شکارسری: شعر اجتماعی «کافی» کلی‌گویی را کنار گذاشته و بی‌پرده حرف انقلابی خود را می‌زند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پانزدهمین مراسم «شب شاعر» سازمان‌ هنری رسانه‌ای اوج در تجلیل از غلام‌رضا کافی امروز سه‌شنبه 22 مهرماه با حضور حسین اسرافیلی، رضا اسماعیلی، محمدرضا سنگری، حمیدرضا شکارسری، میلاد عرفان‌پور، پروانه نجاتی، سیمین‌دخت وحیدی، حسین جنیدی، سید محمود دعایی، شهرام شکیبا، محمود حبیبی کسبی و محمدمهدی خالقی برگزار شد.

حمیدرضا شکارسری در بخشی از این مراسم گفت: مخاطبان بسیاری از نویسندگان و شعرا را با چند اثر شاخص آنها می‌شناسند در برخی از مواقع این اتفاق برای یک شعر از شاعر می‌افتد. مجموعه «ترانک‌ها»‌ و «شرح منظومه ظهر» دو اثری است که از کافی بیشتر شناخته شده است. در برنامه‌ای حدود 2 ساعت در مورد کتاب «شرح منظومه ظهر» صحبت کردم و جامعیت آن را نشان دادم.

وی با اشاره جامعیت و انصاف کافی گفت: جامعیت این کتاب همراه با انصاف آقای کافی به گونه‌ای است که او حتی از یدالله رویایی هم در این کتاب شعر عاشورایی آورده است. تعداد کمی از دانش‌آموختگان دانشگاهی وجود داشتند که به ادبیات روز توجه داشته باشند البته بعد از انقلاب این بیشتر شد اما کافی یکی از آن محدود افراد پیش از انقلاب است که به ادبیات روز توجه داشته است.

شکارسری افزود: مجموعه شعر ترانک‌ها یکی از آن مجموعه‌ها است که نشان آن دارد که نویسنده آن در حال تدریس همزمان در دانشگاه نیز بوده است. جریان شعر انقلاب که یک جریان انکارناپذیر است با امثال «ترانک‌ها»‌ امکان می‌یابد و اسم شعر طرح به شعر کوتاه شکل می‌یابد و با امثال این مجموعه دیده می‌شود. مجموعه «ترانک‌ها»‌ از آغازکنندگان و تکمیل‌کنندگان شعر کوتاه در جریان شعر انقلاب است.  در این مجموعه جزئی‌نگری‌ای وجود دارد که در دیگر مجموعه‌ها دیده نمی‌شود. شعر اجتماعی کافی را بهترین شکلش را می‌توان در «ترانک‌ها» دید. او تلاش کرده است که به پرده حرف خود را بگوید و کلی‌گویی راکنار بگذارد.

در بخش دیگری از این مراسم محمدمهدی سیار شاعر مجموعه شعر رودخوانی گفت: غلامرضا کافی از آن دست شاعران اهل متن است و اهل حاشیه نیست و پیوسته در حال پژوهش و کار در حوزه شعر است.

سیار با اشاره با تجربه کافی در حوزه شعر گفت: کافی تجربه شعری بسیاری دارد اما این مسئله جایگاه پژوهشی او را زیر سؤال نبرده و موجب شخصیت او جدا جدا نکرده است.

میلاد عرفان‌پور نیز در ادامه این مراسم گفت: ما افرادی مانند کافی که شاعر و پژوهشگر انقلاب اسلامی و همچنین فعال در دانشگاه باشند را کم داریم. کافی اکنون در بین شاعران شناخته شده است. شاعران باید در محافل پژوهشی و دانشگاهی شرکت کنند، همانند کافی که زندگی او با شعر و ادبیات پیوند خورده است. سابقه کافی در شعر و ادبیات انقلاب بسیار روشن است و تمام شخصیت‌های فعال در عرصه ادبیات او را می‌شناسند. او بخشی از منزلش را اکنون در اختیار موسسه شهرستان ادب قرار داده است و انجمن شعر موسسه شهرستان ادب در منزل کافی برگزار می‌شود.

عرفان‌پور با اشاره به مدیریت فرهنگی کافی گفت: در زمانی که او مدیر حوزه هنری فارس بود ما شاهد شکوفایی شعر و ادب در این استان بودیم و خاطرات خوبی را از آن دوران داریم. برخی هستند که اکنون در جامعه ادبی ما پرسروصدا هستند اما آثار در خور توجهی خلق نکرده‌اند اما اگر به آثار کافی نگاه کنید متوجه می‌شوید که کافی با وجود بی سر و صدا بودن آثار خوبی را ارائه کرده است.

در بخش دیگری از این مراسم پروانه نجاتی همسر غلامرضا کافی، دو قطعه شعر را برای حضار و خطاب به همسرش خواند:

آن قدر در مساحت نام تو زیستم - تا باورم شود که بدون تو نیستم

یک عمر در کنار تو بالیده‌ام که هیچ - باور نمی‌کند کسی از من که چیستم

آن قدر چون توام که در ابعاد آینه - تردید می‌کنم که منم یا تو، کیستم

وقتی نباشی از همه بیزار می‌شوم - هستم ولی بدون تو انگار نیستم

دور از تو در کبودی شب‌های انتظار - آهسته بغض کردم و تنها گریستم

ای عشق، ای طراوت باران، بهار درد - بگذار زیر چتر خیالت بایستم

**********

خدا هوای مرا داشت آفرید تو را - تراز دامن تقدیر من برید تو را

برای آنکه جهان مرا بر افروزی - میان این همه منظومه برگزید تو را

اراده کرد زمین قصه را تمام کند -که از بهشت، خودش سیب تازه چید تورا

هبوط کردی و با لحن آب جوشیدی  - و خاک با عطشی خاص سر کشید تورا

بهانه کرد که در شعله پر بشوید عشق - برای گرمی بازار خود خرید تورا

قرار شد که همیشه کنار من باشی - به دور شاخه غم بی‌صدا تنید تورا

تو منتشر شدی آرام چارگوشه دل - و عشق تا وسط ماجرا کشید تورا

ز شورچشمی مردم هنوز می‌ترسم - از این مسیر گذشتی کسی ندید تورا

انتهای پیام/