سیرت و صورت روباه پیر

دیوید کامرون نخست‌وزیر انگلیس، پس از دیدار با رئیس جمهور کشورمان در سخنرانی خود در شصت و نهمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، اظهارات خصمانه‌ای را علیه ایران مطرح کرد. این اظهارات حاکی از برنامه و رویکرد مبنایی آنها در برابر ایران است. از سوی دیگر این مواضع نشان دهنده خط فکری حاکم بر دولت‌مردان انگلیس نیز می‌باشد. موضعی که ترسیم کننده فضا و شرایط آتی روابط انگلیس با ایران خواهد بود. نخست وزیر انگلیس با این اظهارات، سیاست کلی و مبنای فکری دولت انگلیس را دربرابر ایران مطرح کرد. باید دانست که ورای اظهارات کامرون، جریان صهیونیسم بین‌الملل قرار دارد که با کینه‌ای که علیه انقلاب اسلامی دارد، سال‌هاست می‌کوشد دستاوردهای آن را تضعیف کند. در خصوص دیداری که میان روسای دو دولت ایران و انگلیس صورت گرفت باید گفت دیداری میان سران دو کشور به‌صورت خوش‌بینانه برگزار شد ولی همانطور که احتمال آن نیز داده می‌شد بیش از پیش مشخص شد که نباید به مسئولان انگلیس چندان اطمینان کرد. عکس‌العمل خبیثانه نخست‌وزیر انگلیس پس از دیدار با رئیس‌جمهور ایران، هشداری به مسئولان و جریانات سیاسی در درون جمهوری اسلامی ایران نیز می‌باشد.

انگلیسی‌ها که سابقه بسیار سیاهی در اذهان ملت ایران دارند، با این اقدام خود نشان دادند هرگونه نشان دادن چراغ سبز به آنها بیانگر اشتباه فاحش سیاسی است. افراد و جریانات سیاسی داخلی  ایران نیز باید همواره دخالت‌ها و دشمنی‌های انگلیس را مدنظر قرار دهند و از هرگونه خوش بینی و مماشات با این دولت برحذر باشند. دستگاه سیاست خارجی ایران نباید ساده‌لوحانه و خوش‌بینانه به انگلستان اعتماد کند. اظهارات گستاخانه نخست‌وزیر انگلیس نباید بی‌پاسخ بماند. دستگاه دیپلماسی باید هوشیارانه در قبال موضع‌گیری‌های خصمانه دولت انگلستان برخورد کند و در قبال این خط مشی دولت انگلیس سیاستی متناسب با آن اتخاذ نماید تا بر اساس آن بتواند از آرمان‌ها، ارزش‌ها و منافع ملی ایران دفاع مقتدرانه داشته باشد. در مورد بازگشایی سفارت هم باید انگلستان ملزم به عذرخواهی شود و پس از آن نیز تنها در حد کاردار سفارت‌ها بازگشایی شود. در اینجا اشاره‌ای هر چند مختصر به مواضع و اقدامات خصمانه انگلیس علیه ایران ضروری است. با نگاهی به سابقه حضور انگلیس در جهان، منطقه و ایران به وضوح دشمنی‌ها و خباثت‌های این کشور علیه ملل منطقه و خصوصا ایران آشکار می‌شود. دولت انگلیس در طول 200 سال گذشته منشأ مزاحمت، خشونت،‌ دین‌تراشی، افراطی‌گری و تروریسم در جهان و به ویژه در منطقه خاورمیانه بوده است.

اعلامیه بالفور در سال 1917 که توسط دولت انگلیس صادر شد باعث شد که نطفه شیطانی تروریسم صهیونیستی در منطقه شکل بگیرد. آنها با اقدامات خود زمینه را برای تشکیل تروریسم صهیونیستی فراهم کردند و در سال 1948 منجر به تأسیس اسرائیل در منطقه خاورمیانه شدند. لذا ظهور صهیونیسم ریشه در سیاست‌های خاورمیانه‌ای انگلستان دارد. آنها پرورش‌دهنده و منشأ ظهور تروریسم هستند. اما کامرون با فرافکنی و شانتاژ قصد دارد تا با چنین اظهاراتی سابقه تیره کشور خود را بپوشاند. امروز به خاطر سیاست‌های تروریستی دولت‌های غربی از جمله انگلیس شاهد خلق طالبان، القاعده، داعش و بوکوحرام در منطقه آفریقا هستیم. انگلیس نقش به سزایی در ایجاد فتنه در جهان اسلام داشته و تمامی تنش‌های قومی و فرقه‌ای در جهان اسلام توسط انگلیسی‌ها مدیریت شده است. انگلیس امروزه بزرگترین تروریسم دولتی جهان و تضییع کننده حقوق بشر در عراق و سوریه و... است.

می‌‏توان نمونه‌‏های متعدد و مستندی از دست‌‏های پیدا و پنهان استعمار پیر در وقایع سرنوشت‌‏ساز تاریخ ایران به ویژه صدساله‌‌ اخیر برشمرد. در فتنه 88 نیز انگلیس و همدستانش از هیچ تلاشی برای ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی دریغ نکردند. با توجه به سیاست‌ها و نگاه خشن و خصمانه‌ای که دولت انگلیس علیه دولت و ملت ایران داشته و دارند باید در عرصه دیپلماسی پاسخ‌های دندان شکن و مقتدرانه‌ای به این اظهارات و مواضع گستاخانه آنها بدهیم. لذا مقامات دستگاه دیپلماسی کشورمان طراحی‌های مقتدرانه و هوشمندانه‌ای داشته باشند که در این فضای اقتدارآمیز بتوانند از مواضع و منافع جمهوری اسلامی ایران دفاع مناسبی کنند، البته که موضع خصمانه و به دور از ادبیات دیپلماتیک انگلیس نشان دهنده کینه و حقد این دولت علیه جمهوری اسلامی بوده است و واکنش مناسب و شایسته دولت‌مردان و دستگاه سیاست خارجی را می‌طلبد اما آنچه که مسلم است اینکه سطح واکنش به این اظهارت و مواضع به سطح دولت محدود و محصور نیست. از آنجا که دولت برآمده از مردم هستند، مردم با همه سطوح و گرایشات می‌توانند حامیان سیاست‌های دولت‌ها در عرصه سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی موضع اتخاذ کنند.مجموعه‌ها، سازمان‌ها و تشکل‌های مردمی می‌توانند پاسخ دولت انگلیس را از بُعد اجتماعی نیز بدهند و نیرویی را فراهم کنند که پاسخ مناسب و شایسته را به چنین اظهاراتی بدهد.

انتهای پیام/