صوت نوحه سرایی حاج منصور ارضی/ شعر و سبک به مناسبت شهادت امام باقر(ع)
خبرگزاری تسنیم: با توجه به فرا رسیدن ایام شهادت حضرت امام باقر علیه السلام، اشعار و سبک های مناسب در این مناسبت را به همراه صوت اجرای آنها برای استفاده مداحان و ذاکرین منتشر می شود.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، اشعار و سبکهای مناسبت شهادت امام باقر(ع) منتشر می شود.
عالمی ماتم سرا شد؛ حاج منصور ارضی
شور امام باقر علیه السلام
* سلام کلّ افلاک به محضر تو مولا
محبت تو باشد تمام هستی ما
تو باقرالعلومی منم گدای کویت
بُوَد همیشه هر جا روی دلم به سویت
مولا امامِ باقر
*سینه زنان داغت همیشه بی قرارند
به قلب عاشقِ خود شور مدینه دارند
دلم بگیرد آقا دم همه دم سُراغت
فدای آن مزارِ خاکی و بی چراغت
مولا امامِ باقر
*عنایتی کن آقا دلم شود خدایی
شوم شبیهِ خوبان شهید کربلایی
گریه کنم به یادِ لاله ی گشته پرپر
سینه زنم زداغِ تنی که گشته بی سر
یا حسین عزیز زهرا
شور
شاعر : استاد سازگار
کسی که بود شکافندۀ تمام علوم
هزار حیف که از زهر کینه شد مسموم
سر تو باد سلامت ایا رسول الله
وصِّی پنجم تو کشته شد ولی مظلوم
گهی به زخم زبان قلب حضرتش خستند
گهی به خانه اش از کینه خصم برد هجوم
بسان مادر و آباء رنج دیدۀ خویش
همیشه بود زحقّ و حقوق خود محروم
به غربت علی و خاندان اوسوگند
امام ما زجهان رفت با دلی مغموم
هماره قصّۀ مظلومی اش بخاک بقیع
بود زغربت قبرش برای ما معلوم
زدردهای نهانی که بود در دل او
کسی نداشت خبر غیر خالق قیّوم
حیات او همه با درد و رنج و غصّه گذشت
که بود ظلم به اولاد مصطفی مرسوم
نه طاقت است زبان را به وصف غم هایش
نه قدرت است قلم را مه تا کند مرقوم
بگو به امّت اسلام، این سخن (میثم)
به مرگ حضرت باقر یتیم گشت علوم
نوحه/واحد – شهادت امام باقر علیه السلام
گشته مسموم از جفا امام ِ باقر/نور چشم ِ مصطفی امام ِ باقر
ای عالم ِ ای مُدبّر/ای نور حیّ قادر/مظلوم امام ِ باقر
در عزایت یا مولا گریه شد کار همه/آتش دلها شده ناله های فاطمه
یا مظلوم یا مظلوم ای پسر فاطمه...
جان احمد،حجت معبود سرمد/زهر کینه بر دل و جانت شرر زد
مظهر حق الیقینی/پور زین العابدینی/جان نثار راه دینی
جان ِ ما سینه زنها،فدای ماتم تو/گیرم وضوی غم از،چشمه ی زمزم تو
یا مظلوم یا مظلوم ای پسر فاطمه...
دیدگانت از غم و از غصه تر بود/شاهدی بر اشک چشمان پدر بود
زاده ی مرد بُکایی/همدم اشک عزایی/یادگار کربلایی
گریه ی بابای تو،زنده مینمود آقا/خاطرات گودال و،سر ِ از تن جدا را
یا مظلوم یا مظلوم ای پسر فاطمه...
شور – امام ِ باقر علیه السلام
یا امام ِ باقر همیشه نوای منه/نوای منه
حاجت دیدار بقیعش دعای من/دعای منه
کعبه ی دلم صحن و سراش/دلخوشی من لطف و عطاش
به راه اسلام و دین حق/ایشالا بشه جونم فداش
سیدی یا باقرالعلوم...
سینه میزنم براش و او صدام میکنه/صدام میکنه
اون مادر قامت خمیدش دعام میکنه/دعام میکنه
ایشالا بین این روضه ها/با اشک جاری از هر دو عین
میگیرم از باقرالعلوم/رزق گریه های بر حسین
سیدی یا باقرالعلوم...
