گوش چاه خالی از زمزمه‌هایت؛ نخل‌ها هم همه مقروض نگاهت


خبرگزاری تسنیم: امام علی(ع) با سردادن عبارت «فزت برب الکعبه» کارنامه درخشانش را نمایان کرد، ولی یتیمان و گرسنگان در انتظار علی(ع) هستند و زمین نیز بی‌تاب صدای پاهای او است.

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم به نقل از خبرگزاری فارس، «الله‌اکبر، الله‌اکبر ...» نوای اذان در شهر کوفه طنین‌انداز شد،‌ علی(ع) در خانه را باز کرد، چه رویدادی قرار است، اتفاق افتد که درب نیز مانع رفتن وی می‌شود، ولی علی(ع) است که دست رد بر دستگیره درب می‌زند، مرغابی‌ها بال‌های خود را مانعی در برابر پاهایش کردند، ولی حضرت بر تصمیمش مصمم است و می‌خواهد به دیدار فاطمه(س) برود و خود را به عرش برساند، باد بر عبا و پاهایش می‌پیچد تا نگذارد برود، صدای هو هو و ناله‌ باد بلند می‌شود، ولی غافل از اینکه موسم دیدار است.
امیرالمومنان(ع) به سوی مسجد می‌رود، چه دردی گلویش را گرفته بود که شب‌ها در چاه درد و دل می‌کرد، نگاهش به نگاه محراب گره خورد و نوای دلنشین اذان علی(ع) در گوش زمان طنین‌انداز شد، بر گرداگرد مسجد طواف کرد.
محراب چشمانش را می‌بندد، نوای «فزت برب الکعبه» خبر از فرود آمدن شمشیر بر سرش داشت که در این هنگام نمازش همراه با فرق شکسته‌اش شکست، خورشید در این سحرگاه طاقت طلوع ندارد، زمان وداع است.
علی(ع) در محراب عبادتش از خون خود حکایت می‌کند و در این هنگام نبض زمین و زمان سکوت می‌کند، نفس‌ها در سینه حبس می‌شود تا این سحرگاه غریب، بگذرد.
شب 21 رمضان پس از گذراندن شب قدر، علی(ع) پرواز را تجربه کرد، و از نردبان قدر به سوی ذات حق اوج گرفت و روزگار تیره را به حال خود گذاشت.
نخلستان کوفه دیگر نگاهت را لمس نمی‌کند و گوش‌های چاه جای خالی زمزمه‌هایت را احساس می‌کنند و در نبود اشک‌هایت، بی‌آب می‌شود بغضی سنگین بر چهره آسمان نشسته است، کوفه دیگر صدای گام‌های بلند علی(ع) را نمی‌شنود، باد با وزش خود نوای غریبانه‌ای می‌نوازد.
یتیمان شهر دیگر دست نوازش علی(ع) را احساس نمی‌کنند، چشمان گرسنگان بر دستگیره در خشک شد، انتظار بی‌نتیجه است...
زخم سرش برایش مهم نبود و تنها دردش زخم یتیمان و‌ گرسنگان بود، کافی است که یا علی(ع) بگوییم و در این درد‌ها همراه علی(ع) و فرزندانش باشیم، حضرت زینب(س) را چه شد، زمانی‌که لرزش شانه‌ها و اشک چشمان برادرانش را دید، فرق شکسته و چهره زرد پدر، چه بر سر دل وی آورد و مانند سنگی شیشه دلش را شکست، ولی غربت علی(ع) به پایان رسید و به سوی حضرت فاطمه(س) و پیامبر اکرم(ص) رفت.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.