ایران و مظلومیت دیپلماتیک غزه
خبرگزاری تسنیم: کمتر مصداقی از این نوع در تاریخ مناسبات سیاسی- دیپلماتیک دنیا شکل میگیرد که همزمان با «جنایت علیه بشریت» نهادهای سیاسی و سازمانهای بینالمللی دنیا به سکوت خود ادامه دهند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم در سرمقاله رسالت با عنوان «ایران و مظلومیت دیپلماتیک غزه» آمده است:
نشست «کمیته فلسطین» گروه غیرمتعهدها در اوج مظلومیت دیپلماتیک «فلسطین» و «غزه» در تهران برگزار شد. کمتر مصداقی از این نوع در تاریخ مناسبات سیاسی- دیپلماتیک دنیا شکل میگیرد که همزمان با «جنایت علیه بشریت» نهادهای سیاسی و سازمانهای بینالمللی دنیا به سکوت خود ادامه دهند و زنان و کودکان یک منطقه محاصره شده، همزمان جنگ، فقر، جراحت و بیماری را تحمل کنند اما لابی ذینفوذ آژانس جهانی یهود، حتی اجازه پخش کامل تصاویر این «ظلم قرن» را ندهد.
سازمان ملل متحد و شورای امنیت آن سازمان به عنوان دارنده ابزار اجرایی فصل هفتم منشور ملل متحد حتی از محکومیت لفظی جنایات رژیم صهیونیستی خودداری کرد. این در حالی است که از سال 1990 میلادی به واسطه احکام آن شورا ذیل ماده 42 فصل هفتم، صدها هزار انسان بویژه درکشورهای اسلامی کشته، زخمی و آواره شدهاند و حاکمیت ملی کشورها نقض شده است.
دیوان بینالمللی کیفری (Icc) نیز ساکت است. این دیوان طبق «اساسنامه رم» از صلاحیت لازم برای پیگیری جنایت مقامات سیاسی عالی رتبه کشورها علیه بشریت برخوردار است و این صلاحیت انحصاری را علیه برخی مقامات همچون «صدام حسین»، «قذاقی»، «عمرالبشیر» و «بشار اسد» به کار گرفته است.اما حتی اجازه تحقیق مقدماتی در مورد جنایات انسانی «بنیامین نتانیاهو» داده نشده است. این در حالی است که 9 بند اساسنامه رم که عناوین و مصادیق مختلف جنایت علیه بشریت را بر شمرده است، به صورت کامل در مورد نتانیاهو و فرماندهان نظامی و وزیر جنگ رژیم صهیونیستی مصداق پیدا میکند. کشتار زنان، کودکان و غیرنظامیان خارج از میدان جنگ، بمباران و موشکباران هدایتشده، حصر و جلوگیری از ارسال کمکهای بشر دوستانه، استفاده از سلاحهای ممنوعه، حمله به مناطق غیرنظامی، از بین بردن زیرساختهای حیات روزمره و از بین بردن امکانات و ارتباطات حیاتی و معیشتی، سرکوب و شکنجه.
طبق اساسنامه رم، دبیر کل سازمان ملل متحد، شورای امنیت سازمان ملل، دادستان دیوان بینالمللی کیفری و سازمانهای غیردولتی قضائی و وکالتی باید به وظیفه خود در گزارش و کمک به تهیه کیفرخواست جنایات رهبران صهیونیست عمل میکردند که این مهم هنوز انجام نشده است. در قرنی که به عنوان قرن «حاکمیت ارزشهای انسانی» در سازمان ملل متحد نامیده میشود، تاکنون این گونه انسان و ارزشهایش به ابتذال کشیده نشده بود. همه سازمانها و شعارهای فوق تسلیم تبانی پول و زور شدهاند.
