منصوریان: ورزش ووشو را با فروش کتابهایم آغاز کردم/ حجاب ما الگوی سایر ورزشکاران شد
خبرگزاری تسنیم: دارنده مدال نقره مسابقات آسیایی اینچئون گفت: من با سختی و تلاش فراوان توانستم در مسابقات آسیایی به موفقیت برسم و در کودکی ووشو را با فروش دفتر و کتابهایم به دست آوردم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، روزی که الهه منصوریان مدال نقره مسابقات آسیایی اینچئون را به گردن آویخت، به یاد دورانی افتادیم که این بانوی سمیرمی چگونه وارد ورزش شده و چگونه یک دختر 20 ساله با یک حرکت خودجوش در شهرستانی محروم، تیم باشگاهی ووشو را راهی مسابقات لیگ برتر کرده است.
او پس از بازگشت به ایران، در دفتر خبرگزاری تسنیم در اصفهان حضور پیدا کرد و با خبرنگاران این خبرگزاری به گفت‌وگو نشست.
منصوریان که همواره لحن ساده و صمیمی و البته خاکی او، توجه رسانه‌ها را جلب کرده، بدون توجه به مشکلاتی که سالیان سال با آنها مواجه بوده، مدال‌های گوناگون آسیایی و جهانی را برگردن آویخته تا نشان دهد مهم نیست دختر شهرستانی باشی و هزاران مشکل داشته باشی مهم فقط اراده و همت تو در مبارزه با مشکلات است.
متن گفت‌وگو خبرنگاران خبرگزاری تسنیم با الهه منصوریان، نایب قهرمان وزن منهای 52 کیلوگرم تیم ملی ووشو به شرح زیر است:
تسنیم:اجازه دهید از شرایط امسال رقابت‌ها صحبت کنیم؛ سطح رقابت‌های ووشو امسال نسبت به سال‌های گذشته چگونه بود؟
منصوریان: سطح مسابقات امسال خیلی بالا بود و شرایط ما هم متفاوت بود؛ بعد از پایان مسابقات گوانگ‌جوی چین، 2 سال پشت سر هم، فولاد ماهان در مسابقات لیگ برتر کشور تیم داد و از ووشوکاران اصفهانی ملی‌پوش حمایت کرد؛ در انتخابی‌های مسابقات بازی‌های آسیایی 2 شرکت‌کننده‌ای که برای حضور در تیم ملی انتخاب شدند، از این باشگاه بودند و این مسئله بیانگر حمایت‌های باشگاه و اردوهای تیم ملی بوده که سبب شد ما بتوانیم خیلی خوب در لباس تیم ملی حاضر شده و نتیجه بگیریم.
ما شبانه‌روز اردو داشتیم و جا دارد که از فدراسیون به خاطر این که با وجود همه مشکلات مالی و سخت‌افزاری که داشت، شرایط خوبی از نظر اردویی برای ما آماده کرد و هیچ تفاوتی برای مرد یا زن قائل نشد و حتی حقوق یکسانی هم به ما داد، تشکر کنم؛ خوشبختانه شرایطی پیش آمد که ما با تیم شاندونگ چین که از مدعیان خوب چینی بوده، یک اردوی تدارکاتی خوب برگزار کنیم و با پیروزی برابر این تیم در مسابقات آسیایی حاضر شویم؛ هم‌چنین با قهرمان اروپا هم مسابقاتی را برگزار کردیم البته اردوی دیگری نیز با تیم مصر برنامه‌ریزی شده بود اما به خاطر همزمان شدن با مسابقات آسیایی مجبور شدیم آن را لغو کنیم.
