اعمالی که انسان را در شب مبعث از فرش به عرش می‌برد


خبرگزاری تسنیم: در شب مبعث پیامبر گرامی اسلام در بسیاری از روایت ها اعمالی ذکر شده است که انسان را از فرش به عرش اعلی می‌رساند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، در بسیاری از روایت های اعمالی برای شب مبعث ذکر شده است که خبرگزاری تسنیم به برخی از این اعمال اشاره می‌کند.

فرازی از دعای شب مبعث

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالتَّجَلِّی (بِالنَّجْلِ) الْأَعْظَمِ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُعَظَّمِ وَ الْمُرْسَلِ الْمُکَرَّم أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا مَا أَنْتَ بِهِ مِنَّا أَعْلَمُ یَا مَنْ یَعْلَمُ وَ لاَ نَعْلَم.

اللَّهُمَّ فَإِنَّا نَسْأَلُکَ بِالْمَبْعَثِ الشَّرِیفِ وَ السَّیِّدِ اللَّطِیفِ وَ الْعُنْصُرِ الْعَفِیف أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ أَعْمَالَنَا فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ وَ فِی سَائِرِ اللَّیَالِی مَقْبُولَة وَ ذُنُوبَنَا مَغْفُورَةً وَ حَسَنَاتِنَا مَشْکُورَةً وَ سَیِّئَاتِنَا مَسْتُورَةً وَ قُلُوبَنَا بِحُسْنِ الْقَوْلِ مَسْرُورَةً وَ أَرْزَاقَنَا مِنْ لَدُنْکَ بِالْیُسْرِ مَدْرُورَة؛

پروردگارا! از تو درخواست می‏کنم به حق بزرگترین تجلى تو در این شب و این ماه بزرگ (رجب) و فرستاده گرامی ات، که درود فرستى بر محمد و آل محمد و بیامرزى گناهانى را که تو از ما به آنها داناترى؛ اى آنکه تو دانایى و ما نادانیم.

خدایا! ما از تو درخواست مى‏کنیم به این مبعث با شرافت و سید با لطف و مهر و آن عنصر عفیف، که درود بر محمد و آلش فرستى و اعمال ما را در این شب و دیگر شب ها مقبول گردانى و از گناهان ما درگذرى و اعمال نیک ما را پاداش نیکو دهى و اعمال بد ما را مستور سازى و دلهاى ما را به حسن قول (مژده بهشت) شاد گردانی و روزی ما را از جانب خود به آسانی فراوان کنی.

نماز مخصوص شب مبعث

از شب تا پیش از نیمه آن هرساعتى که خواستى، دوازده رکعت نماز که در هر رکعتى حمد و سوره‏اى از سوره‏هاى کوچک از سوره محمد صلی الله علیه و اله تا آخر قرآن را می خوانی، و چون سلام دادى درهر دو رکعتى و فارغ شدى از نمازها، مى‏نشینى بعد از سلام و مى‏خوانى حمد را، هفت مرتبه و معوذتین را هفت مرتبه و قل هو الله أحد و قل یاأیها الکافرون هر کدام را هفت مرتبه و إنا أنزلناه و آیة الکرسی هر کدام را هفت مرتبه و در عقب همه، این دعا را می خوانی:

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ‏ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ عِزِّکَ عَلَى أَرْکَانِ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ‏ وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ وَ ذِکْرِکَ الْأَعْلَى الْأَعْلَى الْأَعْلَى‏ وَ بِکَلِمَاتِکَ التَّامَّاتِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ

سپاس مخصوص آن خدایى است که فرزندى ندارد و او را شریکی در ملک و سلطنت نخواهد بود و یاورى که بر عزتش افزاید نخواهد داشت و او را به بزرگى و بزرگوارى یاد کن

خدایا! از تو درخواست مى‏کنم به حقیقت عزت تو که بر پایه‏هاى عرش توست و به منتهای رحمت از کتاب تو (و لوح محفوظت) و به اسم اعظم اعظم اعظمت و ذکر بلند بلند بلندت و به کلمات تام و تمامت که درود فرستى بر محمد و آلش و با من آن کنى که سزاوار بزرگی توست. (مفاتیح الجنان، ص 148)

