پیامدهای بدبینی براساس حکمت‌های نهج البلاغه
خبرگزاری تسنیم: مدیر حوزه علمیه حضرت مهدی(عج) گفت: حدیثی از امام علی(ع) بیانگر آن است که سوء ظن و غیرت بی‌مورد اهل خانه را از مسیر سلامت خارج کرده و به فساد می‌کشاند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس،به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی آستان قدس رضوی، حجت‌الاسلام محمدجواد نظافت در ویژه برنامه نهج البلاغه و زندگی که با حضور نهج البلاغه پژوهان در مرکز نمایشگاه و همایش‌های آستان قدس رضوی برگزار شد، به ادامه تبیین حکمت های 114 و 115 نهج‌البلاغه پرداخت و اظهار کرد: امیرالمؤمنین(ع) در حکمت 114 می‌فرمایند: هرگاه نیکوکاری بر روزگار و مردم غالب آید، اگر کسی به دیگران گمان بد برد، در حالیکه از او عمل زشتی آشکار نشده ستمکار است و اگر بدی بر زمانه و مردم آن غالب شود و کسی به دیگری خوش گمان باشد، خود را فریب داده است.
این استاد حوزه عنوان کرد: انسانی که با هر فردی آرام می‌گیرد و بدون تحقیق در مرحله اول با دیگران صمیمی شده و راز خود را بیان می‌کند این انسان عاجز است و به زندگی و شخصیت خویش آسیب‌های جدی می‌رساند.
وی با اشاره به اینکه درباره خوش‌گمانی روایات زیادی وجود دارد، افزود: خوش‌گمانی سبب آرامش و راحتی قلب می‌شود و نشان از سلامت دینی مؤمن است.
این نهج البلاغه پژوه، با استناد به سخن اهل بیت(ع) اظهار کرد: بدبینی به اهل خانه معضل آفرین است. حدیثی از امام علی(ع) بیانگر آن است که سوء ظن و غیرت بی‌مورد اهل خانه را از مسیر سلامت خارج کرده و به فساد می‌کشاند.
مدیر حوزه علمیه حضرت مهدی(عج) با اشاره به اینکه بد‌گمانی سبب بیزاری اطرافیان می‌شود، ابراز کرد: خوشبین‌ها تقریباً در همه جنبه‌های زندگی بهتر از بدبین‌ها عمل می‌کنند و معمولا به موفقیت‌های بیشتری نائل شده و از موفقیت‌های اجتماعی لذت بیشتری می‌برند. انسانهای خوشبین، همچنین کمتر مستعد پذیرش افسردگی و بیماریهای جسمی هستند.
این کارشناس دینی با بیان اینکه شخص بدبین اجازه می‌دهد ناامیدی در بخشی از زندگی‌اش وارد شود و به سایر بخشها نفوذ و سرایت کند، گفت: «تعیین هدف»، «مباره با منفی بافی» و «عدم تحقیق بی‌مورد» راه‌های مؤثر درمان بدبینی به حساب می‌آید.
وی افزود: خوش‌گمانی‌های بی‌مورد والدین، سبب فساد اخلاقی و رفتاری فرزندان می‌شود. بعضی از خوش‌گمانی‌های بدون تحقیق در هنگام ازدواج و جلسه خواستگاری سبب پیامدهای منفی و ناخوشایند زندگی می‌شود.
این نهج البلاغه پژوه در تبیین حکمت 115 ابراز کرد: شخصى از امام(ع) پرسید حال شما چگونه است؟ فرمود: چگونه خواهد بود حال کسى که در بقاى خود ناپایدار و در سلامتى بیمار است و در آنجا که آسایش دارد مرگ او فرا مى‌رسد.
مدیر حوزه علمیه حضرت مهدی(عج) عنوان کرد: اهل بیت(ع) گاهی در برابر سؤال اصحاب خویش، به گونه‌ای جواب می‌دادند که سرشار از معارف دینی و الهی بوده تا سبب رشد و هدایت افراد شود.
انتهای پیام/ آ