داعش و ۲ رفتار متفاوت آمریکا و غرب در عراق

خبرگزاری تسنیم: بی‌میلی آمریکا و غرب برای اجرای قراردادهای تسلیحاتی - امنیتی خود با عراق در مقابل سراسیمگی آنها برای ارسال نیرو و سلاح به اربیل و برنامه‌های پنهان و طولانی و درازت مدت برای تقویت نیروهای اقلیم کردستان عراق سوال برانگیز است.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، مقامات آمریکایی و کاخ سفید در نگاه به تحولات عراق، تمایلی برای ورود به بحث حمله داعش به عراق را ندارند و این جنگ را تا زمانی که به مرز تهدید منافع آمریکا نزدیک نشود، قابل توجه و اهتمام نمی‌دانند.

با اشغال شهرک سنجار و روستاهای مسیحی در استان نینوا و غرب شهر موصل، آمریکاییها فقط با چند موشک به انهدام چند قبضه توپ و تلفات  بسیار محدود داعشی‌ها اکتفا کرده و حتی در مورد تخلیه آوارگان و فراریان مسیحی از روستاهای غرب موصل که در کوههای شمال استان نینوا پناه گرفته و یا با تهدید جدید داعش روبرو بودند، به پرتاب مواد غذایی از هواپیما اکتفا و ماموریت خود را پایان یافته می‌دانند. اوباما اعلام کرد همین نیروهای محدود و مستشاری که به عراق اعزام شده‌اند بزودی به کشورشان بازمی‌گردند.

سوال این است که این اضطراب غربی برای حضور در شمال عراق و دقیقا در اقیلم کردی و اربیل چیست؟! آمریکایی‌ها می‌گویند برای ارزیابی از تهدیدات داعش حدود 130 نفر را به اربیل اعزام کرده و 70 مستشار جدید را برای مسائل انسانی به استان دهوک در حاشیه مرز با ترکیه خواهند فرستاد. ولی یک مقام نظامی پیشمرگ در اقلیم کردستان عراق می‌گوید: «حضور آمریکایی‌ها برای آموزش،تسلیح و هماهنگی عملیات نظامی که همان اتاق جنگ مشترک است»، در منطقه حضور دارند. اگر از چهارچوب‌های قانونی که نحوه حضور نیروهای نظامی خارجی در یک کشور را مشخص می‌کند و باید با تشریفات قانونی مشخصی به اجرا درآید، بگذریم، وسعت ماموریت‌های پنهان آنها قابل سوال است.

نیروها و مستشاران و ادوات نظامی و مخابراتی پیشرفته آمریکایی که در بغداد استقرار یافته‌اند تا به حال برای ارتش عراق فایده‌ای نداشتند و این امر را مقامات نظامی آمریکایی، آشکارا عنوان کرده‌اند که صرفا برای دفاع از شهروندان و نیروها و بخش‌های دیپلماتیک آمریکایی‌ در عراق حضور دارند. با اینکه هجوم وحشی داعشی‌ها به برخی استانهای شمالی و غربی و میانی عراق در بیش از دو ماه گذشته، تهدیدات و تلفاتی را متوجه مردم و نظام سیاسی عراق کرده، واکنشی از سوی مقامات آمریکایی و حتی در قالب تعهدات قبلی امنیتی خود در قبال حکومت عراق دیده نشد.

حال آنکه به بهانه رخدادهای شمال عراق و نزدیک شدن داعش به اربیل و یا وحشیگری نسبت به مسیحیان شمال عراق، سیل سلاح و مهمات آمریکایی و مستشاران آنها، در کنار حضور یگانهای ویژه انگلیس که پل هوایی تسلیحاتی آنها با اربیل نیز برقرار شده است، یک لیست قابل توجه از کانادایی‌ها و استرالیایی‌ها و برخی کشورهای اروپایی برای اعزام نیرو و سلاح و برخی کمک‌های غیرنظامی به آوارگان عراقی در شمال این کشور، ثبت شده است.

اگر از قواعد قانونی و مقدمات و پروتکل‌های لازم اولیه برای مداخله در عراق بگذریم، بی‌میلی آمریکا و غرب برای اجرای قراردادهای تسلیحاتی - امنیتی خود با عراق در مقابل سراسیمگی آنها برای ارسال نیرو و سلاح به اربیل و برنامه‌های پنهان و طولانی و درازمدت برای تقویت نیروهای اقلیم کردی سوال‌برانگیز است.

بویژه اینکه آمریکایی‌ها و دیگر هم پیمانان غربی آنها، به نکته‌ای به نام داعش و تهدیدات آن کاری ندارند و اصل حضور و تقویت اقلیم کردی در شمال عراق را ملاک حضور می‌دانند.

این تصویر غیر عادی رفتاری از سوی غربی‌ها نشان می‌دهد که باید روشن کرد که این حضور مشکوک برای جنگ با تروریسم داعشی است یا برای تقویت زمینه‌های واگرایی و به خطر انداختن یکپارچگی و وحدت سرزمینی عراق می‌باشد؟ بازی موش و گربه با داعش برای اجرای طرح‌های جدید و تجزیه‌طلبانه و یا فرسایش کشورها و حکومت‌های خارج از کنترل آمریکا و غرب، جوهر این اقدام و رفتار غربی در عراق می‌باشد که پیامدهای خطرناکی به دنبال دارد.

انتهای پیام/ر