دولت ‌فاصله خود را با مردم کمتر کند

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، حسن روحانی در شرایطی دولت را در دست گرفت که به اعتقاد موافقان و مخالفان وی، کشور در شرایط ویژه‌ای قرار داشته و دارد که بخش بزرگی از این شرایط ویژه هم به تنش‌های بین‌المللی و تحریم‌های اعمال شده علیه کشورمان مربوط است.

با توجه به این شرایط، روحانی و تیم اقتصادی او از همان آغاز، در کنار تلاش برای حل مشکلات اقتصادی در داخل، بخش زیادی از توان خود را نیز در جهت تنش زدایی در عرصه بین المللی قرار داده اند. رویکرد دولت و شعارهایی که روحانی در دوره انتخابات داده بود، باعث امیدوار شدن مردم به آینده شد و بر همین اساس است که بسیاری از کارشناسان تاکید دارند دولت باید از این فضا استفاده کند و روز به روز بر امیدواری ابتدایی مردم بیفزاید.

رسول منتجب نیا، سیاستمدار شصت و نه ساله اصلاح طلب، تاکید دارد که استمرار این امیدواری، نیازمند مدیریت خوب و دادن پاسخ مثبت به مطالبات مردم است. قائم مقام حزب اعتمادملی همچنین معتقد است که دولت باید در فعالیت های خود دو عنصر «کار کارشناسی» و «توجه به مطالبات روزمره مردم» را در کنار یکدیگر ببیند و هیچ یک از این دو را بر یکدیگر ارجحیت ندهد. وی بر همین اساس به دولت توصیه می کند که فاصله اش را از متن جامعه کمتر کند.

سال گذشته در چنین ایامی، کشورمان حال و هوای انتخابات داشت و نامزدها و مردم خود را برای حضور در این رویداد سیاسی آماده می کردند. از آن موقع تا الان، تحولات زیادی روی داده که هر یک محل بحث های زیادی واقع شده است. از نگاه شما مثبت ترین اتفاقی که از بهار سال قبل تا الان روی داده کدام است؟

اولین مساله، روحیه امید و نشاط در مردم بود؛ یعنی بعد از انتخابات مردم بار دیگر احساس کردند تصمیم گیرنده نهایی در امور کشور خود آنها هستند و رای آنها می تواند در سرنوشتشان موثر و نقش آفرین باشد. از طرفی نیز چون شعارهای رئیس جمهور، وعده ها و شخصیت و حامیان رئیس جمهور، همگی از آینده ای روشن و تا حدی مشکل گشا حکایت داشت، نور امیدی در دل مردم تابید و مردم امیدوار شدند و بار دیگر نشاط و امید سراسر جامعه ما را فراگرفت.

یعنی شما مثبت ترین اتفاق را همین افزایش روحیه امید در مردم می دانید؟

این اولین نتیجه ای بود که انتخابات داشت، ولی تنها این نبود. این نور امید به صورت اتوماتیک و بدون این که برنامه ای اجرا شود در دل مردم ایجاد شد. علاوه بر آن، اقداماتی که دولت ظرف مدت هفت، هشت ماه گذشته انجام داد برای مردم نشاط آفرین و امیدوارکننده بود که مهم ترین آنها مساله روابط بین الملل است. وقتی دولت یازدهم توانست با ادبیات و منطق جدید، البته با هماهنگی سایر ارکان نظام و بخصوص با هدایت و حمایت رهبر معظم انقلاب، سیاست جدیدی را اتخاذ و روابط بین الملل را تصحیح کند، هم تاثیر روانی در میان مردم داشت و هم در رابطه با وجهه جمهوری اسلامی در دنیا بسیار موثر بود. آثار عینی و عملی آن را هم یکی پس از دیگری دیدیم و خواهیم دید شکست تحریم ها سرآغاز آن روندی است که شروع شده است. اقدام بعدی که از سوی دولت شروع شده و در حال انجام و بسیار مهم است، رسیدگی به مشکلات اقتصادی است. مرحله دوم هدفمندی یارانه ها، قانونی است که هر دولتی باید آن را اجرا می کرد و این دولت هم با تدبیر بیشتر، با سعه صدر بیشتر و با برنامه ریزی بهتر، اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها را شروع کرد. این قانون الان در دست اجرا بوده و طبیعی است تصمیمی به این بزرگی، تنش ها و عکس العمل هایی دارد و دیدگاه های متفاوتی درباره آن مطرح است؛ ولی دولت باید با کمال حوصله و تدبیر با این مسائل برخورد کند، دیدگاه های مختلف را بشنود و بهترین نظر را در راستای اجرای این طرح و قانون به کار ببرد و اعمال کند.

