روایت ویکی‌لیکس از ارتباط یک مسؤول دانشگاه آزاد با مرکزاطلاعاتی استراتفور

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، دیروز، رسانه های داخلی طی گزارش هایی از انتصاب یک فرد پرحاشیه که سابقه اظهارات توهینی شدیداللحن علیه حضرت امام خمینی (ره)، رهبری معظم انقلاب اسلامی و انقلاب داشته و از تحریک کنندگان فتنه نیز بوده است؛ بعنوان «سرپرست معاونت دانشگاه آزاد اسلامی» خبر دادند. از جمله، «پایگاه خبری- تحلیلی مشرق» طی گزارش مشروحی به بازخوانی بخشی از کارنامه آشکار سیاسی وی مبادرت ورزید.

اکنون، منابع ما در «مشرق» به شواهد تازه ای دست پیدا کرده اند که زوایای پنهان تر زندگی این فرد جنجال برانگیز: «عبدالحسین هراتی»، را بیشتر نمایان می سازد و به نقل از اسناد ادعایی «ویکی لیکس»؛ نشان می دهد که وی پس از ترک ایران و در سال 2005 م. که به دفتر «سازمان ملل» پناهنده شده بود، ارتباطاتی با «مرکز برآورد راهبردی- اطلاعاتی استراتفور» در آمریکا گرفته است. این مرکز، یک مؤسسه شبه خصوصی در آمریکاست که به تحلیل و ارزیابی اطلاعاتی و جمع آوری اخبار برای نهادهای امنیتی در آمریکا، مبادرت می ورزد و مدیر آن؛ «جورج فریدمن» است.

«ویکی لیکس» از 27 فوریه 2012 م.، شروع به انتشار "اسناد اطلاعات جهانی" کرد که شامل افشای بیش از پنج میلیون ایمیل از کمپانی شبه خصوصی "اطلاعات جهانی" موسوم به «استراتفور» که در تگزاس مستقر است؛ می شد. این ایمیل ها مشمول بازه زمانی بین ژوئیه 2004 م. تا اواخر دسامبر 2011 م. بودند که سازوکار داخلی کمپانی را نشان می دادند که بعنوان یک ناشر اطلاعاتی؛ مطرح می شود اما در اصل، خدمات محرمانه اطلاعاتی به کمپانی های بزرگ مثل "دوو کمیکال"، شهر "بوپال" هند، کمپانی نظامی "لاکهید مارتین" (تولید کننده موتور جت و تجهیزات ارتباطاتی)، "نورثروپ گرومان" و "ریتون" (تولید کننده تجهیزات نظامی) و همچنین آژانس های دولتی؛ مثل «دپارتمان امنیت داخلی آمریکا»، «نیروهای تکاور دریایی آمریکا» و «آژانس اطلاعات دفاعی» این کشور ارائه می دهد. ایمیل ها همچنین شبکه مخبرها، ساختار پرداختی، تکنیک های پول شویی در پرداخت ها و روش های روانی «استراتفور» را افشاء می کردند[1].

دو عدد از این اسناد ادعایی «ویکی لیکس»، نشان می داد که «عبدالحسین هراتی» از سوریه، با این مرکز اطلاعاتی شبه خصوصی ارتباط گرفته است. در سند اول که شامل ایمیل «هراتی» به ایمیل «استراتفور» است، چنین آمده بود:

«یک نویسنده ایرانی

شناسه ایمیل: 5354173

مورخ: 7 آوریل 2005 م.

