عدم تکرار بداخلاقی های سال گذشته فابیوس در مذاکرات آتی برای جان کری مهم است


خبرگزاری تسنیم: مهمترین هدف جان کری این بوده است که مطمئن شود فابیوس بار دیگر بداخلاقی‌ها و جاروجنجال‌های سال گذشته خود را تکرار نخواهد کرد، چرا که سال گذشته او پس از تهیه پیش‌نویس توافق موقت، با عصبانیت آن را بچگانه و احمقانه دانسته بود.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، به نقل از امید هسته ای (سایت حامی و نزدیک به تیم مذاکره کننده ایران) نیکولاد معتقد است سفرهای فشرده جان کری در روزهای اخیر بدین منظور است که «هر آن‌چه که لازم است را انجام دهد تا دستیابی به توافق نهایی تا موعد مقرر قطعی شود»، از این رو دیدارهای اخیر جان کری با نمایندگان کشورهای 1+5 نیز نشان می‌دهد در پشت صحنه تلاش گسترده‌ای در حال انجام است تا تمام مسائل مهم و بنیادین پیش از آغاز آخرین دور گفت‌وگوها در 18 نوامبر در وین اندیشیده شوند.

فرانسوا نیکولاد (François Nicoullaud) به مدت 4 دهه (1964 تا 2005) از دیپلمات‌های ارشد فرانسه بوده است. او سال‌ها سرکنسول فرانسه در کشورهای مختلف از جمله ایالات متحده، شیلی، آلمان و هند و همچنین سفیر فرانسه در مجارستان و ایران بوده است. نیکولاد در وزارت خارجه فرانسه مسئول توسعه فرهنگی و موضوعات مرتبط با عدم اشاعه تسلیحات بوده است. او در وزارت امور داخلی فرانسه نیز مشاور دیپلماتیک بوده و در وزارت دفاع فرانسه معاون اول وزیر بوده است. از سال 2005 فرانسوا نیکولاد به عنوان یک تحلیل‌گر سیاست بین‌الملل فعال است و بر روی مسائل ایران و خاورمیانه متمرکز است. نیکولاد در سال 2006 کتابی نیز پیرامون تجربیات سیاسی خود منتشر کرده است.

به گزارش گروه ترجمه و تحلیل امید هسته‌ای، نیکولاد در مقاله‌ای تحت عنوان «گفت‌وگوهای هسته‌ای ایران: پیش‌بینی آینده‌ی مذاکرات» به تجزیه و تحلیل گفت‌وگوهای ایران و کشورهای 1+5 پرداخته است و با توجه به دیدارهای اخیر جان کری، ظریف، اشتون و سایر دیپلمات‌های درگیر در این گفت‌وگوها پیش‌بینی کرده است که تا 24 نوامبر (3 آذر) این گفت‌گوها به توافق قابل توجه خواهد انجامید.

نیکولاد معتقد است سفرهای فشرده جان کری در روزهای اخیر بدین منظور است که «هر آن‌چه که لازم است را انجام دهد تا دستیابی به توافق نهایی تا موعد مقرر قطعی شود»، از این رو دیدارهای اخیر جان کری با نمایندگان کشورهای 1+5 نیز نشان می‌دهد در پشت صحنه تلاش گسترده‌ای در حال انجام است تا تمام مسائل مهم و بنیادین پیش از آغاز آخرین دور گفت‌وگوها در 18 نوامبر در وین اندیشیده شوند.

سفیر سابق فرانسه در ایران در ادامه هر یک از سفرها و دیدارهای اخیر جان کری را بررسی کرده و اهداف آن‌ها را بر می‌شمرد، او معتقد است که دیدار کری با فابیوس، وزیر خارجه فرانسه، در 5 نوامبر، بدین منظور بوده است که ایالات متحده به پرسش‌ها و نگرانی‌های فرانسه پیرامون «چهارچوب کلی توافق نهایی در مورد تامین نیازهای انرژی ایران» پاسخ دهد و همچنین از فرانسه در زمینه تعلیق و لغو تحریم‌های اتحادیه اروپا بر علیه ایران کمک بخواهد، و البته مهمترین هدف جان کری نیز این بوده است که «مطمئن شود فابیوس بار دیگر بداخلاقی‌ها و جاروجنجال‌های سال گذشته خود را تکرار نخواهد کرد، چرا که سال گذشته او پس از تهیه پیش‌نویس توافق موقت، در ابتدا با عصبانیت آن را بچگانه و احمقانه دانسته بود».

