کرانه باختری پاشنه آشیل رژیم صهیونیستی

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، حمله رژیم اشغالگر قدس به مردم بی گناه غزه در حالی بعد از 30 روز وارد آتش بس 72 ساعته شد که دولت ایران در کنار مجلس شورای اسلامی و دیگر سازمان ها و نهادها مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش، از روزهای آغازین این جنگ از مردم فلسطین حمایت و اقدامات خود را در این رابطه آغاز کردند؛ اقداماتی که باید نقطه قوت آن را تأکید رهبر معظم انقلاب بر ایجاب تسلیح کرانه باختری دانست.

در همین راستا با حسین شریعتمداری مدیر مسؤل روزنامه کیهان و نماینده ولی فقیه در مؤسسه کیهان از سوی رهبر معظم انقلاب به گفت‏‌وگو نشستیم.

متن گفت‎وگو به شرح ذیل است:

*با توجه به استراتژی تسلیح کرانه باختری که از سوی رهبر معظم انقلاب برای مقابله با رژیم صهیونیستی مطرح شده است، به نظر شما راهکارهای تحقق این اصل مهم چیست؟

پیشنهاد مسلح کردن کرانه باختری دقیقا شلیک به پاشنه آشیل رژیم صهیونیستی است و رهبر معظم انقلاب از این طریق یک فرمول کارآمد و مؤثری برای مقابله با رژیم اشغالگر قدس ارائه کردند.

در این زمینه اشاره به چند نکته به نظر ضروری می آید، برای اینکه مشخص شود شرایط چگونه است. اول اینکه شرایط زندگی مسلمانان ساکن کرانه باختری بر خلاف آن چیزی که ظاهرا تصور می‌شود، نه فقط مناسب تر از ساکنان غزه نیست، بلکه در برخی موارد سخت تر هم هست.

از جمله اینکه کرانه باختری زیر سلطه مستقیم رژیم اشغالگر قدس است که از طریق حکومت خودگردان و محمود عباس که خود عامل صهیونیست ‏ها است، اعمال می ‏شود؛ بنابراین در کرانه باختری مردم فلسطین دائما در معرض درگیری و زندانی شدن هستند. اسراییلی ‏ها خانه ‏ها و مدارس آنها را تصاحب کرده و آنان را از کارشان اخراج می کنند و قاعدتا این وضعیت در غزه وجود ندارد.

در غزه سازمان‏های مقاومت وجود دارند و گردان‌های نظامی که از امنیت شهروندان غزه دفاع و حمایت می‏کنند؛ اما در کرانه باختری چنین سازمان‏هایی نیست و تنها همان پلیس حکومت خودگران است که عمدتا تاکنون منافع رژیم جعلی اسرائیل را تأمین کرده و به نیابت از آن تعداد بسیاری از مردم کرانه باختری را دستگیر کرده و این مردم دائما در حال بازداشت هستند؛ ولی این وضعیت در غزه وجود ندارد.

در حال حاضر بیش از 600 نفر از افراد جنبش جهاد اسلامی و بیشتر از 2 هزار و چند صد نفر از اعضای فعال جنبش حماس در زندان های حکومت خودگردان هستند که این افراد توسط حکومت خودگران و به نیابت از اسرائیل دستگیر شده‏ و در زندان ‏های شهرهای رام الله، نابلس و الخلیل حضور دارند.

نکته دیگری که می‏شود در این زمینه گفت، اینکه مساحت غزه شش درصد کل مساحت فلسطین است و حال آن که مساحت کرانه باختری و قدس شرقی 16 درصد سرزمین فلسطین است. بنابراین کرانه باختری وسعت بسیار بیشتری دارد؛ به همین سبب زمینه بیشتری برای مقاومت وجود خواهد داشت؛ چرا که ظرفیت بیشتری دارد.

در غزه حدود 1/8 میلیون نفر جمعیت زندگی می‏کند؛ اما در کرانه باختری جمعیت نزدیک به 2/5 میلیون نفر است. بنابراین اگر قرار شود در اینجا انتفاضه سوم هم شکل بگیرد، با مسلح شدن کرانه باختری طبیعتا شرایط برای رژیم اشغالگر قدس بسیار سخت و شکننده خواهد بود.