دلخوشی ِ ما یک لبخند ملیح حسین/ملیح حسین
وعده مون به زودی کنار ضریح حسین/ضریح حسین
آرزومند زیارتت/هستیم ای دلبر محترم
دلمون خیلی تنگه آقا/لطفی کن مارو ببر حرم
سیدی یا باقرالعلوم...
دم نوحه ایستاده – امام باقر علیه السلام
ای عزیز مصطفی امام ِ باقر/مسموم زهر جفا امام ِ باقر
جان ِ تو چه مظلومانه فدا شد/مادرت فاطمه صاحب عزا شد
واویلا واویلا آه و واویلا...
ای که شکافنده ی علم خدایی/تو شاهد روضه های کربلایی
ای احادیث تو فروغ مکتب/سلام ای یادگار داغ زینب
واویلا واویلا آه و واویلا...
مزار خاکی تو قبله ی دلها/نگاه لطف تو حلال مشکلها
مشکلم دوری از حرم شماست/حاجتم زیارت کرببلاست
واویلا واویلا آه و واویلا...
ما از شما توشه ی غم را میخواهیم/رزق گریه ی محرم را میخواهیم
گریه بر مصیبت سخت گودال/آن حرامی که شد بر کوفی حلال
واویلا واویلا آه و واویلا...
یادگار لاله های شده پرپر/ای شاهد غربت آن تن ِ بی سر
دیده ای بر روی نیزه سری را/شنیدی ناله های مادری را
واویلا واویلا آه و واویلا...
زمینه ی امام باقر علیه السلام
*از غم دیرینه ای دلها شد مدینه ای
ما که به جمع لاله ها نپیوستیم ز جام سرخ عاشقی مستیم سائل باقرالعلوم هستیم
جانم فدای راه حضرت باقر(ع)
*تربت پاک شما در بقیع قلب ما
آقا در این تهاجمات بی همتا کنیم حمایت از شریعت ما به ذوالفقار قال باقر ها
جانم فدای راه حضرت باقر(ع)
*ناظر رنج و بلا شاهد کرببلا
آقا نموده ای راه بلا را طی تو دیده ای غصه ی پی در پی سر حسین فاطمه(س) بر نی
حسین آقام آقام آقام...
شعر زمینه سنتی ، واحد سنتی و واحد
شعر زمینه سنتی
واحد سنتی
واحد 1
واحد 2
شد دل عالم پریشان و حزین در عزایت ای امام پنجمین
ای شهید زهر کینه السلام چشمه ی نور مدینه السلام
باقرالعلمی و نور سرمدی لاله ای از بوستان احمدی
تو قمر در آسمان رحمتی مصحف اله را بیان رحمتی
گرچه بر خون شریعت تشنه بود بر تن اسلام همچون دشنه بود
دشمن از ضربه زدن ناکام شد قال باقر حافظ اسلام شد
ای فدای داغِ بر دل حاکی ات ای به قربان مزار خاکی ات
در عزایت رزق ما درد و غم است هر چه گریم در عزای تو کم است
ای تمام هستیت وقف هدف وقف راه دین و قرآن و شرف
دیده ی آفاق شد گریان تو مقتدای عشق،جان قربان تو
ای امام پنجم،ای نور خدا روضه خوان روضه های کربلا
ای که بودی بین مشتاقان عشق یاوران حضرت سلطان عشق
عصر عاشورا جسارت دیده ای بر حرم ظلم و جنایت دیده ای
بهر ما از صورت نیلی بخوان روضه ای از ضربه ی سیلی بخوان
گو چه شد که شمر ، آن سر را برید نیمروزه قامت زینب خمید
واحد-امام باقر علیه السلام
یا مولا...یا مولا...
