یک نمونه عینی از مشکلات عمیق نقض حقوق بشر در آمریکا
خبرگزاری تسنیم: خشونت‌های جاری در شهر فرگوسن نشان می‌دهند که آمریکا دارای مشکلات بزرگ داخلی در زمینه رعایت حقوق بشر است. اتفاقات اخیر فرگوسن نشانه و سیگنال بسیار نگران‌کننده جدیدی خطاب به مقامات آمریکایی است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، به دنبال رای هیأت منصفه دادگاهی در فرگوسن مبنی بر عدم اعلام جرم و تبرئه افسر پلیسی که یک سیاه پوست 18 ساله را در این شهر کشته بود، هزاران تن در اعتراض به این رأی در 90 شهر آمریکا ازجمله فرگوسن، لس آنجلس، نیویورک و واشنگتن تظاهرات کردند. هیئت منصفه متشکل از هفت مرد و پنج زن بود، که 9 نفر از این هیئت 12 نفره، سفیدپوست بودند. این هیئت اعلام کرد که هیچ «دلیل احتمالی» برای محکوم‌کردن ویلسون، نیافته‌اند. بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان امور روابط نژادی در آمریکا و نیز فعالان حقوق بشر می‌گویند ماجرای قتل مایکل براون، نوجوان هفده ساله آمریکایی به دست دارن ویلسون، افسر پلیس در شهر فرگوسن و واکنش‌های گسترده به آن نشان دهنده وجود مشکلات عمیق نژادی و نیز تنش‌های دیرینه میان سیاهپوستان و نیروهای پلیس در آمریکاست. تحولات فرگوسن و سرکوب مردم و نیز ایجاد پرواز ممنوع در این شهر به‌عنوان بی‌اعتنایی به دموکراسی و نقض حقوق بشر در آمریکا را باید در نظر داشته باشیم. چرا سازمان ملل و کانادا در خصوص این سرکوب‌ها سکوت کرده اند؟ شهر فرگوسن در ایالت میسوری از 19 مرداد‌ماه سال جاری ناآرام شده که دلیل آن کشته شدن یک نوجوان سیاه پوست در بخش سنت لوئیس منطقه فرگوسن میسوری بود. عصبانیت مردم میسوری پس از آن افزایش یافت که اعلام شد پلیسی که اقدام به قتل بی‌دلیل این نوجوان کرده چند روز قبل از وقوع قتل، نشان افتخار دریافت کرده بود. بر اساس این گزارش، دست کم شش بار به‌سوی «مایکل براون» شلیک شده که در دو مورد به سمت سر وی نشانه‌گیری شده است. مردم فرگوسن و چندین شهر دیگر در سومین شب متوالی به نشانه اعتراض به بی‌عدالتی در سیستم قضایی آمریکا وارد خیابان‌ها شدند. در برخی از مناطق راهپیمایی صلح‌آمیز مردم با مداخله پلیس به خشونت گرایید. گزارش‌ها حاکی از این است که تظاهرات و اعتراضات در فرگوسن، لس آنجلس و نیویورک بیش از سایر شهرها است.
آغاز ماجرا
پس از آن‌که باب مک کالوک دادستان بخش فرگوسن رای هیئت منصفه عالی را مبنی بر متهم نبودن دارن ویلسون اعلام کرد فرگوسن به صحنه برپایی تظاهرات خشونت آمیز تبدیل شد. افسران پلیس که خودروهای زرهی بودند به سوی تظاهر کنندگان گلوله‌های گاز اشک آور شلیک و آنها را متفرق کردند. معترضان یک خودرو پلیس را به آتش کشیدند و شیشه‌های برخی مغازه‌ها را شکستند. همچنین صدای تیراندازی نیز در خیابان‌های فرگوسن به گوش رسید.
تظاهرات گسترده در 90 شهر آمریکا
تظاهرات گسترده در 90 شهر آمریکا در حالی در اعتراض به رای هیأت منصفه فرگوسن در خصوص پرونده قتل مایکل براون برگزار شده که بیش از 120 تظاهرات و راهپیمایی دیگر برگزار شد. معترضان در واکنش به تصمیم فرگوسن در نیویورک 3 پل را مسدود کردند. هزاران نفر اواخر روزهای گذشته نیز در شهرهای لس آنجلس و واشنگتن تظاهرات کردند. معترضان در شهر نیویورک با طی مسیری در راستای خیابان‌های فرانکلین روزولت و میدان تایمز تا پل منهتن، جریان ترافیک خودروها را تا تونل لینکلن با مشکل مواجه کردند. همچنین یک گروه از معترضان تلاش کردند تا با عبور از پل ویلیامزبورگ به بروکلین برسند، اما نیروهای پلیس با ایجاد یک سپر حفاظتی مانع از آنها شدند، هرچند که معترضان تلاش داشتند تا موانع کارگذاشته از سوی پلیس را از سر راه خود بردارند. یک گروه دیگر از معترضان نیز با حرکت از میدان یونیون به‌سوی ایست ویلج تلاش داشتند با گذر از موانع پلیس وارد خیابان فرانکلین روزولت شوند. در همین حین نیز افسران پلیس همزمان با ورود معترضان به خیابان مانع از ورود خودروها به این مسیر شدند. در این تظاهرات، معترضانی که اغلب شامل جوانان می‌شوند با در دست داشتن پلاکاردهایی مبنی بر «دست‌ها بالا، شلیک نکنید» و «زندگی سیاهان مهم است» از حوالی ساعت 9 شب وارد مسیرتردد خودروها روی پل منهتن شدند و شعار «این پل کیست؟ این پل ما است» سرداده و سپس به سمت بروکلین رهسپار شدند.
