نجاتی: والیبال ایران با کواچ به دوران بازیکن سالاری بازگشته است

به گزارش خبرگزاری تسنیم، یکی از بازیکنان پیشین و شاخص تیم ملی والیبال ایران که علاقه زیادی به وزنه‌برداری و بدنسازی دارد،‌ حالا در کادر فنی تیم شهرداری تبریز فعالیت  می‌کند. او اعتقاد دارد شاگردانش با علاقه برنامه‌های بدنسازی او را اجرا می‌کنند چون او را قبول دارند با این حال حسین نجاتی یک حسرت بزرگ در دلش دارد که او را همیشه آزار می‌دهد. گفت‌وگوی او را با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم می‌خوانید:

* تسنیم: آخرین باری که تو را در لیگ برتر به خاطر داریم در تیم دانشگاه آزاد و حدود 10 سال پیش بود.
درست است. من حدود 10 سال برای پیکان بازی کردم. بعد از آن به پگاه ارومیه رفتم. 3 سال در تیم صنایع دفاع و در نهایت دانشگاه آزاد بودم. در مجموع زیاد تیم عوض نکردم ولی در عوض سفرهای خارجی من زیاد بود. حدوداً 18 ساله بودم که با تیم آبگینه قزوین به جام باشگاه‌های آسیا رفتم. سال بعد با تیم فتح در مسابقات آسیایی شرکت کردم و با پیکان نیز هر سال به جام باشگاه‌های آسیا رفتم.

* تسنیم: مشخصه‌ای که همه در مورد تو می‌گویند این است که بدون صغر سنی در همه رده‌های سنی تیم‌های والیبال ایران بازی کردی.
این مشخصه اصلی من نیست. من سال 1363 در سن 13 سالگی رکورد وزنه‌برداری ایران را زدم و تا مدت‌ها هم کسی به آن نزدیک نشد. با بلند شدن قدم، کم‌کم جذب والیبال شدم.

* تسنیم: این تغییر رشته چطور اتفاق افتاد؟
من در مدرسه، والیبال بازی می‌کردم و خیلی به این رشته علاقه داشتم. پاهای من در همان دوران خیلی عضلانی بود به همین خاطر می‌گفتند به درد والیبال نمی‌خورم و فقط خوب می‌پرم. حتی به من گفتند پاهایم آب آورده و باید عمل کنم. من مشوق‌های خوبی داشتم ولی مشخصه من چیز دیگری است. من همان آدمی هستم که روز اول وارد دنیای والیبال شدم و اصلاً تغییر نکردم. من در هر شرایطی ارادتمند همه مردم ایران هستم. من مدت‌ها قبل یک مرسدس خریدم که فقط 3 دستگاه در دنیا از آن باقی مانده و خیلی قیمتی است.  از خرید این ماشین خیلی ناراحت شدم چون دیدم مردمی که من را نمی‌شناسند به خاطر این ماشین به من احترام می‌گذارند. یاد خودم افتادم که زمانی که تازه به تهران آمده بودم و از تهرانی‌ها خوشم نمی‎‌آمد! در هر حال فکر می‌کنم علی نادی هم مثل من در تمام رده‌های سنی بدون صغر سنی بازی کرده است.

* تسنیم: آخرین بازی که در لیگ انجام دادی را به خاطر داری؟ 
در دسته یک و برای شهرداری تبریز که تیم به لیگ برتر صعود کرد.

* تسنیم: چطور شد که بازی را کنار گذاشتی؟
من نمی‌خواستم بازی را کنار بگذارم. وقتی که زنده‌یاد حسین معدنی، سرمربی تیم ملی شد با اولین نفری که برای حضور در کادر فنی تیم ملی تماس گرفت، من بودم. با وجود علاقه‌ای که به حسین داشتم به او جواب منفی دادم و گفتم می‌خواهم بازی کنم. این تصمیم من به خاطر پول نبود و فقط می‌خواستم در ورزش بمانم. متأسفانه زمانی که برای شهرداری تبریز بازی می‌کردم به خاطر یک بیماری مجبور شدم آمپول دیکلوفناک بزنم که همین تزریق مرا به قدری اذیت کرد که دیدم نمی‌توانم به خودم فشار بیاورم و والیبال را کنار گذاشتم. اگر این اتفاق نمی‌افتاد تا 50 سالگی بازی می‌کردم.

