۴ آسیب تغییرات بدون برنامه در آموزش و پرورش

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، نقل و انتقالات فراوانی در سازمان‌های گوناگون انجام می‌شود و بسیاری از این تغییر و تحولات هم آنطور که باید درست و اصولی به نظر نمی‌رسد و چون در بازار سیاسی امروز شایسته‌سالاری چندان مرسوم نیست، عده‌ای تلاش می‌کنند جایگاه حرفه‌ای و تخصصی خود را در پرتو بازی‌های سیاسی و از طریق انتقال از یک سازمان دون‌پایه به سازمانی بالاتر یا از یک پست به پستی دیگر ارتقا بخشند. غافل از اینکه بروز این حجم از جابه‌جایی تا چه میزان انرژی و توان سیستم را به هدر می‌دهد، چرا که با جابه‌جایی یک مدیر یا معاون در سازمان‌های دولتی موجی از تغییرات کلید می‌خورد که حتی برخی مدیران شهرستان‌های تابعه هم دچار تغییر خواهند شد. ناگفته پیداست که هر اندازه آن سازمان دولتی بیشتر با مردم سروکار داشته باشد، دود این تغییرات مداوم هم بیشتر در چشم مردم می‌رود.

آموزش و پرورش یک نمونه عینی

نمونه بارز این موضوع دستگاه عریض و طویل آموزش و پرورش است که بدون توجه به تاثیر جابه‌جایی‌ها و تغییرات پی در پی مدیران در سرنوشت دانش‌آموزان از زمان استقرار وزیر جدید در این وزارتخانه تاکنون 27مدیرکل آموزش و پرورش در استان‌های کشور تغییر کرده‌اند. اما این تمام ماجرا نبوده و موج دوم تغییرات در این وزارتخانه حساس با خداحافظی وحید کیارشی، معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش آغاز شده است. این درحالی است که نامدار عبداللهیان، رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور نیز از این وزارتخانه خداحافظی کرد تا مجید قدمی که ریاست پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش را بر عهده داشت جایگزین وی شود.

حال موج تغییراتی را که از مرکز شروع شده و به استان‌ها می‌رسد در نظر بگیرید که چطور انرژی و توانی که باید صرف برنامه‌ریزی برای دانش‌آموزان و رفع موانع تحصیلی آنها شود به هدر می‌رود یا اینکه  تا زمان استقرار مدیر جدید و به دست گرفتن سکان مدیریت، چه قدر زمان در این وزارتخانه از دست می‌رود؟ به هر روی این موارد که در ادارات و سازمان‌های ما کم هم نیست، از جمله آسیب‌های اجتماعی است که به دنبال مشکلات مدیریتی در جامعه اتفاق می‌افتد. برای درک بهتر این موضوع به 4 آسیب اصلی که در پی تغییر و تحولات بیش از اندازه در سازمان‌ها و ادارات به وجود می‌آید، اشاره می‌کنیم.

  شایسته سالاری حلقه مفقوده مدیریت

زمانی که نقل و انتقالات دولتی هیچ محدودیت تخصصی و شایسته‌سالاری ندارد و افراد بدون توجه به توانایی و تخصصی که دارند هر پستی به آنها پیشنهاد می‌شود را می‌پذیرند، مشکلات فرهنگی – اجتماعی جامعه نیز روزبه‌روز گسترده‌تر و عظیم‌تر می‌شود. آیا هر جابه‌جایی و تحول مدیریتی می‌تواند خونی تازه و روحی نو به کالبد فرسوده نهادهای دولتی وارد کند یا اینکه تنها انتخاب بر مبنای شایسته‌سالاری است که می‌تواند امید به تحول را زنده نگه دارد؟

صدمه به پیشرفت فرهنگی و اجتماعی

اما از سوی دیگر پیشرفت فرهنگی و اجتماعی به مقدار زیادی تابعی از سیاست‌ها و راهبرد علمی کشور است، بنابراین برای ارتقای فرهنگی و اجتماعی یک جامعه باید شرایط به‌وجودآورنده فکرها و قدرت تفکر را به‌وجود آورد. باید یک سازماندهی قوی وجود داشته باشد یا ایجاد شود و این همان اهتمام دولت در طراحی، سازماندهی و اجرای سیاست‌ها و راهبردهای علوم است.

از دست رفتن فرصت آموزش

آموزش مدیران دولتی، مهم‌ترین گام در جهت افزایش آگاهی آنها، بهره‌دهی به سازمان‌های مربوط و توسعه کشور محسوب می‌شود. محتوای آموزش مدیران باید برمبنای نیاز آنها، اهداف سازمان و توسعه اجتماعی- فرهنگی تنظیم شود. امروز پیشرفت و توسعه کشورها، سازمان‌ها و مؤسسات کوچک و بزرگ درگرو علم و دانش بشری است، در حالی که با جابه جا شدن مدیران یا فرصت برای آموزش از دست می‌رود یا آموزش‌هایی که با صرف هزینه بسیار تا پیش از این برای فرد در نظر گرفته شده است برای پست خدمتی جدید متناسب و همراستا نیست و باید در آموزش تجدیدنظر کرد که همگی این موارد را می‌توان از آسیب‌ها و تبعات جابه‌جایی‌های پی‌درپی مدیران دانست.

کمین آسیب‌های فرهنگی

از آنجا که توسعه کشور مستلزم تصمیم‌ها و انتخاب‌های قاطع در مراحل و مقاطع گوناگون است در مواردی که تصمیم‌ها و انتخاب‌ها متناسب با پیشرفت و تغییرات اجتماعی نباشد و شاهد تغییرات پی در پی مدیریتی در یک سازمان باشیم، این موضوع زمینه‌ساز بروز بسیاری از مسائل فرهنگی می‌شود چراکه تغییرات اجتماعی، تغییرات فرهنگی را نیز به همراه دارد و  تغییرات ارزشی ایجاد می‌کند. به عبارت دیگر «جریان نوسازی» توسعه اقتصادی و تغییرات اجتماعی ‌باید مورد توجه نظام برنامه‌ریزی قرار گیرد و دولت هنگامی می‌تواند نقش مؤثر خود را در این عرصه ایفا کند که نقش سیاستگذارانه را به جای نقش اجرایی در کانون برنامه‌ها و اقدامات خود قرار دهد. از این رو دولت به‌عنوان نماینده مردم در نظم و انضباط امور و بزرگ‌ترین سازمان و نهاد اجتماعی که با گسترده‌ترین تعداد از افراد جامعه در ارتباط است نقش بسزایی می‌تواند در جلوگیری از آسیب‌های فرهنگی ناشی از تغییرات فراوان مدیریتی  ایفا کند.

منبع: وطن امروز
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.