اتوبوسرانی مشهد بدون کارآمدی حداکثری برای شهروندان

به گزارش خبرگزاری نسینم از  مشهد  مقدس، راننده فریاد می‌زند: هل ندهید  تا چند دقیقه دیگر اتوبوس می‌آید، اما مسافران که به این وعده‌ها آشنایند، بی‌اعتنا به گفته راننده همچنان در تلاشند حتی به قیمت ماندن بین در و به جان خریدن خطر سقوط از اتوبوس در حال حرکت خود را با وسیله نقلیه عمومی به مقصد برسانند.

اواخر سال 89 بود که طرح خصوصی سازی به سازمان اتوبوسرانی مشهد رسید و سازمان بی‌درنگ تن به این طرح داد و طی 4 سال اخیر 60 درصداز ناوگان اتوبوسرانی شهر مشهد به بخش خصوصی واگذار شد و انتظار می‌رفت از آن پس شهروندان با افزایش خدمات مواجه شوند که این چنین نیز شد.

سپس بخش خصوصی شروع به ارائه خدمات کرد و گوئی آمده بود تا خدمت را در حق مردم تمام کند، از باد‌های ملایم خنکی که از کولر‌ها بیرون می‌آمد بگیر تا نظافت بی‌نظیر اتوبوس‌ها در تمامی ساعات خدمات دهی به زائران و مجاوران که سبب به وجود آمدن آرامش روانی خاصی برای مسافرین شده بود.

اتوبوسرانی مشهد بدون کارآمدی حداکثری برای شهروندان مشهدی

متاسفانه با گذشت زمان ورق برگشته است، با آنکه همیشه شهروندان به علت ارزان بودن هزینه سفر و خدمات بهتر، از اتوبوس‌های خصوصی نسبت به دیگر وسایل نقلیه استفاده می‌کنند.

اما مشکلات و معضلاتی همچون کمبود اتوبوس‌ها در خطوط پر جمعیت، ضعف بیش ازاندازه در سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی، ازدحام بیش از حد جمعیت در آن‌ها، نبود نظافت درونی مناسب، فرسودگی، فقدان سیستم برنامه‌ریزی برای ساعات رسیدن به ایستگاه، تامین نشدن حقوق رانندگان سبب شده است که این سیستم حمل و نقلی از کارآمدی لازم برخوردار نباشد.

سیاست توسعه ناوگان اتوبوسرانی به صورت افزایش اتوبوس‌های خصوصی بخش خصوصی در حالی مطرح می‌شود که حاشیه‌های نحوه خدمات‌رسانی این اتوبوس‌ها نیز جالب توجه است، به طوری که برخی شهروندان در گفتگو با خبرگزاری‌ها نارضایتی خود را از این وضعیت بیان کردند.

 یکی از مسافران دائمی مسیر88 در گفت‌وگوبا خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس اظهار کرد: تقریبا روزی نیست در ایستگاه اتوبوس خیام شمالی برای سوار شدن به اتوبوس‌ معطل نشوم و تازه پس از سوار شدن در اتوبوس‌های مملو از جمعیت باید خرابی سیستم سرمایشی، نظافت بد و غیر قابل تحمل و همچنین نقص فنی اتوبوس‌ها در بعضی مواقع را تحمل بکنم.

اتوبوس‌های این مسیر بسیار کم و در فاصله زمانی طولانی به ایستگاه می‌رسند.

این کاهش خدمات گریبان گیر رانندگان اتوبوس نیز شده است به شکلی که یکی از رانندگان شاغل در یک شرکت خصوصی که نمی‌خواست نامش فاش شود گفت: با اینکه در ابتدای فعالیت در بخش خصوصی پرداخت حقوق به صورت منظم و رضایت بخش بود اما متاسفانه با گذشت زمان این عمل به تعویق افتاد تا جایی که هم اکنون بعضی از رانندگان حقوق 4ماه خود را دریافت نکرده‌اند.