"کرهایها به بهترین شکل از میزبانی خود استفاده کردند"
تسنیم: بسیاری می‌گویند که این دوره از مسابقات با دوره‌های قبلی تفاوت‌های قابل توجهی داشت و سطح فنی حریفان نسبت به قبل بالاتر رفته بود، درست است؟
منصوریان: شرایط این دوره از مسابقات با دوره‌های قبلی تفاوت بسیاری داشت؛ سطح مسابقات بالاتر رفته بود و حریفان رشد قابل توجهی داشتند، از سوی دیگر چون تیم کره میزبان به حساب می‌آمد، شرایط خیلی سختی برای تیم‌های دیگر ایجاد کرده بود و ما به غیر از چین، حریف دیگری به اسم کره هم پیدا کرده بودیم.
کرهایها با توجه به این که میزبان مسابقات بودند، از شرایط میزبانی استفاده می‌کردند به طور مثال من وقتی در مسابقه نیمه نهایی با حریف کره‌ای بازی کردم، خیلی شرایط سختی داشتم، زمانی که من به شدت او را مورد حمله قرار می‌دادم و فکر می‌کردم اختلاف امتیاز من با او 10 امتیاز است، این گونه نبود و داوران خیلی از امتیازات من را حساب نمی‌کردند!
چین هم خیلی قوی‌تر از همیشه ظاهر شده بود، به گونه‌ای که دوره گذشته چینی‌ها در یکی از وزن‌ها نماینده نداشتند اما امسال در تمام وزن‌ها نماینده خوبی داشتند؛ البته سال‌های گذشته چون چینی‌ها در بیشتر رشته‌ها مقام‌های خوبی به دست می‌آوردند و تعداد مدال‌هایشان خیلی بالا بود، خانم‌ها را در خیلی از رشته‌ها از جمله ووشو به مسابقات نمی‌آوردند اما امسال تیم‌هایشان کامل وارد مسابقات شد و از همه شرایط برای کسب مدال استفاده کردند.
"چین هر جا مسابقه دهد، میزبان به حساب می‌آید!"
تسنیم:ایرانی‌ها هنوز که هنوز است مقابل نمایندگان چینی درخشش خاصی ندارند؛ به نظرتان چه زمانی قرار است طلسم شکست برابر حریف‌‌های چینی شکسته شود؟
منصوریان: حریف چینی که در مسابقه فینال برابر من مبارزه کرد، در مسابقات جوانان از من شکست خورده بود اما در بزرگسالان من هنوز نتوانسته‌ام او را به صورت رسمی شکست دهم؛ تمام بازیکنان تیم شاندونگ که به ایران آمده بود، ملی پوش بودند و وقتی در ایران با این تیم مسابقه دادیم، توانستیم آنها را شکست دهیم و با اختلاف خیلی زیاد برابرشان پیروز شویم، اما متأسفانه به خاطر این که چین در هر مسابقه‌ای که شرکت کند، میزبان به حساب می‌آید و از شرایط میزبانی استفاده میکند، تیم ما نتیجه خوبی برابر آنها پیدا نمی‌کند و نمی‌تواند نتیجه مطلوبی به دست آورد.
به عنوان مثال یکی از داوران آسیا قزاقستانی بوده ولی سرداوران این رقابت‌ها چینی هستند و هرگاه که تیم چین بازی داشته باشد، این داور، برای قضاوت انتخاب میشود و متأسفانه همیشه هم روی اعصاب بازیکنان تیم ما قرار دارد و با دادن اخطار‌های بی‌دلیل سبب ضایع شدن حق ما میشود به غیر از این داور، سرداور بیشتر مسابقات ما یک سرداور چینی است و به همین دلیل ما با برخی مشکلات رو به رو می‌شویم.
من خودم بازی را به چین واگذار کردم اما متأسفانه وقتی که خواهرم با حریف چینی مسابقه داشت، در راند نخست به پیروزی رسید اما امتیازات واضح آن را اختصاص نمی‌دادند و امتیازات مشکوک حریف چینی را به نفع او گرفتند.
