حمید نمازی عارفی زاهد، دیده‌بانی بصیر و متخلقی بی‌ادعا بود

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ حمیدرضا مقدم‌فر، معاون فرهنگی اجتماعی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به‌مناسبت درگذشت حمید نمازی، از فعالان فرهنگی برجسته کشور در یادداشتی شفاهی چنین بیان می‌کند:

حاج حمید نمازی سه خصیصه و صفت مهم داشت. عارفی زاهد، دیده‌بانی بصیر و متخلقی بی‌ادعا بود، این سه صفت در شخصیت ایشان موج می‌زد. افرادی که از ابتدای انقلاب در شأن و سطح ایشان بودند امروز یک زندگی مقبولی دارند اما زندگی ایشان را ببینید؛ مثل یک درویش زندگی می‌کرد و یک خانه محقر و ساده داشت و گویا برای این دنیا نبود!

شاید در تمام این سی و چند سالی که ایشان را می‌شناسم یک بار اخم در چهره ایشان ندیدم. اخلاق حرف اول را در وجود ایشان می‌زد. حتی مخالفین و کسانی که از نظر عقیده با او مخالف بودند وقتی با ایشان مواجه می‌شدند از نظر اخلاق مجذوبش می‌شدند.

اهل سیر و سلوک بودند و این‌گونه نبود که یک طبع شعر حرفه‌ای داشته باشد، و با دلش شعر می‌گفت. ادیب بود. نثر و قلم خوبی داشت و خوب شعر می‌گفت و به‌معنای واقعی کلمه عارف بود.

از طرفی دشمن‌شناس و بصیر بود و نگاهش به موضوعات مثل نگاه همه نبود، عمیق می‌نگریست. خوب عرصه فرهنگ را دیده‌بانی می‌کرد و گویا این کار را وظیفه خودش می‌دانست و جریانات انحرافی را زود تشخیص می‌داد و برای آگاهی‌بخشی اطلاع رسانی و سخنرانی می‌کرد، یادداشت می‌نوشت، جلسه می‌گذاشت.

در مورد فعالیت‌هایش شاید این سؤال به وجود بیاید که چرا گمنام بود. خودش اصرار داشت که اسمی از ایشان نباشد حتی بعضی مواقع با نامی دیگر یادداشت‌ها و اشعارش را در اختیار رسانه‌ها و دیگران قرار می‌داد. در شعر تخلصی داشت و کسی هم نمی‌دانست از آن اوست و به‌دنبال مطرح شدن و خودنمایی در رسانه‌ها نبود یعنی اخلاص در رفتارش موج می‌زد و به همین دلیل گمنام بود.

او واقعاً سردار بود و اگر بخواهیم یک صفت به ایشان بدهیم سردار جبهه فرهنگی انقلاب صفت خوبی برای اوست.

محبت عجیبی به اهل‌بیت(ع) داشت. من هم سفر کربلا با ایشان رفتم و هم مکرراً با یکدیگر مشهد رفتیم؛ همه وجودش عشق به اهل‌بیت بود، آدم متوکل به خدا و متوسل به اهل‌بیت بود.

یکی از خصوصیات ایشان تربیت نیرو بود، یعنی کادرسازی جزئی از برنامه‌هایش بود. همیشه هرجا مسئول و متولی کاری بود نیروهای اطرافش را تربیت می‌کرد. ارتباط وسیع و عمیقی با جوانان می‌گرفت و بعد از مدتی می‌دیدیم افرادی که با او کار می‌کنند مثل خودش شدند. من معتقدم از دست دادن او یک خلأ بزرگ است اما از این جهت که ایشان توانسته ده‌ها نفر مثل خودش را تربیت کند خوشحالم.

انتهای پیام/*