فرمول پیشرفته‌تر از قانون جنگل در جهان؛ همه مردم فلسطین کابوس اسرائیل

خبرگزاری تسنیم: ملت فلسطین چقدر باید ظلم و ستم تحمل کنند و چقدر باید شاهد کشتار بی رحمانه کودکانشان باشند تا یک تصمیم عملی و نه ظاهری در سطح بین‌المللی گرفته شود مبنی بر اینکه این ملت، حق دارد زندگی آزاد و شرافتمندانه در سرزمین مادری شان داشته باشند.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، جنگ وحشیانه و تمام عیار رژیم صهیونیستی علیه مردم بی دفاع و تحت محاصره نوار غزه وارد بیست و پنجمین روز خود شده است که تا کنون بیش از 1400 انسان بیگناه شهید و بیش از هشت هزار نفر زخمی و دهها هزار نفر هم آواره شده اند، صهیونیست ها حتی به مدارس سازمان ملل متحد هم که مامن و پناهگاه آوارگان فلسطینی شده است، رحم نمی کنند و با هدف قرار دادن این اماکن و کشتار وحشیانه مردم در این مدارس، حتی اشک یک مسئول سازمان ملل متحد را در آوردند.

آنچه برای مردم غزه سخت تر و دردناک تر است، همدستی برخی رژیم های عربی با رژیم صهیونیستی در کشتار کودکان آنهاست، رژیم هایی که در ظاهر اشک تمساح می ریزند و در خفا به اشغالگران قدس برای کشتار و ویرانگری چراغ سبز نشان داده و هزینه های این ماجراجویی را تامین می کنند.

مدعیان دفاع از حقوق بشر هم برخی با سکوت و برخی با حمایت علنی از رژیم صهیونیستی، شریک جنایات این رژیم شده اند.

اما حساب وجدان های بیدار و انسان های آزاده و شرافتمند در جهان اعم از مسلمان و غیر مسلمان از رژیم های همسو با اشغالگران قدس جداست و آنها با برگزاری تظاهرات مستمر خشم و نفرت خود را از قاتلان کودکان غزه ابراز می کنند.

همه ملت فلسطین کابوس اسرائیل هستند

بار دیگر نوار غزه به میدان تیر ماشین جنگی اسرائیل با مرگبارترین و ویرانگرترین سلاح هایی که در اختیار دارد، تبدیل شده است، عنوان جنگ جدید صهیونیست ها،این بار، مبارزه با موشک های حماس و تونل هایش است، به ویژه پس از آنکه این موشک ها به قلب مواضع و پایگاه های آنها رسید. طبق معمول این عنوان یا بهانه صرفا پوششی برای طرح جنگی است که قبلا آماده و درباره آن تصمیم گرفته شده است و از نگاه مقامات صهیونیست منتظر زمان مناسبی برای اجرای آن بوده اند تا اهداف دیگری را برای رژیم اشغالگر قدس محقق کند که بیشتر آنها داخلی است و ارتباطی به رقابت میان طرف های راستگرای افراطی اسرائیلی حاکم درباره اینکه چه کسی از نظر وحشی گری و دشمنی با ملت فلسطین برای جلوگیری از رسیدن فلسطینی ها به خواسته های ملی و مشروع خود شدیدتر عمل می کند.

آن کس که در غزه هدف قرار گرفته است، صرفا حماس و کل جریان اسلامی در نوار غزه یا پیش از آن طرفداران این جریان در کرانه باختری در پی هلاکت سه شهرک نشین صهیونیست در این منطقه، نیستند، بلکه همه ملت فلسطین و آرمان های آزادیبخشی ملی آنها هدف صهیونیست ها هستند.

دشمن و کابوس از نظر سرکردگان رژیم صهیونیستی، ملت فلسطین است که بیش از هفتاد سال  است سازش را رد کرده  اندو از تسلیم در برابر صهیونیست ها و تلاش آنها برای سیطره بر تمام فلسطین خودداری می کنند، شهرک نشینان صهیونیست کینه عمیقی از فلسطینی ها دارند و حاضر نیستند حتی یک فلسطینی در فلسطین وجود داشته باشد و تمام سرزمینشان را برای صهیونیست های غاصب رها کنند.

در حالی که کودکان، زنان و افراد مسن و به طور کلی مردم در نوار غزه به خاک و خون کشیده می شوند و گاهی حتی اعضای یک خانواده زیر آتش ماشین جنگی بی رحم رژیم صهیونیستی به طور کامل شهید می شوند، اظهارنظر مقامات غربی مبنی بر اینکه"اسرائیل حق دارد از خود دفاع کند"، موضوعی غم انگیز و دردآور است.

دفاع از خود بر ضد چه کسانی؟ بر ضد فلسطینی هایی که اسرائیل آنها را از روستاها و شهرهایشان آواره کرده و در نوار غزه محاصره کرده و گرسنگی را بر آنها تحمیل کرده است، کسانی که حتی یک سلاح هم ندارند در مقابل رژیمی که به انواع سلاح ها از جمله سلاح های کشتار جمعی مجهز شده و از حمایت های بی حد و مرز انبارهای تسلیحاتی و مراکز تصمیم گیری آمریکا و دیگر کشورهای غربی برخوردار است.