فرستنده: aharati@mail2world.com

گیرنده: source@stratfor.com

سلام، من یک نویسنده ایرانی هستم. من در مورد یک مقاله از دکتر «جورج فریدمن» درباره آینده عراق و مرتبط با ایران، چیزهایی شنیده ام که در 7 فوریه؛ در وب سایت شما منتشر شده است. بسیار خوشحال خواهم شد، اگر بتوانم این مقاله را بخوانم. من، نتوانستم آن را از طریق جستجو در اینترنت پیدا کنم. من ترجمه عربی این مقاله را در اختیار دارم اما به نسخه انگلیسی آن نیاز دارم. من می خواهم، این مقاله را به فارسی ترجمه کنم. این بسیار خوب است، اگر روشنفکران و ژورنالیست های ایران با دکتر «فریدمن» و افکار و ایده هایش آشنا شوند. لطفاً این مقاله را برای من ارسال کنید. ارادتمند شما، «عبدالحسین هراتی».»[2].

همان روز، نامه وی به یکی از تحلیلگران واحد مربوطه در این مرکز سپرده شد و تحلیلگر «استراتفور»، نامه «هراتی» را سریعاً پاسخ می دهد:

«مورخ: 7 آوریل 2005 م.

فرستنده: harshey@stratfor.com

گیرنده: aharati@mail2world.com

آقای «هراتی»، با سپاس از نامه شما به «استراتفور». بسیار خوشحال کننده است که از طرف کسانی، مورد توجه قرار گیریم که مقالات ما را مطالعه می کنند؛ بویژه در کشورهایی همچون ایران. من مقاله ای را که شما درخواست کردید، در ادامه این نامه الکترونیک؛ ضمیمه کرده ام. من واقعاً، تفکرات و نظرات شما را درباره این تحلیل، ارج می نهم؛ در اختیار داشتن نظرات و بازخوردها، برای تکمیل فرایند تحلیلی ما، بسیار اهمیت دارند. ممکن است، به بنده بگویید که از کجا برای من نامه می نویسید؟ باز هم از زحمت شما، تشکر کرده و امیدوارم بزودی از شما؛ نامه ای دریافت کنم. «آنیا هارشی»، تحلیلگر»[3].

دو روز بعد مجدداً، نامبرده نامه الکترونیک دیگری برای «استراتفور» و اینبار در پاسخ به نامه تحلیلگر این مرکز؛ با مضمون ذیل، ارسال می کند:

«یک نویسنده ایرانی

شناسه ایمیل: 5278656

مورخ: 9 آوریل 2005 م.

فرستنده: aharati@mail2world.com

گیرنده: harshey@stratfor.com

آنیا هارشی عزیز، با سلام. از پاسخ گرم شما، تشکر می کنم. پیش از هر چیز از ارسال مقاله مذکور برای بنده، سپاسگذارم. اکنون از سوریه، کشوری که در آن، دوران تبعید خود را سپری می کنم، برای شما نامه می نویسم. من در «روزنامه ملت»، ستون نویس بودم. من، "ستون سردبیر را می نگاشتم. یک روز، مقاله ای را نوشتم و در آن، نقش «شورای نگهبان» را در ساختار اجرایی قدرت حاکمه توضیح داده و خاطر نشان ساختم که محورهای اصلی استبداد و دیکتاتوری؛ [ساختار حکومت] ناشی از همین شورا است و بدون این شورا، حتی "رهبر جمهوری اسلامی" از طریق نمایندگان ملت، قابل کنترل است. من همچنین، نوشتم که با وجود این شورا، دموکراسی یک خواب و خیال است و هرگز؛ نمی تواند در کشور من پا بگیرد. این اولین حمله مستقیم، به این شورا بود که البته پیامد آن هم؛ مشخص بود. دو روز بعد، در روز پنجشنبه، روزنامه بدستور مستقیم دستگاه قضایی تعطیل شد و در تلویزیون و رادیو نیز این خبر؛ اعلان شد و من به سفارش دوستان، کشور را با اولین پرواز ممکن، ترک کردم. متأسفانه اولین جای ممکن، سوریه بود. در سوریه بلافاصله، خود را به دفتر «سازمان ملل» تسلیم کردم و آنها؛ به من پناه دادند. اکنون، من منتظر ویزای یک کشور غربی هستم. این داستان کوتاهی بود از زندگی من که شما، با این سؤال که از کجا برای شما نامه می نویسم؛ بدنبال شنیدن آن بودید. بسیار خوشحال خواهم شد که با شما، در ارتباط باشم. من هم پیش بینی ها و تحلیل های خاص خود را در مورد ایران و خاورمیانه دارم. ما برای رسیدن به عدالت و دموکراسی، درگیر منازعه ای بسیار سخت هستیم و ما (افرادی همچون من) متعهد هستیم که رویداد‌ها را بسیار واقع گرایانه و با درکی عمیق از موقعیت های واقعی؛ ببینیم. شاید در آینده، برخی از دیدگاه های خود را برایتان نوشتم. تحلیل های شما، بسیار جدی و قابل تأمل است و بنده شما را تحسین می کنم. امیدوارم که بیشتر مورد عنایت شما باشم. باز هم از توجه شما، سپاسگذارم. ارادتمند شما، «عبدالحسین هراتی».»[4].

