اعمال شب و روز عید مبعث پیامبر(ص)

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان به حدیثی از امام جواد (ع) اشاره می کند که فرمود: در رجب شبی است که از آنچه که بر آن آفتاب می تابد؛ بهتر است و آن شب بیست و هفتم رجب است که در صبح آن پیغمبر خدا(ص) به رسالت مبعوث گردید و برای آن شب اعمالی است که اگر شیعه ای از ما آن اعمال را در آن شب انجام دهد اجر عمل 60 سال را خواهد داشت.

خدمت آن حضرت عرض شد که عمل در آن شب چیست؟ فرمود «پس از نماز عشاء هر ساعتی از شب را تا پیش از نیمه آن که خواستی بیدار شو و 12 رکعت نماز بجا می آوری و در هر رکعت حمد و سوره ای از سوره های کوچک مفصّل (یعنی از سوره محمّد تا آخر قرآن) را می خوانی.

پس از هر دو رکعت بعد از سلام؛ هفت مرتبه سوره حمد، هفت مرتبه مُعَوَّذَتَیْن و سوره های توحید و قُلْ یا اَیُّها الْکافِرُونَ هر کدام هفت مرتبه و سوره قدر و آیة الکرسی هر کدام را هفت مرتبه بخوان و بعد از اتمام نمازاین دعا خوانده شود:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فی الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیُّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ بِمَعاقِدِ عِزِّکَ عَلَی اَرْکانِ عَرْشِکَ وَمُنْتَهَی الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ وَبِاسْمِکَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ وَذِکْرِکَ الاْعْلیَ الاْعْلیَ الاْعْلی وَبِکَلِماتِکَ التّامّاتِ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَنْ تَفْعَلَ بی ما اَنْتَ اَهْلُهُ.

یعنی ستایش خاص خدایی است که نگیرد فرزندی و نیست برای او در فرمانروایی شریکی و نیست برایش یاوری از خواری و به بزرگی کامل بزرگش شمار.

خدایا از تو خواهم به حق چیزهایی که موجبات عزتت برپایه های عرشت می باشد و به حق سرحد نهایی رحمتت از کتابت و به نام بزرگتر بزرگتر بزرگترت و به حق ذکرت که والاتر و برتر و اعلی است و به کلمات تام و تمامت. پس بخوان هر دعائی درود فرستی بر محمد و آلش و انجام دهی درباره من آنچه را تو شایسته آنی.

* انجام غسل در این شب مستحبّ است.

* زیارت حضرت امیرالمؤمنین (ع) که افضل اعمال این شب است .

ابو عبدالله محمد بن بطوطه یکی از علماء اهل سنت است و در ششصد سال پیش از این زمان زندگی می کرده است. وی در سفرنامه خود که معروف است برحله ابن بطوطه روایت وُرود خود از مکه معظمه به نجف اشرف را ذکر کرده است.

وی می نویسد اهل این شهر تمامی شیعه هستند و از برای این روضه مبارکه کراماتی ظاهر شده از جمله آن که در شب بیست و هفتم ماه رجب که نام آن شب نزد اهل آنجا لَیْلَةُ الْمَحْیا است از عراقین و خراسان و بلادِ فارس و رُوم هر شَل و مفلوج و زمین گیری که هست را به حرم می آورند که تعداد آنها قریب سی چهل نفر است.

این مبتلایان را پس از نماز عشاء می آورند را کنار ضریح مقدّس و مردم جمع می شوند و منتظرند که خوب شدن و برخاستن آنها را ببینند. این جماعت مردم بعضی نماز می خوانند و بعضی ذکر می گویند و بعضی قرآن تلاوت می کنند و بعضی تماشای روضه می کنند تا آن که نصف یا دو ثلث بگذرد. از شب آن وقت جمیع این مبتلایان و زمین گیران که قادر به حرکت و برخاستن نبودند برمی خیزند در حالی که صحیح و تندرست می باشند و بیماری در آنها وجود ندارد و می گویند ˈلا اِلهَ اِلا اللّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ عَلَیُّ وَلیُّ اللّهِ و این امری مشهور است.