صحنه جنگ جدیدی که اسرائیل علیه نوار غزه منطقه بسیار کوچک با کمتر از 400 کیلومتر مربع مساحت به راه انداخته است، منطقه ای که از امکانات طبیعی و ساده ترین لوازم ضروری برای یک زندگی عادی به سبب محاصره ظالمانه محروم است، رژیمی که بدون هرگونه بازخواست و مانعی به کشتار و ویرانگری در این فضای محدود ادامه می دهد و هیچ کس وجود دارد که این رژیم را از ارتکاب این جنایات وحشیانه بازدارد، در جهانی که فرمول پیشرفته تری از قانون جنگل بر آن حاکم است با وجود تمام ادعاهایی همچون تمدن، دموکراسی و  احترام به حقوق بشر که گوش فلک را کرده است.

از نظر غربی های مدعی، کشتار صدها کودک و زن بیگناه در چارچوب تعاریف آنها از واژه حقوق بشر نمی گنجد، یعنی هر کس در برابر رژیم صهیونیستی کشته می شود، مصداق نقض حقوق بشر نیست، بلکه این اقدامات ضد انسانی اسرائیل در چارچوب ادعای"اسرائیل حق دارد از خود دفاع کند" کاملا توجیه می شود، موضوعی غم انگیز و دردآور و از آن مصیبت بارتر، سکوت توام با همدستی رژیم های عربی است، رژیم هایی که در خصوص عراق و سوریه، در مخالفت با عملیات مبارزه با تروریست های مورد حمایت خود، در ظاهر ادعای حمایتشان از اهل سنت گوش فلک را کرده و در عمل به تروریست های تکفیری برای کشتار آنها کمک های مالی و تسلیحاتی می کنند، در خصوص نوار غزه که تقریبا همگی اهل سنت هستند، سکوت مرگبار و شرم آوری را در پیش گرفته و بدتر از همه آنکه، رسانه های غربی هم از همسویی و همراهی آنها با رژیم صهیونیستی در جنگ علیه مردم غزه خبر داده اند و از پشت به ملت مظلوم فلسطین خنجر می زنند. حتی شیمون پرز رئیس سابق رژیم صهیونیستی هم به صراحت گفته است که بیشتر رژیم های عربی در این جنگ در کنار اسرائیل هستند تا به خیال خام خود برای همیشه به مقاومت پایان دهند.

تنها ملت و دولتی که با تمام وجود و به صراحت همانند گذشته از ملت و مقاومت فلسطین حمایت می کنند، ملت و دولت ایران هستند که بی ادعا و بی منت به حمایت های اصولی و انسانی خود ادامه می دهند و حمایت از مظلومان غزه را وظیفه خود می دانند و درس بزرگی به ملت های آزاده جهان می دهند که نباید در برابر ظلم به مردم بی دفاع غزه سکوت کنند. سوریه و مقاومت لبنان هم در کنار ملت و مقاومت فلسطین هستند.

مردم غزه چیزی برای از دست دادن ندارند به همین سبب در جنگ علیه متجاوزان با سینه های عریان و سلاح های فردی ساده در حال جنگ نابرابر با دشمن متجاوز هستند، جنگ نابرابر نه تنها در میدان نبرد، بلکه در زمینه رسانه ای و تبلیغاتی که همچنان تصویر مخدوشی از این رویارویی نابرابر ارائه می شود گویی جنگ میان "یهودیان بیچاره و ضعیف" با " قدرتمندانی که دشمن یهود هستند"، است یا بین اسرائیلی های متمدن و اعراب و مسلمانان متوحش و تروریست از نگاه غربی ها و صهیونیست ها و این در حالی است که تا هفته سوم جنگ، صحنه ها و شهادت های مستقیم و آمارهای اعلام شده بنا به اعتراف تمام محافل ناظر و موسسات بین المللی مربوطه اکثر قربانیان فلسطینی، غیر نظامیان بیگناه هستند و تلفات اسرائیل هم تقریبا همگی نظامی هستند.

ملت فلسطین چقدر باید ظلم و ستم تحمل کنند و چقدر باید شاهد از دست دادن عزیزانشان و کشتار بی رحمانه کودکانشان باشند تا یک تصمیم عملی و نه ظاهری در سطح بین المللی گرفته شود مبنی بر اینکه این ملت، حق دارد یک زندگی عزتمندانه و شرافتمندانه و آزاد در سرزمین خود داشته باشد.

مشکل امروز فلسطین در ادامه انکار و نادیده گرفتن حق ملت فلسطین در زندگی در سرزمین اصلی خود و استقلال و رهایی از زنجیر اشغالگری و تحقیر شدن مکرر است.