* تسنیم: مربیگری را از کجا شروع کردی؟
من حدود 5 سالی است که در عراق کار می‌کنم.

* تسنیم: چرا عراق؟
کار در تیم ملی عراق به من پیشنهاد شد. خانواده همسر من از افراد متشخص و با نفوذ در منطقه کردستان عراق هستند. برای مثال زمانی که در عراق بودم برای دیدن وزیر ورزش عراق به دفتر کارش نرفتم بلکه با وزیر ورزش تماس گرفتند و او به ملاقات ما آمد! از طرف دیگر خودم علاقه خاصی به کردها دارم و مورد استقبال آنها نیز قرار گرفته‌ام. در حال حاضر مشاور ارشد فدراسیون والیبال عراق هستم که اگر قضیه داعش هم حل شود شاید سرمربیگری یکی از تیم‌های رده سنی عراق را قبول کردم.

* تسنیم: به کار کردن در ایران فکر نمی‌کنی؟
اتفاقاً من کلاس‌های مختلفی را گذرانده‌ام  و علاقه خاصی به بدنسازی دارم. من 3 دوره کلاس بدنسازی در 3 کشور مختلف را گذراندم که شاید تمام درآمد والیبالم را صرف شرکت در آنها کردم. الآن هم در تیم خودم (شهرداری تبریز) با روش جدیدی کار می‌کنم که شاید جا افتادن آن در ایران چند سال زمان ببرد. برنامه تمرین کل تیم ملی در حال حاضر 2 صفحه A4 است ولی برنامه تمرین هر کدام از بازیکنان ما تا هفته چهارم لیگ، حداقل 30 صفحه شده است. تیم ما در طول هفته 5 تا 6 جلسه وزنه می‌زند در حالی که شاید 6 جلسه در هفته والیبال کار نکند. برنامه‌ای که من برای تیم در نظر گرفته‌ام خیلی سنگین است ولی می‌بینم که بازیکنان با اشتیاق وزنه می‌زنند.

* تسنیم: بازیکنان تیم چطور این برنامه سنگین را قبول کرده‌اند؟
آنها من را قبول دارند. بدنسازی معمولاً در تمرینات تیم، اهمیت چندانی ندارد. یک مثال برای شما می‌زنم. 6 مورد از تست‌های کمیته ملی المپیک در اختیار من بوده است. جالب است که بعد از حدود 15 سال که من در تیم ملی نیستم، هنوز کسی به آن نزدیک هم نشده است. این برای من عجیب است. نظر شخصی من این است که ما ضررهایی که باید قبلاً در والیبال می‌دادیم، داده‌ایم و به اینجا رسیده‌ایم. سعید معروف جزو استثناهای والیبال است. سعید معروف و محمد موسوی را من معرفی کردم ولی شهرام محمودی را در جوانی ندیده بودم. حالا می‌بینم که شهرام هم یک کلاس جهانی دارد. شاید معدود بازیکنانی در جهان باشند که به این سبک بازی کنند.

* تسنیم: شهرام محمودی هم پست تو هم بوده است.
درست است. بهنام محمودی در پست قطر پاسور عالی بود ولی هوش و ذکاوت شهرام را نداشت. سعید معروف و شهرام محمودی به خوبی با هم هماهنگ هستند و فقط سعید می‌تواند پاس‌های مناسب شهرام را برای او مهیا کند.

