چرا هولوکاست را افسانه می‌خوانیم؟

راه‌حل نهایی 
یهودیان در این ادعای خود به عبارت «راه‌حل نهایی»  (Final Solution) که در برخی اسناد دوران نازیسم آمده است، استناد می‌کنند و مدعی‌اند که منظور از راه حل نهایی مساله یهود، کشتار دسته جمعی همگی آنها بوده است.

 
رفتار ویژه 
علاوه بر این یهودیان به عبارت «رفتار ویژه» (Special Treatment) که در اسناد نازی آمده است، استناد می‌کنند و مدعی‌اند که رفتار ویژه مورد نظر مقامات آلمان هیتلری همانا کشتار دسته‌جمعی و نسل‌کشی نژاد یهود بوده است.از این طریق یهودیان مدعی شده‌اند که میلیون‌ها یهودی در دوران حاکمیت نازیسم در آلمان هیتلری کشته شده‌اند. 


6 میلیون یهودی
هر چند جمع آمارهایی که برای کشتار صورت گرفته در هر اردوگاه از سوی یهوریان ارائه می‌شود، گاه از ده میلیون نیز بالاتر می‌رود. اما با گذشت زمان یهودیان بر سر 6 میلیون کشته خود به توافق رسیده‌اند و اکنون با قاطعیت اعلام می‌کنند که بیش از 6 میلیون یهودی در اردوگاه‌هایی که خود آن را اردوگاه‌های مرگ می‌نامند، کشته شده‌اند.

یهودی سوزی 
عبارت «هولوکاست» یا «شواه» که یهودیان برای این ماجرا به کار می‌برند، دلالت دارد که کشتار یهودیان از طریق سوزاندن اجساد آنان صورت می‌گرفته است. (هولوکاست به معنی قربانی کردن از طریق سوزاندن است). به عبارت بهتر مکانیسم نسل‌کشی ادعایی برای دوران آلمان هیتلری این است که نازی‌ها برای کشتار یهودیان از اتاق‌های گاز و کوره‌های آدم‌سوزی استفاده می‌کردند.

اتاق‌های گاز
چنان که مدعیان هولوکاست بیان می‌دارند، اکثر قریب به اتفاق این 6 میلیون یهودی از طریق فرستاده شدن به اتاق‌هایی شبیه به حمام کشتار می‌شدند. در این اتاق‌ها، کپسول‌هایی حاوی گاز کشنده زیکلون B قرار می‌گرفته ( و یا از طریق دوش حمام این گاز به اتاق وارد می‌شده است) و در مدت کوتاهی همه افراد متراکم شده در این اتاق‌ها بر اثر این گاز سمی خفه و کشته می‌شدند. پس از کشتار مورد ادعای یهودیان، سربازان نازی اجساد این کشته شدگان را به کوره‌هایی منتقل می‌کردند که در آنها این اجساد سوزانده می‌شدند.
 
منافعی که یهود از این ماجرا می‌برد
امروزه هولوکاست به صنعتی پر سود برای یهودیان بدل شده است. « صنعت هولوکاست» نامی است که در اثر منافع بسیار زیاد اقتصادی این امر برای یهودیان، به آن اطلاق شده است. منافع اقتصادی هولوکاست تنها به جریمه‌های چندین ساله ای که کشور آلمان باید به رژیم صهیونیستی و یهودیان بپردازد و تا سال 2030 نیز ادامه خواهد داشت، محدود نمی‌شود. هولوکاست اکنون به توجیهی برای جلب کمک‌های اقتصادی فراوان، تسهیلات اقتصادی چشمگیر و امکانات مالی و اقتصادی قابل توجهی تبدیل شده است که کشورهای غربی در اختیار یهودیان صهیونیست قرار می‌دهند. علاوه بر منافع اقتصادی، این صنعت پر سود، منفعت‌های دیپلماتیک و بین‌المللی فراوانی را نیز برای صهیونیست‌ها به ارمغان آورده است. حمایت بین‌المللی و دیپلماتیک آمریکا و دیگر کشورهای غربی از رژیم صهیونیستی در مجامع بین‌المللی و افکار عمومی داخلی این کشورها از طریق هولوکاست توجیه می‌گردد. 