وی می گوید: من خودم آن شب را در آنجا درک نکرده ام لکن از مردم ثقه که اعتماد بر قول آنها بود شنیدم و هم دیدم در مدرسه ای که مهمانخانه آن حضرت است سه نفر زمینگیر که قادر به حرکت نبودند یکی از اهل روم و دیگری از اهل اصفهان و نفر سوم از اهل خراسان بود. از آنها پرسیدم چگونه شما خوب نشده اید و اینجا مانده اید؟! گفتند ما به شب بیست و هفتم نرسیده ایم و همین جا مانده ایم تا شب بیست و هفتم آینده که شفا بگیریم و از برای این شب بسیاری از مردم شهرها جمع می شوند و بازار بزرگی اقامه می شود تا مدّت ده روز.

* اعمال روز عید مبعث

این عید از جمله اعیاد عظیمه است و روزی است که حضرت رسول صَلَّی اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله در آن روز به رسالت مبعوث گردید و جبرئیل به پیغمبری بر آن حضرت نازل شد و برای آن روز چند عمل وارد شده است: اول غسل و دوم روزه که آن یکی از چهار روزی است که در تمام سال امتیاز دارد برای روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتاد سال.

سوم بسیار صلوات فرستادن و چهارم زیارت حضرت رسول و امیرالمؤمنین(ع)

در مصباح از رَیّان بن الصّلت روایت است که حضرت امام جواد علیه السلام در زمانی که در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم را روزه گرفت و جمیع اطرافیان آن حضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود که بجا آوریم دوازده رکعت نماز که خوانده شود در هر رکعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکْبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّبِاللّهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ چهار مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبِّی لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا چهار مرتبه لا اُشْرِکُ بِرَبِّی اَحَدا چهار مرتبه.

از ابوالقاسم حسین بن رُوح رَحَمهُاللّهُ روایت شده که در این روز دوازده رکعت نماز می خوانی که در هر رکعت حمد و سوره ای که آسان باشد می خوانی و تشهّد می خوانی و سلام می دهی و می نشینی و می گویی بین هر دو رکعت؛

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فی الْمُلْکِ ؛وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیُّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً یا عُدَّتی فی مُدَّتییا؛ صاحِبی فی شِدَّتی یا وَلیّی فی نِعْمَتی یا غِیاثی فی رَغْبَتی یا؛ نَجاحی فی حاجَتی یا حافِظی فی غَیْبَتی یا کافِیَّ فی وَحْدَتی یا اُنْسی فی وَحْشَتی اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتی فَلَکَ الْحَمْدُ واَنْتَ الْمُقیلُ؛ عَثْرَتی فَلَکَ الْحَمْدُ وَاَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتی فَلَکَ الْحَمْدُ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتی وَآمِنْ رَوْعَتی وَاَقِلْنی عَثْرَتی؛ وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمی وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتی فی اَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ؛ الصِّدْقِ الَّذی کانُوا یُوَعَدُونَ .

ستایش خاص خدایی است که فرزندی برای خود نگرفته و شریکی در فرمانروایی ندارد و یاوری از خوار شدن ندارد (چون خواری ندارد) و به کمال بزرگی او را یاد کن ای توشه من در دوران عمرم. رفیق من در سختیم ای سرپرست من در نعمتم ای فریادرس من در آنچه خواهم ای بر آرنده حاجتم ای نگهبان من در غیابم ای کفایت کننده ام در گوشه تنهایی ای همدمم در وحشتم تویی پرده پوش عیب های من پس ستایش تو را است و تویی نادیده گیرنده لغزشم پس ستایش تو را است و تویی برخیزاننده من هنگام افتادنم پس ستایش تو را است درود فرست بر محمد و آل محمد و بپوشان عیبم را و ایمنی بخش هراسم را و نادیده گیر لغزشم را و چشم بپوش از جرمم و بگذر از گناهانم در زمره بهشتیان بدان وعده راستی که بدانها داده شده.

پس چون از نماز و دعا فارغ شدی می خوانی هر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتَیْن و قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَ و اِنا اَنْزَلناهُ و آیة الکرسی را هفت مرتبه و بعد میگوئی لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکْبَرُ وَ سُبْحانَ اللّهِ وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ هفت مرتبه و بعد میگویی هفت مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبَّی لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا و میخوانی هر دعا که خواهی .

منبع:ایرنا
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.