این تظاهرات در حالی برگزار شد که ده‌ها شهر دیگر آمریکا شامل فرگوسن، واشنگتن و لس آنجلس نیز شاهد برگزاری تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراضی بود. این حرکت‌ها در اعتراض به تصمیم هیئت منصفه عالی ایالت میسوری برای محکوم نکردن دارن ویلسون افسر پلیس سفید پوستی است که با شلیک خود مایکل براون جوان 18ساله سیاه پوست آمریکایی را در آگوست گذشته در فرگوسن به قتل رساند.
گستاخی پلیس قاتل
مأمور پلیس سفیدپوستی که 3 ماه پیش با تیراندازی به‌سوی یک نوجوان سیاه پوست وی را به قتل رساند، تأکید کرد که در تیراندازی به این نوجوان سیاه پوست کارش را به درستی انجام داده است.
بحران در آمریکا و دستگیری 61 نفر
اداره پلیس سنت لوییس از بازداشت 61 نفر در جریان اعتراضات شهر فرگوسن خبر داده است. اداره هوانوردی فدرال آمریکا نیز پروازها بر فراز این شهر را محدود کرده است. جان بلمار رئیس پلیس منطقه سنت لوییس تأکید کرد که ده ها ساختمان طعمه حریق شده است. معترضان در نیویورک، شیکاگو، سیاتل، لس آنجلس، اوکلند، کالیفرنیا و واشنگتن نیز در اعتراض به رأی هیئت منصفه در بی‌گناه دانستن دارن ویلسون مأمور پلیس سفیدپوست قاتل براون تظاهرات کردند. جی نیکسون فرماندار ایالت میسوری دستور اعزام نیروهای بیشتر گارد ملی به فرگوسن را صادر کرده است. مأموران پلیس ضدشورش آمریکا نیز با استفاده از گاز اشک آور و باتون سعی در متفرق کردن معترضان و برقراری آرامش در این شهر را دارند. ساکنان فرگوسن بر این باورند که مرگ براون نمادی از رفتار ناعادلانه ای است که با سیاه پوستان توسط اقلیت سفیدپوست در این شهر می‌شود.
چالش دیرینه رفتار پلیس آمریکا با سیاهپوستان و ناامیدی خانواده مقتول
با گذشت چهل سال از جنبش حقوق مدنی آمریکا که در دهه 1960 آغاز شد قتل مایکل براون اکنون به بحث درباره نحوه رفتار پلیس آمریکا با سیاهپوستان این کشور دامن زده و توجه همگانی را به تنش‌های نژادی دیرینه در فرگوسن و مناطق دیگر آمریکا جلب کرده است. افسر پلیس دارن ویلسون که حدود 4 ماه پیش با شلیک گلوله به سمت مایکل براون، نوجوان سیاهپوست وی را به قتل رسانده بود. خانواده مایکل براون جوان سیاه پوست بیگناهی که اوت گذشته به ضرب گلوله یک مامور پلیس سفید پوست در شهر فرگوسن در ایالت میسوری آمریکا کشته شد اعلام کردند از این‌که قاتل فرزندشان متهم شناخته نشد احساس ناامیدی می‌کنند.
