قدرت شبکه‌های اجتماعی بیش از نهادهای حکومتی

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، تازمانیکه دسترسی جامعه به مجاری ارتباطی در فضای مجازی، به بهانه حفظ آرامش و ثبات امنیتی- فرهنگی، محدود و اطلاعات مختلف محبوس شوند، نمی توان توقع داشت که جامعه در مسیر حرکت رشد و پیشرفت جهانی قرار گیرد. ثبات و سکون، زلالیت جامعه را به فساد خواهد کشید، درحالی که حرکت رو به جلو و قرار گرفتن در مسیر موج های ارتباطات جهانی این شانس را به افراد جامعه خواهد داد تا برای خود فرصت سازی کنند و درصورت موفقیت و پیشرفت، موجبات رشد اطرفیان را نیز فراهم نمایند.

شبکه های اجتماعی قادرند با در دسترس قرار دادن اطلاعات از سوی مسولان و فعالان سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هم در داخل کشور روشن سازی ایجاد کنند و هم ابهامات و کارشکنی های خارجی را با شفاف سازی و دردسترس قرار دادن اطلاعات برطرف سازند. شبکه های اجتماعی به عنوان فرصتی استثنایی نقش دیپلماسی عمومی را بازی می کنند و بازدهی آن به حدی است که شاید ده ها دیپلمات زبده از طریق رایزنی های طولانی نتوانند به چنین نتیجه ای برسند.

به لحاظ اقتصادی هم این شبکه های اجتماعی می توانند اطلاعات کافی را دراختیار مردم بگذارند. تازمانی که اطلاعات در بایگانی های سازمانی باقی بمانند و اطلاعات اقتصادی کشور به صورت انحصاری در اختیار گروه و افرادی خاص قرار داشته باشد، همچنان باید شاهد فسادهای چندهزار میلیاردی باشیم، ضمن اینکه مردم هم با این رویه اعتمادی حسن نیت و سیاست های در نظر گرفته شده نمی کنند. علاوه براین با در دسترس قرار گرفتن اطلاعات ازطریق شبکه های اجتماعی میان کاربران، بسیاری از جوانان و عامه مردم می توانند از وضعیت وفرصت های موجود استفاده کنند و وارد چرخه اقتصادی و سیاسی شوند و اینگونه انحصار و تک قطبی بودن اقتصاد نیز دچارتحول گردد.

درزمینه توسعه سیاسی نیز شبکه های اجتماعی از پتانسیل های فراوانی برخوردارند. مردم می توانند با داشتن اطلاعات کافی از وضعیت کشور و مقایسه اوضاع خود با دیگر شهروندان کشور های خارجی و همسایگان، از حق و حقوق سیاسی و شهروندی مطلع شوند خواسته های خود را بهتر و دقیق تر عنوان کنند.

از سوی دیگری با افزایش تبادل اطلاعات درمیان کاربران، جلوی بسیاری از تخلفات اداری وسیاسی گرفته خواهد شد. اگر درهر خانواده فقط یک نفر به شبکه های اجتماعی و فضای آزاد مجازی دسترسی داشته باشد، سطح آگاهی جامعه ناخودآگاه افزایش می یابد و مسولان را مجبور می کنند تا نسبت به عملکرد خود بیشترین تعهد را داشته باشند. ضمن اینکه این تبادل اطلاعات و افزایش آگاهی جامعه را برای قرار گرفتن در مسیر اجرای سیاست های اقتصادی و سیاسی کلان همراه و آماده می سازد.

ازسوی دیگر با افزایش آگاهی مردم از اطلاعات سیاسی واجتماعی که در فضای مجازی رد وبدل می شود کمک وفرصت شایانی دراختیارحکومت و دولت قرار می گیرد. به عنوان مثال در زمینه محیط زیست با فعال شدن بدنه جامعه در راستای حمایت از سیاست های زیست محیطی، این فرصت به دولت و نهادهای مسول داده می شود تا با قدرت وانگیزه بیشتری به مصاف متخلفان بروند.

یا در زمینه گروگان گیری اخیر مرزبانان شاهد بودیم که همراهی عمومی مردم در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی چه موج عظیمی را در جهان به راه انداخت و سازمان های بین المللی را مجبور به دخالت و محکوم کردن این اقدام نمود، و تروریست ها را در فشار قرار داد تا مجبور به پذیرش خواسته های کشور شوند و سربازان ما را آزاد کنند.

درزمینه فرهنگی نیز، افزایش آزادی ها برای استفاده از شبکه های اجتماعی این فرصت را به افراد می دهد تا با مباحث ارتقای فرهنگی آشنا شوند و در زمینه گسترش فرهنگ عمومی جامعه گام بردارند. کاری که سال هاست مسولان و نهادهای فرهنگی ما نتوانستند سازوکاری برای فراگیر شدن آن اتخاذ کنند و جامعه را برای ارتقا و تعالی فرهنگ عمومی همراه نمایند، از طریق شبکه های اجتماعی خیلی ساده و کم هزینه و مطابق با سلایق مردم محقق خواهد شد.

بسیاری از ناهنجاری های شایع در جامعه از قبیل دروغ، ریا، بداخلاقی، دزدی، بی احترامی به حقوق دیگران و نبود فرهنگ شهروندی، که تا به امروز ما نتوانستیم آنها را ساماندهی کنیم، ازطریق این شبکه های اجتماعی قابل اصلاحند. افراد در فضای مجازی ضمن قرار گرفتن در معرض فرهنگ ارتقا یافته در شبکه های اجتماعی به صورت خودکار در مسیر بهبود رفتار و کردار خود بر می آیند. شاید گفته شود که افراد در فضای مجازی خود را پشت الفاظ و گفتارهای روشنفکرانه و فرهنگ مدار پنهان می کنند، اما باید قبول کرد که این گفتارهای فرهنگی در بلند مدت تبدیل به فرهنگ رفتاری کاربران خواهد شد.

اما دریک جمله؛ منع جامعه از دستاوردها وفناوری های روز اطلاعاتی و ارتباطی، حاصلی جز عقب ماندگی، جهل، بی اعتمادی، فساد و... در برنخواهد داشت!

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.