آنچه «عبدالحسین هراتی» از آن بعنوان توقیف «روزنامه ملت» نام برده است، مربوط به توقیف این روزنامه بدستور قوه قضائیه، در 9 آذرماه 1380 ه.ش می شود[5].

علیرغم جستجوهای مکرر همکاران ما در «مشرق»، هویت و سوابق رسانه ای چندانی از «آنیا هارشی»، که طرف «هراتی» در «مرکز استراتفور» بود؛ بدست نیامد. تنها چیزی که بدست آمد، اشاره «شبکه خبری Fox News» به مصاحبه با خانم «هارشی» درباره افزایش خشونت ها در سومالی طی سال 2006 م. بود که از وی بعنوان تحلیلگر امور تروریسم «مرکز استراتفور» یاد شده بود[6]. ظاهراً نام کامل وی: "Anya E Harshey"، است و متولد سپتامبر 1980 میلادی می باشد.

همچنین، درباره «مرکز استراتفور» که یکی از مؤسسات با سازوکار پیچیده و دخیل در عرصه جنگ های نرم آمریکاست، اطلاعات بسیاری منتشر نشده است. تنها، زمانیکه در اوایل 2012 م. سایت این مرکز توسط گروهی بنام: "ناشناس"، هک شد؛ برخی از رسانه ها از اهمیت اطلاعات هک شده خبر دادند اما همچنان، جزئیات بیشتر از مأموریت های «استراتفور»، مجهول مانده است.

«شبکه خبری دویچه وله» آلمان در این مورد نوشته بود: ««استراتفور» یک گروه لابی امنیتی آمریکایی است که خبرنامه ای روزانه، درباره موضوعات مرتبط به امنیت و اطلاعات در جهان منتشر می کند. دفتر این گروه در آمریکاست. مشتریان «استراتفور» از «وزارت دفاع آمریکا» تا شرکت های خصوصی و ... را شامل می شوند ... «استراتفور» ادعا دارد که "تحلیل های غیرایدئولوژیک و مستقل درباره مسایل بین ‌المللی و تهدیدات امنیتی" ارائه می دهد. بسیاری از شرکت های خصوصی و ارگان های دولتی آمریکا، اطلاعات کلیدی را در اختیار «استراتفور»، قرار می داده اند تا تحلیل امنیتی و مشورت درباره آن دریافت کنند ... دولت آمریکا از جمله «وزارت دفاع»، از «استراتفور» برای دستیابی به اطلاعات و تحلیل های "بی طرفانه" درباره اتفاقات مختلف در سراسر جهان استفاده می کرده است. خود دولت نیز احتمالاَ، اطلاعات کلیدی را با «استراتفور» در میان می گذاشته؛ تا از نظر تحلیلی کارشناسان آن درباره اقدامات نظامی یا دیپلماتیک خود خبردار شود. مشخص نیست، دولت آمریکا چه میزان اطلاعات با «استراتفور» در میان گذاشته اما احتمال آنکه اطلاعات کلیدی در میان باشد؛ وجود دارد»[7].