مظلوم نمایی تبلیغاتی که زیر بنای اصلی ماجرای هولوکاست و سود اصلی آنها از این ادعاست نه تنها منفعت‌های ذکر شده را به دنبال دارد، بلکه از این طریق افکار عمومی دنیا را به گونه‌ای شکل‌دهی می‌شود که یهودیان را انسان‌هایی بدون سرزمین، آواره و تحت ستم نشان می‌دهد که برای جلوگیری از تکرار جنایات ادعا شده در مورد آنها بهتر است در گوشه‌ای از دنیا سرزمینی به آنها اختصاص یابد و این توجیه دقیقا استفاده‌ای است که یهود برای غصب فلسطین و بنیانگذاری دولت یهود از آن بهره می‌برد. 

توجیه اعمال رژیم صهیونیستی و پرده‌پوشی جنایات فراوان صورت گرفته از سوی این رژیم یهودی و نیز مخفی کردن نسل‌کشی صورت گرفته توسط یهودیان در فلسطین، همه و همه به مدد صنعت پر سود هولوکاست صورت می‌گیرد.  

 
دلایل رد ادعاها
در جواب به این سوال که آیا دولت آلمان هیتلری اساسا قصد کشتار یهودیان و تصفیه نژادی آنان را داشته است یا خیر توجه به نکات زیر می‌تواند راهگشا باشد؛

شخص هیتلر مطابق اسناد و تاریخ‌نگاری‌های موجود احساسات ضد یهودی از خود بروز می‌داده است، اما سابقه زندگی شخصی او نشان می‌دهد که اساتیدی یهودی داشته و بسیاری از تعلیمات خود را از یهودیانی که از آنان درس می‌گرفته و آثار ایشان را مطالعه می‌کرده اخذ کرده است. علاوه بر این در دوران جنگ جهانی دوم و همان زمانی که یهودیان مدعی‌اند که هیتلر مشغول کشتار میلیون‌ها یهودی بوده است، سران و بزرگان یهود همانند بن گوریون و .... با شخص هیتلر رابطه داشته و حمایت‌های فراوانی از او نموده‌اند. این امر به حدی جدی بود که دولت شوروی پس از شکست نظام هیتلری و اتمام جنگ، دیوید بن گوریون را به عنوان یکی از جانیان نازی دستگیر و برای مدتی زندانی می‌کند.

نکته دیگری که باید به آن توجه داشت منابع مالی ثروتمندان یهودی است که در اختیار رژیم نازی قرار میگرفته است و اکنون اسناد و شواهد ‌فراوانی از همکاری ثروتمندان و چهره‌‌های شاخص یهودی با آلمان هیتلری موجود است. بنابراین شواهد آیا می‌توان پذیرفت که هیتلر در عین چنین همکاری وسیعی با متنفذین یهودی، دست به نسل‌کشی آنان می‌زده است. آیا طبیعی نبود که هیتلر ابتدا همه متنفذین یهودی را سر به نیست و اموال ثروتمندان آنان را ضبط کند.

در مورد ادعاهای صورت گرفته در مورد Final Solution و Special Treatment نیز باید اظهار داشت بررسی‌های اسنادی صورت گرفته از سوی محققان، حاکی از آن است که هیچ دلیلی در دست نیست که بتوان راه حل نهایی و برخورد مخصوص را به معنی کشتار جمعی یهودیان و نسل‌کشی آنها گرفت. شاهد واضحی که در رد این امر می‌توان ارائه کرد وجود اتاق‌های عمل جراحی و کثرت اسنادی است که نشان می‌دهد در همان دوران یهودی‌کشی ادعایی یهودیان، در اردوگاه‌هایی که آنها مدعی اند یهودیان بر اثر دستور «راه‌حل نهایی» سوزانده می‌شده‌اند، عمل‌های جراحی برای مداوای برخی از بیماران یهودی صورت گرفته است. نفس وجود تجهیزات و ساختمان‌های بیمارستانی و صورت گرفتن این عمل‌های جراحی نشان می‌دهد که سیاست رسمی دولت آلمان هر چه بوده است کشتار جمعی و سوزاندن دسته‌جمعی یهودیان نبوده است. 

