حکومت وحدت ملی افغانستان و پرسش‌های بی‌پاسخ
خبرگزاری تسنیم: برخی رسانه‌های افغانستان در سرمقاله امروز خود به جزئیات توافقنامه تشکیل حکومت وحدت ملی افغانستان و پرسش‌های بی‌پاسخ فراروی این نوع حکومت در افغانستان پرداخته‌اند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه اطلاعات روز چاپ کابل در سرمقاله امروز خود به جزئیات توافقنامه تشکیل حکومت وحدت ملی افغانستان و پرسش‌های بی‌پاسخ فراروی این نوع حکومت در افغانستان پرداخته است.
در زیر متن کامل این مقاله را مطالعه می‌کنید:
سرانجام پس از ماه‌ها جدال، کشمکش، بحران و بن‌بست روز گذشته موافقت‌نامه تشکیل حکومت وحدت ملی، میان هر 2 کاندیدای انتخابات با حضور اعضای هر 2 ستاد و سران دولت در ارگ ریاست‌جمهوری افغانستان به امضا رسید و بدین ترتیب یکی از طولانی‌ترین بن‌بست‌های انتخاباتی در جهان شکست.
محتوای اصلی این سند پنج صفحه‌ای که از سوی هر 2 کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان به عنوان طرف‌های اصلی و «جیمز کانینگهام» سفیر آمریکا در کابل و «یان کوبیش» نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در افغانستان به عنوان ناظران و ضمانت‌کنندگان این موافقت‌نامه امضا شده، تقسیم قدرت میان هر 2 ستاد انتخاباتی است.
ایجاد پست ریاست شورای اجرایی با صلاحیت‌های تعریف شده، تقسیم برابر کرسی‌های دولتی میان هر 2 تیم انتخاباتی و ایجاد روند و میکانیزمی برای تبدیل پست ریاست اجرایی به نخست‌وزیر، اصلاح نهادهای انتخاباتی، توزیع گذرنامه الکترونیکی و برگزاری انتخابات شورای فرمانداری‌ها از اجزای اصلی موافقت‌نامه تشکیل حکومت وحدت ملی افغانستان است.
امضای این توافقنامه با استقبال جامعه جهانی همراه شده است. کاخ سفید، نمایندگی سازمان ملل در کابل، انگلیس و ناتو از اولین کسانی بودند که از امضای این موافقت‌نامه استقبال کردند. کاخ سفید در بیانیه‌اش گفته که آماده است با نهادهای اداری افغانستان برای موفقیتش همکاری کند. ناتو، سازمان ملل و انگلیس نیز هر کدام از امضای این موافقت‌نامه استقبال کرده و رهبران هر 2 تیم را تحسین کرده‌اند. روشن است که این استقبال‌ها، ناشی از خستگی و بیزاری جهانیان و مردم افغانستان از بن بست انتخاباتی و جنجال‌های سیاسی هر 2 ستاد می‌باشد.
اکنون با امضای موافقت‌نامه سیاسی میان هر 2 کاندیدا، بن‌بست انتخابات شکست و به احتمال زیاد تا چند روز دیگر مراسم تحلیف برگزار و دولت وحدت ملی متشکل از هر 2 تیم انتخاباتی شروع به کار خواهد کرد؛ اما پرسش‌های جدی در برابر حکومت وحدت ملی، مردم و نخبگان سیاسی کشور قرار دارد.
اول این‌که؛ سرنوشت انتخابات و رأی مردم چه شد؟ مردمی که در شانزدهم فروردین و بیست‌و‌چهارم خرداد با از خود‌گذری تمام برای دموکراسی در کشورش رأی دادند، اکنون چه پاسخی دارند؟ رأی انگشتان رنگینی که به جرم رأی دادن قطع گردیدند و شهروندانی که با تحمل تمام سختی‌ها و خطرها به پای صندوق‌های رأی شتافتند، اکنون کجا است؟ هر انتخابات تنها یک برنده دارد و حاصل انتخابات نیز حکومت دموکراتیک مبتنی بر آرای اکثریت شهروندان است که به کاندیدای پیروز رأی داده‌اند. مردم افغانستان به این خاطر به پای صندوق‌های رأی شتافتند که حکومت منتخب داشته باشند که با آرای اکثریت مردم سرکار آمده باشد نه این‌که یک حکومت ضعیف سهمیه‌بندی شده که براساس معامله رهبران سیاسی فزون‌خواه شکل گرفته باشد. این پرسش هیچ‌وقت پاسخ نمی‌یابد و سبب می‌شود که رغبت مردم برای رأی‌دادن کاهش یابد.