نیکولاد همچنین به دیدار کاترین اشتون و مدیران سیاسی گروه 1+5 در تاریخ 7 نوامبر اشاره می‌کند و هدف این جلسه را نیز آگاهی همه‌ی اعضا از آخرین وضعیت مذاکرات و جلب نظر آن‌ها برای موافقت با توافق نهایی می‌داند. او همچنین به دیدار دوجانبه جان کری و سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، در 8 نوامبر نیز اشاره می‌کند و معتقد است که این دیدار نیز برای هماهنگی میان ایالات متحده و روسیه بوده است، او می‌نویسد: «ممکن است در توافق نهایی مقرر گردد بخشی از اورانیوم غنی‌شده درصد پایین ایران به روسیه منتقل و در آن‌جا به سوخت نیروگاه بوشهر تبدیل شود، بنابر این کری می‌خواهد مطمئن شود که روس‌ها با این طرح موافق باشند و شرایط لازم برای انتقال و نگه‌داری اورانیوم‌های ایران و تبدیل آن‌ها به سوخت را مهیا سازند...افزون بر این، طرح مذکور می‌تواند تا حد زیادی برای کنگره آمریکا نیز قابل قبول باشد. در واقع کری کاملا هشیار است که همکاری تمام و کمال روس‌ها یکی از نقاط اساسی دستیابی به توافق نهایی است».

سفیر سابق فرانسه، دیدار جان کری، اشتون و ظریف در 9 و 10 نوامبردر عمان را نیز در راستای دستیابی به توافق نهایی و در واقع برای نزدیک‌تر کردن دیدگاه‌های طرفین درباره موضوعات مهم توافق جامع نهایی ارزیابی می‌کند. او معتقد است که با انتقال بخشی از اورانیوم درصد پایین ایران به روسیه و تبدیل آن به سوخت نیروگاه بوشهر، طرفین بر سر تعداد سانتریفیوژهای ایران نیز به توافق نسبی خواهند رسید و «تنها موردی که به نظر او برای توافق نهایی باقی مانده چگونگی زمان‌بندی لغوِ تحریم‌های ایران است». او می‌افزاید: «جان کری پس از دیدار با فابیوس و با جلب حمایت اشتون در پی این است که آمادگی اروپا برای برداشته شدن بخش بزرگی از تحریم‌های اتحادیه اروپا را در نخستین گام‌های توافق نهایی تایید کند».

فرانسوا نیکولاد در ادامه می‌نویسد: «واقع بینانه‌ترین راه این است که طرفین توافق نهایی را به گونه‌ای تنظیم کنند که نیازی به تایید کنگره ایالات متحده نداشته باشد. همچنین برای برداشته شدن تحریم‌ها اوباما با همکاری اروپایی‌ها پس از لغو تحریم‌های اتحادیه اروپا، تحریم‌های ایالات متحده بر علیه ایران را نیز با استفاده از اختیارات خود بدون اینکه پای کنگره به میان کشیده شود تعلیق کند و سپس بکوشد تا اگر کنگره تحریم‌های جدیدی بر علیه ایران تصویب کرد مانع از اجرای این تحریم‌ها شود، در این صورت مسئولیت تصویب توافق نهایی در کنگره آمریکا به رئیس جمهور بعدی واگذار می‌شود. در این صورت اگر توافق نهایی به گونه‌ای مثبت و سازنده میان طرفین اجرا شود و در طول مدت باقیمانده از ریاست جمهوری اوباما طرفین به تعهدات خود عمل کنند، آنگاه برای کنگره و جانشین اوباما عملا بسیار دشوار و در حد غیرممکن خواهد بود که این توافق را لغو کنند، چرا که پایبندی طرفین بر این توافق تاثیرات مثبت و مفیدی در وضعیت جهان خواهد داشت و لغو کردن چنین توافقی که موفق و سازنده بوده است، برای آن‌ها دشوار و حتی غیر ممکن خواهد بود».

نیکولاد در انتها برنامه روزهای آینده را چنین ارزیابی می‌کند که پس از دیدار سه جانبه اشتون، کری و ظریف در عمان، و نشست مدیران سیاسی که نتایج نهایی نشست وزیران خارجه را بررسی کرد و تمام اجزا و مفاد توافق نهایی را تنظیم شد، نمایندگان کشورها با پایتخت‌های خود باز خواهند گشت و توافق نهایی را با مقامات ارشد کشورها در میان خواهند گذاشت و سپس هماهنگی‌های لازم با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و سازمان ملل و برخی دیگر از کشورهای مهم منطقه انجام خواهد شد و سرانجام در 18 نوامبر، ایران و کشورهای 1+5 آخرین جزئیات توافق جامع نهایی را در مدت یک هفته بررسی و نهایتا امضاء خواهند کرد.

اگرچه سخنان و نوشتار این مقام فرانسوی با نادیده گرفتن برخی زیاده خواهی های مقام های آمریکایی قدری خوش بینانه به نظر می آید ولی با این وجود از دید یک دیپلمات کار کشته نزدیک به مذاکرات بیان شده و نشان از آن دارد که طرفین فاصله چندانی تا دست یابی به توافق ندارند و اگر اعمال برخی جناح های تندرو غربی اثر گذار نباشد،آنچه نیکلاد ترسیم کرده قابلیت اجرا دارد.

انتهای پیام/