* تسنیم: چطور شد که به کادر فنی تیم شهرداری تبریز اضافه شدی؟
7 سال است که از من می‌خواستند برگردم ولی من جواب منفی داده بودم. امسال هم محمد عمده غیاثی و هم آقای بناکار از من خواستند که برگردم و من هم به تبریز آمدم و مسئولیت بدنسازی تیم را به عهده گرفتم. بچه‌ها حرف‌شنوی خاصی از من دارند. شما هیچ مربی‌ پیدا نمی‌کنید که بگوید من فقط می‌خواهم مربی بدنساز باشم. یکی از دوستان به من می‌گفت که قصد دارد سال آینده از من در پست سرمربی یکی از تیم‌‎ها استفاده کند. من گفتم اصلاً دوست ندارم سرمربی باشم. من جایگاه خودم را دوست دارم و اگر کارم را خوب انجام دهم می‌توانم وضعیت تیمم را بهتر کنم. من برای بازیکنان جوانی که فقط با ما تمرین می‌کنند و عضو تیم ما نیستند حدود 60 صفحه برنامه بدنسازی آماده کرده‌ام. علاوه بر این به یکی از قهرمانان کاراته و حتی سامان طهماسبی که به تیم ملی کشتی آذربایجان رفته هم برنامه دادم. به نظر من، علمی مفید است که بتوان آن را اشاعه داد وگرنه به درد هیچ‌کس حتی خود شخص هم نمی‌خورد.

* تسنیم: زنده یاد حسین معدنی هم در لیگ برتر هدایت تیم شهرداری تبریز را به عهده داشت.
من یک اشتباه و ضرر بزرگ در زندگیم کردم. دوست من، حسین معدنی،‌ چندین بار از من خواست که در تیم‌های مختلف به او کمک کنم اما به خاطر دل خودم و اینکه دوست داشتم همچنان بازی کنم به او جواب منفی دادم.

* تسنیم: چرا به شهر خودت، شیراز نرفتی؟
شیراز پتانسیل کارهای این‌چنین ندارد. تیم امسال بد نیست ولی قرار است سال آینده تیم بهتری را راهی لیگ برتر کنند.

* تسنیم: لیگ برتر در زمان شما با لیگ برتر فعلی در چه مواردی متفاوت شده است؟
اول این توضیح را بدهم که صداقت در همه کارها از همه چیز بالاتر است. من الآن چیزی می‌خواهم به شما بگویم که تا به حال از هیچ بازیکنی نشنیده‌اید. همه می‌گویند پولی که ما در زمان بازی می‌گرفتیم در مقایسه با دستمزد فعلی بازیکنان، زیاد نبوده است اما من می‌گویم که ما پول خوبی می‌گرفتیم. با پولی که ما می‌گرفتیم می‌شد یک خانه خرید اما با دستمزد فعلی بازیکنان نمی‌توان این کار را کرد. در کنار این، فکر می‌کنم زحمت بازیکنان در حال حاضر بیشتر از زمان ماست. ما فقط زحمت بیهوده می‌کشیدیم و بی‌برنامه تمرین می‌کردیم چون علم آن را نداشتیم.

* تسنیم: تفاوت دیگری هم هست؟
لیگ خیلی عوض شده. درست است که در زمان ما پیکان همه تیم‌ها را شکست می‌داد و قهرمان می‌شد اما فقط تیم ما برنامه داشت. بعد از پیکان، تیم‌هایی مثل صنام و سایر تیم‌ها مطرح شدند. الآن، میزان خراسان و شهرداری ارومیه و حتی بانک کشاورزی در کورس رقابت هستند. زمان ما فقط یک تیم مدعی بود.

* تسنیم: تغییرات تیم ملی و روند پیشرفت آن در سال‌های اخیر چگونه بوده است؟
من نظرم را این طور می‌گویم. به نظر تو، ولاسکو در ترکیب تیمی که حسین معدنی سرمربی آن بود، دست برد؟

* تسنیم: ولاسکو چند بازیکن را به تیم ملی اضافه کرد.
من در مورد ولاسکو خیلی مطالعه کردم چون کارم را خیلی دوست دارم. یک سوال دیگر، اگر حسین معدنی، تیم ملی را به مسابقات انتخابی المپیک می‌برد ولی جواز حضور در المپیک را کسب نمی‌کرد،‌ چه بر سرش می‌آوردند؟ ولاسکو هیچ تغییری در ترکیب تیم ملی نسبت به زمان حسین معدنی ایجاد نکرد. تغییر اساسی در تیم ملی توسط زوران گائیچ ایجاد شد.

