پایان جشنواره تئاتر کودک و نوجوانان در سایه ضعف‌های علمی و پژوهشی

خبرگزاری تسنیم: بیست‌و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان در حالی به پایان رسید که ضعف‌های علمی و پژوهشی در بخش اجرای آثار نمایشی، برخورد با مخاطبان کودک و نوجوان و چینش مخاطبان سالن‌ها مشهود بود.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بیست‌ویکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان روز گذشته به کار خود پایان داد، این جشنواره که در اوایل اردیبهشت ماه امسال با استعفای شهرام کرمی، دبیر جشنوا‌ره‌های 18، 19 و 20 مواجه شد،‌ خیلی زود پیام دهکردی را به دبیری خود شناخت.

دهکردی درست در زمانی دبیر جشنواره شد که تنها شش ماه فرصت داشت، فرصتی که البته به رغم تلاش‌های دبیر قبلی جشنواره و استمرار حضور او باعث شده بود تا دهکردی با فراغ بال بهتری به کار خود برسد. از نکته‌های مثبت جشنواره امسال که هنرمندان نیز بر آن اذعان داشتند برنامه‌ریزی خوب و پرداخت به موقع کمک‌ هزینه جشنواره بود،‌ اما با همه این اوصاف دهکردی پیش از آغاز جشنواره اعلام کرده بود که بودجه جشنواره 410 میلیون تومان است و بودجه‌ای شرم‌آور است.

جشنواره از 15 مهر ماه در همدان آغاز شد و از همان روز اول مردم و به ویژه کودکان و نوجونان حضور پر شوری را در مراسم افتتاحیه داشتند. آثار حاضر در جشنواره در شش سالن و در سه نوبت روی صحنه می‌رفتند، اما این میزان اجرا با توجه به استقبال مردم نتوانست پاسخگوی مخاطبان باشد و بسیاری پشت درب سالن‌ها ماندند و بسیاری نیز تا خواستند بلیط جشنواره را تهیه کنند، یا بلیط‌ها تمام شد و یا اینکه به طور کل جشنواره به اتمام رسید. البته این اتفاق تنها در بخش صحنه رخ داد و در دیگر بخش‌ها مانند تئاتر خیابانی و تئاتر سیار روند متفاوت بود، اجراهای تئاتر خیابانی همدان نیز در محوطه سالن‌های نمایش صورت می‌گرفت، اما این امکان وجود داشت تا مردم شاهد اجرای نمایش‌های خیابانی در میدان‌های بزرگ شهر هم چون میدان امام خمینی(ره)، باباطاهر، شیر سنگی و... باشند.

یکی از مسائل حاکم بر جشنواره که گاهی مخاطبان کودک و نوجوان را آزار می‌داد، این بود که رفتار عوامل اجرایی جشنواره و حتی برخی کارگردانان برخلاف شور و حال کوکان و نوجوانان بود. برخی افراد اعلام رسانه‌ای کرده بودند که باید پیش از ورود کودکان به سالن، باید آن‌ها را توجیه کرد  تا در حین اجرای نمایش سکوت را رعایت کنند. به نظر می‌رسد این افراد کودکی خود را فراموش کرده‌اند، مگر کودک برای انفعال و سکوت پا به سالن تئاتر می‌گذارد؟ اگر سکوت لازمه تئاتر کودک است، پس تلاش‌های بازیگران در نمایش‌های مختلف داخلی و خارجی مبنی بر همراهی کودکان با نمایش از طرق مختلف چیست؟ 

اتفاقی دیگر نیز که در جشنواره کمی مخاطبان را آزار می‌داد؛ ورود به سالن نمایش بود، متاسفانه ورودی سالن‌ها عاری از هرگونه نوار بندی بود و مخاطب بی‌گناه که برای دیدن نمایش آمده است همواره با تهدید مسئولان حراست جشنواره قرار می‌گرفت که درب سالن را باز نمی‌کنند و یا اینکه با تاخیر اجازه ورود می‌دهند. نیاز است که مسئولان برگزاری جشنواره نه برای کودکان و نوجوانان بلکه برای عوامل اجرایی کلاس‌های آموزشی و علمی را در راستای آموزش برخورد با کودکان و نوجوانان برگزار کنند.

نمایش‌های بخش بین‌الملل جشنواره، آثاری راضی کننده‌ای بودند، اما مشکلی که برای نمایش «پیکابو به امید دیدار» از کشور لهستان پیش آمد این بود که مخاطبان این نمایش باید زیر سه سال باشند، اما افراد حاضر در سالن همگی بالای سه سال سن داشتند. البته بدسلیقگی در آوردن مخاطبان به سالن نمایش به جشنواره ضربه زد، به عنوان مثال در نمایش نوجوان، کودکان حاضر بودند و در نمایش کودکان، نوجوانان؛ ضعف دیگر جشنواره نیز این بود که تنها در دو روز پایانی به خوبی از ظرفیت مدارس استفاده شد.

جشنواره بیست و دوم شب گذشته برگزیدگان خود را شناخت،‌ اما یکی از مسائلی که هنرمندان به آن اشاره داشتند، علاقه آن‌ها به حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا حداقل معاون هنری وزیر در سالن‌های جشنواره برای دیدن آثار بود، خوشبختانه اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس برای اولین‌بار در این جشنواره حاضر شدند و یک نمایش دیدند، اما پیام دهکردی همان طور که پیش از برگزاری جشنواره گفته بود همچنان نتوانسته است علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را ببیند.

دهکردی در گفت‌وگو با تسنیم بر عدم ارتباط گیری هنرمندان با روانشناسان و جامعه شناسان تاکید داشت و این اتفاق را یک ضعف می‌دانست. این ضعف در تمامی آثار حاضر در جشنواره مشهود بود و این نیاز به شدت احساس می‌شود که حوزه تئاتر کودک و نوجوان علاوه بر اینکه نیازمند حمایت‌های مالی و معنوی بسیار است، نیازمند اجرای نمایش‌های علمی و به روز نیز هست، نمایش‌هایی که به خوبی بدانند کودک امروز به چه چیزی نیاز دارد و اصلا راه ارتباط‌گیری با کودکان و نوجوانان در شرایط فعلی چیست.

انتهای پیام/