یک آیه قرآن بخوانیم؛ «وارثان زمین»

به گزارش خبرگزاری تسنیم، خداوند در سوره انبیا آیه 105 می فرماید:

اعوذبالله‌من‌الشیطان‌الرجیم

«وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ»

و ما در زبور پس از تورات نوشته ایم که این زمین را بندگان صالح من به میراث خواهند برد

***

در تفسیر مجمع البیان ذیل آیه آمده است:

وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِى الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ
و به یقین ما در زبور پس از «ذکر» نوشتیم...
آنچه آمد ترجمه آیه است و در تفسیر آن سه نظر آمده است:
1 - به باور پاره‏اى واژه «زبور» به مفهوم کتاب‏هاى آسمانى پیامبران است. با این بیان منظور این است که: ما در کتاب‏هاى همه پیامبران پس از لوح محفوظ نوشته‏ ایم...
2 - اما به باور پاره‏اى دیگر «زبور» به مفهوم کتاب‏هایى است که پس از «تورات» فرود آمده، و واژه «ذکر» به مفهوم خود «تورات» است. با این بیان منظور این است که ما پس از تورات در «زبور» نوشتیم...
3 - از دیدگاه برخى «زبور» کتاب «داود» است و «ذکر» کتاب موسى.
4 - و برخى دیگر واژه «ذکر» را به مفهوم «قرآن» گرفته‏ اند و واژه «بعد» را به مفهوم «قبل» که در این صورت منظور این است که: ما پیش از قرآن در «زبور» نوشتیم...
اَنَّ الْاَرْضَ یَرِثُها عِبادِىَ الصّالِحُونَ‏
در تفسیر این جمله نیز سه نظر آمده است:
1 - به باور برخى منظور این است که: زمین بهشت را بندگان شایسته‏ کردار من به ارث مى ‏برند.
با این بیان، آیه مورد بحث بسان این آیه شریفه است که مى‏ فرماید:
الّذین یرثون الفردوس هم فیها خالدون.(50)
به راستى که ایمان ‏آوردگان رستگار شدند، همانان که بهشت را به ارث مى‏ برند و در آن جاودانه خواهند بود.
2 - اما به باور برخى دیگر منظور از وراثت زمین، به ارث بردن همین زمین است که سرانجام کران تا کران آن در قلمرو قدرت امت اسلام و پیروان محمد صلى الله علیه وآله قرار خواهد گرفت و دین آسمانى او جهان‏گستر خواهد شد.
پیامبر گرامى صلى الله علیه وآله گویى در اشاره به آینده امّت بود که فرمود:
رویت لى الأرض فأریت مشارقها و مغاربها و یبلغ ملک امتى ما زوى لى منها.(51)
زمین براى من نمایش داده شد و با گرد آمدن آن کران تا کران آن را دیدم و دیرى نمى‏ پاید که همه آن به قلمرو قدرت امّت من درخواهد آمد و دین جهان‏گستر خواهد شد.
3 - حضرت باقر علیه السلام در تفسیر آیه شریفه فرمود:
هم اصحاب المهدی علیه السلام فى آخر الزّمان.(52)
منظور از اینان که زمین را به ارث مى ‏برند، یاران حضرت مهدى علیه السلام هستند که در واپسین حرکت تاریخ و آخرالزّمان خواهند آمد.

انبوه روایات در باره قیام امام مهدى علیه السلام‏
این دیدگاه را بیان پیامبر گرامى صلى الله علیه وآله تأیید مى‏کند که فرمود:
لو لم یبق من الدّنیا الاّ یوم واحد لطوّل اللّه ذلک الیوم حتى یبعث رجلا صالحا من اهل بیتى یملأ الأرض قسطاً و عدلاً کما قد ملئت ظلماً و جوراً.(53)
اگر تنها یک روز از عمر این جهان باقى مانده باشد، خدا آن روز را به گونه ‏اى طولانى مى‏ کند که مردى شایسته‏ کردار و اصلاحگر از خاندان مرا برانگیزد و او به یارى حق زمین و زمان را همان‏گونه که از ستم و بیداد آکنده شده است، لبریز از عدل و داد سازد.

انتهای پیام/