در دراز مدت سبب می‌شود نسلی از شاعران خراسانی از خراسان جدا شده و فضای شعری در خراسان خالی باشد.

رفیعا با تأکید بر این که نسل اول شاعران مشهدی که به تهران رفتند بهترین نسل شاعران پس از انقلاب بودند گفت: با وجود امکانات بسیاری که در پایتخت برای شاعران وجود دارد بسیاری از دلبستگی‌های محلی وجود دارد که سبب می‌شود شاعران خراسانی در شهر‌های خود مانده و به تهران مهاجرت نکنند.

وی با اشاره به این که نسل سوم شاعران خراسان پس از انقلاب اسلامی دچار سردرگمی است اظهار کرد: در تعلیق بین شعر مدرن و شعر کلاسیک نسل سوم دچار تردید است و در حال حاضر در حالت تعلیق به سر می‌برد.

مسئول دفتر شعر حوزه هنری خراسان رضوی افزود: متأسفانه شرایط طوری شده است که در شعر خراسان هر کس نیاز به تکاپوی بیشتر برای فهمیدن و درک شعر کلاسیک دارد از این تکاپو منصرف شده و به شعر آزاد می‌پردازد.

رفیعا خاطرنشان کرد: معتقدم سپیدسرایان تکاپوی بیشتری برای نشان دادن کار خود دارند و بچه‌های نوپرداز بیشتر پیرامون ادبیات به مطالعه می‌پردازند، بنابراین شاهد هستیم که شاعرانی که شعر سپید می‌گویند دغدغه بیشتری برای شعر دارند و برای همین است که در جلسات شعر سپیدسرایان همواره مشارکت بیشتری دارند.

وی عنوان کرد: اعتقاد دارم که شعر سپید هنوز نتوانسته است جای خود را در میان عموم جامعه باز کند و هنوز متعلق به یک طبقه خاص روشنفکر است که سعی می‌کند متمایز باشد و خود را از جامعه متفاوت ببیند.

نویسنده کتاب «ف مثل شهروند» افزود: نسل ما از کودکی با وزن و قافیه بزرگ شده است و نمی‌شود یک شبه این مفاهیم را از ذهن افراد پاک کرد و به جای آنها قالب‌های جدید را قرار داد.

رفیعا تأکید کرد: شعر در وهله اول در اندیشه اتفاق می‌افتد و یک اندیشه است و پس از آن در کلام خود را نشان می‌دهد بنابراین شعر ابتدا در اندیشه شاعر شکل می‌گیرد و سپس در کلام شاعر بیان می‌شود.

وی بیان کرد: شاعران خراسانی امروز در کشور شناخته شده‌اند و در مسابقاتی که برگزار می‌شود همیشه شاعرانی از خراسان حضور دارند، به عنوان مثال در چهار دوره‌ای که مسابقات قند پهلو برگزار شده است همیشه در آن یک نفر خراسانی به مرحله نهایی راه یافته است.

نویسنده کتاب "اوسنه" تصریح کرد: معتقدم هیچ جشنواره و کنگره‌ای شاعر تولید نمی‌کند چون جشنواره‌ها بیشتر نگاهی گزارشی دارند و اگر بتوانیم جشنواره‌های خصوصی داشته باشیم می‌توانیم استعدادهای بیشتری را شناسایی کنیم.

رفیعا با اشاره به این که متأسفانه بخش عمده‌ای از شاعران خراسان ارتباط خود را با فضای جلسات به طور کامل قطع کرده‌اند گفت: طیف خاصی از شاعران وجود دارند که تنها در جشنواره‌ها شرکت می‌کنند و طیف دیگری وجود دارد که نه تنها در جشنواره‌ها که در هیچ جلسه شعری چه برای شعرخوانی و چه برای هم‌اندیشی مشارکت نمی‌کنند.

وی شاعران را به دو دسته جشنواره‌ای و غیرجشنواره‌ای تقسیم کرد و افزود: می‌شد بسیاری از این جلسات شعرخوانی را با مدیریت و به مسئولیت شاعران خوب خراسانی اداره کرد اما وقتی اداره جلسات از لحاظ مالی برای هیچکس صرفه مالی ندارد شاعران نیز به انجام چنین مسئولیتی ترغیب نمی‌شوند.

این شاعر مشهدی تصریح کرد: اگر سازمانی برای شعر و شعرخوانی هزینه کند اقدامی ارزشمند است و متأسفانه مشکلات مالی و نداشتن صرفه در کار سبب شده است چاپ آثار تحت تعلیق قرار گیرد.

رفیعا یکی دیگر از مشکلات چاپ کتب شعر را در نبود مخاطب دانست و عنوان کرد: گرانی کاغذ، افزایش هزینه‌های چاپ و مسائل مالی مرتبط با آن بزرگترین دغدغه شاعران برای انتشار آثارشان است و تا این مشکلات وجود دارد شاعران باید تنها با هزینه‌های شخصی آثار خود را به چاپ برسانند.

وی خاطرنشان کرد: متأسفانه وضعیت کتاب کودک بسیار نامناسب است و شاهد این هستیم که آثاری با کیفیت فوق العاده پایین به چاپ می‌رسد که از لحاظ ادبی بسیار بی‌ارزش است که این خود خیانتی در حق مخاطب است.

انتهای پیام/