برای آقای ایرانی که به نجات برادر افغانش شتافت
خبرگزاری تسنیم: سوگواری دو ملت برای دو انسان در صفحات شبکه‌های اجتماعی. دیروز یک ایرانی به نجات برادر افغان‌اش که در حال غرق شدن بود، شتافت. درست‌تر بگوییم، یک ملت دیشب برای دو نفر سوگواری کردند. شاید هم یک نفر.
این خبر از دیروز در رسانه‌های جمعی و فضای مجازی منتشر شده است:
سخنگوی سازمان آتش نشانی تهران گفت: یک مهندس ایرانی که برای نجات یک کارگرجوان افغانی، وارد استخر بزرگ پرورش ماهی در منطقه احمدآباد مستوفی شده بود، جان خود را از دست داد.
جلال ملکی در گفتگو با خبرگزاری مهر اظهار داشت: پس از درخواست کمک نیروی آتش نشانی احمد آباد مستوفی از سازمان آتش نشانی تهران 125 و اعلام غرق شدن دو نفر در یک استخر پرورش ماهی، با هماهنگی ستاد فرماندهی این سازمان به رغم این که این منطقه خارج از محدوده ی عملیاتی سازمان آتش نشانی تهران است، بلافاصله گروه امداد و نجات 7 و همچنین گروه نجات ویژه غواصی این سازمان به طور همزمان در ساعت 17 و 5 دقیقه روز چهارشنبه راهی محل حادثه درمنطقه احمد آباد مستوفی شدند.
ملکی ادامه داد: محل حادثه یک شرکت پرورش ماهی بود که در محوطه آن استخر بزرگ ماهی به وسعت 800 مترمربع و به عمق یک تا 4 مترقرار داشت. بر اساس اظهار شاهدین، یکی از کارگران که پسری 18 ساله و افغان بود در میان آب های استخر پرورش ماهی درحال غرق شدن بود که یکی از مهندسین این شرکت پرورش ماهی برای نجات وی وارد استخر شد؛ اما متاسفانه هر دو غرق شدند.
سخنگوی سازمان آتش نشانی تهران تصریح کرد: گروه غواصی سازمان آتش نشانی به محض رسیدن به محل، بلافاصله با ابزارآلات مخصوص به اعماق استخر رفته واجساد بی جان مهندس فداکارو نیز کارگرجوان را از عمق آب استخر بیرون کشیدند. عوامل اورژانس حاضر در محل پس از معاینه این دو، مرگ آنان را به علت خفگی درآب تایید کردند.
***
«جانِ ایران، جانِ افغانستان» دیروز با یک غافلگیری ویژه مواجه شد. قرار نبود امروز متنی از پرونده منتشر شود، اما در میان همه هیاهوهای جدید جدایی این دو ملت از یکدیگر و در میان همه دلخوری‌ها و بدکرداری‌ها، دیروز دوباره یک اتفاق جالب‌توجه، تمرکز افکار عمومی را به سمت ماجرای تاریخی یکی بودن «ما»، «ایرانی‌ها» و «افغان‌ها» برد. یک ایرانی جانش را برای نجات یک افغان از دست داد و سند دیگری برای همه حرف‌های این پرونده. برای اینکه دوباره نشانمان دهند که با وجود همه ناملایمتی‌ها، همه دلخوری‌ها و همه بی‌حوصله‌گی‌ها ، وقتش که بشود هنوز هم برای ایرانی‌ها، ایرانی و افغان ندارد...
این البته چیز عجیبی نیست. در نسخه عالی‌تر و بزرگ‌ترش ایرانی‌هایی بلند شدند و به افغانستان رفتند و در جنگ این کشور جنگیدند و شهید شدند و افغانستانی‌هایی در جنگ ایران و عراق آمدند و شهید شدند. آن ملت جوانمردان و این ملت جوانمردان...این داستان پر فراز و نشیبی است. داستان ایرانی‌ها و افغان‌ها و ماجرا همچنان ادامه دارد.
اتفاق آقای مهندس ایرانی از دیشب با واکنش مثبتی در صفحات شبکه‌های اجتماعی مواجه شده است. به سبب این ماجرای تلخ و غمبار از دست رفتن دو هم‌وطن، دو ملت برای دو نفر دیشب سوگواری کردند.
نمی‌توانیم از این بگذریم که در این ماجرای تلخ و غمبار و در عین حال غرور‌آفرین هم دوباره سوگیری رسانه‌های ایرانی قابل مشاهده است. تیتر زده‌اند "نجات جان یک مهندس ایرانی به خاطر یک افغانی" و هنوز نمی‌دانند که... رهایشان کنیم که این‌ها هستند و آن آقای ایرانی هم هست...نفرین به هر که خواسته از هم جدایمان...
انتهای پیام/