بسته ام عهد دیرینه با باقرالعلوم حک شده بر دلم ذکر یا باقرالعلوم
ای حلمت بی حد و سوز تو در نوای ما ای علمت همچنان بحر بی حدّ و انتها
علم تو مهر روشنگری، نور مکتب است حافظ دین اسلام و قرآن و مذهب است
در سوگت ای کرامات و لطف تو بی کران ذلحجّه ، خود محرم شده بهر عاشقان
یا مولا ای به قربان قبر خراب تو شد دلها ای گل سرخ زهرا(س) خراب تو
کشته ی زهر ظلم و جفا باقرالعلوم مسموم کینه ی اشقیا باقرالعلوم
کنار قبر تو با غم و اشک و زمزمه میخواند روضه بهر تو مهدی فاطمه(س)
یا جدّا جان به قربان اندوه و غربتت کسی نیست تا کند در عزایت زیلرتت
حاجیان جمله در مکه آن وادی خدا مجلس روضه ی تو به پا گشته در منا
آقا جان گرچه بر تو جفا گشته بیکران اگر چه جان سپردی به دست حرامیان
شکر حق که ز پیکر سر تو جدا نشد رأس تو زینت مطبخ و نیزه ها نشد
شکر حق پیکرت بی کفن بر زمین نماند قاتلت اسب کینه روی جسم تو نراند
بمیرم از برای شهیدان تشنه لب نفرین بر زادگان لعین ابولهب
ناگهان از حرم بین زنها و بچه ها زینب دید یک سری رفته بر روی نیزه ها
دو دمه و ذکر - امام باقر علیه السلام
*امام پنجم شیعه فدا شد (دو بار) مدینه کربلا شد (دو بار)
فدایی ره دین خدا شد (دو بار) مدینه کربلا شد (دو بار)
*سینه زنم به شور نینوایی شد یادگار کربلا فدایی
*ای به دو عالم ولی محمد بن علی
*علم تو علم خدا شاهد کرببلا
واحد امام باقر علیه السلام
* ای دانش بی حدّت احیاگر دین حق
ای آینه ی ایزد ای نور مبین حق
ای خلق دو عالم مُحتاجِ دُعایت
یا حضرت باقر جانها به فدایت
یا حضرت باقر جانها به فدایت...
*دلخونِ غم بیداد از ماتم تو فریاد
از شعله ی زهر کین آتش به تنت افتاد
گریان شده چشمِ عالَم به فدایت
یا حضرت باقر جانها به فدایت
یا حضرت باقر جانها به فدایت....
*از چشم حسینی ها جاری شده دو زمزم
ای شاهد عاشورا جا مانده ی نسل غم
با یاد گلی که پرپر شده آنجا
یاد بدنی که بی سر شده آنجا
واویلا واویلا...
نوحه / واحد – شهادت امام باقر علیه السلام
* الا ای که نور خدایی ز رخسار تو گشته ظاهر
عقاید و اندیشه زنده شد از مکتب قالَ باقر
جواب کرامات و خوبی بگو از چه شد زهر کینه
تو جان دادی و در عزایت شده کربلایی مدینه
الا ای دو عالم حزینِ عزایت
غریبِ مدینه بمیرم برایت
باقرِ آل عبا یابن الزهرا...
*فدای مرام و خصانت وُجودِ همه عاشقانت
دعا کرده ای بر کسی که به تو کرده ظلم و اهانت
ببین دل پریشان و مضطر ز مرثیه ات مرد و زنها
عزای تو چون آتشی شد به جان و دل سینه زنها
ملائک به پایِ غمت غصه دارند
و با روضه هایت همه بی قرارند
باقر آلِ عبا یابن الزهرا...
* الا ای که با نوحه و دم رسیده به گردون نوایت
بیا و بگو بر محبین ز داغِ دل نینوایت
بگو از سرِ رفته بر نی بگو از دل پر بهانه
بگو از رخ خورده سیلی بگو از غمِ تازیانه
بگو ای که جانت شد از غصه بر لب
چه آمد چه آمد سرِ عمهّ زینب
یا حسین یابن الزهرا...
زمینه – شهادت امام باقر علیه السلام
قسم به علم حضرت باقر مارو اهل دانش و تقوی کن
گره های کارهای دلارو به گل روی این آقا وا کن
یا الهی ای خدا چشامون بارونیه
غصه ی این دلامون اونی که می دونیه
شبیه اهل دو عالم روی لب نوحه داریم
عزای حضرت باقر شده و بی قراریم
آقام یا حضرت ِ باقر...
برا عزای حضرت باقر،حال و روز سینه زنا زاره
مثل تموم عترت طاها،مادرش فاطمه عزاداره
دوباره زنده به دل غم اون مولا شده
ناله ی ارض و سما آه و واویلا شد
آقا جون اشک ما با یاد غمِت میشه روون
یادگار غم زینب برامون روضه بخون
آقام یا حضرت ِ باقر...
مسموم شدی اما دیگه هرگز به تو اینسان جفا نشد آقا
با لب ِ تشنه رو خاک صحرا سرت از تن جدا نشد آقا
ناله داریم آقا جون یاد بین الحرمین
امون از بی کسی و لب عطشان حسین
کفنِت کرد پسرت اما می سوزیم ای آقا
بی کفن مونده تن ِ جدّ تو در کرببلا
حسین غریب کرببلا...
