پژمان: دولت کاسب شده است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست رسانه‌ای دو سالانه آهنگسازی احمد پژمان ظهر امروز 24 آذر 1393 در محل موسسه سازخانه طهران برگزار شد.

در این نشست احمد پژمان رئیس هیئت داوران، هوشنگ کامکار عضو هیئت داوران، امیرحسین اسلامی عضو هیئت داوران، رضا پروین‌زاده نماینده شورای سیاستگذاری سازخانه طهران، امین هنرمند دبیر و عضو هیئت داوران و حمیدرضا دیبازر عضو هیئت داوران حضور داشتند. 

در ابتدای این نشست احمد پژمان توضیحاتی را درباره مسابقه دوسالانه آهنگسازی «احمد پژمان» ارائه داد و گفت: چند ماه پیش دوستانم آقای دیباز و اسلامی بانیان این دوسالانه با من صحبت کردند و من هم پس از کمی فکر کردن به این نتیجه رسیدم که برگزاری این دوسالانه بتواند برای موسیقی کشور مفید باشد. در محیطی که موسیقی علمی و موسیقی ایرانی علمی اصلا مورد توجه قرار نمی‌گیرد به نظرم آمد که برگزاری چنین دوسالانه‌ای در عرصه آهنگسازی باید رخ دهد.

وی ادامه داد: خوشبختانه در حال حاضر بسیاری از اهالی دانشگاه و تحصیلکرده‌های رشته موسیقی مشغول نوشتن قطعاتی هستند تا در دوسالانه «احمد پژمان» شرکت کنند. 

پژمان درباره نتایج برگزاری این دوسالانه گفت: این مسابقه برای من دو نتیجه دارد نخست اینکه آهنگسازان عرصه موسیقی سمفونیک و غربی به سمت موسیقی ایرانی هم گرایش داشته باشند و به این موسیقی توجه کنند. سالها پیش گمان می‌کردم غنی‌بودن موسیقی ایرانی تنها یک شعار است اما اکنون پس از 50 سال کار در عرصه موسیقی به جرات می‌گویم که این موسیقی واقعا غنی است. 

وی ادامه داد: نتیجه دوم برگزاری این دوسالانه این است که آهنگسازان جوان دریچه‌ای برای ارائه آثارشان می‌یابند. متاسفانه در جامعه امروز کشورمان راه برای عرضه آثار آهنگسازان جوان وجود ندارد. 

احمد پژمان با تاکید بر استفاده از موسیقی ایرانی گفت: آهنگسازانی که کارشان را به صورت علمی انجام می‌دهند باید از هر گوشه موسیقی وطنمان استفاده کنند. من در نوشتن «قطعه سورانی» از تم‌های موسیقی کردی استفاده کردم که این اتفاق برای من نخستین بار بود که رخ می‌داد پس از آن نیز قطعه‌های مانند «خوارزم» و «شوش» براساس تم‌های موسیقی ایرانی نوشتم. 

وی گفت: ما باید برای مردم آثاری را ارائه کنیم که نسبت به آن احساس نزدیکی کنند تا بیشتر به سمت این موسیقی جلب شوند. آهنگسازان کشور باید به گونه‌ای علمی این راه را ادامه دهند تا در این زمینه پیشرفت کنند. 

در کمال آزادی و بدون قضاوت قبلی بهترین‌ها را انتخاب می‌کنیم

هوشنگ کامکار که به عنوان آهنگسازی و عضو هیئت داوران دراین نشست حضور داشت در آغاز صحبت‌هایش گفت: این دوسالانه را موسسه‌ای برگزار می‌کند که مستقل است و به هیچ جایی وابستگی ندارد. حضور استاد پژمان در هر جشنواره و هر مسابقه‌ای دیگری رویدادها را می‌پوشاند. افتخار بزرگی است برای من که داور چنین مسابقه‌ای باشم. همراه با استادان دیگر که عضو هیئت داوران هستند سعی می‌کنیم در کمال آزادی و بدون قضاوت قبلی بهترین آثار را انتخاب کنیم. 

وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره ارزشگذاری‌ها در انواع موسیقی گفت: هر نوع از موسیقی می‌تواند با ارزش و زیبا باشد. در عین حال کسی ممکن است سمفونی بسازد اما شنونده نتواند 2 دقیقه از آن را بشنود. از طرف دیگر موسیقی پاپ که نوعب از موسیقی مردمی است می‌تواند بسیار با ارزش باشد و همه بخش‌هایش مانند شعر، آهنگ و اجرایش بهترین کیفیت را داشته باشد. موسیقی تلفیقی هم همین‌گونه است.

کامکار ادامه داد: در موسیقی ایرانی هم ممکن است اثری بسیار با ارزش و جذاب باشد. برای داشتن یک اثر با ارزش تکنیک و علم لازم باید وجود داشته باشد و سپس وجود خلاقیت الزامی است، در ادامه نیز آهنگساز باید بر مصالحی که در اختیار دارد مسلط باشد. برای مثال یک نوازنده تار باید تکنیکش بالا و به ردیف موسیقی ایرانی مسلط و دارای خلاقیت باشد، چنین نوازنده‌ای در کارش موفق خواهد بود.  

