اجماع در نگاه ملی به مناطق آزاد و ویژه اقتصادی وجود ندارد

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، جعفر آهنگران، بیان کرد: مناطق آزاد مکان‌هایی ویژه از یک سرزمین به شمار می‌روند که در آن مقررات صادرات و واردات حاکم نیست و قلمرو گمرکی سرزمین اصلی به شمار نمی‌آیند.
وی ادامه داد: مزیت اصلی این مناطق سرمایه گذاری بدون دغدغه و تشریفات گمرکی است که سرمایه گذار امکان دارد مواد مورد نیاز خود را وارد کرده تا محصولی تولید یا ارزش افزوده در آن در راستای  صادرات، صادرات مجدد، ترانزیت و ورود به سرزمین اصلی ایجاد کند.
آهنگران با شاره به این که مناطق آزاد مزیت بزرگی برای اقتصاد است، افزود: کشورهایی که بخش اعظم اقتصاد آن‌ها دولتی هستند نمی توانند به یکباره دریچه‌ها را باز کنند که برون رفت از این شرایط و پیوستن به اقتصاد جهانی از طریق مناطق آزاد امکان پذیر است.
این کارشناس در حوزه مناطق آزاد گفت: اقتصاد چین و ایران به شدت شبیه یکدیگر هستند که چین برای رشد اقتصادی خود مدل سیاسی و اقتصادی را از یکدیگر جداکرده و تجربه غرب را به درستی پیدا کرده‌اند.
وی با بیان این که ابزار برون رفت از اقتصاد دولتی، مناطق آزاد هستند، یادآور شد: مناطق آزاد نیاز به تفاهم و اجماع ملی دارد که به دلیل عدم وجود آن مناطق آزاد در کشور آن طور که باید موفق نبوده‌اند.
مدیر امور مناطق ویژه شورای عالی مناطق آزاد خاطرنشان کرد: برنامه چهارم توسعه یکی از بهترین برنامه‌ها بود که در آن به تعامل اقتصاد آزاد دنیا اشاره شده بود اما پیش نیاز مناطق آزاد که اجماع است، وجود نداشت.
او گفت: زمانی که اجماع نباشد باور ملی در مناطق آزاد وجود نخواهد داشت و عدم موفقیت در مناطق آزاد به دلیل نبود زیرساخت نبوده و عدم اجماع تاثیر بیش‌تری دارد.
آهنگران با اشاره به این که در سال‌های دهه 70 بهترین دوران مناطق آزاد بوده است بیان کرد: یکی از مشکلات اساسی بخشی نگری است و با توجه به ماده 112 قانون پنجم تمام دستگاه‌ها به جز دستگاه‌های امنیتی و نظارتی باید به نفع مناطق آزاد کنار بکشند.
وی افزود: اخیرا احساس می‌شود این اجماع در حال شکل گیری است و می‌توان در سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و باور رییس جمهور به مناطق آزاد آن را رصد کرد.
مدیر امور مناطق ویژه شورای عالی مناطق آزاد گفت: قانون مزیت‌های بسیاری برای مناطق آزاد در نظرگرفته اما سازوکار تعریف شده وجود ندارد.
آهنگران تاکید کرد: شبکه ارتباط جامع خلیج فارس در حدود هزار میلیارد تومان هزینه در بردارد و این در حالی است که تامین زیرساخت باید توسط دولت انجام شود اما به دلیل این که سرمایه گذار و بخش دولت از این کار کنار کشیده‌اند فعالیت‌های پروژه ملی در مناطق آزاد توسط  سازمان مناطق آزاد و با بودجه آن‌ها انجام می‌گیرد.
وی ادامه داد: از این رو مناطق آزاد به واردات کالا روی آورده‌اند تا از محل عوارض واردات هزینه‌های خود و پروژه‌های ملی را مدیریت کنند و این در حالی است که فرودگاه و اسکله کیش باید توسعه یابد.
مدیر امور مناطق ویژه شورای عالی مناطق آزاد تاکید کرد: بندر چابهار، بندری اقیانوسی بوده و می تواند مقصد دریایی شود اما نیاز به راه آهن، پیشکرانه و اسکله دارد که چون منابع مورد نیاز در دسترس نیست کار به شدت کند انجام می‌شود.
او یادآور شد: مرزها باید اقتصادی شود نه انتظامی که این کار باعث می‌شود مردم مقیم شوند و مهاجرت نکنند.
آهنگران درباره تفاوت مناطق آزاد و ویژه اقتصادی بیان کرد: مناطق آزاد دارای 20 سال معافیت مالیاتی بوده که این در مناطق ویژه وجود ندارد در کنار آن مناطق آزاد 100 درصد دولتی بوده و در این مناطق بانک، بیمه و بورس خارجی می توانند فعالیت کنند.
او گفت: ارگ جدید، صنایع فلزی معدنی خلیج فارس، سرخس، کاوه، عسلویه و منطقه پتروشیمی ماهشهر جزو بهترین مناطق آزاد و ویژه اقتصادی هستند.
انتهای پیام/