شما از تزریق امید به جامعه به عنوان یکی از رویدادهای مثبت یک سال گذشته یاد کردید. با فاصله گرفتن از انتخابات ریاست جمهوری و ملموس شدن نتایج اقدامات دولت، بر این امیدواری افزوده شده یا از آن کاسته شده است؟

در ابتدای چنین تحولاتی، به صورت روانی، فضای امیدوارکننده شدیدی به وجود می آید و موجی از امید در دل مردم ایجاد می شود، منتها مردم ما نشان داده اند قسم نخورده اند با هیچ فرد یا دولت و مسئولی در هر صورتی بمانند و از او حمایت کنند. تا زمانی حمایت می کنند که به او اعتماد داشته و مطمئن باشند او برای مملکت کار می کند و خوب هم کار می کند. بنابراین استمرار این امیدواری نیازمند مدیریت خوب ، بخصوص دادن پاسخ مثبت به مطالبات مردم است. البته این را باید عرض کنم همه مطالبات مردم قابل اجرا و اعمال نیست، زیرا امکانات کشور محدود است، شرایط خاصی است و چه بسا بخشی از انتظارات، غیرواقعی باشد. ما تائید نمی کنیم مسئولان باید به هر مطالبه ای که مردم داشته باشند و هر انتظاری که وجود دارد، جامه عمل بپوشند. براساس امکانات موجود باید تلاش کنند به مطالبات مردم پاسخ دهند و هر کجا کمبود یا محدودیتی هست با صراحت و صداقت با مردم در میان بگذارند.

شعار امسال هم مانند چند سال اخیر، تاکید ویژه ای روی موضوع اقتصادی دارد و در اواخر سال قبل هم شاهد ابلاغ سیاست های اقتصاد مقاومتی بودیم. برای اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی چه باید کرد تا این سیاست ها زودتر محقق شود؟ آیا دولت در این مسیر گام برمی دارد؟

الان همه باید پشتیبان دولت در اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی باشند. این قانون تصویب و از سوی رهبرمعظم انقلاب ابلاغ شده و الان در اختیار دولت است. همه باید حمایت کنند که این تصمیم به مرحله اجرا برسد و اگر تنش هایی وجود دارد به حداقل برسد و مردم را توجیه کنند تا ان شاءالله آنچه مورد نظر است به مرحله اجرا در آید. ما باید در شرایط خاص، خودمان را متناسب با آن شرایط تعریف کنیم که خدای نکرده تحریم ها و فشارها ما را از پا در نیاورد و باید با عزم واحد ملی در برابر همه اینها ایستادگی کنیم و سیاست های اقتصاد مقاومتی هم به دنبال تحقق همین موضوع است.

در بحث اقتصاد، تحلیل بعضی ها این است که دولت بخش زیادی از توان خود را برای حل مشکلات اقتصادی از مسیر تنش زدایی در روابط بین الملل قرار داده و این در حالی است که برخی مشکلات اقتصاد ایران به ضعف های داخلی مربوط است و دولت هر چه سریع تر باید برای مدیریت این ضعف ها نیز چاره ای بیندیشد. تحلیل شما از روش اتخاذشده از سوی دولت برای حل مشکلات اقتصادی چیست؟

اصل این دیدگاه که نگاه ما به خارج باشد و بخواهیم مسائل داخلی را از طریق خارج حل کنیم، از ناحیه هر فرد و مسئول و دولت و حکومتی که باشد، دیدگاه صددرصد غلطی بوده و در آن شکی نیست. ما باید به خودمان متکی باشیم نه به دیگران، اما این که آیا دولت در حال حاضر چنین دیدگاهی دارد، من باور نمی کنم و معتقد نیستم همه توجهات دولت آقای روحانی به خارج باشد و بخواهد مسائل اقتصادی داخلی را از طریق رفع تحریم ها حل کند. شکی نیست اگر تحریم ها برداشته شود بسیاری از فشارها کم می شود، بخشی از مسائل اقتصادی ما حل می شود، اما به موازات این که تلاش می کنیم مسائل بین المللی مان را حل کنیم و تحریم ها را برداریم باید در داخل هم تلاش کرده که چرخ تولید و مساله اقتصاد را تقویت کنیم و روحیه مردم را بالا ببریم. بنده معتقدم بیشترین تکیه ما باید به داخل و به ملت خودمان باشد.

