دولت و جریان غربگرا
خبرگزاری تسنیم: آیا دولت می تواند جریان روشنفکری غربگرای فعال در عرصه های سینما، موسیقی، تئاتر و... را که جز تخریب ارزش های اسلامی و انقلابی از یک طرف و ترویج ارزش های غربی از طرف دیگر، کاری نمی کنند، مورد حمایت و پشتیبانی قرار دهد؟
به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، «دولت و جریان غربگرا»عنوان سرمقاله روزنامه جوان به قلم دکتر یدالله جوانی است که در آن میخوانید؛
وجود جریان های فکری سیاسی با اصول و مبانی متفاوت و بعضاً متضاد در هر جامعه ای یک امر کاملاً طبیعی بوده و گریزی از آن نیست. بر همین اساس در ایران در شرایط کنونی، جریان های فکری سیاسی فعال را می توان در دو گروه کلی دسته بندی کرد:
الف: جریان فکری سیاسی معتقد به انقلاب اسلامی و وفادار به ارزش ها و آرمان های انقلاب اسلامی
ب: جریان فکری سیاسی غربگرا
در این دسته بندی، جریان دوم را می توان به دو شاخه اصلی تقسیم بندی کرد: 1- جریان فکری سیاسی غربگرای مذهبی. 2- جریان فکری سیاسی غربگرای غیرمذهبی. جریان اول که اصلی ترین جریان فکری سیاسی کشور به حساب می آید، نقش اصلی را در پیروزی انقلاب اسلامی، استقرار نظام جمهوری اسلامی، حفظ جمهوری اسلامی و پیشبرد آن تا به امروز بر عهده داشته است. این جریان طی 36 سال گذشته، با ریزش ها و رویش هایی همراه بوده؛ برخی از گروه ها، تشکل ها و شخصیت های برجسته آن ثابت قدم در مسیر انقلاب بوده و برخی نیز دچار دگردیسی و استحاله شده و با خروج از جریان اصیل انقلاب اسلامی، در دامن دیگر جریان ها غلتیده اند.
حزب جمهوری اسلامی، جمعیت مؤتلفه، جامعه روحانیت مبارز تهران، جامعه مدرسین، دفتر تحکیم وحدت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، از برجسته ترین و فعال ترین تشکل ها و گروه های جریان اول در سال های اول انقلاب اسلامی هستند. نهضت آزادی، جنبش مسلمانان مبارز، جبهه ملی، حزب توده و سازمان چریک های فدایی خلق نیز از مطرح ترین و فعال ترین گروه ها و تشکل های جریان دوم به حساب می آیند.
جریان اول یعنی معتقدین به انقلاب اسلامی و کسانی که به ارزش ها، آرمان و اهداف انقلاب وفادار می باشند، با شاخص های زیر از جریان دوم قابل تفکیک و تشخیص هستند: 1- اعتقاد به اسلام ناب محمدی (ص) 2- اعتقاد به ولایت مطلقه فقیه 3- اعتقاد به عدالت به عنوان یک شعار اصلی 4- اعتقاد به تلاش برای زمینه سازی جهت سعادت انسان ها 5- اعتقاد به مردم سالاری دینی 6-اعتقاد به استکبارستیزی 7- اعتقاد به حمایت از مستضعفین جهان 8- اعتقاد به حفظ استقلال کشور و عزت ملی 9- اعتقاد به معنویت گرایی مبتنی بر شریعت اسلامی 10- اعتقاد به پیشرفت کشور بر اساس الگوی اسلامی- ایرانی 11- اعتقاد به صدور انقلاب اسلامی و امت سازی اسلامی 12- اعتقاد به برپایی تمدن نوین اسلامی به عنوان آرمان جمهوری اسلامی،
بدیهی است که جریان دوم بر محورهای دوازده گانه مذکور اعتقاد نداشته و بر اساس مبانی فکری خود، رویکردها و مواضع متفاوتی دارد.
جریان دوم دارای یک سابقه طولانی در کشور ایران است و می توان ریشه ها و سابقه تاریخ این جریان غربگرا را از اواخر دوره قاجار مورد مطالعه قرار داد. این جریان با چند شاخص اصلی قابل مطالعه است.
1- شیفته غرب و پیشرفت های آن است و پیشرفت ایران را در گرو قرار گرفتن در مدار غرب می داند. 2- اعتقادی به حاکمیت دینی و نظام ولایی نداشته و اساساً دارای تفکر سکولاریستی است. 3- مروج فرهنگ و ارزش های غربی در جامعه ایران است.
4- همواره در مسیر ترویج ارزش های دینی و اسلامی. مانع گذاری می کند. 5- غرب به این جریان در داخل ایران به عنوان یک سرمایه نگاه کرده و همواره تلاش می کند با اتخاذ سیاست ها و مواضع خاص، موقعیت این جریان را در جامعه ایرانی تقویت کند.
اکنون سؤال این است که دولت جمهوری اسلامی ایران، در قبال این جریان باید دارای چه نوع مواضع، سیاست ها و رویکرد هایی باشد؟ آیا دولت می تواند افراد دارای گرایش فکری سیاسی غربی یا وابسته فکری به جریان غربگرا رادر زیرمجموعه های خود به عنوان مسئول یا کارشناس یا مشاور مؤثر به کارگیری نماید؟
آیا دولت می تواند از بودجه بیت المال تحت عنوان یارانه فرهنگی به جریان های غربگرای فعال در عرصه مطبوعات کمک مالی نماید؟
آیا دولت مجاز است از بودجه بیت المال، علاوه بر دادن مجوز نشر به کتاب های عناصر غربگرا که مروج فرهنگ و سبک زندگی غربی هستند، کمک مالی نماید؟
آیا دولت می تواند جریان روشنفکری غربگرای فعال در عرصه های سینما، موسیقی، تئاتر و... را که جز تخریب ارزش های اسلامی و انقلابی از یک طرف و ترویج ارزش های غربی از طرف دیگر، کاری نمی کنند، مورد حمایت و پشتیبانی قرار دهد؟
آیا در عرصه دانشگاه ها، دولت می تواند فضای لازم را در اختیار این جریان های غربگرا برای ترویج افکار و اندیشه هایشان فراهم کند؟
برای این سؤالات و سؤالات مشابه، دولت باید پاسخ روشن داشته باشد. البته از منظر قانون اساسی و سوگندی که رئیس جمهور در پیشگاه قرآن و در برابر ملت یاد کرده، جواب تمام این سؤالات روشن است. رئیس جمهور سوگند یاد کرده تا پاسدار مذهب رسمی کشور و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی باشد و با تمام توان به ترویج دین و اخلاق اهتمام ورزد. از منظر امام و رهبری نیز پاسخ تمامی این سؤالات و دیگر سؤالات مشابه روشن است. از دیدگاه حضرت امام (ره) استفاده از بیت المال برای ترویج فرهنگ ضداسلامی غربی حرام شرعی است. از دیدگاه امام و رهبری، دولت اسلامی مجاز به کمک و حمایت و پشتیبانی از جریان های غربگرا که مروج سبک زندگی مبتنی بر آموزه های غربی هستند، نمی باشد. حال با این ملاک ها و معیارها، دولت و زیرمجموعه های آن، خصوصاً وزارتخانه هایی چون ارشاد و علوم باید بررسی کنند که آیا طبق قانون به نظرات ولایت عمل می کنند یا نه؟
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.