دم نوحه ایستاده – امام باقر علیه السلام
ای مسموم کینه امام ِ باقر/غریب مدینه امام ِ باقر
گریم برایت/جانم فدایت/شهر مدینه شد کرببلایت
واویلا واویلا واویلا آه و واویلا...
نگاه رحمتت حلّ مشکلها/مزار خاکی ات بهشت دلها
رافع همه/حاجات مایی/مجاور قبر پاک زهرایی
واویلا واویلا واویلا آه و واویلا...
ای بر خیر البشر نور دو دیده/هستی روضه خوان سر ِ بریده
بودی یا مولا/یوم ُ العاشورا/شاهد گودال و هجوم ِ اعدا
واویلا واویلا واویلا آه و واویلا...
زمینه/شور – امام باقر علیه السلام
یا باقر ِ آل عبا/ ای یادگار کربلا...
جان علی و فاطمه/ دلبند زین العابدین
جانها فدای راهت ای / فرزند زین العابدین
ای جان من،جانان من / ای ذکر تو درمان من
می باشد ای وجه خدا/خاک تو بر چشمان من
بر قلب ما یا سیدی/آتش زده سوز غمت
مسموم کینه گشته ای/گریم به یاد ماتمت
فرمانروای عالمین/ای بر نبی نور دوعین
ای مُحرم ِ حجّ عزا/ای شاهد داغ حسین
در گلشن سرخ وفا/دیدی گلی پرپر شده
در مقتل خون ِ خدا/دیدی تنی بی سر شده
در قتلگه افتاده بود/روح و روان مصطفی
سوز دل جن و مَلَک/داغ ذبیحاً بلقفا
رنج مُداوم دیده ای/هر جا و در هر مرحله
دور و بر تو بوده انده/شمر و سَنان و حرمله
شور، زمزمه - امام باقر علیه السلام
*آه...به فدای آه باقرالعلوم راهِ حقّه راه باقرالعلوم
یوسف دلم میخواد که قسمتش بشه قعر چاه باقرالعلوم
ای امام پنجمین جانفدای راه دین
علم بی نهایتت رهنمای مسلمین
یبن الزهرا(س)...آه..
*تو چشای تو نگاه کربلا بوده ای تو بی پناه کربلا
تا به وقت جون دادن بودی آقا غصه دار سوز و آه کربلا
خونجگر چو لاله ای غرق سوز و ناله ای
روضه خون ماتمِ دختری سه ساله ای
آه...
*آه یادته تو شام کسی نداشت حیا یادته اهانتا و طعنه ها
آقا جون من و ببخش ازین سؤال یادته محله ی یهودیا
نور کوثر و زدن دخت حیدر و زدن
بانوی خمیده ی بی برادر و زدن
آه...
نوحه، زمینه - امام باقر علیه السلام
دلم در مدینه زائر شد عزای حضرت باقر شد
واویلا...
گشته پرپر گل یاسمن تسلیت حجت بن الحسن
گشته مسموم کینه مولا به جنت نوحه گر شد زهرا(س)
دل به غم مبتلا گردیده مدینه کربلا گردیده
چشم دل خونفشان داغت فاطمه(س) نوحه خوان داغت
عزیزم از چه مضطر گشتی مثل آلاله پرپر گشتی
به قربان دو چشم ترت ورم کرده چرا پیکرت
چونکه دل بر غم تو دادم یاد بازوی خود افتادم
شکست از ضربه ای پهلویم ورم کرد از جفا بازویم
ستم بین دیوار و در شد گل نشکفته ام پرپر شد
دم نوحه ایستاده امام باقر علیه السلام
*امام باقر مسموم کینه دار العزا شد شهر مدینه
جانفدا شد از کینه ی اعدا نوحه میخواند مادرش زهرا(س)
آه و واویلا آه و واویلا...
*چون سبط اکبر غرق شرر شد شیعه حزین و خونین جگر شد
ظلم پنهان فتنه شد ظاهر شد فدای دین حضرت باقر
آه و واویلا آه و واویلا...
*ای یادگار کرببلایی تو روضه خوان دشت بلایی
دیده ای سیبِ سرخ برچیده بر سرِ نیزه رأس ببریده
آه و واویلا آه و واویلا...