"کسی فریاد ما برابر ناداوری چینی‌ها را نمی‌شنود"
تسنیم: به نظر شما با این نحوه قضاوت برخوردی صورت می‌گیرد؟
منصوریان: ما برای هر بازی اعتراض می‌گذاریم اما توجهی به این اعتراضات نمی‌کنند البته این عادی است چون ما کاری نمی‌توانیم انجام دهیم وقتی سر داور چینی بوده و همه کادر داوری از چین هستند یا به نفع چین سوت می‌زنند، ما دستمان به جایی نمی‌رسد.
تسنیم: اجازه دهید درباره ارتباط شما با خواهرتان بپرسیم؛ رابطه شما با خواهرتان چطور است؟ آیا از این که با هم در کنار هم تمرین می‌کنید و از یک تیم عازم اردو تیم ملی شدید، راضی هستید یا نه برای هم تهدید به حساب می‌آیید؟
منصوریان: ما با هم شروع کردیم و این کنار یکدیگر بودن سبب شده خواهر دیگرمان، سهیلا خودش را بالا کشد و همه کنار هم فعالیت می‌کنیم البته من همه چیز را از شهربانو یاد گرفتم و بعد در کنار او تمرین کردم و رسیدم به او بعدها خواهر کوچکمان سهیلا آمد در کنار ما تمرین کرد و الآن من قول می‌دهم اگر سهیلا برابر من مبارزه کند می‌تواند من را شکست دهد.
من و سهیلا در انتخابی مسابقات آسیایی در کنار هم در گروه منهای 52 کیلوگرم قرار گرفتیم اما به خاطر تجربه من در مسابقات آسیایی، سهیلا خواست که من به عنوان نماینده ایران در این مسابقات حاضر شوم به همین خاطر برابر من انصراف داد، رئیس فدراسیون هم به خاطر این کار سهیلا او را به عنوان نماینده ایران در مسابقات جام جهانی ووشو انتخاب کرد.
تسنیم: عمکرد اصفهانی‌ها را در تیم ملی ووشو چگونه دیدید؟
منصوریان: از تیم ملی ووشو بانوان در مسابقات آسیایی اینچئون همه بازیکنان تیم ملی اصفهانی بودند هم‌چنین در مسابقات جام جهانی که یک ماه دیگر برگزار میشود از 3 شرکت کننده تیم ملی 2 نفر آنها اصفهانی هستند و این نشانگر ظرفیت مناسب بازیکنان اصفهانی در رشته ووشو است.
تسنیم: شرایط شما و خواهرتان قبل از اعزام به مسابقات چگونه بود؟
منصوریان: تمرینات تیمی ما خیلی سخت و طاقت فرسا بود اما خوشبختانه توانستیم به خوبی به مسابقات آسیایی اعزام شویم؛ من پس از کناره‌گیری خواهرم سهیلا به عنوان نماینده اصفهان معرفی شدم، شهربانو هم توانسته بود برای مربی اعتمادی را ایجاد کند به گونه‌ای که پس از پیروزی در انتخابی به عنوان نماینده ایران در این مسابقات معرفی شد.
تسنیم: به نظرتان شهربانو چگونه توانسته بود این اعتماد را ایجاد کند؟
منصوریان: شهربانو اعتقاد دارد در این ورزش باید وحشی باشی و قدرت بدنی خوبی داشته باشی تا بتوانی پیروز شوی؛ شهربانو با تکیه بر این تفکر در زمین حضور پیدا میکند به همین خاطر اگر من هم بخواهم با او مبارزه کنم می‌ترسم چرا که او خیلی وحشت‌ناک مبارزه میکند؛ ضربه‌ای که شهربانو به مبارز چینی زده بود، سبب شده بود که حریف چینی نتواند در بازی‌های بعدی خوب کار کند و به اصطلاح، تا هفته‌ها گیج می‌زد!
