ایران و چین هرگز از ترفند تابعیت دادن به بازیکنان خارجی استفاده نمی‌کنند

به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از سایت فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا)، به نظر می‌رسد دو موضوع در بسکتبال آسیا، اجتناب ناپذیر شده است. نخست اینکه در لیگ هر کشور، موفقیت تیم‌ها تا حد زیادی بستگی به بازیکنان خارجی آنها دارد و در درجه دوم، در تشکیل تیم ملی، تغییر ملیت بازیکنان خارجی نیز اهمیت زیادی دارد و قدرت تیم ملی یک کشور بستگی به همین بازیکنان خارجی دارد اما آیا این دو موضوع می‌تواند به سود بسکتبال باشد؟

ایران و چین، تنها کشورهای آسیا هستند که تاکنون از ترفند تابعیت دادن به بازیکنان خارجی استفاده نکرده و بعد از این هم هرگز استفاده نخواهند کرد. بازیکنان مستعد در این دو کشور به قدری زیاد هستند که چنین اقداماتی اصلا توجیه ندارد. در این دو کشور زمانی از بازیکن خارجی استفاده می‌شود که بازیکن داخلی به نوعی دیگر نخواهد و یا نتواند به بازی ادامه دهد.

کره جنوبی اما به عنوان یکی از قدرت‌های سنتی آسیا از بازیکنان خارجی در تیم ملی خود استفاده می‌کند. کره‌ای‌ها با جذب بازیکنان خوب خارجی در لیگ خود و اطمینان از کیفیت‌شان، اقدام به تابعیت دادن به آنها می‌کنند. اریک ساندرین که در مسابقات قهرمانی آسیا در سال 2013 جای لی سئونگ جون را گرفت و جارود استیونسون که در جام جهانی اسپانیا و بازی‌های آسیایی 2014 به جای مون تائه جونگ وارد زمین شد، نمونه‌های بارز تغییر تابعیت در کره هستند.   

لبنان و قطر در تابعیت دادن به بازیکنان خارجی، هیچ خط قرمزی ندارند و به تازگی قزاقستان نیز به این جمع اضافه شده است.

فیلیپین و اردن نیز که در دو دوره گذشته مسابقات قهرمانی مردان آسیا به فینال رسیده‌اند در حال بسترسازی برای استفاده از بازیکنان خارجی در تیم ملی خود هستند. فدراسیون بسکتبال اردن، وظیفه انتخاب و جذب بازیکنان خارجی را به باشگاه‌ها محول کرده تا در صورت درخشش و تأیید توسط آنها در تیم ملی مورد استفاده قرار گیرند.

در این بین مهم نیست حق با چه کسی است و چه کسی اشتباه می‌کند اما کل این جریان، ظاهر خوبی ندارد. در حال حاضر، توپ در زمین تیم ملی است و اینکه فدراسیون‌های بسکتبال چطور با باشگاه‌ها در به کارگیری بازیکنان خارجی به تعامل می‌رسند.

انتهای پیام/