وقتی ولاسکو هدایت تیم ملی را بر عهده گرفت،‌ دید همه چیز درست و سر جای خودش است و دست به اَرنج تیم نزد. من با حسین معدنی، تماس زیادی داشتم. او می‌گفت ولاسکو فلسفه و منطق خوانده و نگاهش به بازیکنان متفاوت است. ولاسکو بعد از سال 2000 با هیچ تیمی به مقام خاصی نرسیده بود. پس چرا وقتی به ایران آمد ناگهان موفق شد؟ ولاسکو دیسیپلین خاصی داشت و والیبال ایران را از بازیکن سالاری خارج کرد. ولی الآن دوباره به دوران بازیکن سالاری برگشته‌ایم. 

* تسنیم: این بازیکن سالاری دقیقاً از چه زمانی دوباره شروع شد؟   
از وقتی ولاسکو رفت و کواچ آمد دوباره بازیکن سالاری حکمفرما شده است.

* تسنیم: چرا؟
او ضعیف است. ولاسکو زمانی که کارش را شروع کرد، بازیکنان خیلی خوب تیم ملی را خط زد. فرهاد نظری افشار، سعید معروف و در آخر علی نادی. ولاسکو به سعید معروف گفت برو و خوب فکر کن. او حالا حرفه‌ای فکر می‌کند. باز هم می‌گویم که باید صادق بود. من هیچ‌گاه نمی‌توانم خودم را با بازیکنی مثل میکائیل تاجر مقایسه کنم. او یک بازیکن بالای 2 متر، چپ دست و قدرتمند است. قد من 190 بود، خیلی خوب می‌پریدم ولی درست نیست که خودم را با میکائیل مقایسه کنم. من باید اعتراف کنم که او از من بهتر است. من در زمان خودم خیلی خوب بودم ولی این بازیکنان در حال حاضر بهترین هستند. هر کس باید جایگاه و نمره‌اش را بداند. به نظر من بعد از ولاسکو باید سرمربی برزیل را به ایران می‌آوردند.

* تسنیم: چطور؟
پاسور تیم ملی برزیل (ریکاردو گارسیا) در یکی از تورنمنت‌ها به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد. او در مصاحبه‌هایش خیلی از خودش تعریف کرده بود. وقتی تیم ملی برزیل به این کشور برگشت، «رزنده» (سرمربی تیم ملی برزیل) او را خط زد چون معتقد بود در یک تیم، «من» وجود ندارد. 2 بازی او در لیگ جهانی را در تهران به یاد دارید؟ من او را از وقتی وارد سالن شد، زیر نظر داشتم. تمام حرکات، هیجان‌ها و فریادهای او در کنار زمین، تئاتر و نمایش بود. جالب است بدانید او در ایران به ساعت ایتالیا (محل برگزاری مرحله نهایی لیگ جهانی) تیمش را تمرین می‌داد. او می‌دانست که برزیل، لهستان را می‌برد. برزیل به ایران باخت تا با آمریکا بازی نکند و به مصاف روسیه برود.

* تسنیم: تیم ملی ایران در لیگ جهانی و مسابقات قهرمانی جهان 2014 به ترتیب چهارم و ششم شد در حالی که امکان ایستادن روی سکوهای جهانی در هر 2 تورنمنت وجود داشت. این موضوع دلیل خاصی داشت؟
تیم ایران در هیچ شرایطی نمی‌توانست روی سکو برود. در یکی از بازی‌های تیم ملی، یکی از بازیکنان بدون اینکه مصدوم باشد با گرمکن روی نیمکت نشسته بود. دلیل این کار،‌ جواب سوال توست. کواچ مربی بسیار خوبی است ولی برای توقعی که همه دارند و رقابت‌هایی که ایران باید در آن شرکت کند، ‌می‌شد مربی بهتری استخدام کرد. با خیلی از مربیان مطرح برای آمدن به ایران مذاکره شد ولی آنها باهوش بودند و قبول نکردند.

* تسنیم: یعنی انتخاب ایران برای آنها مناسب نبود؟
نه، مناسب نبود. آنها پیشنهادهای بهتری داشتند و انتخاب‌های بهتری پیش روی‌شان بود. آنها پول‌های بیشتری هم می‌خواستند چون هم رده گائیچ بودند. تنها کسی که چشم بسته ایران را انتخاب کرد، کواچ بود. کواچ تا چند سال پیش در ارومیه بازی می‌کرد. گائیچ استارت تغییرات را در والیبال ایران زد و ولاسکو نیز با دیسیپلین خاصی که داشت آن را به اوج رساند. ولاسکو نظام والیبال ما را تغییر داد.

