شکلگیری تشیع در لبیک به رسولالله در روز غدیر/علمای وهابی هرگز نتوانستهاند اصل «غدیر» را انکار کنند
خبرگزاری تسنیم: بسیاری از علمای وهابی علیرغم عنادی که وجود دارد، هرگز نتوانستهاند اصل روز «غدیر» را انکار کنند و سعی در تحریف معانی آن برآمدهاند. طبق روایات و احادیث مبدأ رسمی شگلگیری شیعه در روز غدیر و در هنگام لیبک به رسولالله شکل گرفته است.
خبرگزاری تسنیم - منصور حاجی
در دوران معاصر شعار «لبیک یا رسول الله» یکی از استراتژی ترین شعارهای جهان اسلام برعلیه اهانتهای غرب و صهیونیست جهانی بوده که مبنای اعتقادی مسلمانان و مظهر ارادت به ساحت آن پیامبر رحمت است. این نوشتار در صدد بیان این موضوع است که برخلاف تلاش سلفیهای تکفیری و وهابیت در ایجاد ابهام مبنی بر پیدایش تشیع در ادوار مختلف تاریخی، در حقیقت لبیک شیعیان به رسول الله الاعظم در روز غدیر مبدأ شکلگیری رسمی تشیع بوده و از این زاویه میتوان علاوه بر رد اتهامات مطرح شده، انتساب «تشیع» به «رسول الله» اعظم و آموزههای آن حضرت را بیش از پیش نمایان کرد.
شکل گیری فرق و مذاهب که پس از رحلت پیامبران هر یک از امت ها دچار آن میگردند از سنتهای رایج در تمامی ادیان بوده همانند مذاهب یهود و مسیحیت که هم اکنون با پیروان مذاهب متعددی مواجه هستند. در این میان دین اسلام نیز علیرغم آموزه های نبوی ص و قرآنی از این سرنوشت مبرا نبوده و در نهایت پس از حوادث متعدد در درون جهان اسلام موجب شکل گیری مذهب شیعه و چهار مذهب فقهی اهل سنت شد و از این زاویه دین اسلام نیز مسیر مشابه ای با دیگر ادیان را پیدا کرد هر چند حسب ظاهر بعضی از روایات این موضوع نیز مورد تأکید پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد(ص) بوده و در این خصوص ایشان در حدیثی می فرمایند: «بر امت من همان آید که بر بنى اسرائیل آمد، آنها هفتاد و دو فرقه شدند و امت من به هفتاد و سه فرقه متفرق گردند، وهمه اینها اهل آتش باشند جز یک فرقه و آن همان فرقه اى است که بر طریقه من و اهلبیت من باشند». این حدیث به خوبی نشان دهنده وقوف آن حضرت به حوادث پس از خودشان بوده است.
در اسلام شکلگیری فرق و مذاهب اسلامی در حوزه های مختلفی روی داد بهگونه ای که هم به لحاظ کلامی و فقهی مذاهب مختلفی تشکیل شد مکتب اشاعره و معتزله دو مکتب فکری بزرگ بوده که آثار فراوانی را از خود برجای گذاشته اند و هر دو فرقه دیدگاههای خاصی در خصوص موضوعاتی همچون عقل و دیگر مباحث کلامی داشته و برآن اصرار می کردند و از پیروان زیادی برخوردار بودند همچنین شکل گیری چهار مذهب بزرگ اهل سنت که اینک بزرگترین جمعیت مسلمانان جهان را تشکیل می دهند هریک از سیر تاریخی خاص برخوردار بوده است اولین مذهب از مذاهب چهارگانه اهل سنت، مذهب حنفی است که منتسب به ابوحنیفه نعمان بن ثابت، متولد سال 80 هجری و متوفای سال 150 هجری که شاگرد امام صادق علیه السلام بوده است. نظر سِنّی جزء اتباع تابعین است ولی چون چند تن از صحابه، از جمله انس بن مالک را دیده و از آنها روایتِ حدیث کرده، او را از تابعین شمرده اند. دومین مذهب، مذهب مالکی منتسب به مالک بن انس، متولد سال 93 هجری و متوفای سال 179 هجری است. سوم مذهب فقهی شافعی است که منتسب به محمد بن ادریس شافعی، متولد سال 150 هجری و متوفای سال 204 هجری است وچهارمین مذهب حنبلی است که منتسب به احمد بن حنبل، متولد سال 164هجری و متوفای سال 241 هجری است و آنچه از تاریخ می توان دریافت آن است که بنیانگذاران مذهب اهل سنت، یک قرن و نیم بعد از رسالت پیامبر اسلام، پا به عرصه اجتماعی گذاشته و این مذاهب را به جهان اسلام ارائه نموده اند.