علاوه بر اینها پروفسور کارلو موتوینو از محققان اروپایی با بررسی همه اسناد به جا مانده از دوران آلمان هیتلری در مورد اردوگاه آشویتس (که یهودیان آن را بزرگترین محل یهودی‌کشی معرفی می‌کنند) و بررسی لفظ Special Treatment در این اسناد نشان می‌دهد که این لفظ در جاهایی از این متون و اسناد تکرار شده که اصولا نمی‌توان معنای اصلی و یا حتی ضمنی آن را کشتار یهودیان دانست. نتایج این تحقیق هم اکنون به صورت کتابی قابل توجه در دست است. 

اما در رد رقم ادعایی یهودیان (6 میلیون) نیز تحقیقات فراوانی صورت گرفته است. اولین نکته‌ای که در رد این ارقام می‌توان ذکر کرد، تناقض‌گویی‌های فراوان یهودیان دراین زمینه است به گونه‌ای که در مورد کشتارهای صورت‌گرفته تنها در یک اردوگاه ارقامی از 9 میلیون نفر تا 750 هزار نفر را ذکر می‌کنند و برای آنها شواهد و مستندات ارائه می‌کنند. این تناقض‌گویی به حدی است که همه این ادعاها را زیر سوال می‌برد و تحقیقات فراوان صورت گرفته در این زمینه نشان می‌دهد که این شواهد و مستندات کاملا متناقض، ساختگی و جعلی هستند. 

اما از این تناقض گویی ها که بگذریم بررسی‌های دموگرافیک (جمعیت شناختی) یهودیان اروپا پیش و پس از جنگ جهانی دوم نیز شاهد و استدلالی غیر قابل انکار دراین زمینه است که نشان می‌دهد امکان کشتار 6 میلیون یهودی در دوران جنگ جهانی دوم وجود نداشته است. پروفسور والتر سانینگ یکی از محققانی است که در این زمینه کتابی مستند نگاشته است و با بررسی جمعیت یهودیان اروپا و روند رشد این جمعیت پیش و پس از جنگ جهانی دوم نشان داده است که کشتار 6 میلیون یهودی افسانه‌ای بیش نیست. 

از دلایل دیگری که می‌توان در ساختگی بودن ادعای هولوکاست به آن استناد نمود این است که این ادعا فقط در مورد جنگ جهانی دوم ذکر نشده است. دکتر دان هریشیمر در کتاب تاریخی خود که به بررسی حوادث پس از جنگ جهانی اول می‌پردازد نشان می‌دهد که یهودیان برای مدت کوتاهی پس از جنگ جهانی اول نیز این ادعا را که شش میلیون یهودی در لهستان و روسیه کشته شده‌اند، مطرح ساخته بودند، اما ضعف تبلیغاتی آنان باعث شد که نتوانند این ادعا را ترویج نمایند و ازاین رو آن را متوقف نموده و به پس از جنگ جهانی دوم موکول نمودند.

از دلایل دیگری که می‌توان در رد هولوکاست به آن استناد نمود ساختگی بودن دلایل و استنادات یهودیان در مورد وقوع این حادثه است . از جمله این موارد دروغ بودن قطعی اسنادی است که یهودیان به عنوان اعترافات جنایتکاران نازی در دادگاه‌های پس از جنگ جهانی دوم ارائه می‌کنند.

در این اعترافات، اموری ذکر شده است که نشان می‌دهد یا فرد مورد نظر به زور و با شکنجه، چنین دروغ‌های غیرممکنی گفته است و یا این اظهارات را بدون اطلاعات او به عنوان اعتراف به او منتسب کرده‌اند.به عنوان صرفا یک نمونه یکی از جانیان آلمانی اعتراف می‌کند که شخصا در بخش اتاق‌های گاز کار می‌کرده و جسد یهودیان کشته شده از طریق زیکلون B را به کوره‌های آدم‌سوزی منتقل می‌نموده است . او معترف است که گاه در حالی که ساندویچ می‌خورده است، درب اتاق‌های گاز را به همراه همکاران خود باز می‌کرده و اجساد را با دست جابجا نموده و برای انتقال به کوره‌ها، بیرون می‌آورده‌اند. این درحالی است که گاز زیکلون B بسیار کشنده است و تماس پوست بدن با سطح آغشته به آن و نیز تنفس آن باعث مرگ می‌شود. پس این نازی بیچاره که به اعتراف دروغ واداشته شده است، اصولا نمی‌دانسته که نمی‌توان جسد آغشته به گاز زیکلون B را با دست جابجا کرد و یا درحال خوردن ساندویچ وارد اتاقی شد که در آن مطابق ادعای یهودیان صدها نفر در اثر گاز موجود خفه شده‌اند‌. در  زمینه گاز زیکلون B  می‌توان به کتاب تخصصی دکتر گرمر رادولف در مورد این گاز و بررسی آن اشاره کرد.