"حریف چینی شیوه مبارزه‌اش را برابر من تغییر داد"
تسنیم:بعد از برنزی که در گوانجو چین کسب کردید، برای جبران نتیجه دوره گذشته به اینچئون آمدید، چه شد که نتوانستید طلا بگیرد و به نقره بسنده کردید؟
منصوریان: من امسال برای کسب مدال طلا آمده بودم اما شرایط با 4 سال پیش تفاوت داشت؛ من خیلی آماده‌تر بودم، در اردوهای پیش از مسابقات من 3 ماه روی بدنسازی کار کرده بودم و مابقی فرصت را روی مبارز چینی تمرکز کردم که چگونه کار میکند، ما مسابقات خیلی زیادی از او دیدیم و متوجه شدیم که در همه مسابقات به یک شیوه مبارزه میکند اما متأسفانه بازی که برابر من انجام داد روش مبارزه او تغییر کرد و من هم نتوانستم شیوه خودم را تغییر دهم و به همین دلیل آن نتیجه‌ای را که مد نظر داشتم نگرفتم.
تسنیم:یعنی علت ناکامی شما عدم تمرکز برای عوض کردن شیوه مبارزه بود؟!
منصوریان: مربی تیم ملی چین، مربی خیلی باهوشی بود و تیم ما را خیلی خوب آنالیز کرده بود از طرف دیگر من هم نتوانستم وقتی که باید تاکتیک خود را عوض کنم این کار را انجام دهم و متأسفانه شکست خوردم، من از نظر قدرت بدنی و تاکتیک دست و پا برتر بودم و حتی قد بلندتری نسبت به او داشتم، حریف چینی حتی نتوانست با من کشتی بگیرد اما به خاطر نداشتن تمرکز مناسب برای عوض کردن شیوه مبارزه مغلوب شدم.
تسنیم:وقتی که شهربانو نتیجه مسابقه خود را به حریف چینی واگذار کرد، به نظرتان حس حسادت نسبت به شما به سراغش نیامد؟
منصوریان: شهربانو از آن خواهرهایی است که برای من خیلی زحمت کشیده و وقتی که بازی را واگذار کرد، با وجود شرایط سخت روحی که داشت طوری عنوان کرد که از باختش ناراحت نیست و آمد کنار من و با من تمرین کرد و کمکم کرد تا نتیجه آن را جبران کنم و تا آخرین لحظه هم مثل یک مربی کنار من ماند تا نتیجه گرفتن من را ببیند تازه برای هر بازی هم که من پیروز شدم 100 دلار به من جایزه داد.
تسنیم: نکته جالبی که در این دوره از مسابقات بود، حضور مبارز کره‌ای بود که در مسابقات جهانی مالزی 6 نقطه صورت شما را شکسته بود؛ به نظر می‌آمد که شما برای گرفتن انتقام به میدان رفتید، درست است؟
منصوریان: بازیکن کره‌ای خیلی قوی بود و نمی‌شد از او انتقام گرفت اما من رفته بودم که در کشور خودش جوری به او ضربه بزنم که با وجود همه دوستان و آشنایانش یادش برود که با من چه کار کرد در بازی هم به گونه‌ای بازی کردم که نابود شود؛ یعنی این قدر من این بازیکن را کتک زدم که کامل تسلیم شده بود اما در این بازی هم متأسفانه داور بازی کمی سعی کرد که شیطنت کند اما خداراشکر نتوانست کاری کند و ما پیروز میدان شدیم.