نژاد‌پرستی و کشته شدن یک سیاهپوست در هر 2 روز
به اعتقاد مردم فرگوسن مایکل براون نمادی از سیاهپوستان آمریکاست که باانگیزه‌های نژادپرستانه کشته شد. آمارها نشان می‌دهد به‌طور متوسط هر دو روز، یک سیاهپوست آمریکایی در تیراندازی پلیس کشته می‌شود. اخیرا گزارشی منتشر شده ناظر بر این‌که، سالانه دست کم 400 نفر در آمریکا به‌دست پلیس کشته می‌شوند که اغلب آنها سیاه پوست و جزو اقلیت‌ها هستند. بیشتر قربانیان این حس عمیق نژادپرستانه، زیر 21 سال هستند و. . . به همین خاطر آمریکا ماده 20 کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی را نپذیرفته است؟! سیاهی پوست هنوز هم در آمریکا دردسر ساز است. حتی اگر رئیس جمهور، دادستان و خیلی از آدم‌های مهم دیگر هم سیاه پوست باشند. پوست سیاه در آمریکا هنوز هم مجوزی است برای این‌که پلیس به تو مشکوک شود، اگر دلش خواست به تو شلیک کند، حتی اگر سلاحی به همراه نداشته باشی. تیرگی پوست مجوزی است برای رسانه ها که یک زن سیاه پوست را حتی اگر همسر رئیس جمهور آمریکا باشد، به خاطر این‌که مانند ژاکلین کندی زیبا نیست، مسخره کنند. خیلی‌ها وقتی که اوباما به‌عنوان اولین رئیس جمهور سیاه پوست آمریکا انتخاب شد از تحقق رویاهای مارتین لوتر کینگ و ثمره مقاومت رزا پارکس سخن گفتند. اما ظاهرا داستان نژاد پرستی در آمریکا پایانی ندارد، حتی اگر «دوازده سال بردگی» استیو مک کوئین هم جایزه اسکار بگیرد بازهم آمریکا سیاهان را به‌خاطر سیاه بودنشان می‌کشد. پایگاه آمریکایی «آکیوپای» در گزارشی نوشت در هر 28 ساعت یک سیاه پوست در آمریکا کشته می‌شود. حالا سیاه پوستان در فرگوسن آمریکا برای مقابله با این رفتار خصمانه پلیس دو هفته است که خیابان‌ها را در اختیار خود گرفته‌اند.
آمریکا بزرگترین ناقض حقوق بشر
تقریبا در تمام طول عمر سی و چند ساله انقلاب اسلامی، «حقوق بشر» جزو اصلی‌ترین دستاویزهای آمریکا برای تحت فشار قرار دادن کشورمان بوده است. جهت اثبات این ادعا، نیازی به کنکاش برای یافتن مصادیق نیست. همه می‌دانیم، آمریکایی‌ها به هر مسأله‌ای در کشورمان-کوچک و بزرگ، مثبت یا منفی - به عنوان یک «فرصت» نگریسته و برای تبدیل کردن آن به «تهدید» از هیچ اقدامی دریغ نکرده‌اند. حقوق بشر هم یکی از این مسائل است. موضع‌گیری‌های تند و خارج از عرف دیپلماتیک، تهدید، تحریم، تبلیغ و. . . ازجمله واکنش‌هایی هستند نشات گرفته از یک کینه عمیق و ریشه دار که به بهانه نقض حقوق بشر، از سوی بزرگترین ناقض حقوق بشر هیچ گاه حتی برای لحظه‌ای علیه کشورمان متوقف نشده است. این کشور در همین یک سالی که دولت روحانی روی کار آمده و با وجود کسب امتیازات فراوان در برنامه هسته‌ای کشورمان - که ادعا می‌کرد، نگران آن است - نیز، روی حقوق بشر، بیش از گذشته و به‌طور ویژه متمرکز شده است چراکه اساسا «حقوق بشر» در سیاست خارجی آمریکا و در برخورد با کشورهای مستقلی مثل ایران، همواره یک اصل و محور محسوب می‌شود.
اصطلاح «منشور حقوق بشر» اصولا به سه سند مصوب یعنی «اعلامیه جهانی حقوق بشر»، «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» و «میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی» اشاره دارد که در هر سه، آمریکا از بانیان اصلی تصویب آنها بوده اما این کشور «عملا» به هیچ یک از این اسناد در بدو تصویب نپیوسته است. آمریکا با گذشت سال‌ها و با اعمال حق شرطهای فراوان، این اسناد حقوق بشری را تصویب کرده است. به‌عنوان نمونه، «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» در دسامبر 1966 و با تلاش‌های گسترده آمریکا در سازمان ملل به تصویب رسید اما تا سال‌ها کنگره این کشور مانع از پیوستن آمریکا به این میثاق می‌شد، تا آن که با گذشت بیش از 30 سال و در اکتبر 1997 پیوستن به این میثاق در آمریکا تصویب شد آن هم با اعمال 5 نوع رزرو(1Reservations) 5 بیانیه تفسیری (Understandings) و 3 اعلامیه (Declarations) برای کنوانسیونی که تنها 50 ماده دارد!در ماده 20 همین کنوانسیون آمده است: «هرگونه دعوت، ترغیب (به کینه) تنفر(ملی یا نژادی یا مذهبی که محرک تبعیض یا مخاصمه یا اعمال زور باشد به موجب قانون ممنوع است.» جالب آن‌که دولت آمریکا در سند تصویبی خود که در مجموعه اسناد سازمان ملل در دسترس است، با اعمال رزروی نسبت به همین ماده میثاق اعلام تحفظ کرده، یعنی خود را ملزم به پذیرش آن ندانسته است.