* تسنیم: اگر گائیچ در ایران می‌ماند هم تیم ملی این نتایج را می‌گرفت؟
او به درد والیبال ایران نمی‌خورد. گائیچ خیلی گران بود. او می‌خواست مربی پروازی باشد و با وجود کلاس بالایی که داشت، همین پروازی بودن برای والیبال ما خوب نبود. شما باز هم ولاسکو را در نظر بگیرید. او در تهران و در پارک چیتگر، خانه گرفت تا نزدیک فدراسیون و محل تمرین تیم ملی باشد. او با مطالعه این محل را انتخاب کرده بود. سلیقه و هوشمندی او در انتخاب بازیکنان نیز عالی بود. شما شک نکنید که اگر کسی غیر از ولاسکو سرمربی تیم ملی بود بازیکنی مثل علی مباشری به هیچ وجه راهی در تیم ملی پیدا نمی‌کرد ولی دیدید که او چه بازی‌های خوبی را برای تیم ملی انجام داد. حسین معدنی هم این حرف مرا تأیید می‌کرد.

* تسنیم: ولاسکو ایرادی نداشت؟
او در مدت حضورش در ایران می‌توانست مربیان بهتری را تحویل بدهد ضمن اینکه برخورد ولاسکو با مربیان و کمک‌هایش چندان خوب نبود. البته وقتی ولاسکو به ایران آمد، 90 درصد مربیان ایرانی او را قبول نداشتند. به نظر تو، من که یک مربی در حد استان فارس هستم باید در مورد مربی افسانه‌ای جهان صحبت کنم؟ او ورزش ما را عوض کرد همان طور که ایوانف، وزنه برداری ایران را متحول کرد ولی راه دوپینگ کردن را نیز به همه یاد داد.

* تسنیم: نکته‌ای هست که به آن اشاره نکرده باشی و یا بخواهی روی آن تأکید کنی؟
از دست خودم خیلی ناراحتم چون حسین معدنی که دوست صمیمی من بود چند سال قبل از من خواست تا به او در تیم ملی کمک کنم ولی به خاطر اینکه دلم می‌خواست بازی کنم به او جواب منفی دادم. حالا حسین دیگر در میان ما نیست. خیلی از مربیانی که مدعی هستند آدم‌های خوبی هستند در زمان حیات حسین، سنگ‌های بزرگی جلوی پای او انداختند. این همه آدمی که برای ختم حسین آمده بودند در دوران زندگی دور او نبودند! او خیلی تنها بود. 

* تسنیم: آینده خودت را در کجا می‌بینی، ایران یا عراق؟
من اینجا نمی‌توانم کار کنم چون با اخلاق من سازگار نیست. ضرر زیادی هم به خاطر همین صادق بودنم متحمل شده‌ام اما معتقدم ضررهایی که کردم، مال‌هایی بود که متعلق به من نبود و باید می‌رفت. من خوشحالم که یک مربی مثل آقای مهرانپور داشتم که شخصیت مرا این طور درست کرد و حالا من هم به شاگردانم در عراق، شخصیت بالایی می‌دهم. ما شاید تیم ضعیفی داشته باشیم اما از نظر اخلاقی، شرایط بسیار مطلوبی داریم.

بازیکنان من گفته‌اند مربی ما آن قدر به ما شخصیت داده که خجالت می‌کشیم کار نادرستی انجام دهیم. من در هنگام ورود به سالن تمرینم در عراق، کفشم را مثل مسجد در می‌آورم. من این کار را در ژاپن هم انجام می‌دادم. بازیکنان من در وقت اذان بدون اجازه می‌توانند تمرین را متوقف کنند و نماز بخوانند. من باید نشان دهم از سرزمینی آمده‌ام که پادشاه آن هزاران سال پیش،‌ قسمت بزرگی از دنیا را فتح کرد و فقط 6 اسیر گرفت.

انتهای پیام/