خطوط تندرو ویترین اتوبوسرانی مشهد

اگرچه راه‌اندازی خطوط اتوبوس‌های تندرو (بی‌آر تی) با‌‌ همان اتوبوس‌های سفید رنگ همواره در سال‌های گذشته خدمات مناسبی را به زائران و مجاوران ارائه کرده است اماطبق مشاهدات اتوبوس‌های (بی‌آر تی) این روز‌ها وضعیت خوبی ندارند، از کثیفی کف اتوبوس گرفته تا شیشه‌هایی که سبب می‌شود خودمان شهرمان را با چهره زشتی به زائران و مسافران نشان بدهیم.

در همین رابطه یکی از شهروندان مشهدی که خود را مهدی و دانشجو معماری معرفی می‌کند می‌گوید: با ورود بخش خصوصی به ناوگان اتوبوسرانی شاهد کاهش زمان در سرویس دهی و ارائه خدمات مناسب در سال‌های گذشته بوده‌ام اما متاسفانه با گذشت زمان از ابتدای سال هر روز با پس رفت و کاهش خدمات مواجه هستیم به ظوری که تا پارسال اتوبوس‌ها وضعیت ظاهری بسیار مناسبی داشتند وشرایط بسیار مطلوب سپری می‌شد اما هم اکنون خدمات اتوبوسرانی در قبال هزینه دریافتی از مردم به حداقل رسیده است و اگر وضع به این صورت پیش برود ممکن است این خدمات بدیهی نیز به مردم ارائه نشود.

دشمنی زمستان با اتوبوس‌های گازسوزمشهد

این روز‌ها مسافران اتوبوس سوار شهرمان شاید نگران استفاده نکردن کولر در گرماطاقت فرسا مشهد نباشند بلکه بیش از پیش نگران ماه‌های پیش رو باشند، چراکه زمستان و روزهای سرد در پیش است و برای آن‌ها یادآوری این شرایط، نگرانی از تکرار مجدد روزهایی است که‌گاه تا ساعت‌ها انبوه مسافران در ایستگاه‌ها ناامیدانه به انتظار رسیدن اتوبوس یخ می‌زدند چراکه به گفته مسئولان بخش خصوصی که حدود 60 درصد از ناوگان اتوبوس رانی مشهد را تشکیل می‌دهند با رسیدن فصل سرما تعداد قابل توجهی از اتوبوس‌های گاز سوز به دلیل کمبود جایگاه‌های سوخت‌رسانی از چرخه خدمات‌رسانی خارج می‌شوند و در نتیجه هر روز تعداد زیادی مسافر روی زمین می‌مانند، به این امید که شاید بتوانند خود را با وسایل نقلیه دیگری به مقصد برسانند.

واقعیت این است که نمی‌توان به اجبار یا به التماس از شهروندان خواست که سوار اتوبوس شوند، درحالی‌که با هر بار استفاده از اتوبوس مشقت، سختی فراوان و ساعت‌ها اتلاف وقت را تجربه می‌کنند روشن است که این همه مشکل و کمبود خوشبین‌ترین شهروندان را هم برای استفاده از حمل و نقل عمومی آن هم از نوع خصوصی دچار تردید می‌کند.

مشکلاتی که بخش خصوصی نمی‌خواهد آن را حل کند

به نظر می‌رسد کاهش معضلات ترافیکی و ترغیب شهروندان به استفاده از حمل و نقل عمومی به جای خودروی شخصی تنها در صورتی می‌تواند از حالت شعارگونه خارج شود و جامه عمل به خود بپوشد که توسعه و تجهیز حمل و نقل عمومی در خور شهروندان به عنوان اولویت اصلی مدنظر مسئولان قرار گیرد

بخش خصوصی که با شروع به کار توانست تحولی عظیم در حوزه حمل و نقل و ارائه خدمات به زائرین علی بن موسی الرضا (ع) به وجود بیاورد چرا از ابتدای سال قدم در مسیر مخالف گذاشته و به سوی پس رفت در حال حرکت است؟
آیا وقت آن نیست که بخش خصوصی فکری برای مشکلات به وجود آمده بکند؟

گزارش از مهدی صبوری نیک

انتهای پیام/