امروز وقت میوه چینی انقلاب اسلامی است/ سینمای مقاومت باید در برابر عرف­ بایستد

به گزارش خبرگزاری تسنیم، حسن رحیم پور ازغدی در دومین شب از آغاز این جشنواره بین المللی نسبت به طرح مباحثی پیرامون سینمای آلترناتیو و سینمای مقاومتی که سینمای انقلاب اسلامی تعبیر دقیق این سینما است پرداخت و گفت: ما باید فهرستی از موارد قابل تولید و یا محورهایی که مبنای سینمای خاصی که قدرت هژمونیک دارد و می تواند ظرفیت شکنی کند تهیه کنیم و این همان حوزه­ای است که غرب به صورت آکادمیک وارد شده است. هر چه در این دو دهه اخیر سینما و رسانه عمومی­تر شده انحصار سینما شکسته و کسانی که قرار بود از پیشرفت­های تکنولوژیک سینما شادمان شوند و عده­ای در این سو بترسند نه تنها شادمان نشده بلکه امروز دچار یک ترس شده­اند، زیرا سینما ابزاری در دسترس و غیر انحصاری شده است.

وی افزود: تا قبل از انقلاب اسلامی در مورد سینمای آلترناتیو بحث نشده بود و اگر هم شده بود بیشتر سینمای چپ و روشنفکری مورد توجه بوده است. ولی هیچکدام از این موارد انحصار سینمای لذت­طلب و ماتریالیستی را نتوانست بشکند. سینمای آلترناتیو یا به تعبیر دقیق­تر سینمای انقلاب اسلامی دارای سه ضلع معنویت، عدالتخواهی و عقلانیت است، که این سینما نه افراط دارد و نه تفریط و به معنای واقعی توحیدی است و این سینما به تازگی در حال متولد شدن است و اگر درست ساخت بگیرد حتما موفق خواهد شد. در مواجهه با سینمای جهان غرب ابتدا باید این نکته مورد توجه قرار گیرد که معنایی به نام سینمای غرب وجود ندارد و نباید ترس به دل راه داد که با یک جبهه متحد و متشکل روبرو هستیم بلکه این جبهه بسیار نامنظم و دارای منافذ بسیار است هرچند اتاق فکرهایی هستند ولی با یک اقلیتی روبرو هستیم. ورود اشباح، ارواح و ... که در دوره کودکی ما کسی تصور نمی‌کرد وارد سینما شوند وارد شدند که این یک معناگرایی کاذب است که آن در پاسخ به نیازهای مخاطب به معنا است. ملت­هایی مثل ملت ما از زمانی که وراد سینما شد و پای تماشای فیلم نشست با این سوال روبرو شد که آیا می­شود فیلم دید منهای اروتیک؟ فیلم دید منهای تکه تکه شدن؟ و اساسا این که می­توان فیلم دید بدون شهوت، غفلت و خشونت؟

رحیم‌­پور ازغدی گفت: اولین محوری که سینمای آلترناتیو می­تواند به آن ورود کند جهت دادن به فکر مخاطب است. این در حالی است که عده­ای فکر می­کنند که موفقیت گیشه مساوی است با شهوت، خشونت و توهم و ترس و باید گفت که سینمای آلترناتیو و انقلاب اسلامی منهای هیچکدام از این­ها نیست بلکه برابر با مدیریت قوه خیال، تعدیل قوه شهوت و تعدیل و مدیریت ترس است. سینمای انقلابی و دینی باید از همه این موضوعات چون خنده، گریه، فانتزی و توهم به صورت خلاقانه استفاده کند، زیرا سینما و هنر بخشی از پروژه تعلیم و تربیت اسلامی است. پیشرفت­های تکنولوژیک در رسانه­ها موجب ترس بزرگان این عرصه شده و مهارت­های صنعتی و جریان­های اقتصادی به نفع سینمای انقلاب اسلامی و آلترناتیو بوده است. سینمای انقلاب اسلامی، امروز در جهان به عنوان سینمای اپوزوسیون تلقی می­شود. سینمای انقلاب با نبردهای چریکی نبرد خود را آغاز کرده است. امروز در پیچ تاریخی قرار داریم و در موقعیت حساسی هستیم و در حقیقت لیله­القدر است که یک فیلم خوب می­تواند هزار برابر تاثیر بگذارد. علاوه بر پیشرفت­های تکنولوژیک که موجب شکسته شدن انحصار رسانه­ای شده قدرت سماعی و شنیداری و افزایش مخاطبان دیگر عوامل موفقیت سینمای انقلاب اسلامی است.