"کره از شرایط میزبانی بهترین استفاده را کرد"
تسنیم: تیم‌های ایرانی در این دوره از مسابقات به شرایط داوری کرهایها معترض بودند، میزبانی کرهایها تأثیری روی داوری مسابقات نگذاشت؟
منصوریان: من فقط می‌توانم بگویم که آنها خیلی خوب از شرایط میزبانی‌شان استفاده کرده بودند؛ کار قشنگ دیگری هم که علیه همه کشور‌ها انجام داده بودند، این بود که تا دهکده مسابقات شرایطی را ایجاد کرده بودند که حدود 1 ساعت و 45 دقیقه فرصت نیاز بود تا به محل مسابقات برسیم و این مسئله سبب خستگی ما می‌شد، اما کرهایها با استفاده از شرایط میزبانی در هتلی نزدیک سالن مسابقات اقامت می‌کردند و هیچ تیم دیگری هم این امتیاز را نداشت؛ متأسفانه اینچئون ظرفیت خوبی برای برگزاری مسابقات نداشت و مسئولان برگزاری مسابقات نیز مجبور شده بودند مسابقات را در بعضی شهر‌های دیگر برگزار کنند.
تسنیم:متأسفانه ایران در خیلی از رشته‌ها حتی کشتی کرسی جهانی ندارد و این موضوع سبب میشود ما امتیازات خودمان را از دست بدهیم و حرفمان به جایی نرسد، در ووشو هم این مشکلات را داریم؟
منصوریان: در ووشو نائب رئیس فدراسیون آسیا ایرانی است اما متأسفانه در داوری‌ها با وجود این مسئله برعلیه همه نمایندگان غیر چینی قضاوت میشود حتی نماینده‌ای از فدراسیون جهانی گفته بود اگر می‌خواهید ووشو رشته جهانی شود نباید حق کسی را در این رشته بخوریم خوشبختانه این مسئله از سوی چینی‌ها در این دوره رعایت شده بود اما کرهایها توجهی به این مسئله نمی‌کردند.
تسنیم: بگذارید به سمت بررسی شرایط ووشو ایران برویم، از مربی چینی، که هدایت تیم ملی را برعهده دارد راضی هستید؟
منصوریان: بله او مربی خوبی است.
تسنیم: به نظر شما خانم یانگ توانسته تحول لازم را در تیم ملی ما ایجاد کند؟
منصوریان: بله در حال حاضر بازیکنان ما خیلی خوب به چینی‌ها رسیده‌اند و او توانسته با ارتباطاتی که داشته، فیلم‌های خوبی از مبارزه حریفان ما به دست آورد و شرایط خوبی را برای تیم ملی ووشو ما ایجاد کند و ما را خیلی خوب بالا بکشد و هم‌سطح ورزشکاران چینی کند.
تسنیم: به نظرتان با توجه به افتخارات خوبی که تیم ملی ووشو بانوان ما در مسابقات آسیایی و جهانی کسب کرده، وقت آن نرسیده که از مربیان ایرانی برای هدایت تیم ملی استفاده کنیم؟
منصوریان: بازیکنان قدیمی که ووشو را کنار گذاشته‌اند، می‌توانند به عنوان سرمربی در تیم‌های ما حاضر شوند و نتیجه بگیریند اما با توجه به شرایطی که آنها دارند هنوز نمی‌توانند در سطح مربیان چینی کار کنند و نیاز است شرایط بهتری پیدا کنند و هم‌سطح مربیان چینی شوند؛ البته ما در رده‌های جوانان می‌‌توانیم از مربیان ایرانی استفاده کنیم و از آنها نتیجه بگیریم اما در رده بزرگسالان اگر مربی چینی نداشته باشیم، هر لحظه عقب می‌مانیم و نمی‌توانیم نتیجه بگیریم.
تسنیم: با توجه به این که هر 2 نماینده تیم ملی ووشو بانوان اصفهانی هستند و در تیم اصفهانی کار می‌کنند، از طرف اداره کل ورزش وجوانان استان حمایت می‌شوید؟
منصوریان: شرایط ما به هنگام حضور در ایران سخت است به گونه‌ای که ما باید هزینه‌های زیادی را برای مکمل‌ها و ویتامین‌های مختلف بپردازیم از سوی دیگر سالن تمرین یا استخر هم نداریم، در اصفهان کسی سالن تمرین در اختیار من نمی‌گذارد ما نیاز به زمین تمرین داریم و نبود این مسائل کار را برای ما سخت کرده است.