عدم عذرخواهی دولتمردان آمریکایی و حرکت بر مدار نظام برده داری
بر اساس قوانین حقوق بشری، پاسخ به مطالبات مردمی شامل عذرخواهی دولتمردان از مردم به دلیل برخورد خشونت‌آمیز پلیس، محاکمه پلیس خاطی و دلجویی از خانواده قربانی حداقل کاری بوده که دولتمردان آمریکا می‌توانستند انجام دهند اما واکنش سران آمریکا کاملا متفاوت با این اصول بوده و نه تنها عذرخواهی و محاکمه پلیس خاطی صورت نگرفت بلکه نیروهای امنیتی و نظامی برای سرکوب مردم به فرگوسن اعزام شدند بگونه ای که عملا این منطقه به منطقه نظامی مبدل گردید که سرکوب مردم حرف نخست آن‌را می‌زند. این رویکرد با توجه به این‌که محور اعتراض‌ها را نارضایتی مردمی از سیاست های نژاد پرستانه جاری در آمریکا تشکیل می‌دهد، پیش از هر چیز این اصل را در ذهن ایجاد می‌نماید که ساختار آمریکا همچنان بر اصول دوران برده داری و برتری سفید بر سیاه استوار است و حتی ریاست جمهوری اوباما که خود را یک سیاه پوست می‌نامد نیز تأثیری در این روند ندارد. تحولات فرگوسن در کنار آشکار سازی شرایط درونی آمریکا و افشای بیشتر این حقیقت که آمریکا دیگر آن مدینه فاضله ادعایی آمریکایی نمی باشد در عرصه رفتار جهانی آمریکا نیز درس‌های قابل توجهی داشته است که مهم ترین آن درباره بهانه‌های جنگ افروزی‌های آمریکا است. این روزها آمریکا با نام حمایت از اقلیت‌های مسیحی و ایزدی و اهداف امنیت و آرامش به منطقه تکرار حضور نظامی در عراق را در پیش گرفته است.
خون‌پاشی به پلیس نیویورک
در لس آنجلس معترضان بسیاری با تجمع محورهای مواصلاتی را بستند. اما معترضان به بی‌عدالتی در نیویورک به‌صورت کمیسر پلیس این شهر خون مصنوعی پاشیدند. آنها همچنین 3 پل نیویورک را برای ساعاتی مسدود کردند. 3 پل اصلی بروکلین، تریبروتو و منهتن در نیویورک توسط معترضان بسته شد. معترضان در راستای جنبش جهانی «ناشناس‌ها» (آنونیموس) با شرکت در این اعتراضات شعار می‌دادند «همه‌جا را به آتش بکشیم، همه شهرها را به آتش بکشیم و یک آمریکای جدید خلق کنیم».
خشم مردم از جانبداری رسانه‌های آمریکایی (سی.ان.ان و فاکس نیوز)
یکی از ابعاد خشم عمومی در آمریکا نارضایتی شدید رنگین پوستان از بازتاب یکطرفه اخبار به نفع حاکمان و سفیدپوستان در شبکه‌های تلویزیونی اصلی مثل سی.ان.ان و فاکس نیوز است. شبکه‌های خبری پربیننده‌ای که در حقیقت یکی ارگان دموکرات‌ها و دیگری ارگان جمهوریخواهان هستند. مردم خشمگین فرگوسن، سارا اسنایدر خبرنگار سی.ان.ان در این شهر را با سنگ مورد حمله قرار دادند. آنها همچنین به یکی از دوربین‌های سیار فاکس نیوز حمله کردند.
فرگوسن را برای دولت آمریکا جهنم می‌کنیم
«هردوشا بنتم» معترض آمریکایی با اشاره به ادامه اعتراضات مردم علیه تبرئه افسر پلیس قاتل «مایکل براون» نوجوان سیاه پوست، می‌گوید: اگر پایش بیفتد، فرگوسن را جهنم دولت آمریکا می‌کنیم.
مشکلات بزرگ آمریکا در حقوق بشر است
خشونت‌های جاری در شهر فرگوسن نشان می‌دهند که آمریکا دارای مشکلات بزرگ داخلی در زمینه رعایت حقوق بشر است. اتفاقات اخیر فرگوسن نشانه و سیگنال بسیار نگران‌کننده جدیدی خطاب به مقامات آمریکایی است که بیانگر آن است که سرانجام زمان آن فرا رسیده که مشکلات بزرگ داخلی این کشور در زمینه رعایت حقوق بشر حل شود.
انتهای پیام/
