نا امیدی جامعه از بی‌ثباتی قیمت‌ها

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، «ناامیدی جامعه از بی ثباتی قیمت ها»عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم حمیدرضا عسگری است که در آن می خوانید؛

درآخرین نشست خبری باخبرنگاران درنهاد ریاست جمهوری، دکتر روحانی درمورد کنترل گرانی ها گفتند که "سرعت ماشین تورم و گرانی ها کاسته شده اما از حرکت بازنایستاده و سیاست دولت کنترل سرعت مجاز این ماشین می باشد." هرچند که نمی توان منکر کاهش تورم 40 درصدی به 27 درصد شد، اما باید اذعان داشت که سرعت ماشین گرانی ها در کالاهای استراتژیک و حتی اقلام معیشتی مردم بیشتر شده و ترمز بریده است.

امروز صنعت خودرو به عنوان یکی از تولیدات استراتژیک کشور اوضاع مناسبی ندارد وقیمت آن به طور مداوم درحال افزایش و کیفیت آن همچنان در استانداردهای سال های پایانی قرن گذشته باقی مانده است. این درحالی است که متولی اصلی صنعت خودرو در کشور خود دولت می باشد، که بزرگترین اشکال کار هم همین جاست!.

این درگیری ها میان خودروسازان، شورای رقابت، وزارت صنعت معدن وتجارت، هیئت دولت و درآخر مردم، چرخه باطلی را به وجود آورده است که دود آن صرفاً به چشم جامعه و خریداران می رود. برکسی پوشیده نیست که صنعت خودرو بعد از صنعت نفت پردرآمدترین منبع مالی کشور می باشد و حمایت ها و منافع دولت از خودرسازی کاملا مشخص است. اما وجه تمایز آن با صنعت نفت اینجاست که ما در ازای صادرات نفت به خارج درآمد کسب می کنیم، اما در صنعت خودرو با تحمیل تولیدات بی کیفیت و قیمت های گزینشی به مردم درآمدهای کلانی حاصل می شود که فشار آن برجیب ملت و معیشت آنان تاثیر می گذارد.

صنعت خودروسازی ما خصوصی نیست، مدیران آن از سوی دولت منصوب می شوند، شورای رقابت انتخاب شده دولت می باشد، دلار ارزان از دولت دریافت می کنند، و... پس چرا دولت به طور مستقیم نظارت مکفی برعملکرد آنها ندارد و سکوتی معنادار و یا مخالفت های صرفاً درحد گفتار از خود نشان می دهد!؟ چطور است که در برهه ای افزایش قیمت های محصولات خودروسازان به سبب کمبود تولید توجیه می شود و در برهه ای دیگر با تثبیت افزایش قیمت ها پیش فروش های تحویل فوری در دستور کار قرار می گیرد؟! این برخورد دوگانه خودروسازان و نظارت های دولت بر عملکرد آنها در شأن مردم نیست.

شاید درتخصص ما نباشد که راهکار برای بهبود اوضاع صنعت خودرو دهیم، اما حق هر شهروندی است که نسبت به این وضعیت گله مند باشد. اگر قرار است خودروسازی به عنوان یک صنعت مادر درکشور محسوب شود، چرا حرکت به سمت جلو نداریم و صرفا درتولید محصولات از رده خارج سکون یافته و فقط قیمت ها را افزایش می دهیم. اگرتوان تولید خودروی استاندارد را نداریم، چرا واردات خودرو را آزاد نمی کنیم. اگر هم در راستای حرکت به سمت پیشرفت هستیم(که نیستیم) چرا فشار هزینه ها را به مردم تحمیل می کنیم.

یکی دیگر از محصولات استراتژیک در کشور شیر و لبنیات می باشد که متاسفانه درطی چند سال گذشته بدون هیچ نگرش منطقی و حیاتی به مصرف آن برای سلامت جامعه، دستخوش افزایش قیمت ها قرار گرفته و از سبد مصرفی خانوار حذف شده است. کسی منکر افزایش هزینه ها در امر تولید نیست، اما چرا این افزایش قیمت ها مشخص و ثابت نیست؟. چرا هرچند وقت یکبار باید شاهد افزایش 10 تا 15 درصدی محصولات لبنی باشیم. شیر و لبنیات باید ازضروریات اقلام خوراکی مردم باشد، اما شیر که خود به خود از این سبد مصرفی حذف شده و قیمت بالای لبنیات نیز مردم را با مشکل مواجه کرده است.

اگر امروز به رغم افزایش قیمت خودرو بازهم شاهد تقاضا برای خرید هستیم، دلیلی بر عملکرد مناسب دولت و خودروسازان و رد ادعای ما مبنی برنارضایتی جامعه نیست، بلکه این نیازمردم است که باعث تن دادن آنها به این قیمت ها و محصولات بی کیفیت است. اگر امکان رقابت خودروهای خارجی درکشور میسر بود نتیجه چیزی ورای اتفاقات امروز رقم می خورد. اما درمورد محصولات لبنی باید منتظر عواقب سوء افزایش مداوم قیمت ها در سلامت جامعه باشیم. تا فرصت هست کاری بکنید...

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.