بعضی اعمال روز مبعث

اول: غسل.‏

دوم: روزه.‏ و آن یکی از چهار روزی است که در تمام سال امتیاز دارد برای روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتاد سال.
سوم: بسیار صلوات فرستادن.‏

چهارم: زیارت حضرت رسول و امیر المؤمنین علیهما السلام.‏

پنجم: نماز، که دوازده رکعت است و در هر رکعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر یک از حمد و توحید و معوذتین چهار مرتبه و لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ چهار مرتبه، اللَّهُ اللَّهُ رَبِّی لا أُشْرِکُ بِهِ شَیْئا چهار مرتبه، لا أُشْرِکُ بِرَبِّی أَحَدا چهار مرتبه.

دوازده حدیث از پیامبر گرامی اسلام

مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخیهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ؛ هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب شود./وسائل الشیعة؛جلد12،باب156.

اتّقِ دَعْوَةَ المَظْلُومِ فَإنّما یسال الله حقّه وَ ان الله لَنْ یُضِیع لذی حَق حَقّه؛ از نفرین مظلوم بپرهیز زیرا وی به دعا حق خویش را از خدا می‌خواهد و خدا حق را از حق‌دار دریغ نمی‌دارد./ نهج الفصاحة، ص161

الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ‏ جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَالِ؛ عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است./کافی؛ج5،ص77

اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ‏ فَإِنَّهُ یَنْظُرُ بِنُورِ اللهِ عَزَّوَجَل‏؛ از فراست مؤمن بترسید که چیزها را با نور خداوند می‌نگرد./ کافی؛ج1،ص218

اثْنَان یعجلهُما الله فِی الدُّنیَا البَغیُ وَعُقُوقُ الوالدین؛ دو چیز را خداوند در این جهان کیفر می‌دهد: تجاوز (به حقوق دیگران)، و ناسپاسی به پدر و مادر./نهج الفصاحة؛ ص165.

انَّ الدینارَ وَ الدُّرهَمَ اَهْلَکا مَنْ کانَ قَبلکُمْ و هُما مُهْلِکاکُمْ؛ همانا دینار و درهم پیشینیان شما را به هلاکت رساند و همین دو نیز هلاک کننده شماست./ کافی؛ج2،ص316

أحَبُّ الاعْمَال الَی اللهِ أدوَمُها وإن قَلَّ؛ محبوبترین کارها در پیش خدا کاری است که دوام آن بیشتر است، اگر چه اندک باشد./نهج الفصاحة؛ص167

أحَبُّ الجِهَاد الَی الله عزّوجل کلمةُ حَقٍّ تُقال لإمام جائر؛ بهترین جهادها در پیش خدا سخن حقی است که به پیشوای ستمکار گویند./نهج الفصاحة؛ص169

أَحَبُ‏ الطَّعَامِ‏ إِلَى‏ اللهِ‏ مَا کَثُرَتْ‏ عَلَیْهِ الْأَیْدِی؛ بهترین غذاها در پیش خدا آن است که گروهی بسیار بر آن بنشیند./بحار الانوار؛ج59،ب89.

آیَةُ المُنَافِق ثَلاثٌ: إذا حَدث کَذب واذا وَعَد أخلف و إذا اؤتمن خَانَ؛ نشان منافق سه چیز است: 1. سخن به دروغ بگوید. 2. از وعده تخلّف کند.3. در امانت خیانت نماید./نهج الفصاحة؛ص156.

لَا یَنَالُ‏ شَفَاعَتِی‏ مَنْ‏ أَخَّرَ الصَّلَاةَ بَعْدَ وَقْتِهَا؛ کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهد رسید./وسائل الشیعة؛ ج4،ب1.

خَیرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و کَثُرَ وِفاقُهُ؛ بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار./مجموعه ورام؛ج2.

انتهای پیام/