توصیه امام رضا (ع) در مورد تفریح و شادی

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، اسلام دین فطرت است و با شادی که خواسته فطری و غریزی انسان است، مخالفتی ندارد و تفریحات سالم و ورزش را از عوامل تامین کننده سلامتی آدمی بر می شمارد از این رو در روایات اهل بیت (ع) اهمیت ویژه ای به تفریح و ورزش شده است.

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: به سرگرمی و بازی بپردازید زیرا دوست ندارم سختگیری و خشونت در دینتان مشاهده شود.

امام کاظم (ع) می فرمایند: برای خویش از لذایذ حلال دنیا بهره ای در نظر بگیرید، تا حدی که به بی مبالاتی و اسراف نرسد و بدین وسیله به کارهای دینی بپردازید زیرا روایت شده است کسی که دنیایش را برای دینش رها کند از ما نیست.

امام رضا (ع) می فرمایند: از لذائذ دنیوی نصیبی برای کامیابی خویش قرار دهید و خواهش های دل را از راه‌های مشروع برآورید، مراقبت کنید که در این کار به مردانگی و شرافت شما آسیب نرسد و دچار اسراف و تندروی نشوید، تفریح و سر‌گرمی‌های لذت‌‌بخش شما را در اداره زندگی یاری می‌کند و با کمک آن بهتر در امور دنیوی خویش موفق خواهید شد.

اگر شادی و تفریح بر اساس حق و لطف الهی و خدمت به مردم و رسیدن به کمالات باشد یک ارزش است "قل بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا" (یونس، 58) اما در این میان اسلام تفریحات و شادی های نابجا را نقد می کند که به برخی از انواع آن اشاره می شود.

شادی به خاطر کامیابی های دنیوی و همراه با غفلت از آخرت. "فرحوا بالحیاه الدنیا" (رعد، 26)
شادی و تفریح برای سختی هایی که به مومنین می رسد "ان تصبکم سیئه فرحوا بها" (آل عمران، 120)

امام صادق (ع) فرمودند: رسول خدا (ص) شتری داشتند که هیچ وقت عقب نمی افتاد. روزی آن حضرت (ص) با عربی بادیه نشین مسابقه داد و شتر آن اعرابی بر شتر پیامبر (ص) پیشی جست. ملسمانان از این پیشامد اندهگین شدند رسول خدا (ص) فرمودند: این شتر خود را برتر دیدند و خدا را سزاست که هیچ چیز برتری نجوید جز آنکه خدا او را فرو نشاند.

امام رضا (ع)می فرمایند: خدا بندگانش را از همه قمارها نهی و به اجتناب از آنها امر فرمود و آنها را رجس و پلیدی نامید و فرمود: پلیدی هایی هستند که گرایش به آنها برخاسته از وسوسه های شیطان است، پس از آنها بپرهیزید.

همچنین، آن حضرت (ع) می فرمایند: خود را با کار مداوم خسته نکنید و برای خود تفریح و تنوع قرار دهید ولی از کاری که در آن اسراف باشد یا شما را در اجتماع سبک کند، پرهیز کنید.

منابع:

1- بحارالانوار
2- مفاتیح الحیات
3- تحف العقول
روزنامه قدس

انتهای پیام/