صادرات گاز ایران به اروپا، سناریوی غیرمحتمل در کوتاه مدت

خبرگزاری تسنیم: اوراسیا نیوز با اشاره به موضوع صادرات گاز ایران به اروپا نوشت صادرات گاز ایران به اروپا مستلزم سرمایه‌گذاری سنگین غرب برای توسعه میادین گازی ایران است که با توجه به چشم انداز فعلی روابط غرب با ایران این سناریو در کوتاه مدت محتمل است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، اوراسیا نیوز طی گزارشی نوشت: با توجه به حرکت روسیه و چین به سمت همکاری های نزدیک تر و حرکت روسیه به شرق، ایران در موقعیتی است که می تواند با توجه به تهدیدات روسیه به قطع صادرات گاز به اوکراین، به عنوان یک منبع جایگزین ماندگار برای تامین گاز اروپا تبدیل شود. ماه گذشته، ایران قصد خود برای صدور گاز به اروپا را اعلام کرد. اکنون باید دید که چنین سناریویی تا چه حد می تواند محقق شود.

ایران بزرگترین ذخایر گازی جهان را در اختیار دارد و هم اکنون بیش از 50 درصد انرژی مورد نیاز ترکیه را تامین می کند. با توجه به اینکه ترکیه قصد دارد به حلقه وصل بین آذربایجان و اروپا از طریق خط لوله بین دو سوی آناتولی (تاناپ) تبدیل شود، ایران می تواند ظرفیت خط فعلی را افزایش دهد و یا خط لوله ای مختص خود در این مسیر ایجاد نماید.

دومین گزینه انتقال گاز از طریق خط لوله ایران-عراق-سوریه است که تحت فشار غرب و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس و از طریق بی ثبات سازی سوریه، جلوی پیشرفت آن گرفته شده است.

اما این زمانی بود که ایران هنوز دشمن شماره یک محسوب می شد و روسیه کریمه را به خاک خود ضمیمه نکرده بود. با توجه به اینکه مدتی است کشورهای غربی سرگرم مذاکره با ایران بر سر برنامه هسته ای اش هستند، این امکان وجود دارد که ایران در آینده به یک منبع انرژی جایگزین برای اروپا تبدیل شود و جایگزین روسیه گردد. هرچند روسیه و ایران متحدان ژئواستراتژیک هستند و از منافع مشترک یکدیگر دفاع می کنند، اما این دوستی، فاصله زیادی با یک  اتحاد وفادارانه دارد.

بر اساس این گزارش در سال 2010، روسیه در برابر فشارهای آمریکا تسلیم شد و از تحویل موشک های اس 300 به ایران خودداری کرد. روسیه همچنین تحریم های سازمان ملل علیه ایران را وتو ننمود. با توجه به این واقعیت ها، چندان غیرقابل تصور نیست که ایران در آینده اقدامی انجام دهد که مشروعیتش را در جامعه بین المللی افزایش دهد.

همیشه اینگونه نیست که یک اقدام قابل توجیه از نظر اقتصادی، دارای توجیه سیاسی نیز باشد. هرچند که اتحاد ایران و روسیه، اتحادی از سر ناچاری است، هرگونه اقدام ایران برای کمک به کریدور جنوبی، خشم مسکو را در پی خواهد داشت. انجام چنین اقدامی همچنین پیوند تازه متولد شده چین-روسیه-ایران را که چالشی مهم برای غرب به وجود آورده و مانع از سقوط حکومت سوریه شده است تضعیف خواهد کرد.

با توجه به اینکه چین نیز از ایران نفت وارد می کند و هم دارای روابط با روسیه است، لحاظ کردن منافع اقتصادی صرف در این زمینه، اقدامی نادرست خواهد بود. از نظر آمریکایی ها، هرگونه صادرات گاز به اروپا همچنین مستلزم سرمایه گذاری سنگین غرب برای توسعه میادین گازی توسعه نیافته ایران خواهد بود. بنابراین، با توجه به چشم انداز فعلی روابط غرب با ایران، چنین سناریویی در کوتاه مدت غیرمحتمل به نظر می رسد.

انتهای پیام/ 20