آقای یونسی؛ بیش از این، برای «دولت اعتدال» بحران زایی نفرمایید
خبرگزاری تسنیم: فارغ از انگیزه های جناب یونسی و مراد ایشان از «فرهنگ ایران» ؛ سئوال اساسی اینجاست که این ادعاهای عجیب و بی پروا، کجای دغدغه ی مردم ایران و کجای دل مشغولی های نخبگان و اندیشمندان است؟
به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، «مصطفی فقیهی» مدیر مسوول انتخاب در یادداشتی که در این سایت منتشر کرد نوشت: رویدادهای پیاپی، جنجال ها و بحران سازی های زنجیره ای، آینده کشور را در غباری از تیرگی و هاله ای از تشویش و بد گمانی فرو برده است.
اقدامات عجیب و موضعگیری های نه حتی ملی پاره ای عناصر، روندی را طی می کند که در صورت تداوم، و عدم بازنگری در آن، مصالح و منافع ملی را دستخوش آسیب های جدی کرده، اصول و چارچوب های استوار انقلاب اسلامی، اندیشه امام خمینی و رهبری و همچنین اعتقادات راسخ و برنامه های پراهمیت رییس جمهور مظلوم کشورمان را دچار مشکل و لرزش و لغزش می کند.
این روزها، سخنان بی سابقه ی حجت الاسلام والمسلمین یونسی که قطعاً مورد تایید رییس جمهور محترم نخواهد بود - نقل محافل سیاسی و فرهنگی کشور است و حتی به بحث های جدی شبکه های اجتماعی نیز تبدبل شده است. این سخنان، گو آنکه بی اندازه عجیب و نامفهوم جلوه میکند، بهانه ای استثنایی به دست جریان هایی می سپارد که از هر بهانه ای برای سنگ پرانی به دولت استفاده می کنند.
عامل بحران این یکی دو روز اخیر، جناب آقای یونسی هستند. ایشان در مورد شیر و خورشید گفته اند : «عده ای خیال می کردند نماد شیر و خورشید در میان پرچم ایران یک نماد سلطنتی است اما اینگونه نیست. شیر نماد حضرت علی(ع) و خورشید نماد حضرت محمد(ص) است و تنها تاجش مربوط به شاه بود. وزیر سابق اطلاعات اضافه کرد که «اگر به من باشد، هلال احمر را تغییر می دهم و شیر و خورشید را جایگزین آن می کنم؛ البته برای هلال احمر هم احترام قائلم.»
آقای یونسی در بخش دیگری از سخنان مشعشع خود که احتمالاً حکایت از مطالعه یک کتاب جدید یا شنیدن یک سخن متفاوت از اطرافیان ایشان است، چنین افاضه فرموده اند که «فرهنگ ایران عرفان طلب است و بیشتر روح دین و مذهب را طلب می کند تا ظواهر مناسک را اما می بینیم که گاه سینه زنی را تا پاسی از شب انجام می دهد اما زمان اندکی برای نماز اختصاص می دهد....البته من در این مقام نیستم که مناسک را رد کنم؛ من روحانی هستم و مناسک گرا، اما روح ایرانیان اینگونه است»
در این مورد، ذکر چند نکته ضروری است:
یک. فارغ از انگیزه های جناب یونسی و مراد ایشان از «فرهنگ ایران» ؛ سئوال اساسی اینجاست که این ادعاهای عجیب و بی پروا، کجای دغدغه ی مردم ایران و کجای دل مشغولی های نخبگان و اندیشمندان است؟
خواسته های همگانی ملت امروزه در چنبره مشکلات معیشتی گرفتار شده و اختلال در نظم اجتماعی و نقصان در امنیت عمومی جامعه، کرامت انسانی را به خطر انداخته و ملت را با بحران هویتی مواجه نموده است که گذار از آن، خردورزی سیاسی و دوری از خواسته های جناحی و غوغاسالاری را طلب می کند؛ این مسائل تحقق آزادی های سیاسی و گستره فرهنگی را به تعلیق درآورده و فضا را برای مهیا سازی برنامه های رییس جمهور، بسیار سخت خواهد کرد.