تاریخ شکل گیری مذهب شیعه خود مبحثی جداگانه است و تاکنون مطالب زیادی در خصوص آن توسط علماء اسلام و اندیشمندان به رشته تحریر آمده است و این مطلب بگونهای است که حتی بنا بر سخنان اهل تسنن اولین شخصی که واژه شیعه را به کار برد، شخص رسول الله(ص) بود که در موارد متعدد این کلمه را در مورد پیروان امیرالمؤمنین(ع) استفاده کرد که ذکر چند مورد از آنها مفید فایده است. حدود 42 روایت در منابع معتبر اهل سنت آمده که واژه «شیعه علی» از زبان پیامبر اکرم (ص) به کار گرفته شده است. از جمله، عبارتی است که سیوطی در کتاب «المنثور» آورده است. در ذیل آیه شریفه إِنَّ الَّذِینَ آَمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ (سوره بینه/آیه7). در این خصوص جابر بن عبد الله انصاری میگوید: ما در کنار نبی مکرم اسلام (ص)بودیم ودر همان حال امیرالمؤمنین (ع) آمد و پیامبر اکرم(ص) فرمود: «و الذی نفسی بیده إن هذا و شیعته لهم الفائزون یوم القیامة». «این علی و شیعیانش، نجات یافتگان در روز قیامت هستند» و دسته دوم از روایات این است که نبی مکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: آیه شریفه :أُولَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ (سوره بینه/آیه7)درباره حضرت علی علیه السلام نازل شده است . طبری به اسناد خودش نقل می کند از ابی الجارود از امام باقر علیه السلام که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: انت یا علی و شیعتک مراد از این آیه، که بهترین انسان های روی زمین هستند، ای علی! تو شیعیان تو هستند. بنابراین روایات که نیز مورد قبول بسیاری از علماء اهل سنت نیز است تاریخ شکل گیری تشیع به دوران رسالت حضرت رسول الله الاعظم بر میگردد.
همواره از سوی سلفیهای تکفیری و وهابیت اتهامات متعددی برعلیه شیعیان مطرح شده و از این طریق آنان تلاش کرده تا تمامی ابعاد اعتقادی، آداب و رسوم و تاریخ مذهب شیعه را در معرض اتهامات خود قرار داده و هم اینک با جنایات سلفیها در عراق و سوریه این مبحث ابعاد گستردهتری به خود گرفته است. یکی از این اتهامات که همواره از سوی سلفیها مطرح شده مبدأ پیدایش مذهب شیعه بوده است که مهمترین آنها عبارتند از:
1- اتهام شکل گیری شیعه توسط یک فرد افسانه ای به نام عبدالله سباء که از آن به عنوان فردی یهودی یاد میشود و ابن تیمیه در این خصوص می گوید: «اساس مذهب شیعه برمیگردد به منافقین و ملحدین به نام عبدالله بن سبأ ملحد که ایشان درباره علی، غلو کرد و گفت او امام است و پیامبر هم او را به نام خلیفه، نصب کرده است و مدعی عصمت علی است». طرح این اتهام بگونهای غیر واقعی بوده که بسیاری از اندیشمندان دیگر مذاهب اسلامی آن را کذب محض دانسته و مرحوم علامه عسکری در کتاب اصحاب ساختگی به شکل مستدل آن را رد کرده است.
2- یکی از نظریات درباره پیدایش تشیع از سوی وهابیها آن است که میگویند تشیع زاییده جنگ جمل است و استنادشان به کتاب مستشرق آلمانی به نام که کتابی به نام «الخوارج و الشیعه» به نام «ولهاوزن» است که در آن گفته در جنگ جمل مردم بعد از قتل عثمان دو گروه شدند یکی حزب معاویه و دیگری حزب علی بن ابی طالب (علیه السلام ) » ولهاوزن در این کتاب ابتدا تاریخ مفصّل این دو مذهب سیاسی، اعتقادی را نقل می کند و پس از اظهارنظر درباره هر یک از آنها، سرانجام قاطعانه حکم می دهد که «تشیّع یک فکر و عقیده ایرانی است» که در اصول و تعالیم خود، از اصول اعتقادی ایرانیان متأثّر گشته و به نحوی آمیخته با عقاید اسلامی شده و در فرم تشیّع ظهور کرده است.