*به نظر شما انتفاضه سوم قابل شکل گیری است یا نه؟

زمینه‏های شکل گیری انتفاضه سوم الان وجود دارد و برخلاف انتفاضه اول و دوم، در انتفاضه سوم تجربیات انتفاضه قبلی و تجربیات جنگ 22 روزه، 8 روزه و حتی تجربیات حزب‏الله لبنان در جنگ 33 روزه نزد مردم هست؛ بنابراین با این ویژگی‏ها تسلیح آنها می‏تواند شرایط را برای رژیم اشغالگر قدس بسیار سخت کند.

نکته مهم دیگری که در این زمینه از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است، این است که نوار غزه تقریبا از همه جهت در محاصره رژیم اشغالگر قدس است؛ چرا که یک طرف دریا است که ناوگان‏های دریایی رژیم اشغالگر قدس آنجا حضور دارند و در همین ماجرای اخیر هم بخشی از حملات بسیار سخت از طریق دریا انجام می‏پذیرفت و بقیه مرزهای خشکی هم، مرز با مناطق فلسطین اشغالی و محل حاکمیت این رژیم است.

تنها یک منطقه بسیار کم عرضی که همان رفح است، هم مرز با مصر است. مصر در زمان مبارک در جنگ 22 روزه حاضر نشد رفح را باز کند و موافقت نکردند حداقل گذرگاه را باز کرده و به مردم مظلوم غزه که زیر آن آتش باری‏های بسیار شدید بودند، در جنگ 22 روزه و 8 روزه حداقل دارو و غذا برسد؛ حالا اسلحه و مهمات که هیچ. حکومت السیسی هم علی‎رغم فشارها این کار را نکرد. بنابراین با توجه به ماهیت حکومت کودتای نظامی کنونی مصر یعنی حکومت السیسی که یک ژنرال وابسته آمریکایی است، طبیعی است که این منطقه بسیار محدود و عرض محدود هم باید به حساب هم مرزی با رژیم اشغالگر قدس گذاشت؛ چون هیچ اتفاقی از این طریق هم صورت نمی‏پذیرد.

اما کرانه باختری یک ویژگی مهمی که دارد، این است که مانند غزه از همه طرف محصور نیست. یک سوی کرانه باختری که منطقه وسیع و مرز طولانی با اردن است. باید توجه داشت که در اردن جمعیت فراوانی از فلسطینی ها ساکن هستند. فلسطینی هایی که بعد از جنگ 6 روزه و پس از آن، به این منطقه کوچ کرده اند. اینها حدود 50 یا 60 درصد جمعیت کنونی کشور اردن را شامل می‏شوند؛ یعنی 4/5 میلیون نفر تخمین زده می شوند که انگیزه‏ های بسیار زیادی برای پیوستن به انتفاضه دارند و تا به حال اقداماتی از این طریق صورت پذیرفته است.

از طرف دیگر ساکنان قدس شرقی هم که نزدیک به 2/5 میلیون نفر تخمین زده می‏شوند، این ظرفیت را دارند که به آنها بپیوندند. با این حساب می بینیم که فرمولی که رهبر معظم انقلاب ارائه دادند، فرمول بسیار دقیق و کاملا حساب شده است. یعنی یک راهکار کاملا کارشناسانه و استراتژیک است؛ چرا که می‏بینیم به مجرد اینکه این نظر از جانب حضرت آقا مطرح شد، یک نوع وحشت سراسر هم سردمداران رژیم اشغالگر قدس را و هم حامیان آمریکایی اروپایی آنها و حتی حامیان منطقه عربی آنها را در بر گرفت و ابراز و نگرانی بسیار شدیدی کردند؛ تا جایی که خانم رایس در مصاحبه ای که با نشریه آمریکایی یو اس ای تودی داشت، خطاب به اوباما گفت که بایستی این پیشنهاد رهبر انقلاب اسلامی ایران را خیلی جدی بگیریم؛ یعنی چنین زمینه ای ذر آنجا کاملا مشهود است و وجود دارد.