این استاد دانشگاه گفت: امروز به خاطر از خودگذشتگی­های عده­‌ای وقت میوه چینی انقلاب اسلامی است و گروهی باید باشند که نه به نفع خودشان بلکه به نفع مردم و حقیقت میوه­‌های مفاهیم انقلاب را بچینند. سینمای ما علاوه بر هنر و صنعت باید محکم باشد تا بتواند بر روی مخاطب تاثیر بگذارد. سینمای مقاومت اصلش این است که ذهنیت­هایی که از سوی غرب به وجود آمده از بین ببرد.رسانه‌­ها ذائقه و دغدغه جوامع را عوض کرده­اند و این کاری است که رسانه مقاومتی باید انجام دهد. رو در رو شدن سینما با ارزش­های جوامع هیچگاه به عنوان هدف این رسانه­ها تلقی نشده بلکه بر این نظر بودند که موضوعاتی را انتخاب کرده و به آنها حمله کنند. سینمای ضد مقاومت سینمایی است که بر اصالت لذت بنا شده و قرار نیست که این سینما به مخاطب خدمت کند بلکه مخاطب باید به این سینما سرویس دهد زیرا ذهن تو را به خدمت در آورده است. رسانه از طریق لذت بصری، اخلاق، ارزش و ... را مدیریت کرده و از درونی شدن ارزش­ها جلوگیری کرده و سینمای مقاومت باید این ارزش­ها را درونی کند.

وی اضافه کرد: وقتی سینمای ضد مقاومت تعریفی از روشنفکری ایجاد کرد دیگر لازم نیست که گوش کسی را گرفت و گفت که از این سو بروید و این کار را انجام دهید، زیرا وقتی چارچوب­ها برای وی تعریف شده کارش را می­کند و این همان کاری است که سینمای روشنفکری می­کند. سینمای مقاومت باید اتاق کنترل سینما را در دست بگیرد. سخنی که برخی در داخل می­گویند که سینما را باید کنار گذاشت زیرا اساس سینما غفلت است و باید از دوری کرد نه تنها اسلامی نیست بلکه این سخن از سوی غرب صادر شده و غربی است. سینمای مقاومت باید سلطه زبانی را بشکند و این یکی از اقدامات سینمای مقاومت است زیرا زبان دریچه فرهنگ است و باید انحصار زبان انگلیسی در سینما از بین برود زیرا وقتی زبان یک ملت از آنها گرفته شود، کم کم فرهنگشان را از دست خواهند داد. در سینمای مقاومت باید از جایی آغاز کنیم که از همانجا مخاطب قرار گرفته­‌ایم. سینمایی که سبک زندگی را هدف گرفته باید از همانجا نیز با آن مقابله کرد. هسته سینما در تمدن اسلامی بوده است. زیرا عده­‌ای می­گویند که این هنر در تمدن اومانیستی متولد شده ولی باید گفته شود که مباحث عدسی، اتاق تاریک و ... در تمدن و علوم اسلامی پایه ریزی شده است. سینمای مقاومت باید در برابر عرف­های نامناسب بایستد. در روش و زبان باید به مخاطب توجه کرد ولی در محتوا نباید پیرو عرف بود زیرا اگر قرار است در عرف هم پیروی کنیم پس در برابر چه چیزی قرار است مقاومت کنیم؟ پس سینمای مقاومت شالوده شکن است.

انتهای‌پیام/