شواهد نشان می دهد که رژیم صهیونیستی قصد ندارد نه تنها از قدس شرقی(قدس غربی در اشغال صهیونیست هاست) بلکه از تمام کرانه باختری چشم پوشی کند و همچنین تصمیم ندارد از ادامه محاصره نوار غزه و تحکیم سیطره خود بر آن دست بردارد، به کار برده شدن لفظ دولت فلسطین از سوی مقامات غربی و حتی صهیونیست صرفا در چارچوب فریب و پوشش نیت های واقعی اشغالگران قدس و حامیانشان برای کسب زمان بیشتر به منظور افزایش تعداد شهرک نشینان صهیونیست در شرق بیت المقدس و تمام کرانه باختری به گونه ای است که اعراب و جهان در مقابل عمل انجام شده و غیر قابل بازگشت قرار گیرند و نتوانند با آن مقابله کنند و این مناطق برای همیشه به اشغال صهیونیست ها در آید و نوار غزه هم به بدترین شکل ممکن در تحریم و محاصره باقی بماند.

ملتی به صبوری و شجاعت غزه دیده‌اید

مردم غزه، مردمی صبور، استوار و مقاوم هستند و رزمندگان آن، افرادی شجاع و بی باک هستند و به خاطر داشتن همین ویژگی هاست که در این روزهای دشوار و دردناک که به سبب همدستی و خیانت برخی رژیم های عربی، روزهای تلخی را سپری می کنند، با این حال با تکیه بر عزم و اراده و ایمان و صبر با هر طرح و توطئه صهیونیستی و تمام تلاش های سرکردگان اسرائیل برای جلوگیری از به رسمیت شناخته شدن حقوق ملت فلسطین در جهان  نهادهای بین  المللی، مقابله می کنند.

البته اوضاع امروز جهان تغییر کرده و دیگر سخنان صهیونیست مشهور گولدا مائیر در گفت و گو با هفته‌نامه ساندی تایمز در اواسط سال 1969 را نمی پذیرد که گفته بود دیگر چیزی به نام ملت فلسطین وجود ندارد و یا سخنان مناخیم بیگن در اواخر دهه هفتاد گذشته که گفته بود خودش فلسطینی است و دیگر یعنی اعراب فلسطینی، "اعراب سرزمین اسرائیل" هستند، تعبیری که وی اصرار داشت در متون و پیوست های معاهده ننگین کمپ دیوید در 25 سال پیش گنجانده شود.

با تاسف فراوان باید گفت با وجود دستاوردهای مبارزات ملت فلسطین و فداکاری مستمر از چهار دهه پیش تا کنون، حقوق مشروع آنها لفظا و عملا نادیده گرفته می شود و این مختص رژیم صهیونیستی نیست، بلکه از سوی تصمیم گیرندگان همپیمان درجه یک این رژیم یعنی آمریکا نادیده گرفته می شود و به همین سبب رنج و مشکلات ملت فلسطین ادامه دارد وامروز هم شاهد کشتار بی رحمانه مردم بی دفاع و تحت محاصره نوار غزه هستیم، مردم قدس شرقی و کرانه باختری هم چندان  اوضاع مناسبی ندارند و شهرها و روستاها و کوچه های آنها همچنان جولانگاه نظامیان صهیونیست است و آزادی و حقوق آنها به شدت نقض می شود.

مصایب و درد و رنج آوارگان فلسطینی در خارج از میهن غصب شده آنها را هم نباید از یاد برد و به سرکوب روزافزون اعراب مقیم مناطق اشغالی از سوی صهیونیست هایی که شهرهایشان را در سال 1948 اشغال کرده اند، و رفتار نژادپرستانه اشغالگران با آنها هم باید اشاره کنیم.

جنگ تابستان علیه ملت فلسطین قطعا آخرین جنگ افروزی و ماجراجویی رژیم صهیونیستی علیه یکی از مراکز تجمع ملت بی دفاع فلسطین نخواهد بود و تا زمانی که طرف های تاثیرگذار در صحنه بین المللی و در راس آنها آمریکا، به رژیم متجاوز و زورگوی اسرائیل به عنوان طرفی که از خود دفاع می کند، و به مردم بی دفاع و رزمندگان فلسطینی به عنوان تروریست می نگرند، این جنگ ها ادامه خواهد داشت. هر چند طرف مقابل این جنگ های نابرابر، مردم شجاع و مقاومت غیرتمندی قرار دارند که هرگز سر تسلیم فرود نیاورده و به ویژه در جنگ فعلی، خواب و آرامش را بر صهیونیست های غاصب حرام کرده و به کابوس بزرگی برای آنها تبدیل شده اند.

آیا برای مدعیان دفاع از حقوق بشر، نقض حقوق یک ملت و کشتار آنها در طول بیش از شش دهه کفایت نمی کند تا برای پایان دادن به ظلم و ستمی که بر آنها روا می دانند، دخالت کرده و با آنها همانند انسان هایی تعامل کنند که از حقوق انسانی و حق داشتن زندگی کریمانه و آزادانه در سرزمین خود همانند دیگر ملت های جهان برخوردارند؟

انتهای پیام/پ