*چگونه می‏توان این دستورالعمل را عملیاتی کرد؟

اما اینکه چگونه می‏شود این دستورالعمل و فرمول را عملیاتی کرد، مانند رساندن مهمات به غزه با شرایطی که عرض کردم، طبعا باید بسیار سخت‏تر از تسلیح و مسلح کردن مردم در کرانه باختری باشد. به خاطر مرزهایی که دارد و ویژگی‌هایی که به چند مورد آن اشاره کردیم. اما باید این را گرفت که ظرفیت در آنجا یک ظرفیت کاملا آماده است؛ یعنی این آمادگی هست.

با اینکه هنوز اقدام عملی در زمین تسلیح مردم در کرانه باختری صورت نپذیرفته است، اما نشانه‏های انتفاضه را به وضوح می‏شود دید. در آنجا مردم به حمایت از مردم غزه و علیه رژیم صهیونیستی دست به تظاهرات می‏زنند، تظاهرات آنها متوقف نشده و حتی تا به حال هم چندین شهید داده اند. شهدایی هم که داده اند، مانع از تظاهرات و شورش آنها علیه رژیم صهیونیستی نشده است.

به نظر می‌آید همین اندازه که مشخص باشد چنین فرمولی ارائه شده و نقش مؤثری که می تواند داشته باشد، زمینه‌‏های بعدی را هم فراهم می‏کند. در مورد غزه هم این طور بود؛ تسلیح مردم در کرانه باختری به مراتب بایستی آسان تر از تسلیح مردم غزه باشد.


* جمهوری اسلامی در این زمینه چه نقشی می تواند ایفا کند؟

همان طور که امروز خود مردم غزه تأکید می‏کنند و حتی مسؤلان مقاومت، چه آنها که در داخل خاک غزه هستند و به مقاومت دست می‏زنند و چه کسانی که بیرون هستند، اذعان دارند که اصلی ترین حامی مردم غزه جمهوری اسلامی ایران بوده و هست و این نکته‏ای است که رهبر معظم انقلاب قبلا به آن اشاره کرده‏اند.

رهبر معظم انقلاب تأکید کردند با صراحت هم اعلام کردند، ما در جنگ 33 روزه از حزب الله لبنان و در جنگ 22 روزه در غزه از حماس و جهاد اسلامی حمایت کردیم؛ یعنی به نوعی در کنار آنها بودیم. اما اینکه راهکارهایش چه باشد، اینها دیگر به بررسی نیاز دارد.


*گروه های تکفیری همچون داعش برای تکمیل پازل خلع سلاح مقاومت ایفا می‌کنند؟ جهان اسلام برای مقابله با آنها باید چه روشی را در پیش بگیرد.

باید گفت اتفاقی که در غزه رخ داد و جنگی که در گرفت، یکی از ابعادش رسوایی گروه های تکفیری است. گروه های تکفیری پاسخی برای سکوتشان در مقابل این جنایت‏ها و نسل کشی مسلمان‏ها که رژیم اشغالگر قدس به آن دست زده، ندارند. در اینکه تکفیری ها برای رژیم اشغالگر قدس نوعی پادویی کردند و زمینه سازی کردند، تردیدی نیست؛ چرا که ساخت و پرداخته غرب و رژیم صهیونیستی هستند.

همین چند روز پیش خاطرات خانم هیلاری کلینتون، وزیر خارجه پیشین آمریکا منتشر شد. ایشان با صراحت می گوید که ما داعش و گروه‏های تکفیری را سامان دادیم، برای اینکه تفرقه ایجاد کنیم و نهایتا از قدرت و حضور و نقش آفرینی جمهوری اسلامی ایران بکاهیم.

الان این عامل به عکس خودش تبدیل شده است. نه تنها نتیجه نداده، بلکه برعکس شده است. نکته ای که اینجا نباید از نظر دور داشت، آن است که تکفیری‏ها انکار نمی‏کنند و با صراحت هم اعلام می‏کنند که اصلی‏ترین دشمن خود را جمهوری اسلامی ایران می‏دانند.

اصلی ترین دشمن آنها جمهوری اسلامی ایران است و جمهوری اسلامی ایران اصلی ترین حامی مردم غزه است. این تناقض در افکار دیگران قابل حل نیست و به قول یورو تایمز، نوعی اعلام اقتدار بیشتر جمهوری اسلامی ایران را به دنبال خواهد داشت.

منبع: رسا

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.