روایتی از یک دانشجوی نخبه که به‌خاطر "چند صدم" بورسیه نگرفت

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، از باب آن که حق باید به "من له الحق" برسد و مصداق "قولوا الحق ولو علی انفسکم"، ناچارم که شرحی مختصر از روند بورسیه نشدن خود در فراخوان سال 1392 وزارت علوم را به عرض برسانم؛ روندی که اگر حکایت از سلامت مطلق هیأت جذب در دولت قبلی نداشته باشد، حداقل نشان می‌دهد که اوضاع آن‌گونه که مدعیان اصلاح می‌سرایند هم نبوده است.

بنده "محسن سلگی" از سوی رییس جدید دانشگاه یعنی دکتر سلیمی مفتخر به دریافت لوح تقدیر دانشجوی نمونه دانشگاه علامه طباطبایی در مقطع ارشد در سه مؤلفه آموزشی، پژوهشی و فرهنگی در کلیه رشته‌ها شدم. افزون بر این، رتبه اول ورودی‌ها و خروجی‌های مقطع کارشناسی ارشد و همچنین به عنوان "جوان برتر ایرانی" در موضوع "علم و فناوری" شناخته شده‌ام.

تألیف چندین مقاله علمی-پژوهشی و کتاب و همچنین مقام سوم مناظرات ملی برگزار شده توسط جهاد دانشگاهی کشور در سال 1390 نیز از مواردی بود که در سامانه ثبت‌نام بورسیه وزارت علوم بارگذاری نمودم.

با وجود این رزومه، اما به سبب کسری چند صدمی معدل کارشناسی برای مصاحبه دعوت نشدم. علی‌رغم پی گیری و نگارش نامه اعتراض آن هم خطاب به اساتید خود که در آن زمان مدیر فرهنگی وزارت علوم (دکتر آدمی) و معاون فرهنگی وزیر علوم (دکتر خواجه سروی) بودند- اما در نهایت با پاسخ منفی کمیسیون بررسی مواجه شدم.

***

آن چه از نظر گذشت، نشان از آن دارد که برخلاف قضاوت های سیاه و کوژ و کور که این روزها مدعیان شایستگی و شایسته‌سالاری در باب عملکرد وزارت علوم دولت پیشین و سیاه‌نمایی پرونده‌های افراد بورس شده روا می‌دارند، موارد مانند بنده وجود داشتند که علی‌رغم مجموع سوابق، اما به سبب قانون‌گرایی تحسین برانگیز هیأت جذب، از راه یافتن به دوره دکتری بازماندند (البته پس از این ماجرا، با استفاده از سهمیه استعداد درخشان در دولت فعلی به دوره دکتری راه یافتم.)

برخورد موبرکراتیک یا غوغاسالارانه مدعیان نرمش، خردورزی و سیاست گام به گام، باید با نرمش، قانون گرایی و استدلال پاسخ داده شود. گرچه کسانی که به عادت ماضی، قاضی سرخپوش و تندمزاج هستند و جز سوختن و کوفتن حرفه دیگری نمی‌دانند، شاید زبان استدلال و استقراء را درنیابند، اما باید ضرب المثل «جواب کلوخ انداز سنگ است» واسازی و باژگونه شود و با زبان مستدل، متقن و مستند با هم سخن بگوییم. آوردن شاهدانی مانند آن چه بر راقم این سطور گذشت و ذکر مواردی که کاملاً قانونی و استاندارد بورس شده و اکثریت قاطع را شامل می شوند، سنگ لق‌های ساختمان پوسیده دروغ را خواهد کشید و آن را ویرانه خواهد ساخت.

قلم عرق شرم می‌ریزد نه جوهر. چگونه از اعتدال سخن بگوییم و این چنین حیثیت و حیث علمی خیل وسیعی از کسانی که عمدتا نخبگان این مرز و بوم هستند را مخدوش سازیم؟ این اعتدال مسلول و نامسؤول است. اگرچه احتمالاً تخلفاتی در رابطه با جذب افراد در بورس صورت گرفته است، اما این گونه شتاب زده عمل کردن و بر بام هوا کردن، آن هم از وزارتی تا بدان اندازه مهم، انگشت «جناب حیرت» را هم می‌گزد!

منبع:جهان
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.