پرسش دیگر، چگونگی تعامل و همکاری 2 تیم در حکومت وحدت ملی است.
این‌که 2 تیم انتخاباتی در حکومت وحدت ملی چگونه کار خواهند کرد؟ روز گذشته اگر پایان بن‌بست انتخاباتی بود، شروع یک جدال و کشمکش پنج ساله دیگر در درون دولت آینده نیز هست.
اعضای 2 ستاد انتخاباتی در حکومت وحدت ملی نمی‌توانند به صورت هماهنگ و یک‌دست باهم کار کنند. همان عناصر و مهره‌های فزون‌خواه و ماجراجو در هر 2 ستاد انتخاباتی که در طول چندماه گذشته سبب بن‌بست انتخابات و بحران سیاسی در کشور گردیده بودند، در حکومت وحدت ملی حضور یافته و جدال و جنگ ناتمام را در آنجا پی خواهند گرفت.
عقده‌ها و کینه‌های که در طول چندماه گذشته از هم‌دیگر گرفته، در حکومت وحدت ملی به تدریج خالی خواهند کرد و فضای همکاری در حکومت را تبدیل به عقده‌گشایی و انتقام‌گیری‌های شخصی خواهد کرد. کارهای ادارات دولتی باهم‌دیگر در تسلسل زنجیره‌ای هستند و اعضای 2 تیم متعارض با سنگ‌اندازی در مسیر کار هم‌دیگر، کارشکنی و مزاحمت خواهند کرد. صف‌بندی و جدال ناتمام هر 2 تیم انتخاباتی پس از این در حکومت وحدت ملی نیز ادامه خواهد یافت.
«لوی جرگه» که برای تعدیل قانون اساسی و ایجاد پست نخست‌وزیری تشکیل خواهد شد از جمله یکی از جدی‌ترین عرصه‌های رویارویی 2 تیم انتخاباتی خواهد بود.
و پرسش دیگری که از اکنون فرا راه حکومت وحدت ملی وجود دارد، دوام توافق و حفظ وحدت در این حکومت است. واقعاً چه ضمانتی برای اجرایی شدن این توافقنامه وجود دارد؟ و چه کسی تضمین می‌کند که این حکومت روزی پس از پنج سال کار پایان خواهد یافت؟ کینه‌ها و کدورت‌هایی که کشمکش‌های انتخابات میان اعضای برجسته ستادهای انتخاباتی برجا گذاشته است، احتمال نیرنگ‌ورزی از 2 جانب در دوران کار را افزایش خواهد داد. از این رو از شروع کار حکومت وحدت ملی ما شاهد تضادها و ترفندهای جدی برای اخذ مناصب وامتیازات بیشتر خواهیم بود. چنین خواسته‌ای درنفس خود باعث نفاق و شقاق‌های جدی خواهد شد. از این رو واقعاً دشوار است که عمر حکومت وحدت ملی را پیش‌بینی کنیم.
حکومتی که شکل گرفت برای رفع کساد بازارهای تجاری و زدودن ناامیدی میان شهروندان مهم بود، اما مسلماً این حکومت با بحران‌های جدی ناکارآمدی مواجه خواهد شد. حکومت وحدت ملی بیشتر از حکومتی که در 13 سال گذشته حکومت کرد، توان بالقوه برای رقابت بر سر قدرت و زمینه‌ای برای فساد دارد. ماجرای شکل‌گیری این حکومت به 2 تیم بر سر اقتدار این انگیزه را می‌دهد که از حتی از فاسد‌ترین افراد خود دفاع کنند.
انتهای پیام/پ