طرح کنندگان چنین اظهارات شاذی، نباید بیش از این با وضعیت اجتماعی و فرهنگی ـ اقتصادی اصلی بیگانه باشند و به جای طرح معضلات معیشتی و رفع محرومیت از مناطقی که مشکلاتی نظیر آب آشامیدنی و بیکاری را پیش روی خود دارند، به دعوای بی فرجام سیاسی بپردازند.
دوم. اگر نظریه «9 روز یک بحران» دولت اصلاحات را بپذیریم - که حقیقتاً بخش زیادی از آن عین واقعیت بود - سئوال اساسی تر اینجاست که عوامل این بحران زایی چه کسانی بودند و چه عناصری درصدد بودند خود بهانه به دست افراطیون دهند؟
حقیقت ماجرا آن است که در آن ایام، برخی عناصر تندرو و فرصت طلب جریان اصلاحات ، با طرح مباحث و مسائل غیرضرور و گاه کیلومتر ها خارج از خطوط قرمز ، زمینه را برای ایجاد بحران مهیا ساخته و خود - عامدانه یا از سر جهل - سوژه به دست ستاد جنگ روانی جریان مقابل می دادند.
اما عاقبت این نظریه شد؟ در میانه ی آن همه بحران های سیاسی، دغدغه های معیشتی ملت مظلوم ایران در چنبره بحثها و جنجال های گروهی به فراموشی سپرده شد ، و فردی به نام محمود احمدی نژاد با سوءاستفاده از دلمشغولی های به حق ، بازی را از هر دو جریان سیاسی ربود و شد، آنچه شد!
حال جناب آقای یونسی! حضرتعالی که اتفاقاً وزیر اطلاعات بخشی از ایام اصلاحات بودید و از ریز اتفاقات آن روزها اطلاع کافی دارید، چگونه به خود اجازه می دهید تئوری منکوب و شکست خورده آن ایام را به نام دولت اعتدال پیاده کنید؟! سرانجام آن همه تندروی ها ، اقدامات خشن ، ترویج مواضع رادیکال ، تندخویی و گاه هتک انقلاب چه شد؟ مگر نه آنکه فضا را برای انتخاب و گزینش مردم تیره، غبارآلود و وهم انگیز کرد و معجزه ی هزاره را نثار ملت ایران کرد؟!
چه خوب است که حضرات، به جای دست یازیدن به حرکات خام و نارس، گذشته و پیشینه ایران و ایرانی را بازخوانی کنند و از حوادث گذشته تاریخ درس عبرت بیاموزند.
سوم. اگر هم جناب یونسی، خیرخواهانه و بی اعتقاد به آنچه افاضه فرمودند، تنها قصد کرده اند باز هم براساس همان بازی سوخته ، با طرح یک بحث ویژه و مسئله ساز، افکار عمومی و ذهن گروه های سیاسی را از موضوعات روز - مثل ماجراهای مرتبط با میهمانی همسر رییس جمهور ، مذاکرات هسته ای و ... - به موضوعات دیگر گرایش دهد ، باز هم به خطا رفته اند و مصیبت را ˈدوˈ کرده اند! چرا که نه تنها مانع توضیحات و روشنگری های دولت در مورد این مسائل شدند، بلکه جریان مقابل، از طرح انتقادات بی اساس و بی اصول خود در مورد مسائل مذکور، عقب ننشست و تواماً یک اظهارنظر بی ربط را برای کوفتن دولت ، پیراهن عثمان کرد! ... و این تئوری عقب مانده نیز راه به دیهی نبرد . بهوش باشید جناب آقای یونسی که از این زین پس نیز ، نخواهد برد!
چهارم. به نظر می رسد بیش از هر چیز، وظیفه و رسالت برخی مقامات من جمله جناب آقای یونسی عزیز، بازنگری در گذشته و نگاه در ساز و کار آینده است. ایشان، خود بایستی بر این درد و مشکل علاجی چاره کنند و ضمن مطالعه بیشتر و مقابله با پذیرش هر سخن غیرمستند و لااقل بیان نکردن آن موضوع در فضای عمومی، به تحلیل درست از رویدادها و پدیده ها برسند. چنانکه فضاهای سهمگین سیاسی و تزریق داده های خبری هدفدار از واقع دورمان نکند و چنان نشود که به جای خدمت به مردم، ناخواسته منافع و مصالح آنان را در دالان های تاریک سیاست بازی های غیر ملی گم کنیم.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.