ما در محیطی هنری بزرگ نشدیم

در بخش دیگری از انی نشست احمد پژمان به تفاوت‌های دوران جوانی خود با زمان کنونی اشاره کرد و گفت: محیطی که ما در آن بزرگ شدیم چندان هنری نبود. ما در محیطی بزرگ شدیم که ویولونم را هنگام راه رفتن در خیابان پنهان می‌کردم و با ترس و لرز ویالونم را حمل می‌کرد. اجتماع آن زمان موسیقی کلاسیک را پس می‌زد. وقتی از رادیو موسیقی کلاسیک پخش می‌شد رادیو را خاموش می‌کردند. تنها در سالهای پیش از انقلاب فعالیت‌های محدودی در زمینه موسیقی کلاسیک انجام شد. 

چشمم آب نمی خورد ارکسترها به دردی بخورند

پژمان در ادامه صحبت‌هایش به تعطیلی ارکسترها اشاره کرد و گفت: در حال حاضر مشکل کمبود بودجه را علت تعطیل ماندن ارکسترها بیان کردند اما من چشمم آب نمی‌خورد که راه‌اندازی دوباره این ارکسترها به دردی بخورد. ارکستر در دست رهبر است و رهبران جوان ارکسترها می‌خواهند تجربه کنند. آنچه من دیده‌ام اینکه تعدادی زیادی از رهبران جوان با حضور در ارکسترهای ملی و سمفونیک رهبری ارکستر را یاد گرفتند. 

وی ادامه داد: خودخواهی رهبران ارکستر این است که می‌خواهند خودشان را مطرح کنند تا برای حضور در جامعه بهتری آماده شوند.

پژمان با انتقاد از دولت‌ها درباره دیدگاهشان درباره ارکسترها گفت: دولت‌ها این ارکسترها را می‌خواهند تا از آنها برای مراسم‌هایشان استفاده کنند. کاش بودجه بیشتری برای موسیقی بود تا ارکستر ملی و سمفونیک و ارکسترهای مجلسی خوبی داشته باشیم. چندی پیش من ارکستر سمفونیک قطر را دیدم به جرات می‌گویم یکی از بهترین ارکسترهاست که نوازنده‌های عالی در سالنی خالی در اختیار دارد. 

وی ادامه داد: من چیزی از ارکسترسمفونیک تهران ندیدم و انتظاری از این ارکسترها ندارم. 

علی رهبری گزینه مناسب برای حضور در ارکستر سمفونیک بود

احمد پژمان درباره گزینه‌های مناسبی که می‌توانند رهبری ارکستر سمفونیک تهران را در دست بگیرند گفت: علی رهبری شخص مناسبی برای رهبری ارکستر سمفونیک تهران بود که بارها نیز در صحبت‌هایش اعلام کرده که آرزو دارد در ایران فعالیتش را ادامه دهد. 

شارلاتان بازی لازمه پیشرفت در موسیقی شده است

وی درباره اوضاع کنونی موسیقی در ایران گفت: در گذشته شارلاتان‌بازی در موسیقی پاپ و موسیقی ایرانی وجود نداشت. اما در حال حاضر هر کسی می‌خواهد در موسیقی موفق باشد باید شارلاتان باشد. برای شارلاتان بودن نیز وسیله مناسب مهیاست؛ یوتیوپ و فیس‌بوک و سایت‌ها همه راه‌هایی برای شارلاتان بودن شده‌اند. خیلی مهم است که مخاطبان مراقب باشند تا تحت تاثیر شارلاتان‌بازی‌ها قرار نگیرند.

پژمان در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به موسیقی تلفیقی گفت: این نوع موسیقی علمی نیست، البته می‌تواند علمی باشد اما من تاکنون چنین چیزی نشنیده‌ام. 

این آهنگسازی در ادامه صحبت‌هایش به فاکتورهای داوری در دوسالانه آهنگسازی «احمد پژمان» اشاره کرد و گفت: همه آثار از نظر تکنیک و هارمونیک مورد بررسی قرار می‌گیرند و همچنین استفاده از المان‌های موسیقی ایرانی هم مهم است. استفاده از مصالح موسیقی، تکنیک آهنگسازی از نکات مهم برای آثار برگزیده است و در نهایت اینکه اثر باید زیبا باشد چرا که تکنیک و همه مواردی که اشاره شد برای زیبایی به کار برده می‌شوند. 

دولت کاسب شده است

احمد پژمان با اشاره به کمبود امکانات ضبط موسیقی در کشور گفت: ما جایی برای ضبط آثارمان نداریم. یعنی جایی که 30 یا 40 نوازنده به طور همزمان اجرا کنند تا موسیقی ضبط شود را ندارد. تنها جایی که برای این منظو رمناسب است تالار رودکی است که متاسفانه هزینه‌های اجاره‌اش برای یک، یا دو ساعت بسیار بالاست. من تعجب می‌کنم که این سالن دولتی چرا چنین هزینه بالایی دارد و جای تاسف است که دولت کاسب شده است و در عین حال از موسیقی فاخر هم دم می‌زنند. 

دوسالانه آهنگسازی احمد پژمان با موضوع آهنگسازی براساس مصالح موسیقی ایرانی برای کوئینتت کلارینت(کلارینت و کوارتت زهی) در یک موومان برگزار می شود. مهلت ارسال آثار به این دوسالانه تا 25 دی 1393 است.

علاقه مندان برای ثبت نام می توانند به آدرس www.sazkhane.com مراجعه کنند.

انتهای پیام/