سال هاست رهبر معظم انقلاب نسبت به تهاجم فرهنگی هشدار داده اند و امسال بخشی از نام سال را نیز به موضوع فرهنگ اختصاص دادند. سیاست های دولت در زمینه های فرهنگی ، بخصوص در عرصه مقابله با تهاجم فرهنگی را چگونه ارزیابی می کنید؟

ما باید اولا مساله فرهنگ را تعریف و در واقع باز تعریف کنیم. متاسفانه ما دچار اشتباه شده ایم و وقتی صحبت از مسائل فرهنگی می شود بلافاصله یکسری مظاهر فرهنگی مثبت و منفی، جلوی چشم ما ظاهر می شود و تصور می کنیم فرهنگ فقط در همین ظواهر خلاصه می شود. ما باید فرهنگ را با معنای بسیار وسیعی که دارد برای جامعه مان تعریف کنیم. اشکال کار این است که اندیشمندان و نخبگان ما یا خودشان در این زمینه کار نمی کنند یا به آنها میدان داده نمی شود و از دیدگاه های آنها استفاده نمی شود لذا بعضا کار به دست کسانی می افتد که اصلا فرهنگ را نمی شناسند. کارشناسان خبره ما و اندیشمندان بزرگ حوزه و دانشگاه باید دست به کار شوند و به آنها میدان داده شود و برای تحول فرهنگی جامعه ما بیندیشند تا این که ان شاءالله یک انقلاب فرهنگی دیگری را شاهد باشیم.

رویکرد دولت را در مباحث فرهنگی از زمان روی کار آمدن چگونه دیده اید؟

من فکر می کنم با سعه صدری که آقای روحانی و وزیران ایشان دارند از این کارها استقبال می کنند منتها باید ارتباطات تنگاتنگ باشد و نهادهای مختلف اگر می خواهند تصمیمی بگیرند همگی در تصمیم سازی سهیم باشند و وقتی تصمیمی گرفته شد، همگی بر اساس اختیارات و امکانی که دارند، همکاری کنند تا این تصمیمات اجرایی شود.

بعضی منتقدان دولت معتقدند در بخش فرهنگی، مسئولان با کمی تساهل و تسامح به آسیب های این بخش نگاه می کنند. آیا شما قبول دارید؟

من به همین دلیل بر ضرورت وجود عزم واحد و هماهنگی تاکید کردم. عرض من این است چرا ما باید منتظر شویم که وزارت ارشاد یا وزارت آموزش و پرورش و آموزش عالی تصمیمی بگیرند و بعد یک نهاد یا گروه دیگر بیاید و از تصمیم آنها انتقاد کند و بگوید مثلا مسئولان، دغدغه های فرهنگی را نادیده گرفته اند. فرهنگ به دقت نظر و کارشناسی و چکش کاری نیاز دارد و دیدگاه های مختلف خبرگان باید در یک مرکز جمع شود و پس از تبادل نظر به تصمیمی برسند و مثلا بگویند امروز استراتژی ما این است و همه روی تاکتیک هایی که اتخاذ می شود پافشاری کنند. اگر به این تصمیم رسیده اند که امروز تساهل و تسامح باشد، همگی بر همین تصمیم باشند و اگر قرار است با قاطعیت برخورد کنند همه باهم باشند؛ یعنی کار یکدیگر را خنثی نکنند.

آیا الان در شورای عالی انقلاب فرهنگی چنین اتفاقی نمی افتد؟

عملا معلوم شده در شورای عالی انقلاب فرهنگی این اتفاق نمی افتد. اگر اتفاق افتاده بود که ما دچار چنین مشکلی نمی شدیم. البته من اضافه کنم ایجاد هماهنگی و عزم واحد به این معنا نیست که ما جلوی دیدگاه های مخالف یا انتقاد را بگیریم. منظورم این است که کلیت نظام به یک تصمیم واحد برسد و آن موقع اگر افراد هم نظری داشتند با آغوش باز برخورد کنند، ولی تصمیم نظام ملاک عمل باشد.

در ابتدای مصاحبه به اتفاقات مثبتی که از اوایل سال گذشته افتاده اشاره کردید. اگر اکنون بخواهید یکی از اتفاقات این مدت را به عنوان یک اتفاق منفی نام ببرید، کدام است و مهم ترین نقدی که به دولت دارید چیست؟

به نظر من دولت باید بیش از این به خواست ها و مطالبات مردم توجه کند. نظر کارشناسی بسیار خوب است و همه کارها باید کارشناسی شود، ولی در کنار کارشناسی باید خواست مردم و اولویت های مردم مورد توجه قرار گیرد و نباید در اتاق های در بسته و بدون توجه به واقعیت های جامعه تصمیم گرفته شود. کارشناسی، گاهی ما را از جامعه جدا می کند و ما گاهی بیش از حد به ارقام و اعداد و نظرات کارشناسی مشغول می شویم.

یعنی معتقدید دولت از متن جامعه فاصله گرفته است؟

نه فاصله به آن معنا؛ صحبت من این است که باید فاصله اش را کمتر کند و دو عنصر کارشناسی و نیازسنجی و مطالعه اولویت های جامعه و به عبارت دیگر، توجه به مطالبات روزمره مردم در کنار هم قرار گیرد. گاهی دوستان ما یکی از این دو عنصر را بر دیگری ترجیح می دهند که باعث ایجاد برخی آثار منفی می شود. تقاضای من از دولتمردان این است که این دو عنصر را در کنار یکدیگر قرار دهند.

منبع: جام جم
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.