تنها سالنی که در اختیار من گذاشته شده، سالن بدنسازی کوی امام اصفهان است و سالن کشتی محله مارچین را هم برای تمرینات ووشو به من داده‌اند این 2 سالن فاصله زیادی با یکدیگر دارد و من که نیاز دارم 3 بار در روز تمرین کنم نمی‌توانم در روز 3 بار این مسافت را طی کنم.
تسنیم:البته خودتان بیکار ننشسته‌اید و در شهر مادری خودتان یعنی سمیرم باشگاه ووشو تأسیس کردید؟ می‌خواستید پول در بیاورید یا برای جوانان شهرتان کاری کنید؟
منصوریان: بله باشگاه زدم و استقبال خوبی هم از آن شده است و حتی افرادی که می‌آیند به خاطر محرومیت‌هایی که وجود دارد پولی پرداخت نمی‌کنند و گاهی اوقات درصد کمی پرداخت می‌کنند که ارزش کار را بدانند.
تسنیم: وضعیت امکانات در سمیرم چطور؟
منصوریان: ما در شهرستان سمیرم امکانات کمی داشتیم و هنوز هم داریم به طور مثال سکوی استاندارد مسابقات ووشو که باید روی آن مسابقه دهیم و اگر در مسابقه دادن از روی آن خارج شویم، امتیاز از دست می‌دهیم، را در اختیار من نمی‌گذارند متأسفانه با وجود این که تیم ملی ووشو ایران از سمیرم اعزام میشود، ما سکوی استاندارد در سمیرم نداریم؛ بنابراین وقتی دیدم مسئولان کاری برای ورزش انجام نمی‌دهند و حتی سالن تمرین هم در اختیار من نمی‌گذارند، مجبور شدم به اصفهان بیایم و حالا یک سالی است که به این شهر آمدم و در اصفهان تمرین میکنم.
"فیلم‌های بروسلی باعث شد ورزشکار شوم!"
تسنیم: با توجه به این که می‌گویید امکانات مناسبی نداشتید و ندارید، چه شد که شما 3 خواهر از دل یک خانواده سنتی به این ورزش رو آوردید؟
منصوریان: شهر ما کلاس رزمی نداشت و در تابستان‌‌ها ما مجبور بودیم به کلاس‌های نقاشی، خوشنویسی و شطرنج برویم؛ من با توجه به علاقه‌ای که به فیلم‌های بروسلی داشتم، علاقه شدیدی به ورزش رزمی پیدا کردم و فهمیدم که ووشو همان رشته‌ای است که من می‌خواهم به خاطر همین به اصفهان آمدم و پیش سامره خلیلی تمرین ووشو را آغاز کردم.
تسنیم:گفتید که خواهرتان شما را به این ورزش آورد؟
منصوریان: ورزش رزمی را از 15 سالگی با رشته کاراته شروع کردم در آغاز خواهرم به اصفهان می‌آمد و آموزش می‌دید و هر چه یاد می‌‌‌گرفت را به من یاد می‌داد و بعد کم کم با هم به اصفهان آمدیم و شروع به فعالیت حرفه‌ای ورزش کردیم بعدها شرایطی را در سمیرم ایجاد کردیم که حتی خدیجه آزادپور هم به سمیرم می‌آمد و با ما تمرین می‌کرد؛ من حتی یک سال از سمیرم تیم دادم و بعد فولاد ماهان آن تیم را خرید و حمایت کرد البته جا دارد من از حمایت‌های باشگاه فولاد ماهان تشکر کنم که 4 سال پیاپی تیم اصفهان را حمایت می‌کرد و با استفاده از ظرفیت‌های بومی شرایط خوبی را ایجاد کرده است.