3- سلفیهای تکفیری با طرح مطالبی مبنی بر شکلگیری شیعیان در دوره صفوی با هدف تقابل با حکومت عثمانی ها در صدد هستند تا این اتهام را از زاویه دیگری مطرح نمایند و با این استدلال ایرانیان را مبدأ پیدایش شیعه معرفی کنند و با بیان این اتهامات در صدد مخدوش گردش جایگاه شیعیان و زمینه سازی برای جنایات بیشتر برعلیه شیعیان در جهان و منطقه هستند.
وجود احادیث متعدد در وصف امیرالمؤمنین و شیعیان از لسان پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد(ص) خارج از شمارش بوده که حدیث «منزلت» و «غدیر» تنها دو نمونه از این موارد بوده که مورد اتفاق شیعیان و اهل سنت نیز است و علیرغم عناد، بسیاری از علمای وهابی هرگز نتوانستهاند اصل روز «غدیر» را انکار کنند و سعی در تحریف معانی آن برآمدهاند اما آنچه که بر آن تأکید میشود حقیقت آن است که علاوه بر وجود روایات متعدد از رسول گرامی اسلام در خصوص حضرت علی علیه السلام و شیعه، می توان مبدأ رسمی شکل گیری شیعه را در روز غدیر و در هنگام لبیک به فرمایش رسول الله صلی الله علیه وآله و سلم دانسته و هنگامی که ایشان فرمایش «من کنتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه» را اعلام کرده، شیعیان، بر اساس آنکه پیامبر خدا را مولای خود دانسته به امر خدا و فرمایش پیامبر عظیم الشأن اسلام بر ولایت امیر المؤمنین گردن نهاده و آن حضرت را امام خویش قرار داده اند و بر این اساس شیعیان لبیک گویان حقیقی به پیامبر اسلام بوده و در حقیقت تشیع در لبیک به رسول الله الاعظم شکل گرفته و هر گونه دلیل دیگر مطرح شده از سوی مغرضان برای شکل گیری تشیع باطل و به دور از حقیقت است و بدیهی است که همانگونه که سراسر روز «عید غدیر» از سوی شیعیان گرامی داشته میشود. لازم است تا لبیک به رسول الله در جواب به این ندای پیامبر خدا نیز بهگونهای نهادینه شده تا این لبیک در تمامی دوران معاصر از زبان شیعیان شنیده شود تا این مطلب به شکل عمومی در میان تمامی مسلمانان شناخته شود و بسیار مناسب است تا شیعیان در هنگام شنیدن فراز «من کنتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاه» ندای لبیک یا رسول الله و صلوات بر محمد وآل محمد و عجل فرجهم را بهعنوان نمادی از اعتقاد و ارادت به امر پیامبر خدا را بیان کنند.
بنابر آنچه که در این مختصر بیان شد علی رغم بیان اتهامات از سوی وهابیت در خصوص زمان و مکان و چگونگی شکل گیری تشیع، مذهب شیعه در سرزمین وحی شکل گرفته نه در سرزمین دیگری و زمان شکل گیری آن نیز در عصر رسول الله بوده و نه در دوران دیگر و شخص فرماندهنده به این امر مبارک، وجود نازنین پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد رسول الله(ص) بوده و نه افراد دیگر و غیر واقعی و تأکید بر لبیک بر رسول الله از سوی شیعیان میتواند مؤید این موضوع بوده و رویکرد مناسبی برای رفع اتهام سلفی ها در جلوگیری از تحریف تاریخ شیعه است.
منابع:
1-بحار: 28/3
2- علی بن محمد آمدی، الاحکام فی اصول الاحکام، ج 1، چاپ سید جمیلی، بیروت 1404/ 1984.
3-درالمنثور، ج6، ص379
4-درالمنثور سیوطی، ج6، ص379 - تفسیر روح المعانی، ج30، ص207
5-مجموع الفتاوی لإبنتیمیه، ج4، ص435
6-کتاب الخوارج و الشیعه
انتهای پیام/