در همین جا شایسته است که به استدلال‌های دیگر صورت گرفته در رد هولوکاست که از همین دست می‌باشد اشاره شود. تحقیقات فیزیکی پروفسور فوریسون و پروفسور کارلو ماتونیو در کتب مفصل آنها نشان می‌دهد که اصولا امکانات لازم برای کشتار افراد از طریق گاز در اردوگاه‌های نازی وجود نداشته است. ماتونیو نشان می‌دهد که حتی اگر نازی‌ها می‌خواستند که با گاز یهودیان را خفه کنند، امکانات موجود در مکان‌هایی که هم اکنون اتاق‌های گاز یا واحد‌های گاز(gas chamber) نامیده می‌شود، چنین کاری را غیرممکن می‌نموده است.

از سوی دیگر تحقیقات دانشمندانی چون رادولف نشان می‌دهد که کشتار 6 میلیون یهودی از طریق امکانات موجود در اردوگاه‌های آلمانی حتی در صورت تلاش شبانه‌روزی نازی‌ها، در فرصت زمانی جنگ جهانی دوم(خصوصا اینکه یهودیان یهودی‌کشی را به سال‌هایی در میانه این جنگ محدود می‌دانند) ناممکن بوده است، چرا که امکانات کشتار و یهودی‌سوزی در این اردوگاه‌ها کفاف چنین کشتاری را نمی‌داده است.

شایان ذکر است که سوزاندن اجساد مردگان، خصوصا کسانی که در اثر بیماری‌های واگیردار تب تیفوئید و تیفوس جان می‌دادند، امری مرسوم در دوران جنگ جهانی دوم بوده است. این امر خصوصا با توجه به شیوع این بیماری‌ها در آن دوره نه تنها در آلمان بلکه در انگلستان و دیگر کشورهای اروپایی نیز مرسوم بوده است. پس اگر صرف وجود کوره‌هایی برای سوزاندن اجساد دلیلی بر کشتار 6 میلیون یهودی است، باید گفت در لندن نیز 6 میلیون یهودی کشته شده‌اند، چرا که دقیقا مشابه چنین کوره‌هایی در حوالی لندن و دیگر شهرهای بزرگ اروپا در آن زمان وجود داشته است.

نکته جالب  توجه در این میان این است که  تحقیقات پژوهشگران نشان داده است که اگر جمعیت مورد ادعای یهودیان در هر یک از این اردوگاه‌ها مورد سوزاندن واقع شده بود، اصولا می‌بایست کثرت دود ناشی از سوزاندن چنین اجسادی باید تمامی فضای این اردوگاه‌ها و بخش‌های اطراف آن را می‌پوشاند، حال آنکه اسناد موجود، عکس های در دست از این اردوگاه‌ها و حتی فضاسازی یهودیان از این اردوگاه‌های مرگ، فاقد هرگونه اشاره‌ای به این دود غلیظ متناسب با سوزاندن این همه جسد در طول آن مدت زمان است.

شایان ذکر است که بررسی‌های مجزایی نیز در مورد اردوگاه‌های مختلفی که یهودیان مدعی کشتار جمعی در آنها هستند، صورت گرفته است. در این بررسی‌ها محققان مختلف اردوگاه‌های نازی آشویتس، داخائو، مجدانک، بلزک، تربلینکا و اشتاتهوف را مورد بررسی تخصصی قرار داده ، ادعای یهودیان در مورد هریک از این اردوگاه‌ها را ارزیابی نموده و دروغ بودن آنها را در کتاب‌های مفصل خود که محصول این تحقیقات است، برملا کرده‌اند.
 
نتیجه‌گیری