بلاهایی که بازسازی قبلی بر سر «تئاتر شهر» آورد


خبرگزاری تسنیم: ملکه زیبای چهارراه ولیعصر این روزها غمگین است، ملکه‌ای که روزهای خزانی‌اش را با تردید و نگرانی می‌گذارند و چشم انتظار آینده‌ای است که نمی‌داند رنگ زمستان خواهد داشت یا اینکه نسیمی از بهار با خود می‌آورد.

 

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،ملکه زیبای چهارراه ولیعصر این روزها غمگین است، ملکه‌ای که روزهای خزانی‌اش را با تردید و نگرانی می‌گذارند و چشم انتظار آینده‌ای است که نمی‌داند رنگ زمستان خواهد داشت یا اینکه نسیمی از بهار با خود می‌آورد.

 

تئاتر شهر حالش خوش نیست. این را سال‌هاست که می‌دانیم و به غم بی‌صدای آن خو گرفته‌ایم. ملکه زیبای چهار راه ولی‌عصر اما، ساکت و صبور، سختی‌ها را تاب آورده است.

 

حالا باز هم سکوت تئاتر شهر را بیل و کلنگ شکسته است، تعمیرات دیگری در راه است و چشمان نگران صدها هنرمند تئاتر و البته تماشاگرانی که خاطرات خوشی از این بنا دارند.

 

به گزارش خبرنگار تئاتر ایسنا، در شرایط عادی، خبر تعمیرات و ترمیم تئاترشهر نباید نگران‌کننده باشد، باید موجی از امید ایجاد کند و نوید روزهای بهتر را بدهد اما چرا هر بار نام تعمیرات به میان می‌آید، لرزه بر تن هنرمندان و دوستداران تئاتر، می‌افتد که این بار چه خواهد شد؟!

 

اگر تا قبل از سال 86 تماشاگر تئاتر بوده‌اید، پاسخ برایتان بسیار روشن است، فاجعه‌ای که آن سال با نام بازسازی بر سر تئاتر شهر هوار شد، باعث شد تا هر بار نام تعمیر و ترمیم به میان آید، جامعه تئاتری وحشت‌زده منتظر فاجعه‌ای تازه باشد.

 

محمد بهرامی مدیر روابط عمومی پیشین این مجموعه که سال‌ها در آن حضور داشته، با صبر و حوصله به ما گفت که تئاتر شهر قبل از سال 86 چه بود و بعد از آن چه شد.

 

او در گفتگو با ایسنا یادآور شد:«یکی از فجایع سال 86 برداشتن سرامیک‌های شش ضلعی قرمز رنگ کف راهروها بود. آن سرامیک‌ها درجه یک بودند و آنها را از ایتالیا برای تئاتر شهر آورده بودند. سرامیک‌ها سالم بود و هیچ ایرادی پیدا نکرده بود که آنها را بردارند. از سوی دیگر، با سنگ‌کاری دیوارهای راهروها، شکلی بد منظره به آنها بخشیدند که به قول آقای بیضایی تئاتر شهر را به چلوکبابی تبدیل کرد!»

 

سال 86 تماشاگران تئاتر، آنها که ده سال منتظر بودند تا حمید سمندریان نمایشی تازه اجرا کند، در سرمای تالار اصلی، نظاره‌گر اجرای نمایشی بودند که کارگردان نامدارش همپای تماشاگران می‌لرزید و هر شب به دلیل سرمای هوا از آنان عذرخواهی می‌کرد.

 

بهرامی با یادآوری آن روزها ادامه داد: «سیستم تهویه و سرمایش و گرمایش را با اینکه فعال بود، خراب کردند. همان زمان به مدیران وقت تئاتر تاکید کردم مهندس تاسیسات تئاتر شهر هنوز زنده و ساکن ایران است. اتفاقا دخترش هم کارگردان تئاتر است. از او بپرسید و مشاوره بگیرید، اما آنها بدون مشورت با آن آقای مهندس،‌ سیستم تهویه را تعویض کردند و این چنین بود که نمایش «ملاقات بانوی سالخورده» آخرین اثر استاد حمید سمندریان با بخاری گازی درتالار اصلی تئاتر شهر روی صحنه رفت و این یکی از بلاهایی بود که بر سر تالار اصلی آوردند.»

 

اما تعویض غیر اصولی سیستم سرمایش و گرمایش، تنها بلایی نبود که بر سر تالار اصلی آمد.

 

بهرامی درباره دیگر مشکلاتی که برای این تالار ایجاد شد، توضیح داد: «موکت سالن را برداشتند و آکوستیک آن به هم خورد. یک حرکت کوچک تماشاگران، سروصدا ایجاد می‌کرد و تمرکز بازیگران را به هم می‌ریخت و این یکی از بزرگترین اشتباهات بازسازی سال 86 بود.»

 

او با اشاره به سخنان اخیر مهدی مسعود شاهی، یکی از مسئولان بازسازی قبلی تئاتر شهر افزود:«آقای مسعودشاهی به تازگی گفته است صحنه گردان تالار اصلی چهل سال خراب بوده است! با در نظر گرفتن اینکه سال 86 تئاتر شهر بازسازی شد، یعنی این صحنه از سال 46 خراب بوده است، در حالی که در آن سال، تازه کلنگ ساخت تئاتر شهر زده شد و تا جایی که خبر دارم، تا اواخر دهه هفتاد این صحنه گردان سالم بود و هنرمندانی مانند مجید جعفری در آخرین آثارشان از آن استفاده کردند.»