"ووشو را با فروش دفتر و کتابهایم به دست آوردم/ با یک دستکش بوکس به تیم ملی رفتم"
تسنیم: خانواده مخالفتی با ورزش کردن شما نداشت؟
منصوریان: خانواده ما خیلی موافق نبود اما مخالفت زیادی نمی‌کرد حتی مادرم خیلی تلاش کرد که من بتوانم در این حوزه فعالیت کنم و موفق شوم؛ من روزی که رفتم تیم ملی فقط یک دستکش بوکس داشتم که آن را هم با فروش دفتر و کتابهایم به دست آوردم.
"قهرمانان واقعی مادران شهدا هستند/ مدال نقره من در مسابقات آسیایی تقدیم به قهرمانان واقعی این سرزمین"
تسنیم:خانم منصوریان شما را یکی از ورزشکاران معتقد به اصول دینی می‌خوانند و می‌گویند که شما همیشه قبل از مسابقات به گلزار شهدا می‌روید و با شهدا در آن جا تجدید میثاق می‌کنید؟
منصوریان: درست است؛ من همیشه قبل از مسابقات، اگر فدراسیون ما را به گلزار‌های شهدا ببرد آن موقع تجدید میثاق میکنم و اگر نبرد، خودم به آنجا می‌روم و با شهدا عهد می‌بندم؛ من اعتقاد خاصی به امام رضا(ع) دارم و همیشه قبل از مسابقات به ضامن آهو متوسل می‌شوم و می‌گویم که اگر حقم هست تو کمکم کن که پیروز شوم، تاکنون هم هرگاه حقم بوده توانستم پیروز شوم و نتیجه را به نفع خودم به پایان برسانم قبل از هر مسابقه هم اگر بتوانم خودم به سفر مشهد می‌روم، اگر هم نشود مادرم را می‌فرستم و بعد خودم به امامزاده‌‌ها می‌روم و در آنجا دعا میکنم.
به نظر من قهرمانان اصلی شهدا و مادران شهدا هستند به همین خاطر من قصد داشتم وقتی از مسابقات آسیایی با مدال طلا برگردم آن را به شهدا تقدیم کنم اما پس از این‌که نقره گرفتم، خجالت کشیدم که آن را به شهدا تقدیم کنم اما حالا فکر میکنم که آدم هر چه دارد را باید تقدیم شهدا کند و من از همین جا مدال نقره خودم در مسابقات آسیایی را تقدیم مادران شهدا میکنم.
"حجاب ما در مسابقات سبب الگوبرداری دیگر کشور‌ها شده است"
تسنیم: اجازه دهید یک سئوال شخصی بپرسیم؛ برخی ورزشکاران کشورهای دیگر تعجب می‌کنند که ورزشکاران ایرانی با وجود حجابی که دارند، در مسابقات موفق می‌شوند، حجاب اسلامی در مسابقات برای شما مشکل‌ساز نیست؟
منصوریان: نه اصلا ما حجاب خودمان در این مسابقات را دوست داریم البته این را قبول دارم که کمی شرایط را برای ما سخت میکند، اما ما آن را دوست داریم و خداراشکر توانستیم آن را به کشورهای دیگر هم منتقل کنیم تا آنها هم از آن استفاده کنند و حجاب ما در مسابقات سبب الگوبرداری دیگر کشور‌ها شده است.
" 3 مدال تیم ملی در مسابقات جهانی بر گردن خواهران منصوریان است"
تسنیم: برنامه بعدی که برای خودتان در نظر دارید، چیست؟
منصوریان: مسابقات جهانی برنامه بعدی است که سعی دارم به خاطر حضور سهیلا در وزن منهای 52 کیلوگرم با یک رژیم غذایی خوب وزنم را بالا ببرم و از این طریق 3 مدال بخش بانوان تیم ملی ووشو را به نام خواهران سمیرمی منصوریان ثبت کنیم.
گفت‌وگو از مسعود سعیدی و امیرحسین تاجمیر ریاحی
انتهای پیام/ ب