رنج مردم فلسطین روی صحنه تئاتر شهرستان اهر
خبرگزاری تسنیم: نمایش «عشق و سنگ» با امکانات اندک و طرحی ساده، به درستی و صادقانه توانسته است بخشی از رنج مردم فلسطین را در قالب تئاتر روایت کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمود فرهنگ، نویسنده و کارگردان تئاتر و مدیر کانون نمایش‌های دینی درباره نمایش «عشق و سنگ» یادداشتی را در سایت ایران تئاتر منتشر کرده است که به شرح ذیل است:
رمضان امسال، تهران (سالن اصلی و محوطه تئاتر شهر) و 10 استان کشور شاهد اجرای نمایش‌های صحنه‌ای و خیابانی و نقالی و تعزیه بودند. این نمایش‌ها که درقالب «محفل مهر و ماه» اجرا شدند، همگی دارای موضوع‌های دینی و انسانی بودند که با حال و هوای ماه مبارک رمضان تناسب داشتند.
در این میان، نمایش «عشق و سنگ» که در شهر اهر آذربایجان شرقی روی صحنه رفته است، با دست‌مایه قرار دادن موضوع مبارزه مردم فلسطین، مناسبت زمانی با وقایع خون‌بار امروز غزه هم دارد.
نمایش «عشق و سنگ» به کارگردانی مشترک حجت و نسرین گل‌ریحان، با همکاری گروه موسیقی آرتان در سینما قدس اهر روی صحنه رفته است تا ادای دینی باشد از سوی هنرمندان تئاتر با کودکان، زنان و مردان بی‌گناه غزه که این روز‌ها زیر آتش سنگین صهیونیست‌ها قرار دارند و با این حال دست از مقاومت نکشیده‌اند.
فلسطین درد همیشه جانکاه مسلمانان و همه آزادگان جهان است که مردمش مظلوم‌ترین، کودکانش بی‌خانمان‌ترین و مادرانش غمگین‌ترین مادران دنیا هستند. پیرمردان این سرزمین، پیر‌ترین و شکسته‌ترین در جهان هستند، اما جوانانش رشید‌ترین، با شهامت‌ترین و عاشق‌ترین جوانان جهان هستند.
پیر و کودک و جوان، زن و مرد و شیرخوارش، جانفشان در راه سرزمین دزدیده شده خود هستند. از این رو جنگ آنان در مقابل گرگ‌های خوک نما، کودک کش و سرزمین دزد تا آزادی قدس شریف ادامه دارد.
پرداختن به موضوع فلسطین مظلوم در عرصه تئاتر می‌تواند همدردی با آن همه رنج و غم و اندوه باشد که نمایش «عشق و سنگ» را هم در آن راستا باید ارزیابی کرد.
قصه این نمایش، اسیر شدن یک دختر فلسطینی در کشتار صبرا و شتیلا به دست صهیونیست‌ها و تلاش 20 ساله پدرش برای یافتن فرزند و اسیر شدن خود او و مورد شکنجه قرار گرفتنش را به تصویر می‌کشد؛ داستانی که می‌تواند بیان کننده بخشی از رنجی باشد که مردم فلسطین می‌کشند.
دفاع، خون، شهادت، مبارزه و... واژه‌هایی هستند که مردم فلسطین با آن روبرویند و در این نمایش روی صحنه با بازی بازیگران جان می‌یابد. فضای نمایش با توجه به بازیگران و کاراکترهای محدودش توانسته است با طراحی ساده اما قابل قبول، با مخاطب ارتباط برقرار نماید.
بازی دختر و پدر و بازجو خوب و روان است و رنج و سختی را از گوشه‌ای از این جهان که در آن باران آتش می‌بارد، به درستی القاء می‌کند. در میان دیالوگ‌های خوب نمایش، اشعاری هم که نخ تسبیح آدمهاست، توسط نویسنده به‌درستی و به‌جا انتخاب شده است که حق مطلب را ادا می‌کند.
پیگیری این گروه نمایشی برای اجرا در شهری کوچک مانند اهر با اندک کمک مرکز هنرهای نمایشی و کانون نمایش‌های دینی، تلاشی قابل تقدیر است که در نهایت اجرایی صادقانه را شکل داده است.
انتهای پیام/
