دولت سوریه و نحوه تعامل با حملات آمریکا

به گزارش خبرگزاری تسنیم، غالب قندیل تحلیلگر مسایل راهبردی منطقه در مقاله ای در پایگاه خبری الشرق الجدید نوشت: دولت آمریکا به صورت ناگهانی و اشتباهی اعتراف کرد که در ارتباطات غیرمستقیم خود با مقامات دمشق، موضوع حمله هوایی به مراکز تروریست‌های سوری را با آنها هماهنگ کرده بود. دیروز بود که بان کی مون دبیرکل سازمان ملل روایت دمشق را تایید کرد و تکذیبیه آمریکا از این روایت را مردود دانست.

غالب قندیل در این زمینه به چند نکته اشاره کرده است:

اول: درست یک سال قبل آمریکا خود را برای حملات هوایی مشابهی به سوریه آماده می کرد، اما بعد از یک سال اهداف حملات هوایی تغییر کرد و به جای اینکه مواضع ارتش عربی سوریه و مراکز دولتی و ملی سوریه را هدف قرار دهد، مواضع نیروهای تروریستی داعش و جبهه النصره را هدف قرار داد. این صحنه با اشاره آمریکا به حضور عربستان سعودی و قطر و اردن و بحرین در این حملات جالب‌تر هم شده است. اینها دولت هایی بودند که از مارس سال 2011 تمام تلاش خود را برای ارسال سلاح و پول و عناصر مسلح به داخل سوریه معطوف کرده بودند و از تروریسم تکفیری در این کشور با تمام امکانات خود دفاع می کردند. ترکیه نیز همین منوال را داشت اما الان در میان این دولت ها حضور ندارد.

آمریکا و مزدوران این کشور که در حمله به سوریه حضور دارند، به این علت شعار مبارزه با تروریسم را دور زده اند که عنان این گروه‌ها از دست آنها خارج شده است، این در حالی است که پیشتر آنها نیروهایی را از تمام مناطق دنیا به سوریه می‌کشاندند، اما با خارج شدن کنترل این گروه از دست آنها و محقق نشدن اهداف این کشورها به فضل پایداری سوری‌ها و خطرات همین گروه های تروریست منافع استعماری غرب و برخی مزدوران منطقه‌ای آن را تهدید کرد. به این ترتیب بود که آمریکا و سایر دولت های متجاوز به سوریه ضمن اعتراف به شکست در این عرصه، با دور زدن مواضع خود به دنبال آشتی با دمشق بر آمده و سکوهای دشمنی با این کشور را یکی پس از دیگری برداشتند.

دوم: آمریکا با حمله خود به سوریه سعی کرد  قوای خود در مبارزه با دولتهای ضد سلطه‌گری آمریکا را تجدید کند، این کشور حملات پیش‌دستانه ای را برای فشار به هم پیمانان سوریه یعنی ایران و روسیه وارد کرد تا آنها را در پرونده ها و درگیریهای دیگر وارد کند. در حالی که چین خود را آماده می کند تا در حوزه پاسیفیک با برنامه های تجاوز طلبانه آمریکا وارد نبرد شود، روسیه با دو موضوع بحران اوکراین و تحریم های غربی علیه این کشور دست و پنحه نرم می کند و ایران نیز مشغول اداره مذاکرات هسته ای و ترتیب دادن به برگه های منطقه ای خود است.

شکی نیست که ایران و روسیه اهمیت سوریه در معادلات بین المللی قدرت را می دانند، اما ترجیح می دهند که از گوشه میدان، روند جنگ با تروریسم را خارج از ائتلاف اوباما دنبال کنند. آنها ترجیح دادند که فعلا دو گزینه ای که دولت ملی سوریه در هفته های اخیر مطرح کرده است را دنبال نکنند. این دو گزینه عبارت بودند از:

- تحمیل اجرای دیدگاه های سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه که در پاریس مطرح شد، مبنی بر اینکه مشروعیت ائتلاف با شورای امنیت سازمان ملل متحد باشد و روسیه و ایران و سوریه و چین نیز در آن حضور داشته باشند و مصوبات الزام آوری از این شورا در زمینه خشکاندن منابع مالی تروریسم صادر شود که شامل تحریم کشورهایی که در تامین مالی تروریست ها نقش دارند نیز بشود.

- گزینه دوم ارائه طرحی است که بر اساس آن سوریه به همراه متحدانش تحرکات مشترک نظامی و امنیتی را برای مبارزه با تروریسم آغاز کنند و نمونه ویژه آن را در برابر عربده کشی های استعماری آمریکا قرار دهند.

سوم: آمریکا سعی کرد بر کانال‌های ارتباط و هماهنگی‌های غیر مستقیم خود با دمشق سرپوش بگذارد، شاید سفر مشاور امنیت ملی عراق به سوریه نیز بخشی از هماهنگی های این تحرک است که از سوی آمریکا و عراق به صورت مشترک دنبال می شود تا هماهنگی های لازم و پیام های لازم را به دمشق بدهد و پاسخ‌ها را دریافت نماید.

آمریکا همچنین به دولت های اروپایی که نمایندگان امنیتی آنها در دمشق حضور دارند، دستور داده است تا مذاکراتی را برای انجام این هماهنگی‌ها در زمنیه حمله هوایی آمریکا به مراکز جبهه النصره و داعش و سایر گروه‌های تروریستی انجام دهند. گزارش‌های غربی اذعان دارند که روسیه و ایران نیز به صورت مستقیم حدود حملات هوایی آمریکا و تمایل آمریکا به هماهنگی‌های قبلی با سوریه در این زمینه را دریافت کرده اند. همچنین کارشناسان نظامی اعتقاد دارند که انتخاب کریدورهای پرواز از فضای سوریه برای انجام این حملات و مواجه نشدن با پدافند هوایی سوریه بدون انجام این هماهنگی ها غیر ممکن است.

بنا بر مبانی سوریه و مواضع ملی و دولتی این کشور، اوضاع الان ایده‌آل نیست، چرا که آمریکا به عنوان دشمن استعماری این کشور ائتلافی را رهبری می‌کند که به سوریه تجاوز می کنند. آنها به دنبال راهی هستند که شکست خود را مهار کرده و در برابر پایداری سوری‌ها تسلیم نشوند و به پیروزی این کشور اذعان نکنند.

اطلاع دادن قبلی به مقامات دمشق برای انجام این حملات کافی نیست چرا که آمریکا دشمنی است که در عین حال دشمن دشمن این کشور یعنی تروریست‌های تکفیری نیز هست. البته شکی نیست که دولت دمشق با این اوضاع پیچیده با حکمت و درایت برخورد می‌کند و قدرت دفاع هوایی خود را نیز آماده و فعال نگه می دارد تا بتواند در هر تحول میدانی از آن در راستای منافع ارتش عربی سوریه استفاده کند و به آمریکا و مزدوران استعمار غربی اجازه ندهد خلأهای این کشور را پر کنند. دمشق همچنین به دنبال فرصتی است تا هم پیمانان خود را به سمت ائتلاف جهانی ضد استماری بکشاند، ائتلافی که مانع از امپراتوری آمریکا و تجارت با مصیبت‌های ملت های منطقه می شود. تجارتی که با رقص و تغییر نقاب باراک اوباما در عرصه سیاسی منطقه دنبال می‌شود.
انتهای پیام/ر