 

روزهای دشوار تئاتر شهر قبل از پاییز و زمستان 86 آغاز شده بود؛ از همان زمان که پارکینگ این مجموعه را که جزو بنای تئاتر شهر بود، به نام ساختن مسجد تصاحب کردند تا چند سال بعد مجتمعی تجاری، جایگزین آن کنند!

 

حتی اگر حافظه‌های کوتاه مدت ما، نامه نگاری حسین پاکدل مدیر وقت تئاتر شهر به سید محمد خاتمی رییس دولت اصلاحات را به یاد نیاورد،آرشیو مطبوعات گواهی است بر این نامه نگاری و تاکید پاکدل که نباید پارکینگ تئاتر شهر را تصاحب کرد و این چنین بود که در آن دوره، شورای شهر تهران، مانع از انجام این کار شد.اما افسوس که مدیران بعدی کوتاه آمدند و همین کوتاه آمدن، زمینه‌ای برای کوتاه آمدن‌های دیگر در تئاتر شد که تا امروز، کام تئاتری‌ها را تلخ کرده است.

 

بهرامی در ادامه به دیگر بلایی که بر سر تئاتر شهر فرود آمد، اشاره کرد و یادآور شد:«مشکل دیگر با بسته شدن خیابان شیرزاد در ضلع جنوبی تئاتر شهر ایجاد شد. این اقدام باعث شد نیروهای امدادی هنگام بروز فجایعی مانند آتش سوزی، برای ورود به مجموعه با مشکل روبرو شوند. به همین دلیل حذف این خیابان از تهران، یکی از بزرگترین اشتباهات محمود احمدی نژاد شهدار وقت تهران است و اینگونه بود که در آخرین آتش سوزی تئاتر شهر، ماموران آتش نشانی به سختی توانستند به مجموعه راه پیدا کنند. از سوی دیگر با حدف این خیابان که محل عبور و مرور بود، ترافیک بیشتری در منطقه ایجاد شد.»

 

مدیر پیشین روابط عمومی تئاتر شهر که سال‌های سال در این مجموعه حضور داشته است، درباره احتمال آتش سوزی در این ساختمان گفت: «آتش سوزی تالار قشقایی به این دلیل بود که کنار محفظه گازوییل، جوشکاری شده بود در حالیکه مدیر وقت مجموعه باید نسبت به این موضوع تذکر می‌داد. حالا هم برخی از دوستان مطالبی را بیان می‌کنند که چندان درست نیست. متاسفانه برخی از دوستان راست نمی‌گویند. اگر چیزی نمی‌دانند، خوب است سکوت کنند یا بگویند نمی‌دانیم، نه اینکه حرف نادرست بزنند. مثل همین دوران که مدام می‌گویند تئاتر شهر خطرناک است و عدم ایمنی آن، مثل ارتکاب قتل عمد است. این چه حرفی است؟! این‌ها توجهیاتی است برای تخریب این مجموعه، بدون برنامه و طرح از پیش تعیین شده.»

 

وی اضافه کرد: «شاید در ایران، متخصص ساخت سالن نمایش نداشته باشیم، اما می‌توانستند دست کم با مهندس سردار افخمی سازنده تئاتر شهر و مهندس انصاری طراح بنای آن تماس بگیرند، اما از مشورت کردن، خودداری و فکر می‌کنند در این صورت کوچک شده‌اند، در حالی که هیچ ایرادی ندارد و این مشاوره‌ها باعث می‌شود عملکرد بهتری داشته باشند و رضایت افراد بیشتری را جلب کنند.»

 

بهرامی به دیگر امکانات تئاتر شهر اشاره کرد و گفت:«مثلا تئاتر شهر دو آپاراتخانه دارد؛ یکی سی و پنج میلی متری و دیگری 16 میلی متری اما نمی‌دانم این امکانات هنوز وجود دارد یا نه.»

 

مدیر پیشین تئاتر شهر در پایان این گفتگو تاکید کرد: «بعضی دوستان فکر می‌کنند چون من در دوران مدیریت حسین پارسایی از تئاتر شهر رفته‌ام، مشکل شخصی دارم که انتقاد می‌کنم، در حالی که این طور نیست. مشکل من درباره مجموعه‌ای است که آن را ویران کرده‌اند.»

 

ملکه زیبای چهارراه ولیعصر که کمی بیش از چهل سال سن دارد، خیلی زود شکسته شده، خیلی زود به پیری نشسته است. اگر هنرمند تئاتر یا تماشاگر حرفه‌ای ان نیستید، اگر تا به حال حتی لذت تماشای یک تئاتر خوب را نچشیده‌اید، اگر فقط رهگذر چهارراه ولیعصر هستید، همین که زیبایی خیره کننده این بنای برای لحظه‌ای چشمتان را نوازش کرده باشد، حتما دلتان برای تئاتر شهر با همه تنهایی‌هایش می‌سوزد.ای کاش مدیران جدید هم کمی دلشان هوای تئاتر شهر را داشته باشد که چه غمگین است.

منبع:ایسنا

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها