سخنی درباب انتخاب داوران بخش ادبیات بومی جشنواره شعر فجر

خبرگزاری تسنیم – صادق حسنوند:

هشتمین جشنواره بین المللی شعر فجر در حالی برگزار خواهد شد که شعار‌ها و برنامه‌های اعلامی عبدالجبار کاکایی دبیر این دوره از جشنواره، موجی در میان شاعران جوان و نو اندیش ایران به وجود آورده است. شعارهایی مانند: چند صدایی بودن جشنواره، حضور جریان‌های شعری مختلف و استفاده از داوران با گرایش‌های فکری متفاوت، نوید این را می‌داد که جشنواره امسال با انتخاب آثاری متفاوت و با حضور شاعران جوان رنگ و بوی دیگری به خود بگیرد.

به عقیده بسیاری از منتقدان ادبیات امروز، مرحله نخست داوری اشعار انتخاب شده به زبان فارسی، نشان می‌دهد که شعارهای جشنواره به صورتی نسبی در آثار این بخش لحاظ شده است.

اما در بخش ادبیات بومی، قضیه کاملا متفاوت بوده و گویی شعارهای جشنواره به گوش داوران این بخش نرسیده است.

حضور برخی از شاعران در بین افراد انتخابی اشعار کردی و لری، تعجب مخاطبان این بخش را برانگیخته است، که چگونه این افراد در صدر لیست داوری آثار بومی قرار گرفته‌اند؟ زمزمه‌هایی از جانب این مخاطبان و صد البته منتقدان بومی‌زبان به گوش می‌رسد که انتخاب این آثار یا به دلیل عدم شناخت داوران از جریان‌های به وجود آمده در شعر بومی است یا به دلایل دیگری مانند ارتباطات شخصی و… که متاسفانه همواره گریبان‌گیر ادبیات بومی بوده است.

انتخاب آثاری با تصاویر کلیشه‌ای و مندرس و البته با زبانی مستعمل و مستحلک معنایی غیر از این پیدا نمی‌کند که برخی از برگزیدگان این بخش بدون رقابت منصفانه انتخاب شده‌اند و احتمالا این افراد برای مرحله نهایی نیز جزء از پیش انتخاب شدگانند.

شاید برخی‌ها بخواهند این موضوع را به دلیل سلیقه‌ای بودن داوری، توجیه کنند؛ اما باید از دبیر این دوره جشنواره پرسید: انتخاب شاعرانی که دیگر کارکرد زبانی خاصی برای مخاطبان ادبیات بومی ندارند، آیا با شُعار انتخاب اشعار پویا همخوانی دارد؟

به یقین عبدالجبار کاکایی دبیر جشنواره شعر فجر، بهتر از هر شخص دیگری می‌داند که در ادبیات بومی کشور، جریان‌های دینامیکی به وجود آمده که از هوای زبان و تصاویری تازه استنشاق می‌کند. باید در این جریان تامل کرد و صدای آن را شنید؛ صدای شاعرانی که مسیر ادبیات بومی را به سمت نوآوری در فرم و محتوا تغییر داده‌اند.

شاعران این صدا‌ها نباید قربانی افرادی شوند که سال‌ها است به یاری دوستان داورشان خود را تنها نمایندگان ادبیات بومی معرفی کرده‌اند و در طول این سه دهه، راه حضور شاعران جوان را در عرصه ادبیات کشور صد کرده‌اند.

انتظار تمام شاعران جوان بومی‌سرا و مخاطبان آن‌ها از دبیر هشتمین جشنواره شعر فجر این است که به شخصه در این بخش ورود نماید و در مقابل هر گونه نا‌داوری بایستد و مانند سایر بخش‌های رقابتی این جشنواره، راه را برای حضور شاعران مستعد و نو اندیش ادبیات بومی در بخش پایانی جشنواره هموار سازد. تا شاید برخی از شاعران جوان و مستعد پس از گذشت سال‌ها، برای نخستین بار فرصت حضور در جشنواره‌های سراسری را داشته باشند.

انتهای پیام /