«سبک زندگی»؛ رنگ و بوی بی‌خاصیت در سفره ملی یا سازنده آینده ملی؟

خبرگزاری تسنیم: بابایی نوشت: «سبک زندگی» بدون اینکه خودی نشان بدهد، آینده اقتصادی و سیاسی و ... جامعه را می‌سازد و یا خراب می‌کند و این تاثیر، کاملا طبیعی و مورد انتظار است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، احمد بابایی شاعر و فعال فرهنگی یادداشت اخیر خود را درباره «سبک زندگی» برای انتشار به خبرگزاری تسنیم سپرده که در ادامه می‌آید:

«سبک زندگی» معیار یا مفهوم؟

نکته قابل تاملی که در بحث از «سبک زندگی» مطرح می‌شود، سوالی ست جدّی: «آیا آنچه در مسلکهای متنوع از «سبک زندگی» ارائه می‌شود «معیار» است یا مسلکها تنها به بیان مفاهیم مورد پسند خود از «سبک زندگی» می پردازند؟»

در پاسخ باید گفت مکاتبی که تنها به معرفی الگو و معیار اقدام می‌کنند تاریخ مصرف کوتاهی خواهند داشت، زیرا مسائل مبتلابه هر دوره‌ای الگو و معیاری متفاوت برای «سبک زندگی» می‌طلبند. هکذا، مکاتبی که تنها به تعیین شاخصها و مفاهیم تعریف شده از «سبک زندگی» مشغول می‌شوند و از ارائه ملاک و معیار غافلند راه تمدن‌سازی را برای تابعان خویش بند می‌آورند. وجود معیار برای «سبک زندگی» لازم و برای اهل هر مکتب، دلگرم کننده است.

یکی از دلایلی که در دین اسلام (برای هدایت جهانی و رشد عمومی) وجود امام (و اسوه و حجت) قطعی دانسته شده است و همزمان با وجود معیار و الگو، تعاریف عمومی قطعی از «سبک زندگی» ارائه شده است، همین قاعده روشن است. آنها که شعار «کفانا کتاب الله» دادند و امت را از امام جدا کردند، راه تمدن‌سازی را بند آوردند. مکتب تشیع، که حقیقت مطلق اسلام است، دو «ثقل» را برای تمسک شناسانده است: «قرآن و عترت» یعنی هم معیار و هم مفهوم برای «سبک زندگی».

امروز آنچه مکتب تشیع را برای زندگی در عصر جدید از همه انواع و اقسام مکاتب مدعی، متمایز نموده است، داشتن روشمندی فقاهتی، حضور دائمی مرجعیت دینی و اجتهاد هوشمند و پویا و زمان‌شناسی عالمانه است که همه این خصائص در دوره غیبت، از خصائص ذاتی ولایت فقیه است.

«سبک زندگی» و آینده

رهبر حکیم انقلاب نسبت به «سبک زندگی» و ارتباط آن با آینده ایران، اشاره‌ای حکیمانه فرموده‌اند که در صورت درست شدن «سبک زندگی» مردم، قطعاً کشور ساخته خواهد شد. این کلام فارغ از اینکه ناظر به تاثیر اجزاء کوچکتر بر یک کلّ بزرگ است، دارای مفهوم والایی است و آن عمق و نفوذ تاثیر موضوع «سبک زندگی» در آینده یک کشور دچار تحریم شده است.

ما نباید به «سبک زندگی» به مثابه یک رنگ و بوی بی‌خاصیت درسفره ملی بنگریم، بلکه بدانیم اهمیت موضوع «سبک زندگی» و میزان تاثیرگذاری آن بر آینده قومی به طرز خیره کننده‌ای بالاست. بنابراین برای هر ملتی که آینده هدف‌گذاری شده اهمیت داشته باشد به موضوع سبک زندگی بعنوان یک ماهیت تاثیرگذار و واجب التدقیق توجه می‌شود. علی القاعده جامعه‌ای که ساخته می‌شود، قطعاً در ساختن «سبک زندگی» خود توفیق داشته است.

بطور مثال: اگر در جامعه‌ای که به علت کینه‌ورزیهای استکباری، دچار تحریم اقتصادی است، «سبک زندگی» جوری باشد که مردم با رغبت و کمال اشتیاق به دنبال صرفه‌جویی باشند، عبور از گردنه‌های تاریخی آسان است. اما اگر همان جامعه با همان دشواریهای اقتصادی، مبتلا به یک «سبک زندگی» باشد با خصوصیت مقبولیت مصرف‌گرایی بعنوان اختیار و آزادیهای لذت‌جویانه، قطعاً آن جامعه مجبور به عقب‌نشینیها و شکستها و ارتجاع از اهداف عالیه خواهد شد. بدین‌ترتیب بدون آنکه موضوع «سبک زندگی» خودی نشان دهد، آینده اقتصادی (و حتی سیاسی و ...) جامعه را می‌سازد و یا خراب می‌کند و این تاثیر، کاملا طبیعی و مورد انتظار است.

انتهای پیام/