در این بین زوال اخلاقی- سیاسی مقامات عرب جای تاسف بیشتری دارد. برای نخستین بار «شیمون پرز» رئیس رژیم صهیونیستی و دیگر مقامات آن رژیم، از همکاری سران عرب با سیاست سرکوب و «مشت آهنین» اسرائیل قدردانی کردند. ارتجاع و صهیونیسم در تبانی جدید خود به دنبال قربانی کردن دموکراسی ناشی از «بیداری اسلامی» هستند. بهای این تبانی را نیز زنان و کودکان فلسطین میدهند. بیخاصیت شدن دیگر سازمانهای بینالمللی همچون سازمان «کنفرانس اسلامی» و «اتحادیه عرب» نیز نتیجه دیپلماتیک این تبانی سیاسی است.
در چنین شرایطی ایران میتواند در راستای جایگاه تاریخی خود از حقانیت فلسطین دفاع نماید. لذا توجه به چند راهکار ذیل ضروری است:
1- باید یکی از دستاوردهای کار «کمیته فلسطین» غیرمتعهدها، طرح پرونده نتانیاهو و دیگر مقامات سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی در دیوان بینالمللی کیفری باشد. تنظیم یک متن حقوقی مستند به جنایات رژیم صهیونیستی در غزه برای دبیر کل سازمان ملل متحد و دادستان دیوان بینالمللی کیفری اولین اقدام حقوقی لازم است.
2- پیشنهاد سازوکار عملیاتی تقویت زیرساخت دفاعی و موشکی مقاومت در دستور کار قرار گیرد. رژیم صهیونیستی زیر بار پیششرط عدم تکرار تجاوز نظامی برای آتش بس پیشنهادی نرفت.
سیاست این رژیم آن است که به صورت سنواتی و برنامهریزی شده، زیرساخت دفاعی و توان مقابله به مثل مقاومت را تخریب نموده و با انهدام ساختارهای رفاهی، عمرانی و آموزشی فلسطین، ساکنان اصلی این سرزمین را به فقر و فلاکت دائم محکوم نماید. بنابراین جنگ ابزار اصلی آن رژیم در شرایط متحول آینده در قبال فلسطین است و «مقاومت» نیز باید به راهبرد اصلی دنیای اسلام در قبال فلسطین تبدیل شود و در اجرای فرامین مقام معظم رهبری باید زمینههای مالی، تولیدی، تجاری و آموزشی لازم برای تسلیح دائمی فلسطینیها فراهم آید. طبیعی است که این اقدام مسلمانان کاملا دفاعی بوده و لذا طبق منشور ملل متحد مشروع میباشد.
3- در «عصر اطلاعات» و گسترش فناوری ارتباطاتی، امکان افشای تبانیهای سیاسی و محدود نشدن ملل اسلامی بویژه جوانان مسلمان در قالب این تبانیهای شوم، فراهم شده است. سازمانهای مردم نهاد، تشکلهای دانشجویی و جوان کشور باید محوریت «دیپلماسی عمومی» جدید در قبال فلسطین را در اختیار گیرند. صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز باید فعالیت رسانهای خود را دراحیای ابتکار پیشین و رسانههای اسلامی در موضوع فلسطین گسترش دهد.
4- کمتر از دو ماه به اجلاس پاییزه بینالمجالس جهانی در «ژنو» سوئیس باقی است. ریاست و شورای اجرایی بینالمجالس مجلس شورای اسلامی باید از هم اکنون مقدمات «دیپلماسی پارلمانی» لازم را برای تبدیل«مظلومیت غزه» به «ماده اضطراری» اجلاس آغاز نماید. با توجه به مواضع و بیانیههای کمسابقه مجالس و محافل سیاسی کشورهای مختلف از خاورمیانه تا آمریکای لاتین، امکان شکلگیری یک موضع جهانی در اجلاس جهانی بینالمجالس وجود دارد. مجلس ایران میتواند از هم اکنون به طور رسمی پیشنهاد ماده اضطراری «حمایت از مردم غزه» را در پایگاه رسمی بینالمجالس مطرح نماید تا امکان جلب نظر همراه و موافق دیگر اعضا را فراهم نماید. با این کار امکان محکومیت رژیم صهیونیستی در کمیته حقوق بشر سازمان جهانی بینالمجالس (IPU) نیز فراهم میشود.
دکتر حشمتالله فلاحت پیشه
انتهای پیام/